Είκοσι δίποντα έχασε ο Ολυμπιακός στο Φόρουμ, τα καλάθια του οποίου είχαν στενέψει σαν δαχτυλήθρες για τους "ερυθρόλευκους". Δεκατρία απ' αυτά -όπως είπε κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας- μετά το ματς, ήταν λέι απ. Τελεία. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη ανάλυση για ένα παιχνίδι γεμάτο ξύλο, μελανιές και την μπάλα να ταλαιπωρείται όσο ποτέ.

Όχι ότι η Αρμάνι ήταν πολύ καλύτερη, μπόρεσε όμως να βρει κάποια στιγμή την αυτοκυριαρχία της, να βάλει δυο-τρία μεγάλα σουτ με Πάνγκος και Μίροτιτς, εξασφαλίζοντας στο τέλος και μια σημαντική διαφορά 12 πόντων. Για τα δεδομένα του ντέρμπι που παίχθηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς πολύ μεγάλη.

Η ομάδα του Μπαρτζώκα κατέβαινε, στη θεωρία, πιο έτοιμη από τα προηγούμενα παιχνίδια. Έλειπε μόνο ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος. Στην πράξη αποδείχθηκε το αντίθετο. Η αφέλεια -μην πούμε τίποτε χειρότερο- του Κάναν στοίχισε σε δεύτερο συνεχόμενο ματς. Εναντίον της Μπαρτσελόνα φορτώθηκε με τέσσερα φάουλ (το τελευταίο, σπρώχνοντας τον Λαπροβίτολα, μπροστά σε ... όλο τον κόσμο) την ώρα που είχε ζεσταθεί για τα καλά και είχε σκοράρει συνεχόμενους πόντους.

Το δις εξαμαρτείν του Κάναν

Στο Μιλάνο, ο Αμερικανός δεν πρόλαβε να κάνει τόσο αισθητή την παρουσία του, αποχώρησε μόλις είχε σκοράρει τρίποντο από τη γωνία. Στην επόμενη φάση έκανε επιθετικό φάουλ στον Πάνγκος, οι διαιτητές τον χρέωσαν με τρίτο φάουλ και στις χειρονομίες του, έφαγε και δεύτερη τεχνική ποινή. Η πρώτη ήταν μεν υπερβολική (ότι πρόταξε το πόδι του σε άστοχο σουτ τριών πόντων) είχε δοθεί όμως από τους ρέφερι. Και με δυο ποινές, ένας παίκτης πάει στα αποδυτήρια.

Ο Κάναν άφησε την ομάδα του μετέωρη και κάποιος πρέπει να του εξηγήσει ότι δε γίνεται κάθε φορά να κάνει το ίδιο, ειδικά όταν η ομάδα του τον έχει τόσο ανάγκη. Δεν γίνεται να την αφήνει ξεκρέμαστη, με απόλυτα δική του υπαιτιότητα, μάλιστα.

Ο Ολυμπιακός έχανε-μετά τον Γκος- και τον καλύτερο σουτέρ από την περιφέρεια. Ξέμεναν από λύσεις οι "ερυθρόλευκοι" με τον Μπαρτζώκα να δίνει περισσότερο χρόνο σε Μπραζντέικις και Λούτζη, που μαζί με τον Λαρεντζάκη πλαισίωσαν τον Γουόκαπ ο οποίος έπαιξε πάλι ένα γεμάτο τριαντάλεπτο προσπαθώντας να μοιράσει το παιχνίδι του σε άμυνα, σκορ και δημιουργία. Είπαμε τα κάνει όλα, δεν είναι όμως και υπεράνθρωπος...

Η μπάλα αναγκαστικά έμεινε αρκετή ώρα στα χέρια του Μπραζντέικις. Ο Λιθουανός δεν αρνήθηκε τις προκλήσεις, έκανε πολλά ντράιβ, όλα σωστά αλλά με την ίδια κατάληξη. Τα σουτ που επιχειρούσε έβρισκαν σίδερο. Τελείωσε με 2/9. Όχι ότι οι πιο έμπειροι μέσα στην ομάδα ήταν πιο εύστοχοι. Ο Παπανικολάου είχε 0/4 τρίποντα, ο Λαρεντζάκης 0/3.

Η αστοχία φέρνει νεύρα και οι δυο Έλληνες διεθνείς που είναι στο κόκκινο από το Μουντομπάσκετ, άρχισαν να μουρμουράνε διαρκώς στους διαιτητές. Όταν όμως παίζεις με το στόμα, αντί για το σώμα, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Σε αυτό το ματς, μάλιστα, ο Ολυμπιακός πήρε μηδέν βοήθεια από τη θέση "4", καθώς ο Πίτερς πιέστηκε πάρα πολύ από την άμυνα της Αρμάνι, έμεινε μόλις στους 4π με 1/7 σουτ, ενώ ο Σίκμα που επανεμφανίστηκε μετά τον τραυματισμό του έδειξε πάλι εκτός κλίματος. Είναι ένα ερωτηματικό ο έμπειρος Αμερικανός, αλλά κι αυτός θέλει το χρόνο του.

