Λένε ότι ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει την ικανότητα να γοητεύει παίζοντας τένις και να απογοητεύει όταν ανοίγει το στόμα του ή τουιτάρει ανέμελα. Για το πρώτο δεν χωράει καμιά αμφιβολία, για το δεύτερο εξαρτάται από το πώς περιμένουμε να συμπεριφερθεί ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας.

Η τελευταία δήλωσή του, και η αυθόρμητη παραδοχή του ότι θα παραμείνει ανεμβολίαστος, μέχρι το εμβόλιο να γίνει υποχρεωτικό (προφανώς για τους αθλητές του τένις) ξεσήκωσε ξανά θύελλα. Ειδικά στο Twitter, που κάτι τέτοια δεν τα αφήνει έτσι στο βρόντο, το #tsitsipas, έγινε από τα πιο δημοφιλή hashtags στην Ελλάδα.

Από τα ρητά στα αρχαία ελληνικά, μέχρι την αναγκαιότητα να ανοίξει ένα υποκατάστημα Harrods στην Αθήνα και τη μαγεία της μαστίχας, ο Στέφανος απλά μας δείχνει ποιος ακριβώς είναι, έξω από τα γήπεδα. Ένα 23χρονο παιδί, που δεν διαφέρει από πολλούς συνομηλίκους του στον τρόπο σκέψης. Το ότι έφτασε στο νο 3 της παγκόσμιας κατάταξης του τένις, με τρομερή προσπάθεια, πολλά λίτρα ιδρώτα και σπουδαίους αγώνες, δεν αναιρεί αυτό που είναι, έξω από τα κορτ.

Εδώ το νο 1, ο Νόβακ Τζόκοβιτς, έντεκα χρόνια μεγαλύτερος του νεαρού συμπατριώτη μας, είναι κανονικός "ψεκασμένος", αρνιόταν όχι μόνο τον εμβολιασμό, αλλά και τον ίδιο τον ιό, μέχρι που κόλλησε ο ίδιος και κατάλαβε.

Γιατί, λοιπόν, να διαφέρει ο Στέφανος; Όχι από τον Τζόκοβιτς, αλλά από την ευρεία μάζα των 23χρονων στην Ελλάδα; Μπορεί εμείς να περιμένουμε ότι ένας αθλητής που έχει αφιερώσει τη ζωή του σε ένα σπορ, πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος, να ξέρει πως αποτελεί πρότυπο-εικόνα για τους υπόλοιπους, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Δεν είναι όλοι Αντετοκούνμπο, ούτε θα γίνουν, γιατί η ζωή του Γιάννη δεν συγκρίνεται, εκ των πραγμάτων, με καμιά και κανενός. Όχι ότι όλα στη ζωή του Στέφανου ήρθαν εύκολα ή από δέκα χρονών που ξεκίνησε να παίζει τένις, ήξερε ότι κάποια στιγμή, θα έβγαζε εκατομμύρια δολάρια και θα έμενε στο Μονακό. Τα κατέκτησε όλα αυτά με την αξία του, με την κατάθεση χιλιάδων ωρών μάχης με τους αντιπάλους, με τον ίδιο του τον εαυτό να γίνει καλύτερος.

Αν τον ακούσετε να μιλάει για το τένις θα ανακαλύψετε πόσο τελειομανής είναι, πόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση διαθέτει και γιατί έφτασε σε τόσο μικρή ηλικία στις τρεις πρώτες θέσεις του παγκόσμιου ranking. Χωρίς τη ρακέτα στα χέρια του, ωστόσο, ο Τσιτσιπάς είναι ένας νέος της εποχής, που έχει οικονομική άνεση και όλα, πλην του τένις, είναι λογικό να τα βλέπει σαν διασκέδαση.

Ξέρω ότι στην Ελλάδα των διαχωρισμών και των χρωματισμών, περνάμε τους πάντες από κρισάρα. Ειδικά στην εποχή των αδηφάγων social media, που πολλές φορές μοιάζουν να παραμονεύουν για να ορμήσουν. Παλιότερα οι αθλητές την είχαν σκαπουλάρει από τέτοιες αντιπαραθέσεις, περισσότερο τους αντιμετωπίζαμε με θαυμασμό για τα επιτεύγματά τους. Τώρα, τους τοποθετούμε τους αθλητές σε κουτάκια, ανάλογα μάλιστα με τις πολιτικές μας τοποθετήσεις και ιδεοληψίες. Από δω οι δικοί μας, από κει οι άλλοι.

