Ο Ολυμπιακός δεν έπρεπε να πάει το ματς στα σουτ που αγαπάει ο Μάικ Τζέιμς

Στη θεωρία και εν μέρει στην πράξη, ο Ολυμπιακός πήγε το ματς με τη Μονακό εκεί που ήθελε. Σε σκορ, που μπορούσε να ελέγξει, σουτάροντας καλύτερα από τους Μονεγάσκους και έτοιμος να αποδράσει με ένα διπλό στις αποσκευές του. Το καλάθι του Μπραζντέικις, δυο λεπτά πριν από τη λήξη ισοφάριζε το ματς στους 73 πόντους. Μόνο, που απέναντι στην ομάδα του πριγκιπάτου είναι ένα βασικό λάθος να πηγαίνεις το ματς στο...σουτ. Ειδικά όταν στο παρκέ βρίσκεται ο Μάικ Τζέιμς.

Ο Αμερικανός αρχισκόρερ ζει για αυτές τις στιγμές. Το πλάγιο βήμα που "άδειασε" τον Άλεκ Πίτερς, του έδωσε το χώρο για ένα φαρμακερό τρίποντο. Ο μαχητής, αλλά και κουρασμένος Γουόκαπ (34 λεπτά πάνω στο παρκέ) που είχε χάσει δυο σημαντικές βολές νωρίτερα, αστόχησε και στο σουτ της ισοφάρισης. Ο Τζέιμς αντίθετα έβαλε 2/2 από τη γραμμή του φάουλ κι η διαφορά πήγαινε στο +5.

Για τη Μονακό έφτανε να κρατήσει σφιχτά το προβάδισμα, καθώς ο Κάναν αστόχησε στο τρίποντο που θα πήγαινε τη διαφορά στον πόντο και το...πουλάκι είχε πετάξει. Ο Ολυμπιακός έχανε μια σπουδαία ευκαιρία, όπως είπε ο Μπαρτζώκας, μετά το ματς, αποδίδοντας τα εύσημα στον εκτελεστή Τζέιμς που με τη σειρά του είχε αγκαλιάσει και ασπαστεί τον προπονητή των ερυθρολεύκων στο κέντρο του γηπέδου.

Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά; Να είχε κυριαρχήσει ο Ολυμπιακός, διευρύνοντας το +5 που πήρε σε μια κρίσιμη στιγμή του ματς, εφτά λεπτά πριν το τέλος; Ίσως, όχι όμως σε αυτό το παιχνίδι, στο οποίο μπορεί να σούταρε καλά, να έπαιξε για 35-36 λεπτά καλή άμυνα, αλλά:

• Είδε τη Μονακό να έχει πολύ μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στις μάχες του αέρα -ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Οι παίκτες του Σάσα Ομπράντοβιτς πήραν 13 επιθετικά ριμπάουντ και συνολικά 36, έναντι μόλις 24 του Ολυμπιακού. Δεν ήταν δηλαδή ότι ανανέωσαν δεκατρείς κατοχές (και είχαν 12 επιπλέον πόντους), αλλά δεν επέτρεψαν και στους ερυθρόλευκους να κερδίσουν διεκδικούμενες μπάλες στο δικό τους καλάθι.
• Έκαναν (οι ολυμπιακοί) και ισάριθμα με τα επιθετικά ριμπάουντ που πήραν οι γηπεδούχοι. Συνολικά 13. Ο συσχετισμός με τις ασίστ (18) δείχνει και το πρόβλημα του Ολυμπιακού, που δεν προστάτευσε την μπάλα, όπως όφειλε σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι.

Φυσικά, δεν παίζει μόνο ο ένας. Υπάρχει και ο αντίπαλος. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την μπαρουτοκαπνισμένη, πλέον, Μονακό που συνηθίζει να βγάζει το λάδι του Ολυμπιακού, με τον Μάικ Τζέιμς σε ρόλο οδηγού και τον προπονητή της να έχει μελετήσει προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο θα εξουδετέρωνε τους Πειραιώτες. Η τακτική του Ομπράντοβιτς για δυναμική άμυνα και προφανώς η ανταπόκριση των παικτών του σε αυτό το μοτίβο, αποδείχθηκε σωστή, έστω κι αν έτσι ο αγώνας πήγαινε στα μέτρα του Ολυμπιακού.

Θυμηθείτε πόσες φορές οι Πειραιώτες έκαναν σουτ στο τέλος των 24 δευτερολέπτων, χωρίς να κυκλοφορήσουν καλά την μπάλα. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο Ολυμπιακός είχε 7 ασίστ για ισάριθμα λάθη, η Μονακό φαινόταν να είναι ένα κλικ πιο μπροστά. Παρόλα αυτά ο τρομερός Κάναν (17π με 4/6 τρίποντα, παίζοντας σχεδόν σε ολόκληρο το ματς) κράτησε τον Ολυμπιακό όρθιο πετυχαίνοντας απίθανα καλάθια, ξεκινώντας με τετράποντο, μισό μέτρο πιο μέσα από το λόγκο.