Στα πρώτα ματς, λόγω του τραυματισμού του Φαλ, έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά στο "5". Μετά τραυματίστηκε, τώρα γυρίζει στο "4", με πρώτη εμφάνιση σε ένα εξ ορισμού σκληρό παιχνίδι. Παίζοντας με το φάντασμα του Βεζένκοβ να πλανιέται κάθε φορά που δεν έρχονται οι λύσεις από τα τεσσάρια, το άγχος (και η γκρίνια, βέβαια, χαρακτηριστικό γνώρισμα των απανταχού ολυμπιακών, πριν καν ξεκινήσει η χρονιά) μεγαλώνει.

Στο τέλος κουράστηκε και ο κορυφαίος Μιλουτίνοβ, με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να φτάσουν στο +12, χάντικαπ πολύ μεγάλο για το ματς που παίχθηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του σαραντάλεπτου. Ο Μεσίνα πανηγύριζε για τη νίκη, καθώς η ομάδα του εμφανίστηκε για πρώτη φορά ενώπιον του κοινού της, βρήκε απέναντι της μια πολύ δυνατή άμυνα αλλά και μια λίαν αναιμική επίθεση.

Είναι αλήθεια ότι η Αρμάνι έριξε πολύ (μπασκετικό) ξύλο. Αλλά και ο Ολυμπιακός λύγισε στο τέλος πολύ εύκολα, όταν άρχισε να νιώθει και την κόπωση να βαραίνει τους ώμους των (αριθμητικά) λίγων ετοιμοπόλεμων παικτών του. Ο Μπαρτζώκας έριξε στο παρκέ μέχρι και τον Πάπας, που πάντως δεν πήγε άσχημα έστω κι αν όλα είχαν κριθεί. Τουλάχιστον αυτός έβαλε το λέι-απ που επιχείρησε...

Ζητούνται λύσεις στην πίεση

Οι νταμπλούχοι επέστρεψαν ήδη στον Πειραιά. Η πίεση της EuroLeague είναι γνωστή. Όταν χάνεις δυο σερί ματς, υποχρεούσαι να επιστρέψεις με νίκη στο επόμενο. Και αυτό δεν αργεί. Μόλις αύριο (Πέμπτη) ο Ολυμπιακός υποδέχεται την Παρτίζαν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που ένιωσε τη δύναμη της Μπαρτσελόνα, μέσα στην κατάμεστη Σταρκ Αρένα.

Είναι συνηθισμένος ο Ολυμπιακός σε όλα αυτά. Ο κόσμος θα βρίσκεται σίγουρα στο πλευρό του και ζητείται αντίδραση από την ομάδα. Δηλαδή μια νίκη, η οποία θα καλύψει και το (βαθμολογικό) έδαφος που έχασε η ομάδα την περασμένη Παρασκευή και την Τρίτη το βράδυ στο Μιλάνο. Αυτό είναι που προέχει τη δεδομένη στιγμή. Σε δεύτερο πλάνο μπαίνει η ποιοτική βελτίωση, αν και για να νικήσουν μια καλή ομάδα όπως η Παρτίζαν, θα χρειαστεί να παίξουν ... μπάσκετ.

Η συγκέντρωση είναι ένα βασικό ζητούμενο. Και σιγά-σιγά πρέπει να έρθουν οι λύσεις τόσο από τους παλιότερους όσο και από τους νέους παίκτες. Υπάρχουν σημαντικά προβλήματα, τραυματισμοί, έλλειψη προετοιμασίας, συνεχόμενα ματς, αλλά όλα αυτά πάνε στην άκρη, όταν αρχίζουν τα σημαντικά παιχνίδια. Προφανώς, είμαστε ακόμα στην αρχή, μόλις στην τρίτη αγωνιστική.

Όμως ο Ολυμπιακός μετράει ήδη δυο ήττες, η μία στο γήπεδο του, άρα χρειάζεται μια επιστροφή, ώστε να μην αρχίσει να αισθάνεται μεγαλύτερη πίεση από όσο χρειάζεται. Μπροστά του υπάρχουν δυο εντός έδρας αγώνες (με Παρτίζαν αύριο, Εφές την ερχόμενη Πέμπτη) και η ευκαιρία για μια πλήρη ανάκαμψη

Να τον δούμε και πλήρη

Υπάρχει και κάτι άλλο, αρκετά σημαντικό. Ο Ολυμπιακός σε κάποια στιγμή, πρέπει να αγωνιστεί και με πλήρες ρόστερ, αλλά και όλους τους παίκτες του σε απόλυτη ετοιμότητα. Το δεύτερο δεν είναι τόσο εύκολο γιατί η επιστροφή μετά τους τραυματισμούς διαφέρει από παίκτη σε παίκτη. Θα αρκεστεί η ομάδα στο πρώτο, ελπίζοντας ότι στη διαδρομή θα βρει τις κανονικές λύσεις απ' όλους.

Με την Παρτίζαν επιστρέφει ο Γκος, που δυναμώνει την περιφέρεια, καθώς έρχεται πίσω ή μαζί με τον Γουόκαπ για να μοιραστεί ο χρόνος στη θέση "1". Είναι πολύ σημαντική η παράμετρος και το πόσο καλή είναι η πλήρης περιφέρεια του Ολυμπιακού το είδαμε στο ντέρμπι της πρεμιέρας με τον Παναθηναϊκό.

Τώρα έρχει έρθει η ώρα για τη συνέχεια...