Η τηλεδιάσκεψη των 11 μετόχων της Euroleague είχε σαν θέμα και την ψηφοφορία για την πρόσφατη απόφαση της συνέλευσης των ομάδων της διοργάνωσης στη Βαρκελώνη. Την αποπομπή, δηλαδή, του Τζόρντι Μπερτομέου από την θέση του εκτελεστικού διευθυντή και προέδρου της εταιρείας. Με άλλα λόγια, μετά τις 30 Ιουνίου, όπου εκπνέει πλέον και τυπικά η θητεία του Καταλανού δικηγόρου, η Euroleague ψάχνει για νέο επικεφαλής .

Υπάρχουν, ήδη, κάποιες σκέψεις για τον διάδοχό του μέχρι πρότινος απόλυτου αφεντικού, αλλά ακόμη δεν έχει ειπωθεί τίποτε και από κανέναν. Θα ήταν, άλλωστε, λίαν άκομψο να συζητείται ο διάδοχος του, την ώρα που ο Μπερτομέου βρίσκεται ακόμη ... στις επάλξεις.

Το 6-5 της ψηφοφορίας, πάντως, ναι μεν βάζει οριστικά τέλος στο κεφάλαιο Μπερτομέου σε σχέση τουλάχιστον με ό,τι ξέραμε για τον ρόλο του (γιατί υπάρχει και η πληροφορία ότι θα παραμείνει κοντά στην Euroelague με την ιδιότητα "ειδικού συμβούλου"), από την άλλη όμως αναδεικνύει και μια πραγματικότητα στα ενδότερα της διοργάνωσης.

Η αλλαγή πλεύσης που έγινε εκ μέρους Έφες διαμόρφωσε ένα μπλοκ με τους Τούρκους να συντάσσονται μαζί με την Φενέρ καθώς και τα τρία ισπανικά (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια) απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι, Μιλάνο και ΝΒΑ, που είχαν πρωτοστατήσει από τη συνάντηση της Αθήνας στην όλη διαδικασία, πρώτα της αμφισβήτησης και εν συνεχεία της αποπομπής του Μπερτομέου. Οι εφτά έγιναν έξι, συνεχίζουν να αποτελούν πλειοψηφία, υπάρχουν όμως κάποια ερωτηματικά που πρέπει να απαντηθούν.

✒ Ποια είναι, ας πούμε, η στάση της Μπάγερν και της Βιλερμπάν οι οποίες πάντως δεν μετέχουν ακόμα στο συμβούλιο των μετόχων, έχουν όμως πάρει άδεια τύπου Α; Θεωρητικά δεν διαφωνούν με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, μιλάμε όμως για δυο κλαμπ που έγιναν ισόβια μέλη της Euroleague με τις ενέργειες Μπερτομέου.

✒ Πώς αυτό το 6-5, θα γίνει 11-0 στις επόμενες αποφάσεις-ψηφοφορίες που ενδεχομένως να είναι και πιο σημαντικές αν μιλάμε για την οριστική μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς, χωρίς την παρουσία του Μπερτομέου στα κέντρα των αποφάσεων. Θεωρητικά, πάλι, όλα τα κλαμπ έχουν συμφωνήσει για επιστροφή του ελέγχου στα χέρια των μετόχων, μένει να επιβεβαιωθεί αυτή η ενότητα στο άμεσο μέλλον.

✒ Πιο σημαντική είναι η διατήρηση των ισορροπιών μέσα στη διοργάνωση, ειδικά αν κάποιες ομάδες θελήσουν να το εκμεταλλευτούν, όπως έκανε πρόσφατα η Φενέρ με επίσημη ανακοίνωση κατά της διαιτησίας. Αν υπάρξει "παιχνίδι" ανάμεσα σε εκείνους που ήθελαν τον Μπερτομέου και τους άλλους που ζήτησαν και πέτυχαν την αποπομπή του, τότε κάθε αγωνιστική θα μυρίζει και μπαρούτι. Ειδικά με κάτι ... μυστήριους ρέφερι που έχει μαζέψει τα τελευταία χρόνια ο Ρίτσαρντ Στόουκς.

Η επόμενη μέρα έχει πολύ ενδιαφέρον

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι όμως για την Ευρωλίγκα είναι η επόμενη μέρα που θα ξημερώσει μετά τις 30 Ιουνίου όταν ο Τζόρντι Μπερτομέου, μετά από 21 χρόνια θα αποχωρήσει από τη θέση του. Δεν είναι ότι έχει επιλέξει ο ίδιος την διαδοχή του, φροντίζοντας να προετοιμάσει και το έδαφος. Ουσιαστικά αποπέμπεται με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Όπως και να' χει 21 χρόνια είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά για μια διοργάνωση στην οποία ο Μπερτομέου από κάποιο σημείο και μετά χειριζόταν μόνος του όλες τις υποθέσεις, χωρίς ουσιαστικά να δίνει λόγο σε κανένα. Αυτός ήταν και ο βασικότερος λόγος, που τα κλαμπ αποφάσισαν κατά πλειοψηφία να του πουν το "αντίο".

Πολλοί θεωρούν ότι αυτή η προσωπαγής πολιτική έπληξε την Euroleague κυρίως στο εμπορικό κομμάτι καθώς ο Μπερτομέου ενδιαφερόταν περισσότερο για την "πολιτική" παρά για την ουσιαστική ανάπτυξη της διοργάνωσης. Πέραν της όποιας αδιαφάνειας στις συμφωνίες που έχει κατά καιρούς υπογράψει, οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι δεν επιδίωξε καλύτερους οικονομικούς όρους και περιχαράκωσε την Euroleague σε πολύ στενά πλαίσια.

Ο ίδιος υποστηρίζει τα ακριβώς αντίθετα. Πως η δική του πολιτική εδραίωσε την Ευρωλίγκα και την μετέτρεψε στο δεύτερο ισχυρότερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου μετά το ΝΒΑ, ενώ η συμφωνία του 2015 με την IMG ουσιαστικά έσωσε τη διοργάνωση από την καταστροφή.

Ο "νέος Μπερτομέου" πρέπει όλα αυτά να τα αφήσει στην άκρη. Θα χρειαστεί να ενώσει τις ομάδες ξανά (το 6-5, όσο να' ναι δείχνει ένα ... διχασμό σχεδόν στη μέση) και να ξεκινήσει με διαφορετικό σκεπτικό την θητεία του με απόλυτη διαφάνεια, ενημέρωση και συμμετοχή των κλαμπ στις αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον. Τα διάφορα σενάρια για την εξομάλυνση των σχέσεων με την FIBA, ή το περίφημο ευρωπαϊκό ΝΒΑ το οποίο διέψευσαν οι Αμερικανοί (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ισχύει και τίποτε) έρχονται μετά.

Προς το παρόν η Euroleague πρέπει να μεταφερθεί στη νέα εποχή, στην "μετά Μπερτομέου, επόμενη μέρα", χωρίς κλυδωνισμούς και τις ομάδες μαζί. Αν συμβεί κάτι αντίθετο τότε ο έτσι κι αλλιώς εύθραυστος συνεταιρισμός τους μπορεί να μην έχει τόσο μέλλον, όσο οι άνθρωποί τους φαντάζονται...