Μπλακ άουτ του Παναθηναϊκού που ψάχνει πάντα το εύκολο θύμα

Ο Παναθηναϊκός είχε καταφέρει να γυρίσει ένα ματς από το -13, προηγήθηκε με +2 πόντους, χάρη σε ένα εύστοχο τρίποντο του Ματέους Πονίτκα και ξαφνικά έπεσε ο γενικός. Η αφύπνιση της Βίρτους, η επιστροφή του Τεόντοσιτς στην πιο σοβαρή εκδοσή του, ο έξοχος Σενγκέλια και οι υπόλοιποι παίκτες του Σκαριόλο, έκαναν ένα σερί 14-0, εκμεταλλεύτηκαν την "πράσινη" σιωπή για πεντέμισι λεπτά και πήραν, εν τέλει, τη νίκη.

Σωστά μιλώντας ο Ιταλός ρεπόρτερ της EuroLeague TV επισήμανε στον Τόρνικε Σενγκέλια ότι σε αυτό το ματς η Βίρτους νίκησε δυο φορές τον Παναθηναϊκό. Μία όταν κυριάρχησε απόλυτα στο πρώτο μέρος, όπου οι "πράσινοι" ελάχιστες φορές έκαναν αισθητή την παρουσία τους και άλλη μία στο τελευταίο εφτάλεπτο του ματς, όταν διαισθάνθηκαν τον κίνδυνο της ήττας, στάθηκαν στα πόδια τους, διευρύνοντας το ρεκόρ τους σε 9-11.

Οι "πράσινοι" μετά την παρένθεση της περασμένης εβδομάδας και τη νίκη κόντρα στη Μακάμπι, έβαλαν ένα ακόμη L στο παθητικό τους (7-13, η επίδοσή τους) σε ένα μέτριο ματς όπου έμεινε ίσως η καλή αντίδραση της τρίτης περιόδου, το σχήμα με τους δυο κοντούς, χωρίς όμως να έρθει -και αυτή τη φορά- η υπέρβαση.

Θα έλεγε κανείς ότι ήταν περισσότερο η διάθεση της Βίρτους να το ρίξει στο σορολόπ, παρά η διαρκής ομαδική αντίδραση του Παναθηναϊκού, που άλλαξε τα δεδομένα.

Αυτή τη βραδιά μάλιστα δεν είχε και τον Μπέικον, έστω κι αυτόν που έχουμε συνηθίσει στα τελευταία ματς. Τον παίκτη, δηλαδή, που παίρνει όλη την ευθύνη στην τελευταία περίοδο και βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά. Με 1/11 σουτ και μόλις 8 πόντους, ο Αμερικανός έκανε τη χειρότερη εμφάνιση του με τα "πράσινα". Κι είναι αλήθεια ότι ο ΠΑΟ γύρισε την μπάλα και το ματς, όταν ο πρώτος του σκόρερ έκανε ένα χαζό αντιαθλητικό φάουλ στον Τεόντοσιτς και κάθισε στον πάγκο.

Μόλις ο Σκαριόλο συνειδητοποίησε ότι το ματς κινδύνευε να χαθεί (αφού από το υπέρ της 43-30 είδε τον ΠΑΟ να προηγείται με 55-57) επανέφερε τον Σενγκέλια που είχε προκαλέσει ημικρανίες σε οποιονδήποτε προσπάθησε να τον μαρκάρει (κυρίως ο Γουίλαμς) και ζήτησε από τον Τεόντοσιτς να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μίλος στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου είχε μπερδευτεί απέναντι στο σχήμα του ΠΑΟ με Λι-Γουόλτερς, έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο (συνολικά 7 έγραψε η στατιστική, μπορεί να ήταν και περισσότερα). Επιστρέφοντας στο παρκέ ο βετεράνος, πλέον, Σέρβος κι αφού ο Γάλλος Γκορντινιέ είχε ευστοχήσει σε ένα τρομερό τρίποντο από τη γωνία, φρόντισε για τα καθέκαστα: 2 ασίστ, 4/4 βολές, 1/1 τρίποντο και κανένα άλλο σφάλμα. Σε αυτό το 14-0, ο πάντοτε ιδιοφυής Τεόντοσιτς συμμετείχε στους ... 10.

Φεύγει ο Ράντονιτς, λύνεται το πρόβλημα;

Προφανώς όταν μια ομάδα χάνει συνέχεια (ο Παναθηναϊκός μετράει 7 ήττες στους 8 τελευταίους αγώνες του) κάποια στιγμή ο προπονητής θα αποχωρήσει. Έτσι κι αλλιώς το κλίμα δεν είναι και το καλύτερο δυνατό για τον Σέρβο κόουτς, είναι όμως η αποχώρηση του η λύση του προβλήματος;

Η μήπως η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και μάλιστα σαν φάρσα, αφού κάθε χρόνο, σχεδόν τέτοια εποχή, οι "πράσινοι" αλλάζουν τεχνική ηγεσία και επιχειρούν μια νέα αρχή.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι φεύγει ο Ράντονιτς. Τι θα γίνει; Θα μετατραπεί ο Παναθηναϊκός από ένα σύνολο όπου ο καθένας παίζει περισσότερο για τον εαυτό του σε ομάδα που δίνει την μια ασίστ, μετά την άλλη; Δύσκολο. Θα γίνει ο Γκουντάιτις ο καλός δεύτερος σέντερ, ή θα παίξει καλύτερη άμυνα ο Γουίλιαμς;

