Η κρίση που ξέσπασε στο μπάσκετ δεν είναι τίποτε περισσότερο από την εξέλιξη της παθογένειας που πλήττει το σπορ εδώ και δεκαετίες. Ακόμη κι όταν κομπορρημονούσε για το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης και το χρήμα -από τα τηλεοπτικά δικαιώματα- έρεε άφθονο, οι περισσότεροι έκλειναν τα μάτια στην σχεδόν βέβαιη παρακμή που θα ακολουθούσε.

Από την στιγμή που η οικονομική ισχύς της δεκαετίας του 90 δεν κεφαλοποιήθηκε, τα γήπεδα δεν άλλαξαν, το σύστημα διεξαγωγής και κυρίως η λογική που διέπει το πρωτάθλημα έμεινε σχεδόν ίδια και απαράλλακτη εδώ και 30 χρόνια, όλα όσα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια δεν θα πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη. Δεν χρειάζεται να θυμίσω πως σιγά-σιγά αποψιλώθηκε το μπάσκετ από επενδυτές, επιχειρηματίες, ενώ οι παράγοντες που είχαν οξυδέρκεια και έβλεπαν μπροστά, πέρασαν στην αποστρατεία.

Εξανέστη ο Βαγγέλης Λιόλιος, εκδηλώνοντας με οργή την αντίθεσή του για την υπαναχώρηση του ΕΣΑΚΕ και δικαίως έβαλε το ερώτημα πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι που αποφασίζουν κάτι, όταν έρχεται η ώρα κάνουν πίσω.

Η αλήθεια είναι ότι στο συγκεκριμένο θέμα η λίγκα... ξεπέρασε και τον εαυτό της. Όταν δηλαδή η Επιτροπή προαδειοδότησης είπε "όχι" στις τέσσερις ομάδες, έγινε ψηφοφορία για να εφαρμοστεί ή όχι κανονισμός στην οποία συμμετείχαν (!) και τα τέσσερα κλαμπ, που είχαν το πρόβλημα. Παγκόσμια πρωτοτυπία να ψηφίζει -σε ελεύθερη μετάφραση- ο κατηγορούμενος για το αν είναι ένοχος!

Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΕΟΚ δεν... έπεσε από τον πλανήτη Άρη. Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά για να αναλάβει την ηγεσία της ομοσπονδίας, προέρχεται από το επαγγελματικό μπάσκετ, έχει ζήσει ανάλογες στιγμές και κωλοτούμπες του ΕΣΑΚΕ πλειστάκις. Σαφώς, ως πρόεδρος της ΕΟΚ πρέπει να επικαλεστεί τη νομιμότητα και να ζητήσει την εφαρμογή των κανονισμών, καλά έκανε. Είχε προηγηθεί μια ακραία επίθεση της ΑΕΚ που έβγαλε το σπαθί από το θηκάρι, ξιφουλκώντας κατά πάντων, με εμφανή, ωστόσο, τον στρουθοκαμηλισμό για τα εγγενή μεγάλα και ολόδικά της (τεράστια) προβλήματα.

Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας στη συνέντευξη που παραχώρησε έμοιαζε να υποδύεται ταυτόχρονα το ρόλο του κακού και καλού αστυνομικού. Ο πρώτος μιλούσε μόνο για τη νομιμότητα, και μοιάζοντας πιο σκληρός από ποτέ άρχισε να βάζει διορίες-τελεσίγραφα και ο δεύτερος άφηνε ανοιχτό παράθυρο συμμετοχής για τους "4", με τη μέθοδο της wild card, αρκεί να παρουσίαζαν τα δικαιολογητικά που απαιτεί ο νόμος.

Ποιά όμως είναι η διαφορά της πρότασης Λιόλιου, από τη μέθοδο του ΕΣΑΚΕ; Το ότι θα τηρηθεί ο νόμος σε πρώτη φάση; Αφού σε δεύτερη ανοίγει η δίοδος συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Μεταξύ μας θα κοροϊδευόμαστε, ή μέσα σε ένα-δυο μήνες θα... έβρεχε χρήματα από το γνωστό λεφτόδεντρο και οι ευρισκόμενοι εν αδυναμία ΚΑΕ, θα εμφάνιζαν τα απαιτούμενα ποσά και έγγραφα, ώστε να πάρουν τη wild card;

Αφού όλοι ξέρουν πως στο τέλος οι άδειες δίνονται με το γνωστό ελληνικό πάρε δώσε: πέντε πάνω, δέκα κάτω, θα τα βρούμε βρε αδερφέ. Ακόμη και η σκληρή, εν προκειμένω, ΕΟΚ στο τέλος θα σφύριζε ολίγον αδιάφορα, ώστε να παίξουν στο πρωτάθλημα τόσο η ΑΕΚ όσο και ο Άρης.

Εκεί, άλλωστε, λέγεται ότι οδηγείται και ο ΕΣΑΚΕ, που έχει ζητήσει συνάντηση με τον Βαγγέλη Λιόλιο για εξεύρεση συναινετικής λύσης, άσχετα αν η ομοσπονδία θεωρητικά έχει αποφασίσει να μην συμμετέχει στις διαδικασίες. Κι άσχετα αν μέσα στη λίγκα, υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν πρόβλημα αν επέλθει πλήρης ρήξη.

Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν ΑΕΚ και Άρη να "βελτιώνουν" τους φακέλους τους και να βρίσκονται κοντά στην θετική εισήγηση προς την ΕΕΑ, από την επιτροπή του ΕΣΑΚΕ (της οποίας δεν είναι μέλος πλέον ο Γ.Πανταζόπουλος που υπέβαλε την παραίτησή του) ο Απόλλωνας Πατρών να πλησιάζει οριακά, με τη Λάρισα να έχει τα μεγαλύτερα προβλήματα, απόδειξη η παντελής απουσία εκπροσώπων της από το τελευταίο έκτακτο ΔΣ.

