Η Εθνική που μαζεύτηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα, με νέο προπονητή στον πάγκο της και στο τελευταίο ματς της χρονιάς για όλους, χρειαζόταν λίγο το χρόνο της. Οι Βρετανοί με το καλό τους ξεκίνημα ανάγκασαν την Ελλάδα να εξαντλήσει όλη τη σοβαρότητα της και μετά από ένα ημίχρονο κυνηγητού, να χαρίσει σκορ και θέαμα στο διψασμένο κοινό που γέμισε το κλειστό της Νέαπολης στη Λάρισα.

Το ματς, έτσι κι αλλιώς, δεν αντέχει σε κριτική. Μόλις η Εθνική ισορρόπησε την κατάσταση της έφτανε ένα σερί 14-3 στις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου για να ακολουθήσουν τα καρφώματα, τα κοψίματα, ακόμη και τα τρίποντα από το κέντρο του γηπέδου, όπως εκείνο του Γκίκα που ξεσήκωσε τον ελληνικό πάγκο και τον κόσμο στην εξέδρα.

Ήταν ένα μικρό ορεκτικό για το κυρίως πιάτο που έρχεται τον Αύγουστο με την προετοιμασία της ομάδας για το Ευρωμπάσκετ του Σεπτέμβρη αλλά και τα δυο πρώτα ματς για τη δεύτερη φάση των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πάμε εκεί μεταφέροντας τα αποτελέσματα με Τουρκία και Βρετανία (περνάνε και αυτές, αφού αποκλείστηκε η Λευκορωσία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία), έχοντας ένα σημαντικό απολογισμό (3 νίκες-1 ήττα) που μας φέρνει κοντά και στην πρόκριση στα τελικά του 2023.

Σύμφωνα με το σύστημα της β φάσης των προκριματικών σταυρώνουμε με τον α' όμιλο και τις τρεις ομάδες που πήραν το εισιτήριο, δηλαδή τη Λετονία που έχει κι αυτή 3-1, τη Σερβία και το Βέλγιο, που θα μπουν με 1-2 στο γκρουπ (όσο θα έχουν Τουρκία και Βρετανία), από το οποίο περνάνε στα τελικά οι τρεις πρώτοι.

Με δυο νίκες διαφορά, λοιπόν, η Ελλάδα για να ταξιδέψει σε Ιδονησία-Φιλιππίνες και Ιαπωνία, που θα διεξαχθεί το FIBA World Cup (25/8-10/9/2023) θα της αρκούν τρεις ή ακόμη και δυο νίκες στα έξι ματς που θα απομένουν.

Η FIBA αποφάσισε να βάλει τα πρώτα παράθυρα της δεύτερης φάσης, καταμεσίς του Αυγούστου, όταν δηλαδή οι Εθνικές Ομάδες στην Ευρώπη θα προετοιμάζονται για το Ευρωμπάσκετ που ξεκινάει την 1η Σεπτέμβρη. Καλή ιδέα αν σκεφτεί κανείς ότι εκείνη το διάστημα θα είναι διαθέσιμοι άπαντες. Και οι ΝΒΑερς και οι παίκτες της EuroLeague. Αντίθετα, με ό,τι συμβαίνει το χειμώνα όπου ολοένα και κάποιοι θα λείπουν.

Όπως λέει το πρόγραμα, η Ελλάδα θα παίξει (αντί για φιλικά) δυο σπουδαία επίσημα παιχνίδια με το Βέλγιο (25/8, εκτός έδρας) και κυρίως τη Σερβία (28/8 σρτο ΟΑΚΑ) που έχασε στη Λετονία, αλλά εν όψει Ευρωμπάσκετ, θα εμφανιστεί με όλα της τα αστέρια. Και Γιόκιτς και Μίτσιτς και Γκούντουριτς και Τεόντοσιτς, που δεν έπαιξαν στη Ρίγα.

Αλλά και η Ελλάδα δεν θα πάει πίσω. Ο Γιάννης με τον Θανάση, ο Σλούκας και ο Καλάθης είναι αυτοί που θα προστεθούν στο ρόστερ, τα κουκιά είναι σχεδόν μετρημένα για τη δωδεκάδα, ο Ιτούδης ξέρει ότι έχει στα χέρια του ένα σπουδαίο υλικό, που μπορεί να οδηγήσει το ελληνικό μπάσκετ εκεί που ψάχνει από το 2009 όταν για τελευταία φορά κέρδισε μια μεγάλη διάκριση (χάλκινο μετάλλιο, στην Πολωνία).