Θα πει κανείς "και ποιος φταίει που στήθηκε έτσι ο Παναθηναϊκός". Ο Ράντονιτς έχει τις ευθύνες του στην επιλογή και το στήσιμο της ομάδας αν και η συνολική στρατηγική έμοιαζε λανθασμένη. Θεωρητικά οι "πράσινοι" άνοιξαν το δρόμο σε μια νέα φουρνιά παικτών (Καλαϊτζάκηδες, Μαντζούκας, Χουγκάζ, Σαμαντούροφ, Αβδάλας) έβαλαν σε περίοπτη θέση του σχεδιασμού τον Παπαγιάννη και υποτίθεται ότι πλαισίωσαν όλα αυτά με καλύτερους ξένους από τα προηγούμενα χρόνια, εξ' αιτίας και του διευρυμένου μπάτζετ.

Τι απ' όλα αυτά, ωστόσο, υποστήριξε ή υποστηρίζει ο Παναθηναϊκός μέσα στη χρονιά; Από τους νεαρούς Έλληνες παίζουν μόνο τα αδέρφια Καλαϊτζάκη και ο Μαντζούκας (στο πρωτάθλημα), ο Παπαγιάννης δεν είναι σίγουρα ο σέντερ αιχμής που θα καθοδηγούσε τους υπόλοιπους και οι ξένοι δεν ταίριαξαν ποτέ μεταξύ τους.

Ο Άντριους, στη θεωρία μια "ψαγμένη" επιλογή, βγήκε νωρίς εκτός κάδρου, εξακολουθεί όμως να βρίσκεται στην Αθήνα, ακολουθεί ατομικό πρόγραμμα και το συμβόλαιο των 300 χιλιάδων είναι ακόμη εν ισχύ! Ο Πονίτκα ήρθε την τελευταία στιγμή, έπεσε πάνω στον Γκριγκόνις και οι δυο μαζί ... πάνω στον Μπέικον, όταν ο Παναθηναϊκός σε αντίθεση με τα όσα έλεγε ο προπονητής του, εμπιστεύτηκε το τρομερό επιθετικό ταλέντο του Αμερικανού υπερ-σκόρερ.

Ο Λι επιλέχθηκε γιατί έπαιξε τρομερές άμυνες πέρσι στα πλέι-οφ Μονακό-Ολυμπιακού, πάνω στον Σλούκα, ενώ η παροιμιώδης αστάθεια του Γουίλιαμς ήταν γνωστή σε όλους και δεν μπορούν στον Παναθηναϊκό να πουν ότι ... ξεγελάστηκαν. Όπως δεν μπορεί να μην γνώριζαν ότι ο Νέιτ Γουόλτερς, πολύ καλός όσο είναι υγιής, έχει μια ευπάθεια σε τραυματισμούς.

Ναι, ο Ράντονιτς έχει ευθύνες για αυτή την κακοσχεδιασμένη ομάδα, δεν είναι όμως και ο μοναδικός υπαίτιος της κατρακύλας. Σίγουρα μοιάζει να μην έχει καλή επικοινωνία με τους παίκτες του, το ότι δεν μιλάει καλά αγγλικά, ωστόσο, προφανώς το διαπίστωσαν από την πρώτη στιγμή που ήρθαν σε επαφή μαζί του, οι άνθρωποι του ΠΑΟ.

Αν κάνουμε τη σύγκριση με την περσινή σεζόν, ίσως οι ξένοι που έπαιζαν να ήταν μεν κατώτεροι σε ποιότητα, ταίριαζαν, ωστόσο, περισσότερο μεταξύ τους.

Λείπει ο προσανατολισμός

Θα διορθώσει όλες αυτές κακοτεχνίες μια αλλαγή προπονητή, έστω και αναγκαία. Όχι, αν δεν αλλάξει η φιλοσοφία με την οποία αντιμετωπίζει το παρόν και το μέλλον του ο Παναθηναϊκός. Πότε θυμάται ότι είναι ο "εξάστερος", πότε ότι βρίσκεται σε εποχή λιτότητας και τα έξοδα εξαρτώνται από τα έσοδα, μετά το μπάτζετ διευρύνεται ακόμη και σε απεριόριστα επίπεδα, χωρίς αυτό να φαίνεται στην πράξη.

Όλο αυτό το διάστημα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν ακούσει τα χίλια μύρια. Ότι η ομάδα τους πωλείται, ότι σύντομα παίρνουν το ΟΑΚΑ και άλλα φοβερά και τρομερά "θα", χωρίς όμως να βλέπουν ότι πράγματι κινείται κάτι προς τα εμπρός.

Να αλλάξει προπονητή η "πράσινη" ομάδα; Θα μπορέσει, όμως, να σχεδιάσει ανεπηρέαστος μια πορεία ανάκαμψης, χωρίς να τον πιέζουν τα αποτελέσματα και η βαριά ιστορία του κλαμπ; Αν κρίνουμε από τους προκατόχους του Ράντονιτς κάτι τέτοιο φαντάζει πολύ δύσκολο.

Αφήστε που αν φύγει ο Σέρβος, μετά δεν θα υπάρχει ένα εύκολο θύμα. Και η χρονιά βρίσκεται ακόμη στη μέση της...