OPINIONS

Ο Μπραχράμοφ, ο Μοριέντα και ο έξτρα διαιτητής

Ο Μπραχράμοφ, ο Μοριέντα και ο έξτρα διαιτητής

Ο μύθος λέει ότι όταν μετά από πολλά χρόνια και λίγο πριν πεθάνει ο Μπραχάμοφ, ο λάινσμαν από το Αζερμπαϊτσάν, που στον τελικό του 1966 είχε κατακυρώσει το γκολ του Τζεφ Χαρστ ρωτήθηκε γιατί τελικά είπε “μετράει” στην πιο αμφισβητούμενη φάση της ιστορίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, απάντησε μονολεκτικά: “Στάλινγκραντ”.

Είκοσι τρία χρόνια μετά την λύση της πολιορκίας του Στάλινγκραντ, που ουσιαστικά γύρισε ανάποδα τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, ήταν λογικό ο (τότε) Σοβιετικός επόπτης γραμμών, να θυμόταν ακόμη τους Γερμανούς και την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Δεν ξέρουμε αν το είπε πραγματικά, η προτομή του πάντως κοσμεί το Εθνικό Στάδιο του Αζερμπαϊτσάν, που βρίσκεται στο Μπακού και φέρει το όνομά του. Ένα Στάδιο, που κατασκευάστηκε το 1951 από… Γερμανούς κρατούμενους του Κόκκινου Στρατού.

Το 2010 είναι πολύ μακριά από το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε ο Ουρουγουανός Λαριόντα, μαζί με τους βοηθούς του δεν είχαν τέτοιου είδους σκέψεις και αναστολές. Όπως ειπώθηκε, πάντως, όταν ο ρέφερι του ματς είδε το γκολ του Λάμπαρντ που δεν μέτρησε αναφώνησε oh my god!

Σε ένα ματς, βέβαια, που τελειώνει 4-1, όπου η Αγγλία έχει φάει γκολ από… ελεύθερο του τερματοφύλακα (ακόμη πιο γελοίο, δηλαδή, από το τρίτο γκολ των Σλοβάκων επί της Ιταλίας που σημειώθηκε από πλάγιο άουτ) το τέλειο άλλοθι είναι να μιλάς για ένα καθαρότατο γκολ, που κακώς δεν μέτρησε.

Από τη στιγμή, που οι Γερμανοί με την τέλεια κίνηση με ή χωρίς τη μπάλα, εκμεταλλεύτηκαν τους αεροδιάδρομους που τους έδωσε η Αγγλία (απόρροια και της εμμονής του Καπέλο στη συγκεκριμένη “βαριά” σύνθεση των “λιονταριών”) αλλά και την αφέλεια των αντιπάλων τους να μην κάνουν… ένα φάουλ (στο τρίτο γκολ η φάση φώναζε από το πρώτο δευτερόλεπτο της γερμανικής αντεπίθεσης και στο τέταρτο ο Μπάρι, όχι μόνο σάστισε από την ταχύτητα του Οζίλ, αλλά ουσιαστικά τον άφησε ανενόχλητο να συνεχίσει για να ολοκληρωθεί η τεσσάρα από τον Μίλερ) η νίκη της δύσκολα σηκώνει αμφισβήτηση.

Κι όμως. Άλλο το 2-2 στο τέλος του ημιχρόνου με ηρωϊκή ανατροπή από τους Άγγλους κι άλλο το 2-1 υπέρ των Γερμανών, αποτέλεσμα του τραγικού λάθους βοηθού και διαιτητή.

Όπως, ενδεχομένως, διαφορετική εξέλιξη να είχε και το ματς Αργεντινής-Μεξικού, αν ο Ροζέτι και κυρίως ο βοηθός του, υποδείκνυαν το οφ-σάιντ στο γκολ του Τέβες που έκανε το 1-0 και τα πράγματα πιο εύκολα για την ομάδα του.

Το χειρότερο είναι πως κατάλαβαν αμέσως τη γκάφα τους, καθώς είδαν τη φάση στο βίντεο-γουόλ, αλλά ο Ροζέτι είχε ήδη δείξει … σέντρα.

Ο Μαραντόνα, μετρ της απάτης χάρη στο περίφημο γκολ με το χέρι του Θεού, μπορούσε να πανηγυρίσει με τους υπόλοιπους του πάγκου, αν και έτσι όπως πάει θα υποχρεώσει την FIFA να μεγαλώσει το εύρος της περιοχής όπου κινείται ο προπονητής της Αργεντινής.

Σε δυο κρίσιμα ματς, στους “16″ του Μουντιάλ, οι διαιτητές προκάλεσαν. Δεν στάθηκαν (τουλάχιστον) στο ύψος των περιστάσεων, έκαναν τραγικά σφάλματα και αδίκησαν τον ηττημένο. Σώθηκαν, μόνο χάρη στο τελικό σκορ και την φανερή ανωτερότητα των νικητών.

Ωστόσο, το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να πληγώνεται από τους ρέφερι. Και τουλάχιστον σε φάσεις όπως αυτή του γκολ της Αγγλίας, είναι προφανές ότι πρέπει να υπάρξει λύση και παρέμβαση. Είτε instant replay, είτε έξτρα διαιτητής όπως σωστά έβαλε (έστω και πειραματικά) στους αγώνες του Europa League ο Μισέλ Πλατινί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