Να ετοιμαζόμαστε για μονομαχίες Ολυμπιακού - Εφές στα προημιτελικά playoffs, ή η φετινή EuroLeague μας επιφυλάσσει κι άλλα στο φινάλε της περίεργης όσο και συναρπαστικής σεζόν; Εντάξει η λογική λέει ότι οι "ερυθρόλευκοι" μία νίκη στα δυο ματς που τους απομένουν θα την κάνουν, άρα θα πάρουν σίγουρα το αβαντάζ έδρας (γιατί θα έχουν 18 νίκες, άρα η Εφές που μάξιμουμ μπορεί να φτάσει στις 17, δεν μπορεί να τους προσπεράσει).

Θα ελπίζουν, ακόμη, και για την τρίτη θέση σε περίπτωση που νικήσουν και την Μπαρτσελόνα την ερχόμενη Παρασκευή και η Αρμάνι στα τρία παιχνίδια που της απομένουν (Μπάγερν, Μονακό εντός, Άλμπα εκτός) κάνει μια ήττα. Για να γίνει αυτό, όμως, χρειάζεται ένα μεγάλο διπλό, την Παρασκευή το βράδυ στο Αστρομπάλ.

Υπάρχει, όμως, λογική στην EuroLeague, πέραν αυτής που υπάρχει μόνο στα παρκέ των γηπέδων; Καμιά φορά, ακόμη κι αυτή ανατρέπεται στο άψε σβήσε. Για να δούμε. Το Σινάν Ερντέμ φιλοξένησε χθες (Πέμπτη 24/3) ένα από τα ωραιότερα ματς της σεζόν, ανάμεσα στην Εφές και την Αρμάνι Μιλάνου. Βλέποντας κανείς το πρώτο ημίχρονο, όπου μια από τις καλύτερες άμυνες της EuroLeague είχε γίνει έρμαιο στις διαθέσεις της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Η Αναντολού Εφές με τον Μίτσιτς σε οργιαστικό βράδυ, έμοιαζε ασταμάτητη. Οι γηπεδούχοι σούταραν με 70%, δηλαδή 9/13 δίποντα και κυρίως 10/14 τρίποντα, έχοντας διαφορά 15 πόντων. Όποιος έβλεπε το πρώτο μέρος η εικόνα των δυο ομάδων προδίκαζε μια ακόμη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη των Τούρκων. Κι όμως. Η άμυνα που έπαιξε το Μιλάνο στο δεύτερο μέρος .. δεν υπάρχει. Συνεχόμενες αλλαγές στην άμυνα, ο Χάινς σε ρόλο κολώνας μέσα στη ρακέτα, πολλή πίεση, κορμιά στο παρκέ, κλεψίματα και ορθολογικές επιθέσεις άλλαξαν άρδην το ματς.

Η Εφές αγχώθηκε, ένιωσε την πίεση του αποτελέσματος και το καλάθι από κοφίνι, έγινε δαχτυλήθρα! Τα 10/14 τρίποντα, έγιναν 1/11 στο δεύτερο μέρος και η πλάστιγγα έγειρε υπέρ της ομάδας του Μεσίνα, που επέστρεψε από το -15 και πήρε μια τεράστια νίκη, υποθήκη για να βγει τρίτη (ή δεύτερη με τρεις νίκες και μια ήττα της Ρεάλ). Ποιος θα το περίμενε;

Σάμπως περίμενε κανείς ότι η Ρεάλ, που μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου μετρούσε 16 νίκες (19 συμπεριλαμβανομένων και τριών απέναντι στις ρωσικές ομάδες, που τώρα δεν υπολογίζονται) και μόλις 2 ήττες, από τις 8 Φεβρουαρίου και μετά σε εφτά παιχνίδια θα είχε πέντε ήττες, χωρίς να μπορεί να κερδίσει κανέναν μακριά από την Μαδρίτη;

Έτσι θα κλείσει η οκτάδα

Οι Μαδριλένοι μοιάζουν να έχουν αποκτήσει... ψυχολογικό πρόβλημα, αφού τα κάνουν όλα καλά μέχρι να έρθει το τελευταίο δίλεπτο. Έτσι έχασαν από την Μπαρτσελόνα στον τελικό του Copa Del Rey, έτσι ήρθε η ήττα στην Κωνσταντινούπολη από την Εφές αλλά και από την Μακάμπι στο Τελ Αβίβ. Η Ρεάλ προηγήθηκε 74-65 και έκανε οτιδήποτε μπορούσε για να χάσει με ένα πόντο.

