"Μέτρα από μέσα σου"

Το "τρελό" 2002 το έχουμε α ναλύσει σε προηγούμενο σημείωμα-αφιέρωμα. Ο όμιλος με τις τρεις ελληνικές ομάδες (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) για την πρόκριση στο φάιναλ-φορ ήταν συγκλονιστικός σε εξέλιξη, καθώς ο Ολυμπιακός έδειξε να κυριαρχεί, αλλά ...χάνοντας από την Ολύμπια Λιουμπλιάνας μέσα στο ΣΕΦ, δώρισε την πρόκριση στον Παναθηναϊκό.

Κι αυτό το φάιναλ-φορ της Μπολόνια, με τον τελικό να γίνεται ακριβώς 12 χρόνια πριν σαν σήμερα (5/5) έχει περάσει στην ιστορία. Αν στο τέλος της καριέρας του ρωτήσουν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς ποιος ήταν το τρόπαιο που θυμάται περισσότερο, σίγουρα αυτό που κατέκτησε στην πρωτεύουσα της Emilia Romagna το 2002 θα έχει ξεχωριστή θέση. Ενδεχομένως να το έβαζε στην ίδια μοίρα με εκείνο της Παρτίζαν το 1992 (το πρώτο του) ή το άλλο με την Μπανταλόνα, δυο χρόνια αργότερα στο Τελ Αβίβ. Γιατί η νίκη του Παναθηναϊκού στη Μπολόνια, είναι αλήθεια ότι είχε μεγάλες δόσεις έκπληξης, αλλά και ενός προπονητικού αριστουργήματος που υπέγραψε φαρδιά-πλατιά ο Ζοτς.

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν φαβορί, αλλά κατάφερε να νικήσει τόσο τη Μακάμπι στον ημιτελικό, όσο και την Κίντερ Μπολονια στον τελικό που έγινε ανήμερα του Πάσχα. Δηλαδή τις δυο πρωταθλήτριες Ευρώπης της περασμένης χρονιάς. Η Μακάμπι είχε κατακτήσει την Σουπρολίγκα στο Παρίσι (νικώντας στον τελικό τον ΠΑΟ), η Κίντερ είχε επικρατήσει της Ταουγκρές στη σειρά των τελικών της νεοσύστατης Ευρωλίγκας. Η διοργάνωση που τελικά απορρόφησε και τις ομάδες οι οποίες το 2001 δεν είχαν αποτολμήσει να εγκαταλείψουν την αγκαλιά της FIBA.

Και το θέμα δεν είναι ότι νίκησε αυτές τις ομάδες, αλλά ... με ποιους το κατάφερε. Με σέντερ τον 38χρονο Ντάριλ Μίντλετον, αποκάλυψη τον 22χρονο Λάζαρο Παπαδόπουλο και περισσό θράσος, από τους υπόλοιπους, που είχαν ως κεντρικό καθοδηγητή τον Ομπράντοβιτς, αλλά και εμπνεόμενοι από τον οίστρο δυο μεγάλων παικτών, όπως ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα και ο Ιμπραήμ Κουτλουάι. Κι ήταν τόσο μεγάλη η ικανοποίησή του μετά τον αγώνα, που δήλωνε με νόημα: "Πρώτη φορά στη ζωή μου κοουτσάρισα μια ομάδα με τόση αυτοσυγκέντρωση, μαγκιά και διάθεση για θυσία και γι' αυτό δεν με νοιάζει καμιά πρόταση απ' όπου κι αν προέρχεται. Ακόμη κι από το ΝΒΑ"

Το ιστορικό τρίποντο του Κουτλουάι, με το οποίο ο ΠΑΟ εξασφάλισε τη νίκη

Αν δει κανείς το ρόστερ της Κίντερ θα αναρωτηθεί, πράγματι, πως ο Παναθηναϊκός τα κατάφερε; "Μα ήταν είναι το πιο μάγκικο από όσα έχουμε πάρει" παραδεχόταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης στα αποδυτήρια πανηγυρίζοντας τον θρίαμβο επί της Μπολόνια με 89-83. Ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς, πάντως, στο τρίποντο του Κουτλουάι, που έκανε το σκορ 85-80, γύρισε στον Δημήτρη Ιτούδη και τον ρώτησε χαμογελώντας: "Μήπως ονειρευόμαστε;"

Δεν ήταν φαβορί, αλλά...

Ίσως εκείνο το βράδυ να δημιούργησε και ... ψυχολογικά προβλήματα στον Έτορε Μεσίνα, που δεν ξεπέρασε ποτέ το σοκ μιας ήττας, μέσα στην Ιταλία. Και μπορεί να μην είναι τυχαίο ότι από τότε όποτε συναντούσε τον Ομπράντοβιτς, συνήθως κατέβαζε το κεφάλι -μετά το ματς- έχοντας γνωρίσει μια (ακόμη) ήττα. Ο Μεσίνα, που είχε στην διάθεσή του τον Μάρκο Γιάριτς, τον Μανού Τζινόμπιλι, τον Αντουάν Ριγκοντό, τον Ματίας Σμόντις, τον Ρασάντ Γκρίφθ, τον Σάνι Μπετσίροβιτς, τον Ντέιβιντ Άντερσεν και τον Αντόνιο Γκρέιντζερ. Μια ολ-σταρ ομάδα, που είχε προετοιμαστεί όλο τον χρόνο να πανηγυρίσει, μέσα στο σπίτι της, την κατάκτηση του τίτλου.

