Ο Ολυμπιακός παρέβη έναν βασικό κανόνα κι ένα δικό του ματς πήγε στον βρόντο
Ο Ολυμπιακός άφησε το παιχνίδι με τη Βαλένθια να πάει στο πόντο και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τα πολλά λάθη και τον τρόπο με τον οποίο οι Πειραιώτες ξαναπάτησαν την μπανανόφλουδα.
Οι ήττες στην EuroLeague είναι μέσα στο πρόγραμμα, αρκεί να μαθαίνεις απ' αυτές και να μην επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη. Ο Ολυμπιακός, ωστόσο, αποδείχθηκε ανεπίδεκτος μαθήσεως, αφού δεν διάβασε τον τρόπο που ηττήθηκε από τη Μονακό, έκανε ακόμη περισσότερα σφάλματα και υποχρεώθηκε σε δεύτερο στραπάτσο εντός έδρας.
Μια πολύ κακή ήττα, που ναι μεν δεν γκρεμίζει τους "ερυθρόλευκους" από τα ψηλά πατώματα, δημιουργεί όμως την αίσθηση μιας μικρής ανασφάλειας. Μπορεί και μεγάλης.
Τι δεν έμαθε ο Ολυμπιακός; Ότι όταν έχουμε ένα ματς στα χέρια μας, του δίνουμε και καταλαβαίνει. Με τη Μονακό βρέθηκε στο +10 στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου. Αντί να πάει τη διαφορά σε απόλυτα ελεγχόμενο ρυθμό, έδωσε όλα τα δικαιώματα στους Μονεγάσκους να επιστρέψουν και να πάρουν αυτοί τη νίκη.
Κόντρα στη Βαλένθια το έκανε ακόμα χειρότερα. Το σκορ στο 30' ήταν 71-58, με τους Πειραιώτες επικεφαλής, την ισπανική ομάδα πάντα πίσω στο σκορ, καθώς η μοναδική στιγμή που προηγήθηκαν στο σκορ ήταν στην τρίτη και τελευταία βολή του Κρις Τζόουνς, 3.6'' πριν από τη λήξη! Της έφτανε για να πάρει μια τεράστια νίκη, με ένα επί μέρους σκορ στην τελευταία περίοδο 11-25!
Οι πρωταθλητές Ελλάδας έκαναν ό,τι έπρεπε να αποφύγουν. Πήγαν ένα ματς που έπρεπε να τελειώσουν με σχετική ευκολία, στον πόντο και όλα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Όπως είπε ο Μπαρτζώκας σε κάποιες αποφάσεις των παικτών ή των διαιτητών. Ο Ολυμπιακός φωνάζει για τις δυο φάσεις στο τέλος όταν οι ρέφερι έδωσαν τρεις βολές στην προσπάθεια του Τζόουνς, υποστηρίζοντας ότι υπήρχε continuation, ενώ και στην τελευταία επίθεση διαμαρτύρονται για φάουλ πάνω στον Σλούκα και εν συνεχεία στον Πίτερς που έδειξε να παίρνει την μπάλα, έτοιμος να σκοράρει, από κάτω πριν δεχθεί το κόψιμο του Γουέμπ κάτω από το καλάθι!
Τα ριπλέι δεν δικαιώνουν απόλυτα τις διαμαρτυρίες. Στο φάουλ πάνω στον Τζόουνς, ο Αμερικανός φαίνεται να συνεχίζει την προσπάθεια του, ενώ πάνω στον Πίτερς ναι μεν υπάρχει δυνατό μαρκάρισμα από πίσω, φαίνεται όμως ότι ο παίκτης της Βαλένθια χτυπάει πρώτα την μπάλα. Αν έδιναν φάουλ, θα φώναζαν οι φιλοξενούμενοι; Δεν νομίζω. Ωστόσο μιλάμε για την τελευταία φάση του ματς, όπου ο διαιτητής πρέπει να είναι 100% σίγουρος για την παράβαση.
