Ο Οκάρο Γουάιτ στην εξίσωση του Πρίφτη και του "σκληρού" Παναθηναϊκού

Η βελτίωση του Παναθηναϊκού από εβδομάδα σε εβδομάδα, σε αυτή την περίοδο της προετοιμασίας, είναι εμφανής. Όπως έχουν αρχίσει να φαίνονται οι προθέσεις και η δουλειά του Πρίφτη, μαζί με τις ιδιαιτερότητες, τα συν αλλά και τα πλην την "πράσινης" ομάδας. Γεγονός είναι πάντως ότι στα τρία σερί τουρνουά, που έδωσε ο ΠΑΟ, κάθε φορά κέρδιζε και κάτι.

Εντάξει όχι τόσο πολύ στο Μόναχο, αν και ο αγώνας του με την Μπολόνια ήταν ένα κρας-τεστ χαρακτήρα, αντοχής και εξεύρεσης λύσης σε ειδικές καταστάσεις, όσο στο "Παύλος Γιαννακόπουλος", όπου ο κόσμος πείστηκε γιατί επιλέχθηκαν ο Κέντρικ Πέρι στον "ασο" και ο Ντάρiλ Μέικον στο "2" (άσχετα αν καμιά φορά παίζει και καθαρό πόιντ γκαρντ) αλλά και στο Super Cup της Πάτρας με την νίκη επί του Προμηθέα στον τελικό, με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει εκτός από το τρόπαιο και τον Οκάρο Γουάιτ.

Αφήνοντας εκτός ελληνικού ρόστερ τον Τζέρεμι Έβανς, ο Πρίφτης ήταν λογικό να έχει τα μάτια του στραμμένα στο "πουλέν" του, καθώς με τον "Ρο" συνεργάστηκε εν πρώτοις το 2015 όταν τον είχε στον Άρη σε μια χρονιά που έστειλε τον Αμερικανό στο ΝΒΑ, αλλά και στην περσινή σεζόν στην Ούνικς Καζάν.

Μέχρι τώρα ο Γουάιτ έμοιαζε βαρύς, δυσκολευόταν στο σουτ, έδινε μεν λύσεις στην άμυνα, περνούσε ωστόσο απαρατήρητος στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και κυρίως δεν έμοιαζε με τον αέρινο πάουερ φόργουορντ που γνωρίσαμε πριν έξι χρόνια στην Ελλάδα και με τις εμφανίσεις του κίνησε το ενδιαφέρον ομάδων απ' όλη την Ευρωλίγκα.

Εντάξει έχει μεσολαβήσει ένας αρκετά σοβαρός τραυματισμός που του στέρησε και την αγωνιστική δράση αλλά και ένα μέρος της εκρητικότητας του, στα πρώτα φετινά παιχνίδια, όμως, ήταν σα να βλέπαμε κάποιον άλλο με το ίδιο ονοματεπώνυμο. Γι αυτό και ο Έβανς, τουλάχιστον στο τουρνουά "Π.Γιαννακόπουλος", πήρε περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

Απόντος του ανταγωνιστή του στην δωδεκάδα και στην πρώτη επίσημη διοργάνωση της χρονιάς, ο Γουάιτ πάτησε ξαφνικά γκάζια. Προφανώς δεν είχε απέναντί του αντιπάλους επιπέδου Ευρωλίγκας, παρόλα αυτά έκανε δυο εξαιρετικά ματς και το Σάββατο όταν ήταν ο κορυφαίος στη νίκη επί του Λαυρίου, όσο και στον τελικό κόντρα στον Προμηθέα, όπου επίσης είχε καθοριστική συμβολή στην τελική επικράτηση της ομάδας του.

Έδειξε την ίδια συνέπεια στην άμυνα, με ξεχωριστή ικανότητα να μαρκάρει ακόμη και κοντύτερους αντίπαλους, πήγε με δύναμη στα ριμπάουντ (συνολικά 16 στους δυο αγώνες) και εμφανίστηκε ενεργός στην επίθεση σκοράροντας 38 πόντους.