Όμως, ο Παναθηναϊκός που στον ημιτελικό απέκλεισε την Μακάμπι του Ντέιβιντ Μπλατ, δεν είχε πάει να κάνει τουρισμό στην ωραία Μπολόνια. Μπορεί ο Τζόνι Ρότζερς και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος να έκαναν τον γύρο της πόλης για να βρουν το διάσημο μαγαζί με τα μεγάλα νούμερα παπούτσια (κάτι που ξέρουν όλοι οι μπασκετμπολίστες σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν βρεθούν), μπορεί το φάιναλ-φορ να συνέπεσε με τις άγιες μέρες του Πάσχα, που ωστόσο δεν εμπόδισαν Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο να τινάξουν την συνέλευση της ULEB στον αέρα ζητώντας "εδώ και τώρα" τα λεφτά που τους χρωστούσε η διοργάνωση, μπορεί στη Μπολόνια να μην είχαν πάει τα λεφούσια των Ελλήνων σε άλλα φάιναλ-φορ, μπορεί τους αγώνες να μετέδωσε το "ερυθρόλευκο" TV Magic, παρόλα αυτά, ο ΠΑΟ είχε πάει έτοιμος για όλα.

Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος σάρωσε στον τελικό

Πιο έτοιμος ήταν ο προπονητής του, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που θέλοντας να προετοιμάσει τον Λάζαρο Παπαδόπουλο για τις μονομαχίες στο Παλα Μαλαγκούτι, ήταν ... ιδιαίτερα εμψυχωτικός θέλοντας να πείσει τον Λάζαρο Παπαδόπουλο να μη φοβάται κανέναν: " Άκου Λάζαρε αγόρι μου, έξω έχουν μαζευτεί όλοι οι σκάουτερς του ΝΒΑ για να δουν τον Χάφμαν, τον Γκρίφιθ, τον Μπεσόκ, τον Άντερσεν και και πάει λέγοντας. Μπες λοιπόν μέσα και δείξε τους τα αρχ...α σου για να καταλάβουν ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη" ήταν τα λόγια του Ομπράντοβιτς, που απογείωσαν τον Λάζο. Στον ημιτελικό με την Μακάμπι σημείωνε 9π, στον τελικό χόρεψε τον Γκρίφιθ σκοράροντας άλλους 12 και στην πρώτη του χρονιά στον ΠΑΟ, στεφόταν πρωταθλητής Ευρώπης.

Η Κίντερ μπήκε πιο δυνατά, αλλά με την πάροδο του χρόνου άρχισε να λυγίζει. Η αντίσταση του ΠΑΟ την έβαλε σε δεύτερες σκέψεις κι όταν οι "πράσινοι" πέρασαν αυτοί μπροστά στο σκορ, δεν ξανακοίταξαν ποτέ τους πίσω:

Ιδού και το Φ.Α του μεγάλου τελικού (μικρός δεν υπήρξε, απλά η Μακάμπι πήρε την τρίτη θέση από τη Μπενετόν Τρεβίζο)

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΚΙΝΤΕΡ 89-83

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Μουλαομέροβιτς 6 , Κουτλουάι 22 (3/5δ., 4/7τρ., 4/6β., 5ρ.), Μποντιρόγκα 21 (7/12δ., 1/2τρ., 4/4β., 7ρ., 4ασ., 1κλ., 2λ.), Αλβέρτης 11 (3/4δ., 1/3τρ., 2/2β., 3ρ., 3κλ.), Μίντλετον 10 (2/4δ., 6/8β.), Καλαϊτζής, Ρότζερς 7, Παπαδόπουλος 12 (4/7δ., 4/4β., 5ρ., 3λ.), Σάντσεζ. Κόουτς: Ομπράντοβιτς

ΚΙΝΤΕΡ: Γιάριτς 11 (4/7δ., 0/5τρ., 3/8β., 5ρ., 5ασ., 3κλ., 2λ.), Τζινόμπιλι 27 (3/5δ., 3/5τρ., 12/13β., 5ρ., 2ασ., 3κλ., 3λ.), Ριγκοντό 3, Σμόντις 23 (6/7δ., 2/4τρ., 5/7β., 6ρ., 2κλ., 2λ.), Γκρίφιθ 2, Μπετσίροβιτς 4, Άντερσεν 3, Γκρέιντζερ 10 (2/2δ., 2/4τρ.,0/2β.), Φρόζινι 8. Κόουτς: Μεσίνα.