Το πρόβλημα της διαιτησίας στην Ευρωλίγκα δεν είναι αυτές οι φάσεις, αλλά το συνολικό επίπεδό της, που μοιάζει να υποχωρεί ένα επίπεδο (μπορεί και δυο) σε σχέση με όσα ξέραμε. Από την τριάδα των διαιτητών, μόνο ο Γάλλος Ντιφαλά (που δεν τον λες και... δαιτητάρα) είχε την εμπειρία, ενώ οι άλλοι δυο, δηλαδή, ο Τσέχος Βικλίσκι και ο Λιθουανός Σούκις εκπροσωπούν το υποτιθέμενο "νέο αίμα".
Οι περισσότεροι εξ αυτών μαθαίνουν "στου κασίδη το κεφάλι", άλλοι έχουν επιλεγεί με όχι τόσο μπασκετικά κριτήρια από τον Ρίτσαρντ Στόουκς και τους ξεφεύγουν εξώφθαλμες παραβάσεις. Γενικά σε ένα δεύτερο ματς που ο Ολυμπιακός κυνήγησε τις επαφές δεν πήρε τα φάουλ που του αναλογούσαν.
Και πάλι, όμως, ο δεν έπρεπε να πάει το ματς στις αποφάσεις των τελευταίων δευτερολέπτων. Η Βαλένθια ερχόταν με φόρα, έβαζε μεγάλα σουτ και αυτός, ξεχνούσε το καλό του παιχνίδι με την κυκλοφορία της μπάλας, ήταν άστοχος (4/12 σουτ στην τελευταία περίοδο) έκανε πέντε λάθη, έχασε τρεις βολές, δυο απ' αυτές ο Κώστας Σλούκας που σουτάρει με 91.7% από τη γραμμή και μέχρι το ματς της Παρασκευής μετρούσε μόλις μία χαμένη (29/30)!
Είναι (πάρα) πολλά τα 20 λάθη
Γενικά ο Ολυμπιακός, που στην επίθεση έκανε ένα σχετικά καλό παιχνίδι (σούταρε 58.3% δ και κυρίως 52.6% τρ), πέρασε τους 80 πόντους και έδωσε 24 ασίστ, προδόθηκε από την επιπολαιότητα του. Οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν 20 λάθη, εννιά περισσότερα από τον συνηθισμένο μέσο όρο τους. Έδωσε εύκολες μπάλες στη Βαλένθια, χάνοντας τις δικές του ευκαιρίες να εδραιώσει την κυριαρχία του πάνω στο παρκέ, ειδικά στις μάχες του αέρα (34-23 τα ριμπάουντ).
Είναι πάρα πολλά τα 20 λάθη που έγραψε η στατιστική, ακόμη πιο πολλά είναι τα 12 κλεψίματα που έκαναν οι φιλοξενούμενοι. Και δεν είναι μια ομάδα από εκείνες που ξεχωρίζουν σε αυτό τον τομέα. Ο μέσος όρος της είναι 5.4 ανά αγώνα. Απέναντι στον Ολυμπιακό έκανε τα διπλάσια (και κάτι περισσότερο), είχε δώδεκα ευκαιρίες να βάλει ένα εύκολο καλάθι (μια φορά αποτράπηκε αν δεν κάνουμε λάθος με το εντυπωσιακό κόψιμο που έκανε ο Παπανικολάου στον Τζόουνς, στο πρώτο μέρος).
Πήρε επίσης πολλά δώρα από αβίαστα λάθη του Ολυμπιακού, όπως το παιδαριώδες μπρος πίσω στο οποίο υπέπεσαν Κάναν και Πίτερς, ενώ κανείς δεν τους πίεζε. Ήταν πολλά τα λάθη των γηπεδούχων γιατί έχασαν και δικούς τους αιφνιδιασμούς, ενώ με τις καλές τους άμυνες, είχαν ανακτήσει την κατοχή. Όταν σε ένα ματς δίνεις τόσες ευκαιρίες στον αντίπαλο, ακόμη και το +13 με το οποίο προηγήθηκε η ομάδα του Πειραιά, δέκα λεπτά πριν από τη λήξη ήταν λίγοι.