Οι Ισραηλινοί έφτασαν τις 13 νίκες και έχουν τον πρώτο λόγο για την 6η θέση. Είναι δηλαδή ένας πιθανός αντίπαλος για την ομάδα που θα τερματίσει 3η. Η Μακάμπι που άλλαξε προπονητή, δεν είχε ποτέ σταθερή απόδοση μέσα στη σεζόν, αλλά μετράει και έξι σερί νίκες μέσα στην φλογισμένη έδρα της στην οποία θα παίξει ακόμα δυο φορές. Έχει προοπτική δηλαδή 15-16 νικών.

Η οκτάδα δείχνει να κλείνει, με την Μονακό είναι ικανή για απολογισμό 14 νικών (ή 15 αν πάρει και τα τρία παιχνίδια που της απομένουν) και την Μπάγερν που έχει δυο ματς λιγότερα αλλά δυσκολότερο πρόγραμμα. Οι δυο ομάδες έχουν αυτή τη στιγμή 12 νίκες. Εκτός οι Γερμανοί κάνουν μόλις μια νίκη. Σε αυτή την περίπτωση (στις 13 νίκες δηλαδή) είναι πιθανό να μπουν στην εξίσωση τόσο ο Ερυθρός Αστέρας όσο και η Μπασκόνια.

Συμβόλαιο με τον εαυτό του

Η λογική, ωστόσο, πάει περίπατο στις τελευταίες αγωνιστικές. Τα προγνωστικά επίσης. Τι εννοούμε; Για μας, έξω από το γήπεδο, το να γράφουμε σενάρια επί σεναρίων είναι ό,τι καλύτερο, ειδικά στις τελευταίες αγωνιστικές. Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, αυτό κάνουμε, αυτό διαβάζετε, αυτό συζητάμε όλοι μαζί: "Αν ο τάδε χάσει από τον τάδε, ή κάνει μόνο νίκες, βγαίνει πρώτος, δεύτερος, τρίτος" ανάλογα τι λέει η οργιαστική φαντασία μας, ή τι θα θέλαμε (κατά βάθος).

Η αλήθεια των ομάδων είναι διαφορετική. Δεν σκέφτονται τα σενάρια, αλλά το επόμενο ματς. Το επόμενο δεκάλεπτο, καλύτερα. Επιλογές -ενώ τελειώνει η κανονική περίοδος- πλην της νίκης σε όλα τα ματς που απομένουν δεν μπορούν να γίνουν. Όποιος τα καταφέρει καλύτερα, στο τέλος θα κάνει ένα θετικό απολογισμό, ή την αυτοκριτική του, σε περίπτωση που έχει... αστοχήσει.

Είναι πιο απλά τα πράγματα μέσα στο γήπεδο, παρά έξω απ' αυτό, όπου μελετάμε τα σενάρια με κάθε πιθανή, η απίθανη εξέλιξη. Δεν θα νικήσουν όλοι, βέβαια. Δε γίνεται. Τίποτε δεν είναι δεδομένο, ακόμη κι αν ο αντίπαλος -στη θεωρία- δεν πάει για τίποτε.

Το μοναδικό σενάριο που διαβάζουν αυτή τη στιγμή, προπονητές και παίκτες είναι να παίζουν όσο μπορούν βασισμένοι στο πλάνο τους, εκμεταλλευόμενοι κάθε όπλο τους, εξαντλώντας κάθε πιθανότητα για να κερδίσουν. Συμβόλαιο με τη νίκη δεν υπογράφει κανείς, συμβόλαιο με τον εαυτό του, οφείλει να έχει και να προσπαθεί, κάθε φορά, να τον ξεπεράσει.

Αυτό, λοιπόν, που οφείλει ο Ολυμπιακός είναι να θυμηθεί τον εαυτό του, να είναι ανταγωνιστικός και όχι ευάλωτος, χωρίς ενέργεια, ένταση και καθαρό μυαλό. Όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους. Ήδη έχει πάρει την πρόκριση στους οκτώ κι αν είναι πάλι Ολυμπιακός θα διεκδικήσει το εισιτήριο για το Final Four με πλεονέκτημα έδρας...