Και Γιάννης και Ιωάννης και Γιαννούλης για την Εθνική που έχει νέο τελικό με την Γερμανία
Τρεις διαφορετικοί Γιάννηδες και μια Εθνική που κατάφερε στο τέλος να ρίξει την Τσεχία νοκ-άουτ. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την πρόκριση στους "8" και τα διδάγματα από την τελική νίκη απέναντι σε μια πολύ οργανωμένη και σκληρή ομάδα, εν όψει του προημιτελικού με τη Γερμανία.
Ως γνωστό σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει. Πόσο μάλλον όταν έχουμε ένα Γιάννη (Αντετοκούνμπο) ένα Ιωάννη (Παπαπέτρου) και ένα Γιαννούλη (Λαρεντζάκη). Η πρόκριση επί της Τσεχίας δεν ήταν εύκολη, είχε αρκετό άγχος, ακόμη μεγαλύτερη αντίσταση από ένα σπουδαίο αντίπαλο.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε μπλοκαριστεί σχεδόν σε ολόκληρο το ματς από την πολύ διαβασμένη και προσεχτικά προσηλωμένη πάνω του άμυνα των Τσέχων. Τακτικά ο Γκίνσμπεργκ είχε διαβάσει καλύτερα από τον καθένα το παιχνίδι της Ελλάδας, με τους παίκτες του να ακολουθούν κατά γράμμα αυτό που ζητούσε.
Παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε, σε ελεγχόμενο ρυθμό. Το βαρύ σχήμα της Ελλάδας με τους Αντετοκούνμπο-Παπαγιάννη βοήθησε περισσότερο τους Τσέχους με τον Γιαν Βέσελι να σκοράρει τους οκτώ πρώτους πόντους της ομάδας του και τον μαέστρο Σατοράνσκι να μοιράζει τη μία ασίστ πίσω από την άλλη (11 στο πρώτο ημίχρονο, 17 συνολικά).
Τις αρετές που ξέραμε από πριν οι Τσέχοι τις άπλωσαν στο παρκέ. Η κορυφαία ομάδα τοιυ τουρνουά σε δημιουργία μοίρασε 32 ασίστ και η πιο εύστοχη στα σουτ τριών πόντων τελείωσε το ματς με 47.6% από τη γραμμή.
Παίκτες όπως ο ψηλός Μπάνβιν, ο περίεργος Άουντα, ο "χεράς" Μπόχατσικ και κυρίως ο καταπληκτικός Βόιτετς Χρούμπαν (17π με 3/6τρ) μέχρι το 30' έδειχναν ικανοί να μας στείλουν σπίτι πριν από την ώρα μας. Πιο πολύ γιατί η άμυνα που είχε σκαρφιστεί ο Γκίνζμπεργκ, πρόδιδε τη νευρικότητα του Αντετοκούνμπο: 0/6 τρίποντα, μηδέν χώροι και σχεδόν εκτός ρυθμού, υπήρχε η αίσθηση ότι κυλούσε το ματς με τον Γιάννη απόντα. Κάποια στιγμή νόμιζα ότι μας είχαν δέσει Αντετοκόμπο!
Όταν το χαμηλό σχήμα, που εμπιστεύτηκε ο κόουτς Ιτούδης (Σλούκας ή Καλάθης με Λαρεντζάκη στα γκαρντ, Παπανικολάου και Παπαπέτρου να πλαισιώνουν τον Γιάννη) έδωσε ένα ρεπρίζ σε όλη την ομάδα (το 63-67 του 30 έγινε 69-67) ο Αντετοκούνμπο πήρε μια βαθιά ανάσα και αποφάσισε να μιλήσει επί προσωπικού.
Μια τάπα στον Χρούμπαν στην άμυνα, δυο τρία ριμπάουντ που καθάρισε με τα μακριά του χέρια, άλλα τόσα ... eurostep για να βγουν επιτέλους αντίστοιχα εύκολα καλάθια και στο τέλος δυο στα δυο τρίποντα κόντρα στη λογική και την ροή του αγώνα, τελείωσαν οριστικά κάθε όνειρο των Τσέχων για μια τεράστια έκπληξη.
Ιωάννη είσαι στην ομάδα...
... λέει στη γνωστή διαφήμιση ο Δημήτρης Ιτούδης, μόνο που μέχρι τώρα είναι αλήθεια ότι τον Παπαπέτρου τον ψάχναμε να τον βρούμε. Επηρεασμένος από τον τραυματισμό του ο πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού και νυν άσος της Παρτιζάν δεν είχε τα πατήματα που ήθελε, έχανε σουτ, γενικά δεν ήταν σε συγχρονισμό με τους υπόλοιπους.
Ο κομβικός ρόλος του να αλλάξει η ομάδα πρόσωπο, του δίνει το πρώτο credit σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Ο Ιωάννης όχι μόνο ήταν στην ομάδα, αλλά την πήρε επ΄ώμου όταν έπρεπε. Έξι συνεχόμενοι πόντοι, μια τάπα στον Σατοράνσκι και απόλυτη προσαρμογή στην άμυνα με αλλαγές ουσιαστικά έδωσαν στην Εθνική την ώθηση να φτάσει στο επί μέρους 31-21 του τελευταίου δεκαλέπτου και να επιβεβαιώσει τη νίκη
Η τρέλα του Γιαννούλη
Αλλά είπαμε, εκτός του Γιάννη και του Ιωάννη, υπήρχε και ο Γιαννούλης. Ούτε δώδεκα λεπτά δεν έπαιξε, αλλά αυτός ήταν που έβαλε την σπίθα για να ανάψει η φωτιά της τελευταίας περιόδου. Στον ίδιο τον ρόλο που έχει και στον Ολυμπιακό, ο Λαρεντζάκης μπήκε αποφασισμένος να βάλει χέρια, κορμί και ψυχή, κλέβοντας μπάλες, παίζοντας άμυνες και σκοράροντας τρίποντα με τη γνωστή άγνοια κινδύνου.
