Ο Ολυμπιακός ανεβαίνει Γολγοθά από τη Μεγάλη Πέμπτη, αλλά ξέρει ότι δεν έχει βγει ακόμα η χοντρή κυρία

Θα κρίνει ένα τέτοιο σφύριγμα σαν αυτό του Γάλλου Ντιφαλά τη σειρά Ολυμπιακού-Μπαρτσελόνα; Ή μήπως οι "ερυθρόλευκοι" πριν αρχίσουν να διαμαρτύρονται για τη διαιτησία, πρέπει να κοιτάξουν τη δική τους καμπούρα, δηλαδή τα λάθη με τα οποία εν τέλει έχασαν ό,τι κέρδισαν πριν από μια εβδομάδα στη Βαρκελώνη. Το 1-2 δίνει προβάδισμα στους μπλαουγκράνα και οι Πειραιώτες, έχουν πλέον ένα μικρό Γολγοθά μπροστά τους, που ξεκινάει από τη Μεγάλη Πέμπτη και καταλήγει την ερχόμενη εβδομάδα στο Παλάου Μπλαουγκράνα...

Πάμε να τα πιάσουμε με τη σειρά.

Ο Ντιφαλά δίνει φάουλ, πέντε δέκατα πριν από τη λήξη της παράτασης. Ο Πετρούσεβ, όπως παραδέχθηκε και στο Live του SPORT24 μετά ματς, είχε επαφή με τον Πάρκερ. Την εκμαίευσε και ο Αμερικανός, όπως κάνουν στο ΝΒΑ (αν και όπως είπε ο Σέρβος, δεν δίνονται πλέον τέτοιες παραβάσεις).

Ο Γάλλος διαιτητής είχε δει το αριστερό χέρι του παίκτη του Ολυμπιακού να ακουμπάει τον Πάρκερ. Αυτό συζήτησε και στο τραπέζι της Γραμματείας με τον Μπελόσεβιτς. Το ριπλέι έδειξε ότι είδε σωστά. Αλλά εδώ χωράνε, όχι μία αλλά δυο ενστάσεις, γιατί επί της ουσίας ο ρέφερι αποφασίζει για την τύχη του ματς.

• Ήταν αυτή η επαφή που ανάγκασε τον Πάρκερ να χάσει την ισορροπία του και να αστοχήσει στο τρίποντο, που έκανε σχεδόν με την εκπνοή του χρόνου; Μάλλον όχι. Ο Αμερικανός σκέφτεται περισσότερο να πάρει την επαφή, παρά να ευστοχήσει.
• Και κυρίως. Είναι αυτό το σφύριγμα στη φιλοσοφία των διαιτητών σε όλο το ματς; Σίγουρα όχι. Διαφορετικά δεν θα βλέπαμε σε αυτή τη σκυλομαχία με τα μαρκαρίσματα που είχαν πολύ πιο ξεκάθαρα φάουλ από εκείνο της τελευταίας στιγμής, τον Ολυμπιακό να μπαίνει στην παράταση με 2 και την Μπαρτσελόνα με 3 φάουλ. Μόλις! Σε ματς που έπεφταν κορμιά, γίνονταν λαβές, οι διαιτητές άφηναν τα πάντα. Απόδειξη τα δυο φάουλ που έκανε ο Γουόκαπ στην ισοφάριση της κανονικής περιόδου από τον Λαπροβίτολα, που πέρασαν απαρατήρητα.

Πριν πάμε, μάλιστα, σε αυτή τη φάση έγινε σαφέστατη παράβαση πέντε δευτερολέπτων, η οποία δεν δόθηκε σε βάρος της Μπάρτσα.

Αλλά το έχασε και μόνος του...

Η διαιτησία, βέβαια, είναι -κάθε φορά- η εύκολη λύση για να δικαιολογηθεί μια ήττα. Ο Ολυμπιακός διαμαρτύρεται δικαίως, αλλά αν είχε πάρει τη νίκη, με βάση τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν, δεν θα έμενε εκεί. Μέσα στο παιχνίδι είναι και οι σφυρίχτρες των ρέφερι, πολλές φορές είναι φάλτσες. Οι Πειραιώτες, όμως, πρέπει να ομολογήσουν ότι πριν ... προκύψει στο τέλος ο Ντιφαλά, έχασαν μόνοι τους την ευκαιρία να καθαρίσουν, όπως έλεγε ο Μόουζες Ράιτ.

Στο +6, λίγο πριν από το τέλος, ο Αμπρίνες σκοράρει δυο τρίποντα. Το ένα είναι μισομαρκαρισμένο, το δεύτερο ελεύθερο από τη γωνία, με λάνθασμένη εκτίμηση από τον Μακ Κίσικ που πάει να δώσει βοήθεια μέσα για να αποφύγει τι; Ένα δίποντο που θα άφηνε τη διαφορά στους 3 πόντους; Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έφτανε το ανάποδο λέι-απ του Λαπροβίτολα για την ισοφάριση...