Για να την "μπούμε" στον Τσιτσιπά (και την Σάκκαρη) έγινε θέμα, η έλλειψη του εθνόσημου από τις εμφανίσεις που είχε διαλέξει η αθλητική εταιρεία η οποία τους έντυσε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Λες και οι αθλητές... ντρέπονταν που αγωνίζονταν στο Τόκιο, αντιπροσωπεύοντας τη χώρα. Δεν πήγαν με τη θέλησή τους, αλλά επειδή κάποιος τους υποχρέωσε και το έκαναν σαν αγγαρεία.

Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, ο Τσιτσιπάς (αφού έκανε τις δηλώσεις για το εμβόλιο) από άλλους, ακόμη πιο "έξυπνους" κατηγορήθηκε για αδιαφορία! Το ότι έπαιξε την ίδια μέρα στον τρίτο γύρο του απλού, τραυματίστηκε και έχασε από τον Γάλλο Ιμπέρ και αμέσως μετά στο διπλό με την Σάκκαρη, συμπληρώνοντας ένα πεντάωρο στο γήπεδο είναι για τους δοκησίσοφους ... ένδειξη αδιαφορίας. Συγχαρητήρια, κερδίζετε το πούλιτζερ.

Δεν είναι απλά ο Στέφανος...

Η πραγματική εικόνα ενός αθλητή, το πως σκέφτεται και ο τρόπος ζωής του, μπορεί να έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την αντίστοιχή του μέσα στο γήπεδο. Ένας προγραμματισμένος σαν κομπιούτερ τενίστας, που σπάνια κάνει λάθος στο γήπεδο, δεν σημαίνει ότι έξω απ' αυτό δεν μπορεί να είναι ένα αφελής νεαρός, που μπορεί να ασπάζεται ακόμη και θεωρίες συνομωσίας για τα εμβόλια και όχι μόνο.

Και τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως θα λέει ό,τι του καπνίσει, χωρίς έλεγχο και χωρίς συνέπειες; Όχι, βέβαια. Ο Στέφανος δεν είναι πια ο μικρός Τσιτσιπάς, που σκαρφάλωσε με γιγαντιαία άλματα τις θέσεις στο παγκόσμιο ράνκινγκ. Έχει φτάσει στο νο 3, είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, που είτε το θέλει, είτε όχι ακόμη και το "καλημέρα" που θα πει, μπορεί να παρεξηγηθεί.

Επειδή έχει αυτή την δημοφιλία, άλλωστε, επιλέχθηκε πριν από ένα χρόνο να πάρει μέρος στην καμπάνια κατά του κορωνοϊού, όταν η κυβέρνηση προσπαθούσε να πείσει για την αναγκαιότητα των περιοριστικών μέτρων, τη χρήση μάσκας και τις αποστάσεις. Όταν ο ίδιος άνθρωπος δηλώνει ότι ακόμη δεν έχει εμβολιαστεί, δείχνει ολότελα ανακόλουθος με το μήνυμα που τότε είχε εκπέμψει: "Να μην κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας".

Χωρίς να το υποψιάζεται ο Τσιτσιπάς, μετείχε πλέον στην καμπάνια των "δεν κάνω εμβόλιο, παρά μόνο αν με υποχρεώσουν". Ούτε που κατάλαβε, μπορεί και μην το ενδιέφερε, πόσο ακύρωνε την δική του συμμετοχή και συμβολή στην προ ενός έτους εκστρατεία πρόληψης. Πόσο αντιφατικό και εγωιστικό είναι να λες "δεν εμβολιάζομαι", αλλά οι θεατές που πληρώνουν εισιτήριο για να σε παρακολουθήσουν, πρέπει να είναι εμβολιασμένοι;

Το θέμα, βέβαια, δεν αφορά προσωπικά μόνο τον Τσιτσιπά. Έχει να κάνει με το επιτελείο του. Οι αθλητές αυτού του επιπέδου χρειάζονται προστασία. Χρειάζονται συμβουλές, ειδικευμένους ανθρώπους που θα τους καθοδηγήσουν και έξω από τα γήπεδα. Θα τους μάθουν πως η ζωή δεν είναι μόνο το δυνατό σέρβις ή τα αριστοτεχνικά μπακχαντ, αλλά πολλά άλλα πράγματα στα οποία μπορεί να μην δίνουν την παραμικρή σημασία, κι ανοίγουν το στόμα τους, χωρίς πολλή σκέψη, δημιουργώντας αξεπέραστα προβλήματα για τη συνέχεια της καριέρας τους.

Ο ανεμβολίαστος Τσιτσιπάς δεν είναι ο αφελής νεαρός που ονειρεύεται Harrods στην Πλατεία Συντάγματος, αλλά ένα δημόσιο πρόσωπο με παγκόσμια ακτινοβολία που δημιουργεί είτε το θέλει, είτε όχι, εντυπώσεις. Ο ίδιος μοιάζει να μη δίνει τόση σημασία. Ας δώσουν αυτοί που βρίσκονται δίπλα του...