Ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε την πρώτη νίκη επί του Ολυμπιακού για φέτος. Μέσα στο ΣΕΦ, άρα διπλής σημασίας για το αβαντάζ έδρας στα πλέι-οφ, με δεδομένη τη ρεβάνς του β' γύρου στο ΟΑΚΑ. Δικαιότατη πέρα για πέρα και κυριαρχική σχεδόν σε ολόκληρο το ματς η νίκη των "πρασίνων". Οι πρωταθλητές έκαναν επίδειξη δύναμης, ποιότητας και για ... διαβολεμένης ευστοχίας, που τους έδωσε, εν τέλει, και τη νίκη.

Ο Αταμάν θυσίασε ένα ψηλό (Γιουρτσεβέν) για να έχει τον Λορέντσο Μπράουν 35 λεπτά πάνω στο παρκέ και έπεσε διάνα. Ναι μεν η ομάδα του δεν πλησίασε προς το καλάθι (36-24 οι πόντοι υπέρ του Ολυμπιακού, εντός του ζωγραφιστού), οι τρεις περιφερειακοί, ωστόσο, που έπαιξαν σχεδόν σε όλα τα σχήματα του Τούρκου προπονητή, έδωσαν τη νίκη.

Τρεις θέσεις για τέσσερις σούπερ ποιοτικούς γκαρντ, άρμα μάχης του φετινού ΠΑΟ και πρωταγωνιστές στη μάχη με τον Ολυμπιακό.

• Ο Μπράουν έγινε βασικός μοχλός της νίκης, ξεκινώντας με 3/3 τρίποντα, δίνοντας το σύνθημα για την "πράσινη" ραψωδία από τα 6.75μ. Σπουδαίος χειριστής, αλλά και ριμπάουντερ (7 συνολικά, τα περισσότερα μετά τον Ερνανγκόμεθ για τον Παναθηναϊκό) ο άλλοτε "άσος" της Μακάμπι, ήταν ένα πρόσθετο πρόβλημα της άμυνας του Ολυμπιακού, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο βασικός στόχος των "ερυθρολεύκων" ήταν ο Κέντρικ Ναν...
• Ο Σλούκας μπορεί να μην είναι στο επίπεδο των άλλων τριών περιφερειακών, παραμένει όμως ο Σλούκας, που δημιουργεί και απασχολεί σημαντικά την αντίπαλη άμυνα
• Ο Γκραντ έρχεται συνήθως τέταρτος στην ιεραρχία, μέσα στο γήεπεδο όμως μπορεί να είναι και ... πρώτος. Σίγουρα τα δίνει όλα κυνηγώντας με πάθος στην άμυνα, βάζει χέρια, κορμί και μυαλό για να κινήσει όλη την ομάδα κι όταν χρειαστεί πετυχαίνει κρίσιμους πόντους. Ο άψογος εργάτης πολυτελείας, που ταιριάζει ταμάμ στο μπάσκετ Αταμάν...
• Αφήσαμε τελευταίο τον Κέντρικ Ναν, ένα τρομερό σκόρερ και εκπληκτικό αθλητή. Είναι σπουδαίος από κάθε άποψη ο πρώην ΝΒΑερ, που φοράρει τα "πράσινα", έχει τρομερή επαφή με το καλάθι, αλλά όταν χρειαστεί θα κάνει και τρομερές αμυντικές φάσεις, όπως τα κοψίματα με τη Φενέρ, ή τα κλεψίματα, στο ντέρμπι κυρίως εκείνο που πρόλαβε τον Βεζένκοβ. Μακράν ένας από τους κορυφαίους ξένους που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα του Παναθηναϊκού, μια ομάδα που έχει φέρει παίκτες αξίας όπως ο Ντομινίκ Γουίλκινς, ο Μπάιρον Σκοτ, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα και ο Ντίνο Ράτζα...

Αυτοί οι τέσσερις, επί της ουσίας οι δυο (Μπράουν και Ναν) πήραν τον Παναθηναϊκό και τον οδήγησαν στον θρίαμβο. Είναι αλήθεια ότι ο Αταμάν δεν πήγε σχεδόν ποτέ σε ένα σχέδιο Β, εκτός από το διάστημα στο πρώτο ημίχρονο, που έπαιξε με τον Μήτογλου στο "5" και του έδωσε εντολή να σουτάρει από μακριά, παρασέρνοντας τον ανέτοιμο Μιλουτίνοβ. Οι κοντοί του ... έφταναν. Μαζί και ο χαρακτήρας που έδειξε η ομάδα του στο δεύτερο ημίχρονο, αντέχοντας στην σκληράδα του Ολυμπιακού και κρατώντας γερά τα ηνία του ματς μέχρι το τέλος.

Η νίκη πανηγυρίστηκε δεόντως, δίνει ηρεμία για ακόμα περισσότερη δουλειά, με μια άνω τελεία ωστόσο εν όψει των επόμενων ντέρμπι. Θα είναι πάντα τόσο εύστοχος από μακριά ο ΠΑΟ; Ο Αταμάν σίγουρα θα έχει στο μυαλό του και κάτι διαφορετικό...

