Οι δυο σερί ήττες στο πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό λειτούργησαν σαν καμπανάκι για ολόκληρο τον "ερυθρόλευκο" οργανισμό. Κι η ομάδα που κέρδισε τον τελικό και το 49ο Κύπελλο Ελλάδος ήταν ένας ... άλλος Ολυμπιακός. Πιο δυνατός, πιο γεμάτος και πιο δύσκολο να τον αντιμετωπίσουν οι "πράσινοι".

Καθώς ο Μουσταφά Φαλ έκανε ξανά ένα τεράστιο ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό, όπως πέρσι όταν έδειχνε σχεδόν ανίκητος απέναντι στον Γκουντάιτιτς και τους άλλους ψηλούς του τριφυλλιού, ήρθαν να τον πλαισιώσουν ο Μόουζες Ράιτ και ο Φίλιπ Πετρούσεβ, ώστε να μπει για τα καλά η κόκκινη υπογραφή στον τελικό.

Ο Ολυμπιακός κατακτούσε το τρίτο σερί Κύπελλο, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της μεγάλης ομάδας στα μέσα της δεκαετίας του 70, όταν πήρε και τις τρεις πρώτες διοργανώσεις του νεοσύστατου από το 1976 θεσμού. Δίπλα στους τρομερούς ελληνομερικανούς, Γιατζόγλου, Καστρινάκη, Διάκουλα, Μελίνι και λοιπούς αστέρες του ανεπανάληπτου εκείνου συνόλου, μπαίνουν τώρα τα ονόματα των Παπανικολάου, Λαρεντζάκη, Γουόκαπ, Φαλ και Κάναν...

Μαζί τους και ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που σιγά-σιγά αφήνει πίσω του, τους προπονητικούς μύθους της πειραιώτικης ομάδας, έχοντας σχεδιάσει μια ακόμα επικράτηση στον τρίτο συνεχόμενο -και γι αυτόν- νικηφόρο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Ο κόσμος της ομάδας και στο Ηράκλειο, αλλά και σε όλη τη χώρα, πανηγύρισε τη μεγάλη νίκη, το δεύτερο τρόπαιο της σεζόν, περιμένοντας με ενθουσιασμό τη συνέχεια εντός και εκτός συνόρων. Ο Αταμάν έχει δίκιο όταν λέει ότι η κατάκτηση του Κυπέλλου, ξεχνιέται εύκολα, από την άλλη, όμως, η ήττα από τον αιώνιο αντίπαλο, σε πάει ένα βήμα πίσω, φέρνει εσωστρέφεια και γκρίνια.

Όλα αυτά τα απέφυγε ο Ολυμπιακός, με την καθαρή όσο και δίκαιη νίκη του στο Ηράκλειο και τα ... λούζεται, πλέον, ο Παναθηναϊκός που θα χρειαστεί για να πάρει μεγάλες νίκες, ώστε, να πάρει σιγά-σιγά, ξανά μπροστά...

Ο άλλος Ολυμπιακός, λοιπόν. Αυτός που δεν τα περιμένει όλα από τα σουτ των Κάναν και Πίτερς, αν και μόλις αυτοί άρχισαν να σκοράρουν από μακριά, η διαφορά εκτοξεύτηκε σε διψήφια νούμερα, με το Κύπελλο να πηγαίνει στο τέλος κατευθείαν στα χέρια του αρχηγού Κώστα Παπανικολάου και των δυο προέδρων, Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου.

"Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, εν μέσω της χρονιάς" σημείωσε με νόημα ο πρώτος, θέλοντας να δώσει έμφαση στη δύναμη που απέκτησε ο Ολυμπιακός, με τις έκτατες προσθήκες, μετά το ξεκίνημα της σεζόν.

Ο Φαλ δεν ήταν μόνος. Έχοντας διαπρέψει σε όλα, πήγε στον πάγκο για να πάρει ανάσες με τον Μόουζες Ράιτ να μπαίνει στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο Αμερικανός, που μέχρι πρότινος έπαιζε στην άσημη Μερκεζεφέντι, αναζητώντας το ευρωπαϊκό του όνειρο, πήρε μια καλή γεύση του ελληνικού ντέρμπι και ο Παναθηναϊκός της τεράστιας ενέργειας που εκπέμπει. Με 11 πόντους στην τελευταία περίοδο, ουσιαστικά "καθάρισε" το ματς, με τον Φαλ να μη χρειάζεται, πλέον, να επιστρέψει.

Όσο για τον Πετρούσεβ; Επιτέθηκε ξανά προς το αντίπαλο καλάθι, σκόραρε 10 πόντους και επιβεβαίωσε την κάλυψη ενός μεγάλου κενού, που υπήρχε από την αρχή της φετινής σεζόν. Όταν έβγαινε ο Πίτερς, ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει το τεσσάρι του.

