X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

(Μας) τα έδωσαν όλα!

Ο Γιάννης Φιλέρης αναλύει το ντέρμπι του Καραϊσκάκη, που είχε όλα τα καλά του ποδοσφαίρου εκτός από ...τελικό νικητή

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού τελειώνει 1-1. Είναι, όμως, από τις λίγες που μετά το τέλος του αγώνα όσοι πήγαν στο γήπεδο κι όσοι κάθισαν να το δουν στη τηλεόραση χάρηκαν ποδόσφαιρο.

Είδαν...κανονική μπάλα, με ροή, με σπουδαίες ενέργειες μέσα στο χορτάρι, στρατηγική από τους δυο πάγκους, καλή διαιτησία, δυο γκολ, δυο δοκάρια, πάθος. Ένα ντέρμπι που πράγματι άξιζε κάποιος να πληρώσει για να το παρακολουθήσει.

Ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έφυγε με τα περισσότερα χαμόγελα από το "καυτό" Καραϊσκάκη, διότι εκτός από την ποιότητα του αγώνα, υπάρχει και η βαθμολογία. Κι εκεί οι "πράσινοι" παραμένουν πρώτοι, αφού όπως είπε και ο Μπουμσόνγκ μετά τον αγώνα "όταν δε νικάς, το καλύτερο είναι να μη χάνεις".

Οι "πράσινοι" μπορεί να μην είχαν την απόδοση όπως εναντίον της ΑΕΚ, ή καλύτερα κόντρα στον ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, κατάφεραν όμως δυο σημαντικά πράγματα:

1. Να βάλουν πρώτοι γκολ, αφού ο Κουίνσι είχε προειδοποιήσει δύο φορές πριν, στη φάση του 1-0, ξεπεράσει τον Αβραάμ Παπαδόπουλο και σερβίρει έτοιμο γκολ στον Ζέκα, που ακολουθούσε και πρόλαβε τον Τοροσίδη στο τελείωμα.

2. Να μείνουν ψύχραιμοι μετά το 1-1, όταν ο Ολυμπιακός ανακτούσε την ψυχολογία, το γήπεδο έπαιρνε φωτιά και θεωρητικά οι γηπεδούχοι είχαν πλέον τον πρώτο λόγο.

Ο ΠΑΟ κατάφερε επίσης να δείξει (στο καλό του διάστημα, δηλαδή στο πρώτο εικοσάλεπτο) να στηρίξει το παιχνίδι του στην καλή κυκλοφορία της μπάλας, να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα των επιθετικών του. Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι αν ο Λέτο δεν σημάδευε το δοκάρι ο Παναθηναϊκός θα προηγούταν με δυο γκολ διαφορά, φέρνοντας από νωρίς το ματς στα μέτρα του.

Για να κρατήσει, όμως, το 1-1 χρειάστηκε να δει στο πρόσωπο του νεαρού Καπίνο ένα σπουδαίο γκολκίπερ, που έμεινε όρθιος ακόμη κι όταν το σώμα του είχε πάρει αντίθετη τροχιά. Κατάφερε, όμως, να στρέψει το κορμί του από την άλλη πλευρά και να αποσοβήσει ένα σχεδόν σίγουρο γκολ. Η φάση αυτή με τον Φουστέρ (και τη κόντρα του Βύντρα) δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού για τη φανέλα με το νο 1.

Βοήθησε τον Παναθηναϊκό και ο Φερέιρα, που βλέποντας τον Μιραλάς να δημιουργεί απανωτά προβλήματα από την πλευρά του Μαρίνου, έριξε στο παιχνίδι τον Βύντρα, προσπαθώντας να θωρακίσει την πλευρά του καλύτερα, καθώς τον Μιραλάς "ντούμπλαρε" πολλές φορές ο Χολέμπας.

Είχε τις ευκαιρίες ο Ολυμπιακός

Κι ο Ολυμπιακός; Οι "ερυθρόλευκοι" μπορούν να ισχυριστούν (και δεν θα έχουν άδικο) ότι έχασαν ένα σωρό ευκαιρίες, άρα θα μπορούσαν να έχουν πάρει το ντέρμπι.

Το δοκάρι του Φουστέρ, το άστοχο πλασέ του Μιραλάς που τέτοια γκολ είναι ψωμοτύρι γι αυτούς, η μεγάλη απόκρουση του Καπίνο και η διπλή παρέμβαση του Μαρίνου, είναι μερικές. Με 22 τελικές προσπάθειες, το ένα γκολ δεν μεταφράζει ακριβώς την υπεροχή των πρωταθλητών.

Η φάση του 1-1 είναι μια υποδειγματική συνεργασία Μακούν-Μιραλάς και σεμινάριο για το πως παίζεται "η μπάλα με τη μία". Ο Βέλγος κάνει την κούρσα και δίνει την ευκαιρία στον Τζεμπούρ να εξαργυρώσει μια εκπληκτική εμφάνιση. Ο Αλγερινός ήταν μια ομάδα μόνος του, καθώς κέρδισε σχεδόν όλες τις μονομαχίες από τον Σαριέγκι και βρισκόταν παντού.

Σπουδαία εμφάνιση και από τον Μακούν μέχρι να τραυματιστεί και να αποχωρήσει, καθώς ο Καμερουνέζος κάλυπτε χώρους, έδινε πάσες, απείλησε και με σουτ, μέχρι και κεφαλιές κέρδιζε. Ο αδύναμος κρίκος στο πρώτο μέρος ήταν ο Ορμπάιθ που ωστόσο αντικαταστάθηκε λόγω ενοχλήσεων στους προσαγωγούς. Ο Γέστε πέρασε στη θέση του, όμως, τα σχέδια του Βαλβέρδε χάλασε ο τραυματισμός του Μακούν, καθώς ο Βάσκος οπισθοχώρησε με αποτέλεσμα να φαίνεται περισσότερο και ο όχι μεγάλος βαθμός ετοιμότητάς του.

Ο Βαλβέρδε έριξε στο ματς τον Πάντελιτς για να έχει μια ακόμη απειλή στην επίθεσή του, όμως η αλήθεια είναι ότι όσο περνούσε ο χρόνος, ο Ολυμπιακός έμενε από βενζίνη, για να εξασκήσει πίεση και μάλιστα ψηλά. Παρόλα αυτά οι ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν δεν καρποφόρησαν.

Έπαιξε και ο Γιάχος μπάλα

Είδατε τι ωραία που είναι τόση ώρα που μιλάμε (και γράφουμε) για μπάλα; Σε αυτό βοήθησε ο διαιτητής. Ο Θανάσης Γιάχος φρόντισε πρώτα απ' όλα να παιχθεί ...ποδόσφαιρο. Δεν έκανε κατάχρηση της σφυρίχτρα του, χρησιμοποίησε σωστά τις κάρτες και συνολικά συνέβαλε με τη διαιτησία του να δούμε ένα ντέρμπι υψηλών προδιαγραφών.

Με εξαίρεση, άλλωστε, τις δυο φάσεις που οι βοηθοί έκαναν λάθος (στο πρώτο ημίχρονο ήταν οφ-σάιντ ο Τζεμπούρ, αλλά δεν υποδείχθηκε και στο δεύτερο ο Μιραλάς έφυγε από κανονική θέση και δόθηκε παράβαση) όλα κύλησαν φυσιολογικά και ποδοσφαιρικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