Η τρομερή Λάρισα εκθέτει τον ανεπαρκή Παναθηναϊκό

Όχι μόνο "έβγαλε τα συκώτια" του Παναθηναϊκού, αλλά η Λάρισα κατεβαίνει την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ για να ολοκληρώσει τις επικές εμφανίσεις της στα φετινά πλέι-οφ κυνηγώντας τη νίκη που θα την στείλει κατευθείαν στους τελικούς του πρωταθλήματος. Είμαι υπερβολικός; Ίσως.

Πέιτε μου, όμως, εσείς, βλέποντας τον τέταρτο ηιτελικό, ποια εντύπωση σχηματίσατε; Ποιά ομάδα ... καίγεται, ζει και αναπνέει για κάθε φάση και ποιά δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της, ψάχνοντας στο τέλος να βρει τις αιτίες της ήττας σε οτιδήποτε άλλο, πλην των πεπραγμένων πάνω στο παρκέ;

Η Λάρισα, το λέγαμε και τις προάλλες μετά το 2-1, έχει και στρατηγική, έχει και καρδιά. Φλογίζουν τα μάτια των παικτών του Τακιανού, που είναι σίγουρα ο "κόουτς της χρονιάς" στην Stoiximan Basket League.

Βγαίνει από μέσα τους ένα τεράστιο τσαγανό, μια προωθητική δύναμη για να πετύχουν ένα μικρό δεύτερο θαύμα. Δεν είναι εύκολο για τη θεσσαλική ομάδα, του περιορισμένου μπάσκετ και επιλογών, να νικάει δυο φορές τον Παναθηναϊκό.

Η υπέρβαση, της υπέρβασης, ω υπέρβαση, θα μπορούσε να γράψει κανείς. Έκλιναν το ουσιαστικό, όσες φορές χρειάστηκε οι Λαρισαίοι. Ο Ζάρας, που βγήκε μπροστά για να εξελιχθεί σε παίκτη-κλειδί καθώς απελευθέρωσε την μπάλα από τα χέρια του Μούντι και του Χάτσον, σημείωσε 17π σε λιγότερο από δέκα εφτά λεπτά (με 2/3δ, 4/6τρ).

Ο Κρουμπάλι που μαζεύει ακόμη ριμπάουντ (16 συνολικά) και ήταν πρώτος στη μπάλα σε κάθε φάση, ακόμη και στο ... παρκέ (θυμηθείτε πως έσωσε μια μπάλα στο πρώτο μέρος με βουτιά αυτοθυσίας), ο 34χρονος Τσαϊρέλης που έβαζε πλάτη απέναντι σε Παπαγιάννη-Έβανς κερδίζοντας τις μάχες, ο κοντός βέβαια Στέφαν Μούντι που πρόσφερε και το θεαματικότερο κάρφωμα του ματς, όλοι μαζί, μια τρελή παρέα, που έβαλε σίγουρα την σφραγίδα της στο φινάλε της σεζόν.

Γιατί στο ξεκίνημα, θυμίζω, έψαχνε να βρει τον τρόπο που θα εξασφάλιζε την παραμονή της στη μεγάλη κατηγορία.

Καμιά δικαιολογία για τον Παναθηναϊκό

Κι ο Παναθηναϊκός; Σκέτη απογοήτευση και μαύρα χάλια. Υποτίθεται ότι μετά το 1-1 στον δεύτερο αγώνα θα πήγαιναν στην Λάρισα υποψιασμένοι. Ήξεραν με ποια ομάδα είχαν να κάνουν, δεν τους έπιασε ξαφνικά από τον σβέρκο.

Ναι, να δεχθούμε ότι οι συνθήκες διεξαγωγής του ματς ήταν οι χειρότερες. Ότι έκανε ζέστη, ότι δεν υπήρχε κλιματισμός, ότι οι διαφημιστικές πινακίδες στέκονταν με σακκιά άμμου. Όσα είπε δηλαδή οργισμένος μετά το ματς ο Ιωάννης Παπαπέτρου.

Μόνο, που οι συνθήκες ήταν ίδιες και για τη Λάρισα. Η μπάλα γλιστρούσε και από τα χέρια των γηπεδούχων, οι ανάσες δεν έβγαιναν και για τους αντίπαλους του Παναθηναϊκού, ως γνωστόν δεν παίζει μόνο μια ομάδα πάνω στο παρκέ.

Φυσικά ο αρχηγός του Παναθηναϊκού πιο πολύ ήθελε να μιλήσει για τη διαιτησία. Γι αυτήν άφησε αιχμές στο τέλος των δηλώσεων του. Το ίδιο και ο Βόβορας, που βγήκε από τα ρούχα του στο τέλος και βρέθηκε εν εξάλλω. Με όλο τον σεβασμό, αυτή δεν είναι εικόνα που συνάδει με τον Παναθηναϊκό. Πάνω στην ένταση της στιγμής πολλά λέγονται, περισσότερα γίνονται.