Στον "άλλο" Ολυμπιακό προσθέστε και τον Μήτρου Λονγκ, που ελείψει και Γκος, πήρε στο F8 περισσότερο χρόνο, κατέβασε καλά την μπάλα και δεν είπε όχι ακόμα και στο μαρκάρισμα του Κέντρικ Ναν...

Ακολουθώντας τις βασικές του αρχές...

Ο νέος Ολυμπιακός, όμως, ακολουθεί τις βασικές αρχές της ομάδας που κυριάρχησε την τελευταία τριετία και την σχεδόν αλάνθαστη συνταγή της επιτυχίας. Η άμυνα του ήταν το πρώτο και αποφασιστικό βήμα. Ειδικά, πάνω στον Ναν που ασφυκτιούσε κάθε φορά απέναντι στις τανάλιες του Γουόκαπ και όσων ακόμα τον κυνήγησαν.

Ήταν υποδειγματική η άμυνα του Ολυμπιακού, πάνω στα πικ εν ρολ του ΠΑΟ, καθώς αν δεν έχανε την μπάλα ο Ναν, έπεφτε πάνω στους ψηλούς, κυρίως τον Φαλ, που αποδείχθηκε το μεγαλύτερο και ανυπέρβλητο εμπόδιο μέσα στη ρακέτα.

Η κυκλοφορία της μπάλας, επίσης. Ένα ακόμα στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό των τελευταίων ετών: 24 συνολικά ασίστ μοίρασαν οι παίκτες του Μπαρτζώκα, ένα τεράστιο νούμερο αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι οι τελείωσαν το ματς με 5/28 τρίποντα!

Η σύγκριση μάλιστα με το αντίστοιχο νούμερο του Παναθηναϊκού (14) είναι καταλυτική. Μαζί και το ισοζύγιο με τα λάθη: μόλις 10 για τον Ολυμπιακό, 17 για τους "πράσινους". Συν τα 13 επιθετικά ριμπάουντ που μάζεψαν οι Πειραιώτες, η διαφορά στο τέλος εξηγείται και πολύ εύκολα...

Είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα του Ολυμπιακού να βάζει -εν μέσω της σεζόν- νέα πρόσωπα στο ρόστερ αλλά να τα ενσωματώνει στο δικό του σύστημα, στη δική του μπασκετική λογική και να γίνεται καλύτερος! Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρχει χρόνος για προπονήσεις, αλλά με μια ροή συνεχόμενων αγώνων, ο ένας πιο κρίσιμος από τον άλλον.

Για τον Μπαρτζώκα και τους συνεργάτες του αυτή η βελτίωση και το άλμα προόδου, που έκανε η ομάδα με τα καινούργια μέλη στο ρόστερ είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα, αλλά και εχέγγυο για να την επίτευξη των υπόλοιπων στόχων, μέσα στη χρονιά.

Δεν φτάνει μόνο οίστρος του Ναν

Εκτός των άλλων ο Ολυμπιακός, σε ένα ματς τίτλου, αποκάλυψε και τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού του τελευταίο μήνα. Οι "πράσινοι" στηρίχτηκαν πάρα πολύ στον οίστρο του έξοχου Κέντρικ Ναν, αλλά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, οι άμυνες ξέρουν να κλείνουν και να επικεντρώνονται σε απαράμιλλους σκόρερ όπως ο άσος του Παναθηναϊκού.

Θα χρειαστεί να ξαναβρεί τον καλό Κώστα Σλούκα ο Αταμάν και κυρίως να προστεθούν δίπλα στον Ματίας Λεσόρ ένας ή δύο ικανοί αντικαταστάτες. Στον τελικό, ο Τούρκος κόουτς αντί για Αντετοκούνμπο και Μπαλτσερόφσκι, δοκίμασε αντί του Λεσόρ, το δίδυμο Μήτογλου και Ερνανγκόμεθ.

Την περισσότερη δουλειά -μετά από μια τέτοια ήττα- έχει πλέον το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού, που πρέπει να φρεσκάρει μια φανερά κουρασμένη ομάδα, για να παραμείνει ενεργός και σε τροχιά όλων των στόχων του. Ήδη έχασε τα δυο πρώτα τρόπαια της σεζόν, ρίχνει το βάρος του στην Ευρωλίγκα και επιφυλλάσσεται, πλέον, για τα πλέι-οφ και τους τελικούς του πρωταθλήματος.

Ενδιάμεσα πάντως, σε λιγότερο από ένα μήνα, θα παίξει ξανά με τον Ολυμπιακό, στην 30ή αγωνιστική της EuroLeague. Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...

Δείτε την Game Night: