Και τώρα vivere pericolosamente
Το ότι η Εθνική δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει τους γκαρντ (ειδικά τον Σπανούλη) το ξέραμε. Η απόφαση όμως του Τρινκιέρι είχε και έχει πολύ vivere pericolosamente. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την Ελλάδα του Ευρωμπάσκετ, τον Περπέρογλου και τον Μπουρούση...
Θα ήταν όλα ωραία την Πέμπτη, μετά τη δεύτερη νίκη της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ, αν ο Βασίλης Σπανούλης δεν άρχιζε να στριφογυρίζει γύρω-γύρω από τον πάγκο της ομάδας, πατώντας και ξαναπατώντας το δεξί του πόδι.
Ένα μικρό διάστρεμμα, που το΄παθε μόνος του δεν τον άφηνε να ησυχάσει. Σε μια στιγμή φάνηκε να είναι εντάξει, έκανε και τη σχετική χειρονομία με τον αντίχειρα στον Τρινκιέρι, αλλά δεν...
Όταν ο Ιταλός τον ξανάβαλε μέσα στο παρκέ, ο 31χρονος διεθνής ήταν φανερό ότι δε μπορούσε να τρέξει. Βγήκε γρήγορα μόνος του και άρχισε η παγοθεραπεία. Η Εθνική ζει πλέον με την αγωνία, πότε θα επιστρέψει ο καλύτερός της παίκτης. Θα είναι έτοιμος να τα βάλει αύριο με τους Τούρκους κι αν όχι θα προλάβει την κυριακάτικη μονομαχία με τους Ιταλούς;
Οι απαντήσεις θα δοθούν άμεσα, αλλά όπως και να' χει κάπου μέσα του ο Τρινκιέρι θα ξανασκέφτηκε την επιλογή που συζητήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη, πριν από το Ευρωμπάσκετ. Να αφήσει, δηλαδή, την ομάδα μόνο με τρεις γκαρντ, άρα σε περίπτωση τραυματισμού ή ασθένειας να το ... ρίξουμε στις προσευχές.
Αυτά τα ξέραμε από την αρχή. Και σε ένα Ευρωμπάσκετ που κρατάει τρεις εβδομάδες με το ξεκίνημα μάλιστα να συμπεριλαμβάνει πέντε αγώνες σε έξι μέρες, όλα είναι πιθανά, όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Απλά, φροντίζεις από την αρχή να ... είσαι καλυμμένος σε περίπτωση ατυχίας. Ο Αντρέα ρίσκαρε, καθώς έκοψε τον Κατσίβελη, αλλά όπως λένε και οι συμπατριώτες του vivere pericolosamente.
Το "ζει επικινδύνως", δηλαδή. Αφού έτσι έφτασε η Εθνική στο Ευρωμπάσκετ, έτσι θα πορευτεί κιόλας. Μπορεί να χρειαστεί να κερδίσει την Τουρκία με ... δυο γκαρντ (Σλούκα και Ζήση).
Γεια σου Στράτο και κυρ Στράτο...
Δεν ξέρουμε, ακόμη, αν η Εθνική στερηθεί των υπηρεσιών του Kill Bill, που έριξε τους πυροβολισμούς του (όταν χρειάστηκε) και εναντίον της Τουρκίας. Ξέρουμε, πάντως, ότι ο Τρινκιέρι (άσχετα αν ρίσκαρε υπερβολικά στην απόφασή του για τους τρεις κοντούς) έχει δικαιωθεί στην επιμονή του να εμπιστευτεί στο έπακρο τον Στράτο Περπέρογλου.
Ο 29χρονος φόργουορντ είναι απόλυτα συνεπής στην αποστολή του, ίσως και κάτι παραπάνω. Παίζοντας κατά μέσο όρο 17 λεπτά στα δυο πρώτα ματς, έχει μ.ο 9.5π σουτάροντας με 75% δίποντα, 50% τρ παίρνει 3 ριμπάουντ και δίνει 2.5 ασίστ. Μόνο οι 0/4 βολές χαλάνε την στατιστική του, αν και η εικόνα ενός παίκτη που ξέρει να ποστάρει με μοναδική μαεστρία, αλλά και να δίνει τρομερές βοήθειες στην άμυνα δεν ...χαλάει με τίποτε.
Προσγειωμένος και σίγουρος ο Περπέρογλου κάνει μεγάλο τουρνουά, το χαίρεται, αλλά μιλάει πάντα για τους στόχους της ομάδας, που δε μπορεί παρά να είναι το γνωστό "βήμα-βήμα"
Και ...αφέντη Μπουρούση
Ο Τρινκιέρι, σχεδόν απολογήθηκε χθες γιατί άφησε στον πάγκο για ένα ολόκληρο ημίχρονο τον Γιάννη Μπουρούση. Καμιά φορά οι προπονητές θέλουν δεν θέλουν "αδικούν" τους καλύτερους, είτε γιατί δεν τους βολεύει το σχήμα του αντιπάλου, όπως "δικαιολογήθηκε" ο Ιταλός ομοσπονδιακός, είτε επειδή κατά βάθος ήθελαν κάτι άλλο.
Ο Μπουρούσης ήταν πραγματικός γίγαντας και στα δυο παιχνίδια της ομάδας, ουσιαστικό σημείο αναφοράς μέσα στη ρακέτα. Αλλά ο Τρινκιέρι ξέρει ότι με ένα σέντερ δεν θα βγάλει το τουρνουά, όσα θαύματα κι αν γίνουν. Γι αυτό και άφησε τον Μαυροκεφαλίδη στο δεύτερο μέρος, δίνοντάς του απανωτές ευκαιρίες ώστε ο Λουκάς να "ξεμπουκώσει" και να ανακτήσει την επαφή με το καλάθι.
Παρόλα αυτά ο Μπουρούσης σε μόλις 12,5 λεπτά συμμετοχής, έχει προλάβει να κάνει αισθητή την παρουσία του με 8π (70%δ) και 6 ρ, δείχνοντας ότι είναι έτοιμος για όλα: "Θα είναι και ξεκούραστος για να αντιμετωπίσει τους δίδυμους πύργους της Τουρκίας" , όπως είπε και ο Τρινκιέρι, ξέροντας ότι τόσο ο Ασίκ όσο και ο Ερντέν θέλουν το ύψος του Γιάννη...
Καλά πάμε, είπαμε...
Σε γενικές γραμμές πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι. Η Εθνική μετράει δυο νίκες, θα απολαύσει (τρόπος του λέγειν) το ρεπό της, για να μπει με δύναμη στο σαββατοκύριακο, που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό. Η Ελλάδα έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση και την δεύτερη καλύτερη άμυνα του γκρουπ, παίζει κατά διαστήματα καλά, έχει αδυναμίες (και κενά αέρος) αλλά ο πρώτος στόχος (ένα καλό ξεκίνημα) επιτεύχθηκε.
Όμως η πρόκριση δεν έχει έρθει ακόμη. Πολλά θα κριθούν το Σάββατο όπου πριν από το δικό μας παιχνίδι παίζουν (σε σπουδαίο ντέρμπι) Ιταλία-Φινλανδία. Όποιος χάσει μένει πίσω. Η Εθνική έχει την ευκαιρία αμέσως μετά να "αποτελειώσει" την Τουρκία και ενδεχομένως την Κυριακή, κόντρα στην Ιταλία, να καθαρίσει και την πρώτη θέση.
Θα έχει, όμως, τον Σπανούλη; Γιατί ... τέταρτο γκαρντ δεν έχει!