Στο τέλος της ημέρας, ο Ολυμπιακός πήρε κακό βαθμό και στην άμυνα του, με την Βαλένθια να έχει 59.4% δίποντα, ενώ συνήθως οι αντίπαλοί του έχουν λιγότερο από 47%. Προφανώς για να ανατρέψουν το ματς και να πάρουν εν τέλει τη νίκη οι Ισπανοί έπρεπε να βρουν κάποια στιγμή το χέρι τους. Στο τελευταίο δεκάλεπτο είχαν 9/14 σουτ.
Κι όλα αυτά ενώ τους έλειπαν ο Κουβανός Ριβέρο, ο πολύ έμπειρος Βαν Ρόσομ και βέβαια ο Μάρτιν Χέρμανσον που είναι εκτός γηπέδου, από το ξεκίνημα της σεζόν...
Αλλαγή και στο ροτέισον
Συν τοις άλλοις ο Μπαρτζώκας που δεν είναι από τους προπονητές οι οποίοι αλλάζουν συνήθειες, διαφοροποίησε και το ροτέισον. Για πρώτη φορά είτε εντός είτε εκτός συνόρων, ο Κάναν έμεινε εκτός πεντάδας και ξεκίνησε ο ΜακΚίσικ. Σύμφωνα με τον κόουτς του Ολυμπιακού, η κίνησή του δεν εμπεριείχε κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα.
Με αυτό τον τρόπο, πάντως, ο Κάναν έπαιξε λιγότερο από κάθε άλλο ματς στην Ευρωλίγκα (7:51'' έναντι 14:15" που έπαιζε συνήθως ως τώρα) με την ίδια πάντως όχι τόσο αξιοπρόσεκτη παρουσία αφού είχε 1/2 τρίποντα και 1 ασίστ. Ακόμη δεν έχει βρεθεί η φόρμουλα που ο Αμερικανός γκαρντ θα γίνει παράγοντας του Ολυμπιακού, αυτή τη φορά, μάλιστα, βρέθηκε σχεδόν σε βοηθητικό ρόλο, αφού μετά το δεύτερο δεκάλεπτο που αγωνίστηκε δεν μπήκε ξανά στο παιχνίδι.
Από την άλλη ούτε Μακ Κίσικ σε ρόλο βασικού, μπόρεσε να βοηθήσει επί της ουσίας. Ο Σακ είναι ένας παίκτης που προτιμά να έρχεται από τον πάγκο (πέρσι δεν ξεκίνησε ούτε ένα παιχνίδι στην πεντάδα) αφού έχει την σπάνια ικανότητα να αλλάζει τον ρυθμό των αγώνων.
Ο Μπαρτζώκας ξέρει καλύτερα απ' όλους τι θέλει η ομάδα του, αναζητά την ισορροπία, γι αυτό επέμεινε και στον Λαρεντζάκη, που δεν βρέθηκε ωστόσο σε καλό βράδυ και συνολικά η γραμμή των γκαρντ της ομάδας να έχει επί της ουσίας εκτέλεση και δημιουργία μόνο από Σλούκα και Γουόκαπ (23π - 12 ασίστ, η κοινή συνεισφορά τους).
Δυο ήττες μαζεμένες στο ΣΕΦ είχε να κάνει ο Ολυμπιακός από πρόπερσι. Στη σεζόν που μας πέρασε, άλλωστε, έχασε μόλις δυο φορές, από τον Ερυθρό Αστέρα στην κανονική περίοδο και τη Μονακό στα πλέι-οφ. Είναι προφανές ότι έκανε βήματα προς τα πίσω.
Δεν έχει χάσει ακόμη την ισορροπία του, θα του κάνει σίγουρα καλό η νίκη την ερχόμενη Πέμπτη κόντρα στην Παρτίζαν, σίγουρα όμως, χρειάζεται να διαβάσει πολύ καλά τα λάθη του και να επιστρέψει δριμύτερος.
