Ο Ολυμπιακός είναι ο αντίπαλος που δεν θέλει κανένας στα πλέι-οφ

Ο Ολυμπιακός ξαναπέρασε από το Βελιγράδι, κερδίζοντας για δεύτερη σερί εβδομάδα στην Σταρκ Αρένα, εξασφάλισε την πρόκριση του στα πλέι-οφ (τουλάχιστον σαν έκτος), ελπίζει σε ένα στραβοπάτημα του Παναθηναϊκού, αλλά το πιθανότερο είναι να τερματίσει 5ος, αφού πρώτα νικήσει - στην τελευταία αγωνιστική- τη Φενέρ, μέσα στο "φλεγόμενο" ΣΕΦ. Οι υποθέσεις εργασίας, τα "αν και τα εφόσον" τελειώνουν οριστικά, καθώς βρισκόμαστε μια ανάσα πριν ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος.

Οι "ερυθρόλευκοι" έφτασαν τις 21 νίκες, πάνε για 22, με ένα ντεμαράζ στον δεύτερο γύρο, όταν με τρεις σπουδαίες κινήσεις (Πετρούσεβ, Μήτρου Λονγκ, Ράιτ) διόρθωσαν τις ανορθογραφίες (ή τις ατυχίες) του καλοκαιριού και τις αναποδιές με τους τραυματισμούς του χειμώνα.

Για να βρεθεί στην εξάδα, ο Ολυμπιακός έκανε ένα εντυπωσιακό 9-1 στα τελευταία δέκα παιχνίδια του. Αν είχε νικήσει και το δέκατο (με την Εφές στην Κωνσταντινούπολη) θα ήταν σίγουρα μέσα στην τετράδα, ωστόσο, σε όλα τα υπόλοιπα ραντεβού, ήταν συνεπής και έφυγε με ό,τι επιδίωκε πριν από το τζάμπολ. Εννιά είναι και οι νίκες του εκτός έδρας, τις χρειάστηκε μία προς μία, για να πετύχει το μεγάλο του στόχο.

Χρειάστηκε και την χθεσινή στην υποτίθεται φιλική έδρα του Ερυθρού Αστέρα. Οι οπαδοί του τραγουδάνε συνθήματα του Ολυμπιακού (όπως συμβαίνει και στο ΣΕΦ) στο τέλος όμως σήκωσαν το γήπεδο στον αέρα, βλέποντας την παθιασμένη ομάδα τους να παλεύει όσο μπορούσε περισσότερο για να "κλέψει" τη νίκη.

Ο Άνταμ Χάνγκα έκανε ρεκόρ καριέρας στα τρίποντα (5/6), βάζοντας ένα περισσότερο από το ματς της προηγούμενης εβδομάδας εναντίον της Ρεάλ, ο Τζόελ Μπολομπόι στα ριμπάουντ (12), ενώ ο Νεμάνια Νέντοβιτς -στο δεύτερο ημίχρονο- και ο Μίλος Τεόντοσιτς όταν ξαναμπήκε στο τελείωμα του ματς, είχαν στιγμές, ενδεικτικές της τεράστιας κλάσης τους. Αυτός είναι ο φετινός Αστέρας. Μια ομάδα που έχει σπουδαία ονόματα, πολύ ταλέντο, αλλά οι κακοτεχνίες στο σχεδιασμό δεν διορθώθηκαν ποτέ.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος προσπαθεί να μετατρέψει την "Ζβέζντα" σε πολεμική μηχανή, απαιτώντας -όπως έλεγε στα τάιμ-άουτ με έμφαση- "μάχη και άμυνα, σε κάθε κατοχή, σε κάθε φάση", δεν είναι εύκολο γιατί υπάρχουν σχετικές αδυναμίες, ωστόσο, αισιοδοξεί ότι στο τέλος της ημέρας, δηλαδή στα πλέι-οφ της Αδριατικής Λίγκας, η ομάδα του θα είναι σκληρή όσο θέλει!

Η... Ράιτ συνταγή του Μπαρτζώκα

Ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο του ματς από το ξεκίνημα. Στο πρώτο ημίχρονο στόχευσε στον Νέντοβιτς (έμεινε σχεδόν άπραγος με ένα μόλις καλάθι), στο δεύτερο επικεντρώθηκε στον Χάνγκα, είχε τεράστιο πρόβλημα στα ριμπάουντ, ειδικά όταν βρισκόταν στο παρκέ ο Μπολομπόι, αλλά φρόντισε να παίξει το μπάσκετ που αρέσει στον προπονητή του. Πολλές λύσεις, πολλές πάσες (27 συνολικά ασίστ) μεγάλα ποσοστά ευστοχίας (18/31δ, 13/29τρ) εκτός από τη γραμμή των βολών (14/22) και περιορισμό των λαθών του στο δεύτερο μέρος ... μόλις σε ένα!

Καθώς ο Πίτερς χρεώθηκε νωρίς-νωρίς στην τρίτη περίοδο με τρία φάουλ, ο Μπαρτζώκας ακολούθησε τα πεπραγμένα της προηγούμενης εβδομάδας.