Η αντίδραση και τα ερωτηματικά του Ολυμπιακού

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το ντέρμπι με την πεπατημένη. Ο Γουόκαπ πάνω στον Ναν, ο Φαλ λίγω πίσω για να μην επιτρέπει τις διεισδύσεις, η μπάλα μέσα στο καλάθι με κυκλοφορία της μπάλας και σουτ από Φουρνιέ-Βεζένκοβ. Το σχέδιο, προφανώς, δεν ήταν κακό, λειτούργησε άλλωστε με εκείνο το 10-0 του πρώτου δεκαλέπτου, ωστόσο, οι Πειραιώτες βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο.

Τα σουτ του Παναθηναϊκού τον αποσυντόνισαν. Ο ΠΑΟ τελείωσε το ημίχρονο με 10/18 τρίποντα, ένα εξωπραγματικό -για ντέρμπι- 55.1% που θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο μεγάλο, αν η μπάλα δεν έπαιζε δυο φορές το παιχνίδι μπες-βγες στις προσπάθειες Οσμάν και Ερνανγκόμεθ.

Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν καλές επιδόσεις στα δευτερεύοντα στατιστικά, έχοντας περισσότερους πόντους τόσο μέσα στη ρακέτα, όσο και από επιθετικά ριμπάουντ. Πήραν επίσης μεγαλύτερη επιθετική βοήθεια από τον πάγκο τους (25-14 οι πόντοι των αναπληρωματικών), αλλά επί της ουσίας φάνηκαν να υστερούν σε λύσεις από το μεγάλο αντίπαλο τους. Γιατί;

Η αντίδραση του Ολυμπιακού ήρθε στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Μπαρτζώκας έριξε στο ματς τον Ράιτ, αποφάσισε να παίξει άμυνα με αλλαγές, πηγαίνοντας το ματς στην αθλητικότητα. Η αλήθεια είναι ότι στην επανάληψη ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να σουτάρει με την ίδια ευκολία (από 10/18 είχε 3/8) έκανε περισσότερα λάθη, απόρροια της άμυνας των "ερυθρολεύκων", όμως οι γηπεδούχοι ξέμειναν από ιδέες στην επίθεση.

Ενώ περιόρισαν τον Παναθηναϊκό, οι ίδιοι δεν βελτίωσαν τα ποσοστά τους, έχασαν σχεδόν όλα τα μεγάλα σουτ που επιχείρησαν και δεν μπόρεσαν να περιορίσουν τα λάθη τους. Οι "πράσινοι" πήραν συνολικά 13π από τα σφάλματα του Ολυμπιακού, που εμφάνισε όλες τις ανορθογραφίες σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν μαζεμένες.

✒ Οι ψηλοί του δεν είναι ακόμα απόλυτα έτοιμοι. Ο Φαλ βρίσκει σταδιακά όλη του τη δύναμη, θέλει όμως αρκετά ματς για να μπορέσει να βγαίνει με επιτυχία και μακριά από το καλάθι, ο Μιλουτίνοβ μόλις τώρα επέστρεψε. Όμως το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι ακριβώς αυτό.

✒ Η περιφέρεια του είναι κουτσουρεμένη. Ο Γουόκαπ δεν έχει όλες του τις δυνάμεις, ο Γκος γυάλινος ως συνήθως χάνει κρίσιμα ματς, προφανώς ο Βιλντόσα δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά "νούμερο ένα" και ο Παναθηναϊκός ήταν α πριόρι, ένα βήμα μπροστά. Με τον Έβανς ακόμα σε περίοδο αποθεραπείας, οι λύσεις είναι περιορισμένες. Ειδικά από τη στιγμή που ο Παπανικολάου δεν βρίσκεται ακόμα στο πικ, ενώ το φετινό ροτέισον έχει περιθωριοποιήσει τον Λαρεντζάκη, που μαζί με τον (εκτός ελληνικού ρόστερ) Σακίλ Μακ Κίσικ είναι οι δυο game changers του Ολυμπιακού. Ο Ντόρσεϊ, εν τω μεταξύ, ψάχνει την σταθερότητα, αλλά τα ποσοστά του παραμένουν χαμηλά...

✒ Υπάρχει άγχος και πίεση, απόδειξη και τα νεύρα που εκδηλώνονται μέσα στο παιχνίδι. Προφανώς είναι οι καλύτεροι επιθετικοί του Ολυμπιακού, αλλά Φουρνιέ (5/16 σουτ) και Βεζένκοβ (2/7 τρίποντα) μοιάζουν αρκετές φορές να βιάζονται να το "μπουμπουνήσουν".

✒ Το ερώτημα είναι αν μπορεί το υπάρχον ρόστερ με τις συγκεκριμένες αδυναμίες λόγω χρονικής στιγμής και τραυματισμών, να παίξει το "μπάσκετ του Ολυμπιακού". Υπάρχουν διαστήματα μέσα στο παρκέ που δείχνουν ότι μπορεί, αλλά είναι αναγκαίο να αυξηθεί ο χρόνος αυτών.

Πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι να έρθουν οι νίκες που θα αποσυμπιέσουν όλη την ομάδα, ώστε να επιστρέψει σιγά-σιγά εκεί που πρέπει. Το πρόγραμμα δεν είναι εύκολο, καθώς ακολουθούν Ρεάλ, Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ και ΑΕΚ (πρωτάθλημα) στα Λιόσια, Παναθηναϊκός ξανά (για την Ευρωλίγκα) στο ΟΑΚΑ. Όπως λέγαμε και παλιά, θα φάει η μύγα σίδερο...