Καλή πρεμιέρα, δύσκολο «Σου-Κου»
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την πρεμιέρα της Εθνικής που δεν ήταν τόσο... μέτρια, τουλάχιστον με βάση το αρχείο του και περιμένει το ζόρικο σαββατοκύριακο.
Πόσο καλά έπαιξε, εν τέλει, η Εθνική στην πρεμιέρα του φετινού Ευρωμπάσκετ; Δεν έχει τόσο νόημα η ερώτηση, γιατί σε ένα τουρνουά βλέπεις πάντα μπροστά και όχι πίσω, αλλά καλό θα είναι να προσπαθήσουμε να δώσουμε ορισμένες απαντήσεις. Ναι, η Ισλανδία είναι «αδύναμη», ναι υπήρξε ένα πολύ κακό (δεύτερο δεκάλεπτο), ναι έκανε 20 λάθη η Εθνική, πάρα πολλά με ένα τέτοιο αντίπαλο. Θα συμφωνήσουμε σε όλα.
Από την άλλη, όμως, μια ματιά στο αρχείο αναδεικνύει και άλλα σημαντικά πεπραγμένα.
Οι 90 πόντοι, που σημείωσε η Εθνική είναι οι περισσότεροι που έχει πετύχει ποτέ σε πρεμιέρα Ευρωμπάσκετ τα τελευταία 30 χρόνια. Ναι σωστά μαντέψατε. Το 1987 ήταν η προηγούμενη πιο παραγωγική «πρώτη μέρα» με εκείνο το 109-77 επί της Ρουμανίας, όταν ανυποψίαστοι τότε όλοι στο ΣΕΦ, βλέπαμε την Ελλάδα να νικάει εύκολα την παρέα του Τσέρνατ και του Βινερεάνου.
Το +29 είναι η τρίτη μεγαλύτερη διαφορά για την Εθνική μας σε πρώτη αγωνιστική ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Το +32 του 1987 επαναλήφθηκε και το 2009 όταν το ταμπλό είχε γράψει 86-54 κόντρα στην ΠΓΔΜ, αν και πιο μεγάλη σε έκταση νίκη, σε πρεμιέρα, έχει καταγραφεί το μακρινό 1951 όταν με πρώτο σκόρερ τον Αριστείδη Ρουμπάνη (17π) είχε συντρίψει την Πορτογαλία με 81-35 (+46π).
Η νίκη επί των Ισλανδών συνέχισε και ένα σερί που κρατάει από το 2001. Ήταν το ένατο (συνεχόμενο) Ευρωμπάσκετ το οποίο η ελληνική ομάδα ξεκινάει νικηφόρα. Η τελευταία φορά που έχασε η Εθνική στην πρώτη αγωνιστική ήταν το 1999 όταν στο περιπετειώδες ματς με τους Γερμανούς, ο Ντιρκ Νοβίτσκι και οι συμπαίκτες του μας είχαν υποχρεώσει σε ήττα με 59-58.
Από τότε, η Ελλάδα μετράει μόνο νίκες σε πρεμιέρες. Συνολικά εννιά σερί, με πιο εύκολη αυτήν όπως είπαμε επί της FYROM το 2009 και αμέσως μετά το 90-61 επί της Ισλανδίας, στο Ελσίνκι.
Το τρίποντο του Αλβέρτη
Δεν είχαμε, βέβαια, πάντα τόσο εύκολους αντιπάλους. Το 2001 είχαμε νικήσει την Ιταλία με 83-82, όταν η Εθνική έβαλε 8 πόντους σε λιγότερο από ένα λεπτό και με εκείνο το τρομερό τρίποντο του Φραγκίσκου Αλβέρτη στην εκπνοή είχε αφήσει σύξυλους τους «ατζούρι» του Τάνιεβιτς.
Εξίσου δραματική ήταν η νίκη δυο χρόνια αργότερα στην Σουηδία όταν η Εθνική με καλάθι του Χαρίση στα 2.7’’ πριν από το τέλος έριξε νοκ-άουτ τους Κροάτες με 77-76. Αν το θυμάστε, σε εκείνο το ματς είχαν χαθεί … εννιά βολές (έξι από τους Κροάτες και τρεις από τους Έλληνες) στα τελευταία 45’’!
Είχαμε επίσης ένα εντυπωσιακό ματς το 2005 κόντρα στη Γαλλία, όταν δεχθήκαμε μόλις 50 πόντους από τη Γαλλία. Την πρώτη σφαλιάρα στους τρικολόρ, πριν από τον περίφημο ημιτελικό.
Πώς θα χαρακτηρίζαμε την πρεμιέρα με τη Φινλανδία σε αυτό το Ευρωμπάσκετ; Μια φυσιολογική νίκη, απέναντι από ένα αντίπαλο συγκεκριμένων δυνατοτήτων. Η Εθνική, παρά το κενό της διάστημα είχε το νου της, επέστρεψε δριμύτερη και είχε τις λύσεις, ώστε οι φιλόδοξοι Ισλανδοί να … καταλάβουν ότι δεν είχαν πολλή τύχη.
Προφανώς δεν «σκοτώσαμε το θηρίο». Αποφύγαμε, ωστόσο, μπανανόφλουδες που καμιά φορά βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου, χωρίς να το καταλάβεις.
Θέλουμε να δούμε την ομάδα στα επόμενα δύσκολα ματς. Να τη δούμε πως θα αντιδράσει απέναντι στους Γάλλους, που πολύ νωρίς βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, χάνοντας από τη Φινλανδία και την Κυριακή κόντρα στην Σλοβενία, κατά τη γνώμη μας, φαβορί για την πρώτη θέση του ομίλου.
Να τη δούμε στα δύσκολα
Η Γαλλία μετά από τόσες απουσίες μοιάζει «μπερδεμένη». Από την τρέλα του Ερτέλ, πέφτει στο μπλαζέ ύφος του Ντε Κολό. Ο Μπορίς Ντιάο έχει παραπάρει κιλά, ο Σεραφέν μοιάζει παραγεμισμένος και ο Λαμπιερί ξεχωρίζει περισσότερο για την αφάνα του. Είναι όμως πληγωμένη και αποφασισμένη να ρεφάρει την ήττα της από την Φινλανδία.
Η Ελλάδα ψάχνει να βρει σταθερές και μοιάζει να καταλήγει στο γνωστό αθόρυβο παιχνίδι με τους χρήσιμους όσο και γρήγορους πόντους μέσα στη ρακέτα από τον Γιώργο Πρίντεζη, αλλά και στη μοναδική ικανότητα του Παππά να ισορροπεί στον αέρα και να «τελειώνει» φάσεις με λέι-απ, ειδικά απέναντι σε ομάδες με χαμηλά ύψη.
Η άνοδος του Καλάθη αλλά και του Μπουρούση είναι δυο στοιχεία που πρέπει να δούμε το σαββατοκύριακο, σε συνδυασμό με τις άμυνες και την ενέργεια που βγάζουν παίκτες όπως ο Παπανικολάου και ο ερχόμενος από τον πάγκο Αντετοκούνμπο.
Η πρεμιέρα, πάντως, μας κράτησε … χωρίς κραδασμούς στο ρεπό. Κάτι πολύ σημαντικό για να προετοιμάσεις δυο σπουδαίους αγώνες, όπως αυτοί που έρχονται. Τώρα χρειάζονται οι νίκες, που αν έρθουν ανεβάζουν απόδοση (και ψυχολογία) στα ύψη!