Ο Μπαρτζώκας πήγε βαθιά στην άκρη του πάγκου, χρησιμοποιώντας μέχρι και τον Σακίλ Μακ Κίσικ που έπαιξε σε αγώνα της EuroLeague μετά από σχεδόν δυο μήνες και την πρεμιέρα της διοργάνωσης. Όχι πολύ, ένα τετράλεπτο έπαιξε ο Σακ, πρόλαβε όμως να κάνει την τελευταία επίθεση του δεύτερου δεκαλέπτου, πετυχαίνοντας με ένα γκολ-φάουλ, να δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του, ολοκληρώνοντας ένα επί μέρους ερυθρόλευκο σερί 18-8.

Κλείνοντας το ροτέισον

Ήταν δεδομένο ότι στην τρίτη (και τέταρτη) περίοδο ο Ολυμπιακός θα έκλεινε το ροτέισον, όπως συνηθίζει να κάνει ο κόουτς Μπαρτζώκας. Το τρίτο φάουλ του Κάναν και η κακή επιθετική βραδιά του Παπανικολάου, άλλαξαν λίγο τα σχέδια του, με τον Μπραζντέικις να παίζει πολύ περισσότερο, ωστόσο, η τακτική των ερυθρολεύκων δεν είχε αλλάξει.

Τους πόντους του Κάναν, κάλυψαν ο σχεδόν αλάνθαστος Πίτερς και ο Γουόκαπ, ενώ οι δυο σέντερ εναλλάσσονταν στο "5", όπως είναι και το βασικό πλάνο του Ολυμπιακού στον σχεδιασμό της χρονιάς. Ο Μιλουτίνοβ επιλέχθηκε στο τέλος γιατί μπορεί να ολοκληρώσει τις επιθέσεις και είναι πιο εύστοχος στις βολές.

Η τρίτη περίοδος ήταν η καλύτερη, καθώς οι Πειραιώτες επικράτησαν. Όταν μάλιστα πέρασαν με διαφορά πέντε πόντων, έπρεπε να πατήσουν το γκάζι τους στο φουλ.

Ο παίκτης-κλειδί για τη Μονακό

Ο Τζέιμς ξέρει καλά να παίζει καλά σε τέτοια ματς. Ακόμα και στο κυνηγητό της ερυθρόλευκης άμυνα, στο τέλος είχε τον τρόπο να κρίνει το ματς με τα δικά του μεγάλα σουτ. Κλειδί, πάντως, για τους Μονεγάσκους ήταν άλλος. Όχι ο Οκόμπο που πήρε κι αυτός κάποιες κρίσιμες αποφάσεις, η ο Μπλόσομγκεϊμ που μοιάζει να βρίσκεται πάντα στην κατάλληλη θέση όταν εκπνέει ο χρόνος (την περασμένη εβδομάδα πέτυχε το νικητήριο φόλοου-κάρφωμα μέσα στη Βιτόρια, εναντίον της Μπασκόνια, με τον Ολυμπιακό έβαλε το χέρι του για να σπρώξει την μπάλα στο καλάθι, σε τρίποντο απελπισίας).

Ο Ντόντα Χολ ήρθε στο παρκέ ως τρίτος ψηλός των γηπεδούχων. Αποδείχθηκε ο πιο επιδραστικός απ' όλους. Τα δικά του ριμπάουντ και κυρίως δυο τρομερά καρφώματα (το τελευταίο μετά από την ασίστ του Τζέιμς) έφεραν την ομάδα του στην τελική θέση ισχύος.

Στο ΣΕΦ με τον Γιουλ και όχι μόνο

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει από μια δύσκολη εκτός έδρας δοκιμασία. Θα ήταν ευτυχής αν είχε νικήσει, προφανώς όμως δεν μπορεί να κοιτάξει πίσω, πλην της ανάλυσης που πρέπει να κάνει για τα λάθη του. Κυρίως για τον τρόπο, με τον οποίο δεν προστάτευσε όπως ξέρει και χρειαζόταν την μπάλα.

Τώρα χρειάζεται να...προστατεύσει την έδρα του. Έρχεται μια πολύ ενδιαφέρουσα διαβολοβδομάδα, καθώς την Τρίτη έρχεται η ως τώρα κυρίαρχος της διοργάνωσης και Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης. Εφτά μήνες μετά την τιτανομαχία τους στο Κάουνας, ο Ολυμπιακός περιμένει τον Γιουλ και την παρέα του, στην οποία έχει προστεθεί ο τρομερός Καμπάσο. Οι Μαδριλένιοι μετρούσαν 10 σερί νίκες μέχρι να ηττηθούν από τη Φενέρ στο θρίλερ της Πέμπτης. Δεν είναι ανίκητοι, όσο καλοί κι αν μοιάζουν.

Είναι το πρώτο από τα τρια σερί παιχνίδια που έρχονται στο Ειρήνης και Φιλίας, αφού ακολουθεί η Μπάγερν (στις 8/12) και μετά η Βαλένθια. Προφανής στόχος να μείνει αλώβητος μέσα στο σπίτι του, ωστόσο, όταν απέναντι σου έρχεται η Ρεάλ δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο.