Ε, θα ήταν παράδοξο η Μεγάλη Βρετανία να κερδίσει την Ελλάδα για δεύτερη φορά μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα. Για μπάσκετ μιλάμε, όχι για ποδόσφαιρο. Και καθώς ο Βασίλης Σπανούλης είδε να προστίθενται στο ρόστερ τρία παιδιά από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, οι περισσότεροι υποψιαζόμασταν αυτό που είδαμε, εν τέλει, στο κατάμεστο κλειστό γήπεδο της Πυλαίας. Τη γαλανόλευκη ομάδα να παίρνει ρεβάνς για την ήττα της στο Λονδίνο και να θέλει πλέον μια νίκη στα δυο ματς του Φεβρουαρίου (με Ολλανδία εντός και Τσεχία εκτός) ώστε να σφραγίσει την πρόκριση της στα τελικά του Ευρωμπάσκετ.

Ναι, οι αγώνες των παραθύρων είναι πάντα περίεργοι, αλλά για τη δική μας Εθνική δεν έχουν φέρει μεγάλες παρενέργειες. και κλυδωνισμούς. Αντίθετα, έχουν προσφέρει ευκαιρίες σε αρκετούς παίκτες να αρπάξουν ευκαιρίες και να κάνουν ένα βήμα μπροστά στην καριέρα τους. Ο Λαρεντζάκης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Ο Βαγγέλης Ζούγρης, παιδί των εθνικών ομάδων, μπορεί να είναι ο επόμενος; Ο "λευκός Κάιλ Χάινς" έχει δείξει ότι του περισσεύει και το πάθος, όσο και το θράσος να τα βάζει με ... πολύ ψηλότερους αντιπάλους. Ελλείψει του τραυματία Καραγιαννίδη, ο σέντερ τσέπης του Περιστερίου μοιράστηκε το χρόνο με τον Γιάννη Κουζέλογλου, έδωσε ένα σωρό μάχες, οι περισσότερες κερδισμένες, αφήνοντας υποσχέσεις για το άμεσο μέλλον.

Τις ικανότητες του, φυσικά, τις ξέρει καλύτερα από τον καθένα ο κόουτς Σπανούλης που τον αξιοποίησε πρώτος απ' όλους στο Περιστέρι. Αν η Εθνική βρει στο πρόσωπο του 20χρονου μπασκετμπολίστα ένα συνεπή μαχητή, που παίζει σκυλίσια άμυνα και ξέρει να ολοκληρώνει μαεστρικά τα πικ εν ρολ το κέρδος θα' ναι τεράστιο, ακόμα και για το Ευρωμπάσκετ που έρχεται.

Εκεί, βέβαια, τον πρώτο λόγο θα έχει η παλιά φρουρά της Εθνικής, ίσως και στην τελευταία εμφάνιση της, όπως την έχουμε συνηθίσει. Αν, βέβαια, οι βετεράνοι της ομάδας παίζουν όπως ο Κώστας Παπανικολάου, τότε μην είμαστε τόσο σίγουροι. Ο 34χρονος άσος έμοιαζε να βρίσκεται παντού. Ο αρχηγός έπαιξε περισσότερο απ' όλους, γέμισε την στατιστική του με 14 πόντους, 9 ριμπάουντ και 7 ασίστ και δεκάδες φάσεις που δεν αποτυπώνονται από την στατιστική.

Έτρεχε, έδινε βοήθειες λες και ο χρόνος είχε γυρίσει πίσω 15 χρόνια (στις 12/8/2009) όταν είχε κάνει ντεμπούτο στην Εθνική Ανδρών, σε ένα φιλικό εναντίον της Ρουμανίας. Πρώτος στην άμυνα, πρώτος και στην επίθεση ο "Παπ" έδωσε το σύνθημα κι όλοι τον ακολούθησαν...

Ο Παπανικολάου έρχεται από τη γενιά των 90άρηδων, που έζησε μεγάλες στιγμές στις μικρότερες εθνικές ομάδες αλλά σε αυτή των ανδρών οι απογοητεύσεις ήταν περισσότερες. Για όλα αυτά τα παιδιά (και τα λίγο νεότερα) το Ευρωμπάσκετ 25, είναι μια πρόκληση για κάτι που σίγουρα τους λείπει από το χρυσοποίκιλτο παλμαρέ τους. Όνειρο είναι και για τον Ζούγγρη, αλλά και τον Νεοκλή Αβδάλα, που έχει σχεδόν τα μισά χρόνια του Παπανικολάου και μπήκε για λίγο στο τέλος του ματς...

Το είπε ο ίδιος ο αρχηγός της ομάδας, μετά τη λήξη: "Όλοι, μικροί και μεγάλοι, στην Εθνική Ομάδα είμαστε ένα..."