Προσέξτε. Μιλάμε για τη Λάρισα, που φέτος έκανε τη μεγάλη έκπληξη φτάνοντας στους "4" των πλέι-οφ, πηγαίνοντας σε πέμπτο ματς τη σειρά με τον Παναθηναϊκό, γέμισε ασφυκτικά το κλειστό της Νεάπολης, αλλά καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, αφού ο ιδιοκτήτης της δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Α1. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο σαθρό είναι το υπόβαθρο της Stoiximan Basket League.

Ενδεχομένως ζήτημα μπορεί να προκύψει στο άμεσο μέλλον και με το αν το Ψυχικό, που έρχεται από την Α2 είναι σε θέση να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην Stoiximan Basket League. Για την Καρδίτσα δεν τίθεται θέμα, όμως, ακόμη κι αν όλα εξελιχθούν ομαλά, δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει πρωτάθλημα με 14 ομάδες. Κάποιος οι ή κάποιοι θα λείψουν!

Κι αν άλλαζε το σύστημα;

Αν είναι όμως κάθε καλοκαίρι να γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος, να φτάνουμε στο σημείο να μην εφαρμόζονται οι κανονισμοί που η ίδια η λίγκα ψήφισε με πολλά ταρατατζούμ και βαρύγδουπες κουβέντες, ποιος ο λόγος να ψάχνουμε κάθε φορά 12-13 ομάδες, ώστε να λέμε ότι έχουμε ένα κουτσά-στραβά αξιοπρεπές πρωτάθλημα;

Αν αντί για ομάδες, αναζητούσαμε άλλους τρόπους βελτίωσης του προϊόντος. Στον ίδιο τον ΕΣΑΚΕ, αν δεν κάνουμε λάθος, είχε πέσει η ιδέα ενός πρωταθλήματος με δέκα υγιείς ομάδες και ένα διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής. Τρεις γύροι κανονικής περιόδου, πλέι-οφ των τεσσάρων πρώτων, ίσως.

Καλύτερα δεν θα' ναι να ξοδευτεί φαιά ουσία για όσους μπορούν και έχουν την δυνατότητα να παίξουν στο πρωτάθλημα, από το να εφευρίσκονται κάθε φορά δικαιολογίες για τους όποιους μπατατσήδες, ή να φυτρώνουν wild card; Το ένα θέμα πρέπει να προβληματίσει πρώτα και κύρια την ίδια τη λίγκα, ώστε να γίνει το πρωτάθλημά της περισσότερο ελκυστικό και εμπορικό σαν προϊόν που υποτίθεται ότι "πουλάει".

Τι πουλάει όμως;

Θυμόμαστε πως έτρεχαν οι ιδιοκτήτες και ο ΕΣΑΚΕ στην ΕΡΤ για να προμοτάρουν ένα φοβερό και τρομερό πρωτάθλημα, με συναγωνισμό, ποιότητα, σασπένς, σούπα-μούπες, πιέζοντας υπουργούς και παρατρεχάμενους να πληρώσει η δημόσια τηλεόραση την κάλυψη του πρωταθλήματος. Τι προμόταραν στ' αλήθεια; Τη διοργάνωση που στο τέλος είδε εκείνους που απαιτούσαν το δημόσιο χρήμα, να καταγγέλλουν σημεία και τέρατα!

Για να σταματήσει όλο αυτό οι ομάδες θα χρειαστεί να σταματήσουν να βάζουν το κεφάλι στην άμμο, μη θέλοντας να αντιμετωπίσουν, πρώτα και κύρια, τα δικά τους προβλήματα. Πολύ αμφιβάλλουμε αν έχουν τέτοιες σκέψεις, καθώς η λογική που πρυτανεύει κάθε φορά είναι "να βγάλουμε τη χρονιά, να πάρουμε τα λεφτά από την τηλεόραση κι έχει ο Θεός". Δυστυχώς κάποια στιγμή και ο Μεγαλοδύναμος... θα κουραστεί.

Η θέση της ΕΟΚ

Και η ΕΟΚ; Είναι το επαγγελματικό μπάσκετ η προτεραιότητά της;

Ή μήπως υπερβάλλει ο κ.Λιόλιος; Σίγουρα πάντως ο ρόλος της δεν είναι να παριστάνει τον χωροφύλακα και να αποφασίζει η ίδια πώς θα δοθεί η δεύτερη ευκαιρία σε όσους, εν πρώτοις, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην Stoiximan Basket League.

Προφανώς δεν προτείνω στον πρόεδρο της ΕΟΚ να αδιαφορήσει. Η ομοσπονδία παραμένει η ανώτατη αρχή του αθλήματος και πρέπει να εγγυάται τη νομιμότητα και τη διαφάνεια παντού. Πολύ καλά κάνει και τα ζητάει επιμόνως και τα δυο ο Βαγγέλης Λιόλιος. Δεν είναι, όμως, και θεμιτό να ανοίγονται μέτωπα, να ξεκινάει ένας πόλεμος χαρακωμάτων και το πρωτάθλημα να αιωρείται σε μια επικίνδυνη τραμπάλα.

Η ΕΟΚ πρέπει να βρει τις ισορροπίες για να μην καταρρεύσουν όλα και βέβαια οι ομάδες-μέλη του ΕΣΑΚΕ οφείλουν να σέβονται τους κανόνες, που οι ίδιες έχουν ορίσει. Να μην ψάχνουν διαρκώς για παράθυρα και παραθυράκια και να εκσυγχρονίσουν τη σκέψη τους η οποία έχει μείνει ακόμη στη λογική των περασμένων δεκαετιών.