Πήρε, βέβαια, και χρόνο συμμετοχής και προσπάθειες, οι περισσότερες από μέση απόσταση. Κυρίως έβαλε το κορμί του σε μάχες, είτε σώμα με σώμα, είτε εναέριες τις οποίες ως επί το πλείστον τις κέρδιζε με άνεση.

Ξεκινώντας από την άμυνα

Ο Παναθηναϊκός πήρε το Super Cup (συνεχίζοντας το σερί του εδώ και δυομισι δεκαετίες, όπου κάθε σεζόν κατακτά ένα τουλάχιστον μπασκετικό τρόπαιο) κερδίζοντας σχετικά εύκολα δυο από τις πρωταγωνίστριες της περσινής σεζόν. Το Λαύριο, με το οποίο μονομάχησε πέρσι στους τελικούς και τον Προμηθέα, κάτοχο του τίτλου στην παρθενική διοργάνωση του 2020-21.

Έδειξε, μάλιστα, με ποιον τρόπο θέλει να αντιμετωπίσει ακόμη και αυτά τα ματς. Ξεκινάει πάντα από την άμυνά του, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Είναι η συνταγή που θα ακολουθήσει όλη τη σεζόν και ο κόουτς Πρίφτης επιμένει σε αυτό το κομμάτι, θέλοντας να καλύψει και τις όποιες αδυναμίες της ομάδας του.

Και στα δυο ματς η νίκη του Παναθηναϊκού ήταν θέμα κυρίως της άμυνάς του. Δεν είναι εύκολο για μια ομάδα που πέρσι ήταν "όσα πάνε και όσα έρθουν" να ξαναβάλει σταθερές στο παιχνίδι της, ο Έλληνας κόουτς, ωστόσο, φαίνεται ότι προσπαθεί με μεθοδικότητα. Μοιάζει μάλιστα να κερδίζει και το στοίχημα, με εξαίρεση κάποια νεκρά διαστήματα, που θα χρειαστεί να τα περιορίσει στο μηδέν, γιατί σε επίπεδο Ευρωλίγκας, θα του στοιχίσουν πολύ ακριβά.

Ο Παναθηναϊκός του Πρίφτη ξεκινάει συνήθως χωρίς τον Παπαγιάννη στην πεντάδα του, με βασικό σέντερ τον δυναμικό, όσο και ακατέργαστο, Φλόιντ. Προφανώς εξαρτάται και από τον αντίπαλο, η παραμονή ωστόσο του "Μπιγκ Πάπα" στον πάγκο δεν είναι απαραίτητα... υποτίμησή του.

Αντίθετα, διαβάζοντας το ματς από τον πάγκο και μπαίνοντας έτοιμος να κάνει τη διαφορά, ο Έλληνας ψηλός ενδεχομένως να έχει και καλύτερες επιδόσεις, όπως συνέβη εναντίον του Προμηθέα.

Ο ηγέτης Παπαπέτρου

Οι ρόλοι σιγά-σιγά γίνονται πιο ξεκάθαροι στον Παναθηναϊκό, αφού οι παίκτες καταλαβαίνουν περισσότερο και τα θέλω του προπονητή τους. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι εξ αρχής ο ηγέτης της ομάδας, χωρίς ... δεύτερη κουβέντα. Στην καλύτερη φάση της καριέρας του ο διεθνής φόργουορντ δείχνει έτοιμος να ανταποκριθεί στο ρόλο, ξέροντας όμως ότι τα πράγματα δεν θα' ναι πάντα τόσο εύκολα όπως στην Πάτρα και στο Super Cup.

Ο αρχηγός των "πρασίνων" πάντως έχοντας βελτιώσει σχεδόν όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού του παίρνει αυτός τις αποφάσεις και ετοιμάζεται για τις μεγαλύτερες μάχες, εκείνες που κρίνουν τον ίδιο, την ομάδα και ολόκληρη τη σεζόν.