Κάθε ομάδα θέλει ένα Λαρεντζάκη και για την Εθνική είναι ευλογία να έρχεται από τον πάγκο να κάνει τα πάντα στην εντέλεια και στην ουσία να κάνει και τη διαφορά.
Κάπως έτσι άλλαξαν τα πάντα και δεν πήγε χαμένος ο οίστρος του Καλάθη στο ξεκίνημα του ματς, η αυταπάρνηση του Παπανικολάου (8π-7ρ), τα καρφώματα του Παπαγιάννη και η ψυχραιμία του Σλούκα. Δεν έφταναν όμως για να χάσει αυτή η σιδερένια Τσεχία, που έδειχνε να ελέγχει πλήρως την κατάσταση μέχρι το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου.
Κι αν ο Γκίνζμπεργκ πήρε άριστα στην τακτική ανάλυση του ματς, ο Ιτούδης έκανε ρελάνς με το σχήμα της τελευταίας περιόδου, που του έδωσε το δικαίωμα να ανακτήσει τον έλεγχο και στο τέλος να κερδίσει το ματς που μας πάει στην οκτάδα. Μεγάλη υπόθεση να έχεις προπονητή υψηλής εμπειρίας που μπορεί να διορθώνει τα πράγματα στη διάρκεια του ματς, παίρνοντας ρίσκα και γνωρίζοντας στο τέλος και από το αποτέλεσμα τη δικαίωση.
Από τελικό σε τελικό
Ναι, δεν έχουμε κάνει κάτι ακόμα σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Η πρόκριση στους "8" είναι επιτυχία για ομάδες του στυλ της Φινλανδίας ή της Πολωνίας. Όχι όμως και της δικής μας, που διψάει για μια διάκριση, εδώ και 13 χρόνια. Η Γερμανία προβάλλει αυτή τη στιγμή ως αντίπαλος στο νέο τελικό που μας περιμένει την Τρίτη στην Mercedes Benz Arena. Την παρέα του Σρούντερ και του αμφίβολου Φραντζ Βάγκνερ, του Τάις, του Μαουντό Λο και των υπόλοιπων παικτών του Γκόρντον Χέρμπερτ.
Άλλες εποχές να μη συζητούσαμε καν αν μπορούμε ή όχι να περάσουμε τη Γερμανία. Σε ένα άλλο κόσμο του μπάσκετ, όμως. Ο πλανήτης της πορτοκαλί μπάλας διαφοροποιείται σιγά-σιγά. Κι αν δει κανείς πως συμπληρώθηκε εν τέλει η τελική οκτάδα της διοργάνωσης θα συνειδητοποιήσει τη νέα πραγματικότητα. Δεν θέλουμε να χάσουμε το τρένο!
Η Τσεχία μας έδειξε πόσο δύσβατος είναι ο δρόμος, την ώρα που οι Σέρβοι ταπεινωμένοι από την Ιταλία, γυρίζουν πρόωρα στο σπίτι. Θυμάστε ότι είχαν κι αυτοί 5-0 στον όμιλο της πρώτης φάσης; Πόσο κοντά είναι η επιτυχία με την αποτυχία, το΄χε πει ο Αλκέτας Παναγούλιας πριν από πολλά χρόνια.
Ποιος θα θυμάται μετά από χρόνια ότι οι Σέρβοι είχαν κάνει εντυπωσιακές εμφανίσεις στην Πράγα και πέντε σερί νίκες; Ποιος θα θυμάται και το 6-0 της Ελλάδας αν στον προημιτελικό χάσει από τη Γερμανία;
Η Εθνική έμεινε στο Βερολίνο, τα κλειδιά του ξενοδοχείου θα ανανεωθούν τουλάχιστον για άλλες δυο μέρες, ξέρει όμως ότι τίποτε δεν θα της χαριστεί. Ειδικά που στη μάχη για να μπει στην τετράδα θα πρέπει να περάσει πάνω από την οικοδέσποινα Γερμανία, η οποία δείχνει πολύ δυνατή και έχει στόχο να πάρει ένα μετάλλιο.
Κι εμείς το ίδιο ζητάμε. Δε γίνεται να τα καταφέρουμε αμφότεροι. Κάποιος την Τρίτη το βράδυ θα φύγει. Για να μην είναι η Ελλάδα θα χρειαστεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια (γιατί το γερμανικό συγκρότημα διαθέτει και μεγαλύτερη ποιότητα από τους Τσέχους) και η διάθεση απ' όλους να υπερβάλλουν εαυτό.
Άκόμη ένας τελικός, μέχρι τον επόμενο, λοιπόν...
Δείτε την Game Night για την πρόκριση της Εθνικής επί της Τσεχίας