Ωραία δεν θα' ναι, όμως, πριν από το ταξίδι στο Μιλάνο για την πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ, να δούμε ένα Ελλάδα-Σερβία στο ΟΑΚΑ, σε προκριματικό αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου; Αντετοκούνμπο εναντίον Γιόκιτς; Μέχρι και το ESPN θα το μεταδώσει!

Νωρίτερα θα έχει και φιλικά (με Ισπανία, Ακρόπολις, κλπ) αλλά είπαμε, το επίσημο ματς έχει άλλη χάρη και η προετοιμασία παίρνει άλλο χρώμα, έστω κι αν κάτι τέτοιο δεν αρέσει στους προπονητές εν όψει της διοργάνωσης που ακολουθεί.

Το μπάσκετ του Ιτούδη

Στην πρεμιέρα του Δημήτρη Ιτούδη και απέναντι σε μια ομάδα με συγκεκριμένες δυνατότητες (και πολλές απουσίες) είδαμε λίγο και το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο νέος προπονητής με την Εθνική Ομάδα.

Ροτέισον και με τους 12 παίκτες (με πολύ καλό τον δωδέκατο Μποχωρίδη), ψηλά σχήματα, πίεση στην μπάλα και καλές συνεργασίες. Ειδικά αυτή ανάμεσα στον Τάιλερ Ντόρσεϊ και τον Γιώργο Παπαγιάννη ήταν εντυπωσιακή, καθώς τις περισσότερες από τις 7 ασίστ (!) που έδωσε ο άσος του Ολυμπιακού, πήγαν στα χέρια του σέντερ του Παναθηναϊκού.

Ο ομογενής άσος είναι το νέο πρόσωπο στην δωδεκάδα της Εθνικής και έδειξε πόσο μπορεί να βοηθήσει είτε στην εκετέλεση είτε στη δημιουργία και στην ένταση της επίθεσης. Μιλάμε άλλωστε για έναν από τους κορυφαίους σκόρερ της φετινής Ευρωλίγκας και δεν είναι τυχαίο ότι ο Ιτούδης τον άφησε περισσότερο απ' όλους στο παρκέ.

Ήταν φανερή η πρόθεση της ομάδας (από την αρχή του ματς) να εκμεταλλευτεί τον Παπαγιάννη (και στο δεύτερο μέρος τον Κώστα Αντετοκούνμπο, που είναι ένα καλό μπακ-απ του "Πάπα"), να πάρει πράγματα από το σκορ και τη δημιουργία του Παπαπέτρου και είδε τον δαιμόνιο Γκίκα να αλλάζει την εικόνα στο ξεκίνημα με το καλό κουμαντάρισμα της ομάδας μετά το αρχικό 1-12 και τα αρχικά λάθη και τούβλα στο καλάθι των Βρετανών.

Δεν χρειάζονται αναλύσεις υψηλού επιπέδου. Όταν η Εθνική Ομάδα πάτησε το γκάζι, η διαφορά ήταν χαώδης εξ ου και οι 54 πόντοι του δεύτερου μέρους...

Και ο κόσμος που διψάει

Αν κάτι καλό υπάρχει σε αυτά τα παράθυρα της FIBA είναι το πως γεμίζουν, ανά την Ευρώπη τα γήπεδα. Ο κόσμος διψάει να δει τα αστέρια να παίζουν, το είπε και ο Ντόρσεϊ μετά το ματς ("κι εγώ μικρός, θα ήθελα να ζητάω αυτόγραφα από τους καλύτερους παίκτες") και η ατμόσφαιρα στο κλειστό της Νεάπολης ήταν συναρπαστική.

Αρέσει στο κοινό της περιφέρειας να βλέπει τέτοια ματς. Και δεν ισχύει μόνο για το μπάσκετ, πρόσφατα γέμισε ασφυκτικά και το πανθεσσαλλικό στάδιο για τον αγώνα της Εθνικής ποδοσφαίρου με το Κόσοβο.

Είναι θεμιτό και πρέπει να συνεχιστούν αυτές οι έξοδοι προς την περιφέρεια. Δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε, Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.