Τρεις κοντοί, ο Παπανικολάου στο "4" και ένας εκ των Φαλ και Ράιτ στο "5". Ο Γάλλος γίγαντας είχε κάνει σπουδαία δουλειά στα σχεδόν 23 λεπτά που έπαιξε, κυρίως στο ρόλο δημιουργού (6 ασίστ, που απέφεραν 16 πόντους) κι ο Ράιτ ακόμα καλύτερη! Το κολεγιόπαιδο από το Τζόρτζια Τεκ, ωριμάζει αγώνα με τον αγώνα στην Ευρωλίγκα, βάζοντας υποθήκη για μια σπουδαία καριέρα στην Ευρώπη ίσως μάλιστα όχι μόνο σαν σέντερ.

Η ικανότητά του να μαρκάρει καλά μακριά από τη ρακέτα, να κλέβει μπάλες (με αυτόν στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός έχει τα περισσότερα κλεψίμαστα από κάθε άλλη ομάδα στη λίγκα, χθες το κοντέρ έγραψε εννιά κερδισμένες μπάλες) αλλά και το καλό του σουτ από μέση ή μακρινή απόσταση δείχνει και κάποια σενάρια από το μέλλον, τώρα που επιστρέφει και ο Μιλουτίνοβ.

Ο Ράιτ έδωσε ρεσιτάλ στα 16:34 λεπτά της συμμετοχής του. Τελείωσε σχεδόν όλες τις φάσεις (5/6 δίποντα, 7/10 βολές) και έβαλε ένα τεράστιο τρίποντο όταν ο Αστέρας με ένα ακόμη επιθετικό ριμπάουντ είχε βρει τρίποντο ισοφάρισης. Απέμεναν 24.5 δευτερόλεπτα, ο Γκος είδε τον Ράιτ να έχει βγει έξω από τη γραμμή, του έδωσε την μπάλα κι ο Αμερικανός που πέτυχε τους 16 από τους 26 πόντους της ομάδας του στην τέταρτη περίοδο, έδωσε μαξιλαράκι τριών πόντων.

Έφτανε για να κερδίσει ο Ολυμπιακός, αφού αμέσως μετά, ο Γκεντράιτις έκανε έρμπολ και οι Πειραιώτες ήξεραν ότι έχουν στα χέρια τους ένα σπουδαίο διπλό. Ο Ράιτ πιστοποιεί κάθε φορά, αυτό που έδειξε με το καλημέρα στο ΣΕΦ. Είναι πολύ ορμητικός, έχει τρομερή επαφή με το καλάθι και δύσκολα ... σταματιέται. Είναι μια από τις καλύτερες μεταγραφές, εν μέσω σεζόν, που έκανε ποτέ η ομάδα και υπογράφοντας με ένα νέο ρεκόρ πόντων (19 είχε με Παναθηναϊκό, 20 έβαλε στον Αστέρα) πάει ... για το επόμενο.

Και όλοι για έναν...

Αλλά ο Ράιτ δεν ήταν μόνος του. Αν προτιμάτε ήταν ο ένας που έπαιζε για όλους. Όπως και όλοι για έναν, ωστόσο. Ο Γουόκαπ έκανε ένα ακόμη μεστό παιχνίδι με τη γνωστή γρανιτένια άμυνα του, έχοντας 12π, 4ρ και 5 ασίστ, ο αρχηγός Παπανικολάου συνέχισε από κει που σταμάτησε με την Παρτίζαν, έχοντας 12π (3/6τρ) και 6 ασίστ, ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος πέτυχε 10 πόντους, με καθοριστικά καλάθια (και είχε άλλες 6 ασίστ), ακόμα και οι σχεδόν παροπλισμένοι Σίκμα και Μπραζντέικις, η ο Μήτρου Λονγκ που μπήκε σαν δωδέκατος παίκτης, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να έρθει η νίκη.

Φυσικά και οι μεγάλες προσωπικότητες σημαδεύουν την εξέλιξη ενός αγώνα και παίζουν ίσως τον σπουδαιότερο ρόλο. Πιο πολύ, όμως, μετράει την ώρα του λογαριασμού, η εικόνα του συνόλου και της ομαδικής προσπάθειας.

Ο Ολυμπιακός, προφανώς, δεν είναι η ομάδα του ενός. Βγάζει κάθε φορά ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή κι αυτό είναι κάτι που τον κάνει δυσκολοκατάβλητο και νικητή σε αγώνα, που έχει χάσει κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ και ο αντίπαλος έχει πετύχει 28 πόντους από δεύτερες ευκαιρίες.

Κάπως έτσι, οι Πειραιώτες ετοιμάζονται σιγά-σιγά για τα πλέι-οφ. Όποια κι αν είναι η τελική τους κατάταξη, όποιος και να βρεθεί στο δρόμο τους, η πρόβλεψη παραμένει ίδια. Με πλεονέκτημα έδρας, ή όχι, ο Ολυμπιακός αποτελεί τον πιο ... ανεπιθύμητο αντίπαλο στον δρόμο για το Βερολίνο. Μια ομάδα που παίζει εδώ και τρία χρόνια ένα αναγνωρίσιμο όσο και ιδιαίτερο από την πρώτη πάσα μπάσκετ, που πήγε δυο συνεχόμενες χρονιές στο μεγάλο ραντεβού, δεν έχει λόγο να φοβάται, κανέναν. Το αντίθετο, είναι σίγουρο. Ποιός, άλλωστε, μπορεί να τον νικήσει τρεις φορές για να περάσει στο Βερολίνο;