Σα να ξυπνούσε μέσα από ένα εφιάλτη, ο Παναθηναϊκός άφησε στα αποδυτήρια όλες τις ανασφάλειες, ανορθογραφίες και καλικατζούρες που έκανε κόντρα στη Ζαλγκίρις, βρήκε στο πρόσωπο του Πάρις Λι τον ιδανικό ηγέτη, σκόρερ και αμυντικό που έτρωγε σίδερα, φτάνοντας από το -15 στο +24! Η οβιδιακή μεταμόρφωση των "πρασίνων", την ώρα που στην ανάπαυλα η ομάδα έφευγε στα αποδυτήρια κάτω από σφοδρές αποδοκιμασίες, άλλαξε τελείως το κλίμα, καθώς στο τέλος όλο το γήπεδο είχε σηκωθεί όρθιο και χειροκροτούσε με ενθουσιασμό!

Ήταν ίσως ό,τι καλύτερο έχουμε δει από τον φετινό Παναθηναϊκό αυτό το δεύτερο ημίχρονο, απέναντι μάλιστα σε μια πολύ οργανωμένη ομάδα, που παρά τους τραυματισμούς της, βρίσκεται σε φόρμα, μετρούσε σημαντικές νίκες και μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι των πλέι-οφ, ξέροντας ότι εκεί μπορεί να παίξει μια μεγάλη ζαριά, για πρόκριση στο φάιναλ-φορ που ως γνωστόν γίνεται στο Κάουνας.

Η καλοκουρδισμένη μηχανή της Ζαλγκίρις δούλεψε καλά στις δυο πρώτες περιόδους,. Μετά ήρθε ο ... Λι, ο ιδανικότερος γκαρντ να ξεκουρδίσει την αντίπαλη ορχήστρα, που κατέθεσε στο παρκέ όλο του το είναι, το ταλέντο και το πάθος που ξεχειλίζει από τη φανέλα του. Ο Αμερικανός ήταν απολαυστικός, σκοράροντας 24π (ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα, όπως και η επίδοση του σύστημα αξιολόγησης, με 27β), οι 22 στο δεύτερο ημίχρονο, όπου δεν έχασε σχεδόν σουτ!

Ο καταπληκτικός -στο δεύτερο μέρος- γκαρντ, έδωσε το σύνθημα, η αμυντική πεντάδα του Ράντονιτς ακολούθησε και έτσι ...οι "πράσινοι" σάρωσαν στην επίθεση, σκοράροντας 62π!

Ημίχρονο καταστροφή

Η μοναδική ολοκληρωμένη αντίδραση του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο ήρθε με το σερί 9-0 που έκανε μετά το αρχικό +10 της Ζαλγκίρις. Ένα δίλεπτο, ένα τρίλεπτο, όχι περισσότερο πάντως. Οι Λιθουανοί με πολλή ενέργεια και λύσεις από τον πάγκο, ήξεραν τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν. Βασική τους επιδίωξη να πηγαίνουν πρώτοι στην μπάλα, κυρίως στα επιθετικά ριμπαόυντ, όπου στην κυριολεξία σάρωσαν τον ΠΑΟ.

Έντεκα επιθετικά έγραψε το κοντέρ, κάτι που σημαίνει ισάριθμες επιθέσεις σε δεύτερη προσπάθεια, εξ ου και η μεγάλη διαφορά στις κατοχές των δυο πρώτων δεκαλέπτων. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα περισσότερα από τα επιθετικά της Ζαλγκίρις ήταν πάνω από το στεφάνι των "πρασίνων", με την μπάλα να καταλήγει στο καλάθι, η διαφορά των 15π στο τέλος της δεύτερης περιόδου έμοιαζε πολύ λογική. Συνολικά οι φιλοξενούμενοι είχαν 11π από δεύτερη ευκαιρία. Σε ένα ημίχρονο έτσι;

Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός έδειχνε πελαγωμένος. Στην αρχή στόχευσε στον Παπαγιάννη, που πήρε τις δυο πρώτες επιθέσεις, μετά το ... μετάνιωσε και άρχισε το γνωστό ένας εναντίον ενός παιχνίδι, που δύσκολα μπορεί να αποφέρει περισσότερα αποτελέσματα από το να καλυφθεί μια διαφορά.

Οι "πράσινοι" σταγγαλίστηκαν από την λιθουανική άμυνα, πολύ ενεργητική, στην δεύτερη περίοδο έβαλαν μόλις 8π, έχοντας 2/9 σουτ και 4/10 βολές. Σκέτη απογοήτευση. Όπως τα τάιμ-άουτ του Ράντονιτς, που αρκετές φορές δεν ήξερε τι να πει στους παίκτες του.

Ο κόουτς Μακσβίτις είδε με ευχαρίστηση ένα πολύ καλό πρώτο μέρος με δέκα παίκτες να έχουν σκοράρει και πιο παραγωγικό τον Ρόλαντ Σμιτς. Καμία έκπληξη, αν σκεφτούμε ότι τον ... μάρκαρε (λέμε τώρα) ο Ντέρικ Γουίλιαμς...