Είναι ο πρώτος, που μαζεύει τους συμπαίκτες του σε κάθε "νεκρό χρόνο", έχει πάντα να δώσει μια συμβουλή στους ξένους ή στους νεότερους, γενικά συμπεριφέρεται και είναι ένας πραγματικός λίντερ πάνω στο παρκέ. Δεν εκβιάζει προσπάθειες, αλλά όταν χρειαστεί μπορεί να πάρει την ομάδα του και να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς εκεί που πρέπει.

Δεν ξέρουμε αν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ήθελαν να ανανεώσει το συμβόλαιό του ο Μάριο Χεζόνια, η αποχώρηση του Κροάτη, ωστόσο, έχει απελευθερώσει τρόπο τινά τον Παπαπέτρου, ή αν προτιμάτε έκανε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο. Πράγματα που πέρσι, ειδικά προς το τέλος της χρονιάς, έμοιαζαν με συγκρουόμενα αυτοκινητάκια...

Όταν περισσεύει ένας ξένος

Τι άλλο υποδείχθηκε μέσω Πάτρας για τον φετινό Παναθηναϊκό; Ο κομβικός Σαντ Ρος στην άμυνα, σε ένα ρόλο που θα τον κάνει πολύ πιο απαραίτητο στους "πράσινους"από το πείραμα να ... υποδύεται τον πόιντ-γκαρντ στην περσινή σεζόν. Ο Κουβανός έχει αμυντικό ένστικτο, κλέβει μπάλες, πιέζει τον αντίπαλο και προφανώς δεν πρόκειται να παίρνει πολλές προσπάθειες στην επίθεση. Θα κάνει όμως άλλα, που θα' ναι ενδεχομένως πιο χρήσιμα, ακόμη κι από πόντους.

Ο Κέντρικ Πέρι επωμίζεται το μεγαλύτερο μέρος στον "άσο", αλλά ο Πρίφτης θα επιμείνει και στο δίδυμο Μέικον-Νέντοβιτς, που εναλλάσσονται τον χειρισμό της μπάλας (ο Σέρβος παίζει και πικ εν ρολ, με μεγαλύτερη ευκολία) όταν βρίσκονται μαζί στο παρκέ. Το ερώτημα εδώ είναι πως θα καλυφθεί το μειονέκτημα στο ύψος, ενδεχομένως και κάποια αμυντική ανισορροπία, που θα χτυπάνε οι αντίπαλοι κυρίως στην Ευρωλίγκα.

Προς το παρόν είναι περιορισμένος ο ρόλος του Λευτέρη Μποχωρίδη, που έρχεται σαν πέμπτος γκαρντ. Ο Πρίφτης δεν ανοίγει τα χαρτιά του για το αν ο Παναθηναϊκός θα πάει εν τέλει σε απόκτηση άλλου καθαρόαιμου άσου. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, πάντως, θα συνδυαστεί μάλλον με αντικατάσταση κάποιου ξένου, γιατί δεν είναι δυνατόν να ...περισσεύουν δυο ξένοι, οι οποίοι θα αγωνίζονται μόνο στην Ευρωλίγκα.

Ήδη ο Παναθηναϊκός έχει έναν επιπλέον, αφού όπως είπαμε εκτός ομάδας για το Σουπερ-Καπ έμεινε ο Έβανς. Πάνω που βρήκε ρυθμό στο "Παύλος Γιαννακόπουλος" ο 34χρονος Αμερικανός είδε τους συμπαίκτες του από την τηλεόραση να κερδίζουν το Σουπερ Καπ. Η δυσκολία να έχεις δυο ομάδες, μία για τις εγχώριες διοργανώσεις και μία για τις ευρωπαϊκές είναι πάντα μεγάλη.

Περισσότερα και πιο ουσιαστικά για τις πραγματικές δυνατότητες των "πρασίνων" θα ξέρουμε τώρα που αρχίζουν τα δύσκολα, δηλαδή η Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός θα βρεθεί στο Μονακό για να αντιμετωπίσει τους νεοφώτιστους της διοργάνωσης, με τον Μάικ Τζέιμς επικεφαλής στην φιλόδοξη ομάδα του πριγκιπάτου.