Όμως αν δουν το βίντεο του ματς οι "πράσινοι" θα διαπιστώσουν ότι δεν τους έφταιξε η διαιτησία. Στο πέμπτο φάουλ, για παράδειγμα, του Παπαπέτρου το ριπλέι δείχνει ξεκάθαρα το σπρώξιμο του "πράσινου" φόργουορντ στον Κρουμπάλι. Μετά ακολουθούν μπινελίκια...

Θα δουν επίσης ότι σχεδόν σε ολόκληρο το παιχνίδι τα καλάθια του Παναθηναϊκού έρχονται από ατομικές προσπάθειες, κυρίως του Μέικον στο πρώτο μέρος, ή του Νέντοβιτς στο δεύτερο. Προφανώς αξίζουν τα iso με τον Μέικον, ή τα τρελά τρίποντα του Νέντο (που ωστόσο σε αυτή τη σειρά είναι πολύ άστοχος και κυρίως πολύ εκνευρισμένος, εξ ου και το 5/24 που έχει από τα 6.75), λείπουν όμως άλλα πράγματα από τον ΠΑΟ, κυρίως στον τομέα της δημιουργίας (μόλις 13 ασίστ).

Υποτίθεται ότι ο Πέιτον Σίβα θα του έλυνε κάπως το πρόβλημα, μοιάζει ομως κι αυτός να παλινδρομεί στη μετριότητα και σίγουρα δεν θυμίζει σε τίποτε τον εκρηκτικό γκαρντ που φορούσε τη φανέλα της Άλμπα.

Θα καταλάβουν ότι δέχθηκαν ένα 13-1 στο τέλος, αφήνοντας τη Λάρισα όχι μόνο να πιστέψει στην ισοφάριση, αλλά να κερδίσει όλες τις μπάλες που θα της έδιναν το ισχυρό προβάδισμα και στο τέλος τη νίκη.

Και θα παραδεχθούν ότι σε κανένα σημείο του αγώνα (όπως συνέβη και στον δεύτερο αγώνα) δεν φάνηκε η ποιοτική διαφορά που αναμφισβήτητα υπάρχει ανάμεσα στις δυο ομάδες.

Ο Παπαπέτρου αναλώθηκε περισσότερο στις διαμαρτυρίες, ο Παπαγιάννης πέρασε σχεδόν απαρατήρητος, για τους Γουάιτ-Έβανς, καλύτερα μη συζητάμε. Ο Κρουμπάλι τους πήρε παραμάζωμα.

Αλλά και οι υπόλοιποι πού ήταν; Ο Σαντ Ρος παίζει τραυματίας, ο Κασελάκης με τον Μποχωρίδη είναι μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά και φτάνει κανείς σε σημείο να αναρρωτηθεί πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι οι Χουγκάζ-Μαντζούκας, που είδαν το ματς από τον πάγκο χωρίς να παίξουν δευτερόλεπτο.

Το χειρότερο είναι ότι ο Παναθηναϊκός στο τέλος έπαιζε με το ... στόμα, φωνάζοντας στους διαιτητές για κάθε φάση. Είχε χαθεί και το τελευταίο ίχνος καθαρού μυαλού, με τους "πράσινους" να χάνουν την μπάλα και το κοινό στο κλειστό της Νεάπολης να πανηγυρίζει μια δεύτερη τεράστια νίκη.

Ήταν ανυπόφορη η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, αλλά αυτό δεν εξηγεί απόλυτα την τρομακτική αστοχία στα σουτ τριών πόντων (5/27) τις έντεκα χαμένες βολές και κυρίως τα 19 λάθη, απέναντι σε μια υποδεέστερη (στα χαρτιά) ομάδα.

Με βαρίδια στους τελικους

Προφανώς για την εικόνα που παρουσιάζει συνολικά ο Παναθηναϊκός φέτος, υπεύθυνος δεν μπορεί να είναι ο Βόβορας, ούτε ο Πεδουλάκης, που επιλέχθηκαν σαν "σωτήρες της τελευταίας στιγμής". Το πως έχει φτάσει σε αυτό το σημείο αγωνιστικής απαξίωσης ο ΠΑΟ, οι φίλοι του το ξέρουν καλά, δεν είναι και πολύ δύσκολο να διακρίνει μια "παρατημένη" ομάδα, από κάθε άποψη.

Η σειρά με τη Λάρισα πήγε στο πέμπτο τελικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Προφανώς ο Παναθηναϊκός παραμένει το φαβορί για να πάρει το εισιτήριο που οδηγεί στους τελικούς, στα πόδια του, ωστόσο, θα έχουν προστεθεί πολλά βαρίδια, πριν γίνει το πρώτο τζάμπολ στο ΣΕΦ εναντίον του Ολυμπιακού.

Δεν είναι τόσο η αγωνιστική κούραση, όσο η ψυχική φθορά μιας ομάδας, που μοιάζει εδώ και καιρό να πηγαίνει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Το να αντέξει και στην πίεση των τελικών, απέναντι στον Ολυμπιακό, που καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες τον Προμηθέα και βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, μοιάζει για τον Παναθηναϊκό με δυσβάσταχτο βάρος.