Και ξαφνικά μια άλλη ομάδα

Το ΟΑΚΑ ξέσπασε σε αποδοκιμασίες. Ο Ράντονιτς και οι παίκτες του ήξεραν ότι έπρεπε να μπουν σα να μην υπήρχε αύριο για να γυρίσουν ένα τέτοιο ματς. Πρώτα ο προπονητής, αποφάσισε να βάλει στο παρκέ την καλύτερη αμυντική του πεντάδα. Ο Λι στον "άσο", Πονίτκα-Μπέικον στα φτερά, ο Γιώργος Καλαϊτζάκης στο '4" και ο Γκουντάιτις στο "5" για να προστατεύσει τη ρακέτα, ή ναδώσει λύση στο πρόβλημα του ριμπάουντ.

Ο Παναθηναϊκός της τρίτης περιόδου ήταν ... μια άλλη ομάδα. Η άμυνα του τσάκισε κόκαλα, τα χέρια των γηπεδούχων ήταν , πλέον, αυτά που πήγαιναν πρώτα στην μπάλα και η τρικυμία άρχισε να πνίγει τη Ζαγλκίρις.

Σημαιοφόρος σε όλα αυτά, ο κοντός με τη μεγάλη καρδιά. Ο Πάρις Λι, δηλαδή, που δεν σταμάτησε να τρέχει, να κλέβει μπάλες και να σκοράρει από μακριά. Βλέποντας ότι ο Μπέικον δεν ήταν στα κέφια του, ο Αμερικανός έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον στον Παναθηναϊκό. Το ματς ... άνω-κάτω!

Σκοράροντας 17π σε αυτό το δεκάλεπτο ο Λι σάλπισε την επική αντεπίθεση του Παναθηναϊκού, που ξεκίνησε με ένα 13-3 και τρία λεπτά πριν πάμε στο 30', το χάντικαπ της Ζαλγκίρις είχε ήδη καλυφθεί (επί μέρους σκορ) 27-10. Δεν έχει υπάρξει άλλο τόσο καλό διάστημα για τον φετινό Παναθηναϊκό στην EuroLeague.

Ο Λι έριχνε βόμβες από μακριά, ο Πονίτκα έκανε βουτιές, ο Καλαϊτζάκης έδινε λύση στον πονοκέφαλο του Σμιτς (μόλις 4π στο δεύτερο μέρος) και το ταμπλό τρελάθηκε να γράφει υπέρ του ΠΑΟ. Σκορ δεκαλέπτου 37-16 και οι "πράσινοι" μπορούσαν, πλέον, να αναπνεύσουν.

Ο Παναθηναϊκός που είχε 2/9 σουτ στο πρώτο μέρος, απάντησε με 12/20 στην τρίτη περίοδο: 5/6δ και 7/8 τρίποντα (από 1/8 στα δυο πρώτα δεκάλεπτα). Η Ζαλγκίρις πελαγωμένη δεν ήξερε πως να προφυλαχθεί, της είχε φύγει η άνεση και το "τουπέ" και ήξερε, πλέον, πως θα έφευγε ηττημένη με μια μεγάλη διαφορά και μια ακόμη πιο μεγάλη ανατροπή. Ο προπονητής της δεν το πίστευε ...

Οι 62 πόντοι που πέτυχε ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο, οι 11 ασίστ που έδωσε (συνολικά 15, όχι πολλές, αλλά για τα δεδομένα του φετινού ΠΑΟ) και βέβαια τα 12 λάθη, που έκαναν οι Λιθουανοί στο δεύτερο μέρος (9 στην τρίτη περίοδο) δείχνουν ανάγλυφα το πόσο καλά έπαιξαν οι γηπεδούχοι, αλλάζοντας το τσιπ και από μια ομάδα που παραπατούσε, γνώρισε την αποθέωση από το λιγοστό κοινό που είχε συρρεύσει στο ΟΑΚΑ.

Να χτίσει στην εμφάνιση

'Ενα παιχνίδι, ή για να ακριβολογήσουμε ένα ημίχρονο δεν μπορεί να αλλάξει την συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού, ή να ωραιποιήσουν τη χρονιά, που ήταν -και είναι- γεμάτη από βάσανα.

Με απολογισμό 8-13, στη θεωρία οι "πράσινοι" βρίσκονται κοντά στην 8η θέση, αλλά κερδίζοντας με ποσοστό 38.1%, πολύ δύσκολα θα πλησιάσουν. Το όριο πρόκρισης στα πλέι-οφ παραμένουν οι 18-19 νίκες. Με τους ρυθμούς που κερδίζει ο Παναθηναϊκός, δυσκολα θα ξεπεράσει τις 12-13 στο τέλος της σεζόν.

Παρόλα αυτά πρέπει να επενδύσει σε αυτή την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, ώστε να μπορέσει σε βάθος χρόνου να αλλάξει πράγματι το "τσιπ" του. Η άμυνα του είναι ίσως το βασικό ζητούμενο, αυτή πρέπει να έχει ως βασικό άξονα στο παιχνίδι του, αν θέλει να διεκδικήσει κάτι μέσα σε μια σεζόν όπου μέχρι τώρα όλα του έχουν πάει στραβά...