Η πεντάδα που έκανε τη διαφορά

Ο Σπανούλης έψαξε αρκετά στο πρώτο ημίχρονο μέχρι να βρει την πεντάδα, που θα έκανε τη διαφορά. Λογικό. Και οι προπονητές σε αυτά τα ματς των παραθύρων, έχουν κάνει λίγες προπονήσεις, ουσιαστικά δεν γνωρίζουν την ομάδα τους, μέσα από τη ροή κάθε παιχνιδιού βρίσκουν τις σταθερές τους. Έτσι έγινε και στη Θεσσαλονίκη.

Λίγο μετά το ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, ο Λούντζης ανέλαβε την καθοδήγηση από τον άσο και οι εξολοθρευτές στην άμυνα (Λαρεντζάκης, Καλαϊτζάκης, Παπανικολάου και Ζούγρης) έβαλαν φωτιά στα φρένα. Βουτιές, κλεψίματα, ντιφλέξιον, σπουδαίες άμυνες και καλές επιθέσεις και η διαφορά πήγε μέχρι το +13, απόρροια της εξαιρετικής δουλειάς πάνω στο παρκέ.

Ήταν οι στιγμές που η Ελλάδα πάτησε γερά και επί της ουσίας έστειλε το μήνυμα στους φιλότιμους Βρετανούς ότι όσο κι αν έτρεχαν όταν έβρισκαν την ευκαιρία (συνολικά 28 πόντους στον αιφνιδιασμό έβαλαν) δύσκολα θα απέφευγαν την ήττα. Η ελληνική ομάδα άρχισε να παίζει ακόμα πιο δυνατή άμυνα κι αν μάλιστα ήταν λίγο πιο εύστοχη από μακριά (3/10 τρ, στο πρώτο μέρος) θα είχε καθαρίσει πολύ νωρίτερα...

Αμύνεσθαι περί πάτρης

Το κουμαντάρισμα στο δεύτερο ημίχρονο ανέλαβε ο βελτιωμένος σε αυτό το σημείο Ναζ Μήτρου Λονγκ (σταμάτησε την υπερβολική χρήση της ντρίπλας και κίνησε καλά την μπάλα) αλλά η βασική αρετή της ελληνικής ομάδας παρέμενε η αμυντική της προσήλωση. Η πίεση που δέχθηκαν οι Βρετανοί πολλές φορές ήταν αφόρητη, εξ ου και τα 27 λάθη που έκαναν, τα οποία απέφεραν στην Ελλάδα 29 πόντους!

Η Εθνική είχε επίσης περισσότερους πόντους από επιθετικά ριμπάουντ και κυριάρχησε μέσα στο ζωγραφιστό σκοράροντας 40π. Δώδεκα λιγότερους έβαλε μέσα στη ρακέτα η Βρετανία. Βρήκε επίσης (η Ελλάδα) και πιο πολλές λύσεις από τον πάγκο της (26π, έναντι 19) και παρότι πολλές φορές βιαζόταν να τελειώσει τις φάσεις (εξ ου και τα 18 λάθη που έγραψε η στατιστική) ουσιαστικά είχε από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή του ματς...

Ο Σπανούλης δεν μπορούσε παρά μείνει ικανοποιημένος και να δώσει συγχαρητήρια σε όλους για μια νίκη, που φέρνει την Εθνική ακόμα πιο κοντά στην τελική φάση και στον όμιλο που θα γίνει στην Κύπρο...

Κέρδος και ο κόσμος

Αν κάτι έχει πετύχει η FIBA με τα παράθυρα είναι η επιστροφή του κόσμου σε παιχνίδια των Εθνικών Ομάδων. Όλα τα γήπεδα, ανεξαρτήτως συνθέσεων και απουσιών, ήταν γεμάτα. Όπως και το "παλατάκι", στο οποίο έγινε σολντ-άουτ με 8.200 εισιτήρια. Είναι πολύ θετικό όλο αυτό, έστω κι αν το σύστημα πρόκρισης (τρία εισιτήρια σε όμιλο των τεσσάρων ομάδων) παραμένει ανέκδοτο. Επειδή όμως οι ομάδες είναι ... άνω-κάτω, τα παιχνίδια είναι ανοιχτά και "ρευστά" υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και μεγάλη προσέλευση του κόσμου.

Κάπως έτσι ξανάδαμε την Εθνική να παίζει σε γεμάτες εξέδρες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και να προσφέρει τις δικές της μοναδικές συγκινήσεις...

Από την άλλη σε αυτή τη φάση δεν υπήρχε συμφωνία με την Ευρωλίγκα για διακοπή, ώστε να μην υπάρχουν τρανταχτές απουσίες. Στα παιχνίδια, ωστόσο, του Φεβρουαρίου θα υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής όλων αφού η Euroleague δεν θα έχει αγωνιστική κίνηση. Άρα στα τελικά θα προκριθούμε με (όσο δυνατόν πιο) πλήρη σύνθεση. Και στα τελικά ελπίζουμε σε... υπερπλήρες ρόστερ.