Στην παράταση κι ενώ ήταν μπροστά με +3π, δέχεται πάλι τρίποντο από μια ... καραμπόλα κι ενώ, ο Γκος κερδίζει το τζάμπολ, χάνοντας την μπάλα όμως μέσα από τα χέρια του. Ο Αμερικανός αποδείχθηκε μοιραίος αφού αστόχησε στην τελευταία επίθεση της κανονικής περιόδου και στην προτελευταία της παράτασης. Στη δεύτερη φάση η επιλογή του ήταν άθλια...

Ο Ολυμπιακός δεν χρησιμοποιεί τα φάουλ, όπως πρέπει, αν και ο Γουόκαπ μάλλον τα έκανε στον Λαπροβίτολα με τους ρέφερι να μη δίνουν τίποτα.

Πήγε στράφι το +8

Συν τοις άλλοις ο Ολυμπιακός δεν στήριξε το δικό του κόπο και το εξαιρετικό δεύτερο δεκάλεπτο όταν με αιχμές τον πολυτάλαντο Φίλιπ Πετρούσεβ και το δυναμικό Μόουζες Ράιτ, έφτασε να προηγείται ακόμα και με 8 πόντους διαφορά. Τα τρίποντα που έβαλαν οι Καταλανοί με πρώτο εκείνο του Κάλινιτς από τη γωνία στο τελείωμα του ημιχρόνου ήταν μαχαιριές χωρίς ... ανταπόδοση.

Η διαφορά πήγε στράφι και οι γηπεδούχοι χρειάστηκαν μια τεράστια προσπάθεια όχι για να διατηρήσουν (και να αυξήσουν) αν γινόταν το προβάδισμα, αλλά για να απαντήσουν αυτοί στην αντεπίθεση της Μπάρτσα, που από το -8 είχε βρεθεί στο +6. Ο αγώνας πήγε αναγκαστικά στις λεπτομέρειες, στο ένα ή δυο μεγάλα σουτ, με τους Καταλανούς να μιλάνε τελευταίοι.

Βάλε και ένα (ή δυο, τρία) σουτ...

Συν τοις άλλοις ο Ολυμπιακός σούταρε ξανά με τραγικά ποσοστά από μακριά. Ό,τι έκανε στα δυο πρώτα ματς, το επανέλαβε και στο τρίτο. Με 7/26 τρίποντα θα' ταν πολύ δύσκολο οι Πειραιώτες να μην πάνε το ματς στο ... τελευταίο σουτ. Είναι ανάγκη να βάλουν όχι ένα και δυο, αλλά τρία και τέσσερα επιπλέον σουτ, που θα ρίξουν στο καναβάτσο την εφτάψυχη Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί το έκαναν, οι Πειραιώτες όχι.

Η βελτίωση σε αυτό τον τομέα κυρίως από τον Αϊζάια Κάναν (0/5 χθες) είναι ένα από τα ζητούμενα για τη δύσκολη συνέχεια που έρχεται πρώτα στο ΣΕΦ και μετά (σε περίπτωση του 2-2) στη Βαρκελώνη. Ο Αμερικανός έχει μείνει στο πρώτο καλό παιχνίδι και το κυνηγητό από την άμυνα της Μπαρτσελόνα είναι ανελέητο.

Οι μπλαουγκράνα πιέζουν πολύ τον Κάναν, όπως και τον Πίτερς, ξέροντας ότι αν σιγάσουν τα δυο υπερόπλα του φετινού Ολυμπιακού δύσκολα θα χάσουν. Όταν -στο πρώτο ματς- ο Κάναν τους ξέφυγε, δεν είναι τυχαίο ότι, έχασαν. Θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο και για την άμυνα των Πειραιωτών που εξακολουθεί να στοχεύει σε Βέσελι και Λαπροβίτολα, το δίδυμο των καλύτερων σκόρερ της Μπάρτσα στην κανονική περίοδο.

Μόνο που σε αυτό το τρίτο ματς, ο μεν Βέσελι σκόραρε 16π, ο δε "Λάπρο" είχε 12π και 8 ασίστ. Ένα τέτοιο ματς από Κάναν-Πίτερς μαζί, ο Ολυμπιακός δεν το έχει πάρει σε αυτή τη σειρά!

Μπορεί να αισιοδοξεί;

Το ερώτημα είναι, βέβαια, αν ο Ολυμπιακός αφού ισοφαρίσει σε 2-2 μπορεί να παίξει κόντρα στην ιστορία που λέει ότι και στις 18 φορές που μια σειρά πλέι-οφ φτάνει σε πέμπτο ματς, κερδίζει ο γηπεδούχος. Η λογική λέει ότι η Μπάρτσα δύσκολα θα τον αφήσει να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ... θαύμα.

Όμως οι Πειραιώτες, όπως και οι αντίπαλοι τους φυσικά, έδωσαν μια τρομερή μάχη σαράντα λεπτών, σώμα με σώμα, μπάλα-μπάλα, μπορούν να αισιοδοξούν γιατί ακόμα δεν έχουν φτάσει στο μάξιμουμ την απόδοση τους. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να βελτιώσουν και να τα δείξουν στα δυο μεγαλύτερα ματς της χρονιάς που έρχονται.

Ναι, οι πιθανότητες είναι λίγες, αλλά όπως λένε και στην Αμερική "τίποτε δεν έχει τελειώσει, αν δεν βγει η χοντρή κυρία να τραγουδήσει...".