Διαιτητές: Μπετανκόρ (Ισπανία), Αρτεάγα (Ισπανία), Μπραζάουσκας (Λιθουανία)

"Θα το δείξουμε..."

Δώδεκα χρόνια πριν τα πράγματα δεν ήταν όπως τα έχουμε συνηθίσει, τώρα. Η Ευρωλίγκα δεχόταν έναν ... πόλεμο χαρακωμάτων, ειδικά στην Ελλάδα, όπου για διάφορους λόγους είχε σηκωθεί απαγορευτικό στις μεταδόσεις των αγώνων από την τηλεόραση. Τα κανάλια δεν έδειχναν ενδιαφέρον, ενώ συμμετείχαν και οι τρεις κορυφαίες ελληνικές ομάδες της εποχής (ΠΑΟ, Ολυμπιακός και η ΑΕΚ που εκείνη τη σεζόν στέφθηκε πρωταθλήτρια).

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος σε έκσταση, πανηγυρίζει!

Υπήρχε έντονος προβληματισμός για το προϊόν, καθώς γίνονταν μεγάλα παιχνίδια, χωρίς να υπάρχει τηλεοπτική κάλυψη. Το ενδιαφέρον αντί να αυξάνεται, μειωνόταν. Τα γήπεδα αντί να γεμίζουν, άρχισαν να αδειάζουν. Τη λύση ανέλαβε να δώσει ο Σωκράτης Κόκκαλης, που αποφάσισε να δώσει τα δικαιώματα στο δικών του συμφερόντων Tv Magic. Και κάπως έτσι μου έτυχε κάτι, που δύσκολα θα ξεχάσω όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Στην αρχή το Magic μετέδιδε τους αγώνες μόνο του Ολυμπιακού, ξεκινώντας μάλιστα από την Πολωνία σε αγώνα εναντίον της Σλασκ Βρότσλαβ. Ξαφνικά, όμως, δημιουργήθηκε ο ελληνικός όμιλος της δεύτερης φάσης με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Ολύμπια Λιουμπλιάνας. Το Magic βρέθηκε μπροστά σε ένα χρυσωρυχείο. Οι αγώνες ήταν ιδιαίτερα εμπορικοί και παρότι τότε πράγματι υπήρξε ενδιαφέρον από άλλα κανάλια, ο "ερυθρόλευκων" αποχρώσεων σταθμός, συνέχισε να μεταδίδει τα ματς.

Και ολίγον σουρεαλισμός

Όταν ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε, τέθηκε το ερώτημα αν οι μεταδόσεις θα πήγαιναν μέχρι το τέλος. Ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ, ενδοιασμός. Ο Κόκκαλης δεν είχε αντίρρηση, το κανάλι ... δεν είχε πρόβλημα και έτσι βρέθηκα στη Μπολόνια, σε μια περίεργη συγκυρία. Σχολιαστής ενός ακραιφνώς ολυμπιακού καναλιού, να μεταδίδει φάιναλ-φορ στο οποίο συμμετείχε ο Παναθηναϊκός! Εντάξει, δεν είναι συνηθισμένο. Έμοιαζε και ήταν αρκετά σουρεαλιστικό, γιατί ήταν η πρώτη (και η τελευταία) φορά που οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αναζητούσαν τρόπο να βρουν το κανάλι και να δουν τους αγώνες.

Όχι, δεν είχα κανένα πρόβλημα να μεταδώσω τους αγώνες, αν σας δημιουργείται η απορία. Γιατί να έχω; Δεν είναι θέμα "ελληνικής ομάδας" ή "μπασκετικού" πατριωτισμού. Στη Μπολόνια είχα πάει να κάνω μια δουλειά. Πρώτα απ' όλα έπρεπε να σεβαστώ αυτή (τη δουλειά) και εν συνεχεία εκείνους που θα με άκουγαν, ενδεχομένως προκατειλημμένοι (τι ενδεχομένως σίγουρο ήταν), έτοιμοι να με σιχτιρίσουν στο πρώτο ... επιφώνημα. Όλα τα υπόλοιπα ήρθαν κανονικά. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ανάμεσα στους ημιτελικούς είχε κλείσει η φωνή μου, γιατί η συνεννόηση με το κανάλι γινόταν μέσω τηλεφώνου και φώναζα πιο δυνατά για να ακουστώ και να ακούσω τις οδηγίες. Κλείνοντας το ακουστικό, έπρεπε να μετρήσω ως το δέκα για να ξαναγβγώ "ζωντανά" στον αέρα. Το "μέτρα από μέσα σου" ήταν η μόνιμη επωδός του Σταύρου Κουράκου, με τον οποίο μιλούσα στον Πειραιά.

Άλλες εποχές, άλλες αντοχές. Κι άλλες ...προτεραιότητες, καθώς ενάμιση μήνα μετά, γεννιόταν ο δεύτερος γιος μου, ο Άγγελος...

Τα λέμε και στο twitter στο @yiannifil