Διάβασα με προσοχή την σωστή ανάλυση του Σπύρου Καβαλιεράτου για τις δυσκολίες που υπάρχουν εν όψει των χειμερινών υποχρεώσεων της Εθνικής Ομάδας μπάσκετ. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και η παρέμβαση του Βλάντε Ντίβατς με το γράμμα που έστειλε για τις εθνικές ομάδες και την ανάγκη να παίζουν σε αυτές οι καλύτεροι μπασκετμπολίστες.

Όλα αυτά, φυσικά, επειδή FIBA και Euroleague δεν έχουν συμφωνήσει -και δεν φαίνεται ότι μπορούν να βρουν μια άκρη- για το καλεντάρι της νέας χρονιάς, με αποτέλεσμα όταν το Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο, υπάρχουν αγώνες των εθνικών ομάδων, για την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 στην Κίνα.

Σωστά αναρωτιέται ο Καβαλιεράτος ότι ποιος παίκτης - ακόμη κι αν το θέλει- θα αφήνει τα παιχνίδια της ομάδας του, για να αγωνιστεί με την Εθνική, που θα παίζει -σχεδόν- τις ίδιες μέρες; Για τους ΝΒΑερς δεν το συζητάμε, έτσι κι αλλιώς από την αρχή ήταν γνωστό ότι δεν πρόκειται να παίξουν στα προκριματικά. Αν και η FIBA με το ΝΒΑ έχει καλύτερες σχέσεις απ' ό,τι με την Euroleague, δεν θα μπορούσε ποτέ να θέσει θέμα διακοπής του αμερικάνικου πρωταθλήματος.

Η Team USA, άλλωστε, για τους αγώνες της προκριματικής φάσης στην Αμερική, θα στελεχωθεί από παίκτης της D-League (ή G-League, όπως θα ονομάζεται φέτος μετά την συμφωνία με την Gatorade).

" Σε όλα τα σημεία του κόσμου, τα παιχνίδια των Εθνικών Ομάδων προσελκύει τόσο μεγάλο κοινό, όσο τίποτα άλλο. Δημιουργεί ενδιαφέρον και ενθαρρύνει τους νεαρούς να ασχοληθούν με το μπάσκετ, τοποθετώντας έτσι τον αγωγό ταλέντου που είναι σημαντικό για το μέλλον του αθλήματος" έγραφε ο Βλάντε Ντίβατς, στο γράμμα για να υποστηριχθεί ... το μοντέλο της FIBA με τα προκριματικά.

Σωστά τα λέει κι ο Βλάντε. Ωραία λοιπόν, αφού είναι έτσι, του χρόνου ο (και) πρόεδρος-τζένεραλ μάνατζερ των Σακραμέντο Κινγκς, μπορεί να αφήσει τον Γιάννη Παπαγιάννη και τον Κώστα Κουφό να παίξουν στην Εθνική Ομάδα της Ελλάδας, τον Μπόγκταν Μπογκντνοβιτς στην Σερβία και (αν τον πάρει το καλοκαίρι) τον άλλο Μπογκντάνοβιτς (τον Μπόγιαν) στην Κροατία.

Σοβαροί να' μαστε. Και κυρίως ρεαλιστές. Ιδίως όταν η ίδια η FIBA αποφάσισε να υποβαθμίσει τον όρο ... προκριματικοί αγώνες. τουλάχιστον στα ένα από τα δύο χρόνια που θα κρατήσει η διακασία της πρόκρισης. Αν θα δούμε την "δεύτερη" ή την "τρίτη" Εθνική Ομάδα, είναι ένα ερωτηματικό. Το δεδομένο είναι ότι θα δούμε προικριματικούς τρίτης κατηγορίας!

Ας το εξηγήσουμε.

Η προκριματική φάση της ευρωπαϊκής ζώνης γίνεται με 32 ομάδες. Οι 24 του Ευρωμπάσκετ του 2017 συν τις οκτώ που θα προκύψουν από μια έξτρα προκριματική φάση μέσα στο καλοκαίρι. Δημιουργήθηκαν οκτώ όμιλοι των τεσσάρων ομάδων, εκ των οποίων ... στον δεύτερο γύρο προκρίνονται οι τρεις πρώτοι!

Μετά συγχωρήσεως, αλλά πρόκειται -τουλάχιστον- για κοροϊδία. Να γίνεται όμιλος τεσσάρων ομάδων και να προκρίνονται οι τρεις. Θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο τερμάτισα τρίτος μεταξύ τριών αθλητών. Η Ελλάδα για παράδειγμα έχει κληρωθεί στον όγδοο όμιλο, με αντιπάλους τη Μ.Βρετανία, το Ισραήλ και μια ομάδα από τα προκριματικά. Ποιος ... φωτεινός εγκέφαλος από τη διεθνή ομοσπονδία ότι ένας αγώνας Ελλάδας-Ισραήλ "αναβαθμίζει" το επίπεδο των εθνικών ομάδων; Η μόνη χρησιμότητα των αγώνων είναι ότι (και λόγω των συνθηκών) θα ανοίξει το εύρος των επιλογών του ομοσπονδιακού προπονητή που σίγουρα θα έχει μια διαφορετική εθνική ομάδα στα χέρια του. Τουλάχιστον με την αντίστοιχη, που θα χρησιμοποιεί στις μεγάλες διοργανώσεις.

Εντάξει ο δεύτερος γύρος είναι πιο δυνατός, καθώς οι τρεις ομάδες από κάθε γκρουπ διασταυρώνονται με άλλες τρεις προκριθείσες (σε 4 ομίλους των 6) όπου στα τελικά περνάνε οι τρεις πρώτοι. Ας υποθέσουμε ότι αυτή η σεζόν, έχει πιο πολύ ενδιαφέρον. Εν πρώτοις, όμως, οι προκριματικοί θα θυμίζουν παρωδία....