Πως τα κατάφερε πάλι ο Ολυμπιακός, μόνος αυτός το ξέρει. Μια ακόμη εκτός έδρας ήττα, ένα δεύτερο στη σειρά δικό του ματς, χαμένο γιατί δεν μπόρεσε να αντιδράσει στην αντεπίθεση των γηπεδούχων.

Οι "ερυθρόλευκοι" μοιάζουν εύθραυστοι (και γεμάτοι νεύρα, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις παικτών και προπονητή στις λάθος στιγμές) όταν τα ματς "στραβώνουν", ψάχνουν να βρουν σταθερές, δεν τα καταφέρνουν και μετράνε πλέον τρεις ήττες σε πέντε αγώνες. Όλες μακριά από το Ειρήνης και Φιλίας...

Είχε πολλά κοινά στοιχεία η ήττα στο Μόναχο με εκείνη, πριν από μια εβδομάδα, στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Αναντολού Εφές. Ακόμα και το ότι έγινε σε ένα ολοκαίνουργιο γήπεδο, όπως το αντίστοιχο της Εφές. Η SAP Arena είναι εντυπωσιακή, χώρεσε 2-2.500 φίλους του Ολυμπιακού, που είδαν την ομάδα τους, να κάνει ένα εντυπωσιακό 15-0 στα τελευταία 3:51'' της δεύτερης περιόδου και να χτίζει μια ικανή διαφορά (+12π) για να στηριχθεί πάνω της, μέχρι την τελική επικράτηση.

Εναντίον της Εφές αυτή τη διαφορά, την είχε πάρει στο δεκάλεπτο. Η απάντηση των Τούρκων ήταν ... 30 πόντοι σε μια περίοδο (τη δεύτερη) και ένας σπουδαίος Λάρκιν να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο. Στο Μόναχο, απλά άλλαζαν οι φανέλες και τα ονόματα των αντιπάλων.

• Η Μπάγερν σκόραρε 52 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Η περίφημη άμυνα του Ολυμπιακού, το άρμα μάχης του δηλαδή, πήγε περίπατο. Οι Γερμανοί την κονιορτοποίησαν...
• Αντί του Λάρκιν, εμφανίστηκε ένας... κοντύτερος σκόρερ. Ο τρομερός Κάρσεν Έντουαρντς, αν και στο πρώτο ημίχρονο είχε πιεστεί αρκετά από το μαν του μαν του Γουόκαπ (και του Βιλντόσα στο δεύτερο δεκάλεπτο) σταματώντας στους 6 πόντους, στο δεύτερο εξερράγη σαν τον Βεζούβιο. Σμπαράλιασε κάθε προσπάθεια να τον σταματήσουν, έβαλε ...24π (τελείωσε με 30) και είχε 7/10 σουτ, βάζοντας καλάθι με οποιοδήποτε (ακόμα και ακροβατικό) τρόπο.
• Μαζί με τον Κέβιν Μπούκερ, ένα επίσης δισεπίλυτο γρίφο για τον Ολυμπιακό (20π) έκαναν τη μεγαλύτερη ζημιά. Από κοινού σκόραραν... 50 πόντους, σε μια μοναδική παράσταση κεντρικών πικ εν ρολ, που αποσυντόνισαν πλήρως την "ερυθρόλευκη" άμυνα στο δεύτερο μέρος. Ούτε οι Μαλόουν-Στόκτον τέτοια επίδοση...

Ο Ολυμπιακός πιάστηκε ξανά εν υπνώσει. Στην Κωνσταντινούπολη ήταν η δεύτερη πεντάδα, αυτή που έχασε τη διαφορά. Στο Μόναχο ήταν η σειρά των βασικών να κάνουν την πατάτα. Το επί μέρους σκορ της τρίτης περιόδου ήταν 27-18 (!), ο Μπαρτζώκας παρενέβη στο τέλος, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει. Είναι φανερό ότι ο κόουτς του Ολυμπιακού προσπαθεί να δώσει ρυθμό στον Φουρνιέ, χαρίζοντας του χρόνο και προσπάθειες ενώ είναι άστοχος, αν και εναντίον της Εφές συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν σπουδαίος.

Γρίφος; Μα έτσι είναι οι ομάδες που αναζητούν νέες σταθερές. Θα ψάξουν να βρουν, θα χάσουν και ματς, όπως γίνεται τώρα με τον Ολυμπιακό, αρκεί να μπορέσουν να σηκωθούν στο τέλος, έχοντας βρει όσα αναζητούν πρώιμα μέσα στη σεζόν. Η Μπάγερν στο δεύτερο ημίχρονο είχε 20/33 σουτ, η άμυνα των Πειραιωτών, έμοιαζε σαν την τρυπα του όζοντος και ο Έντουαρντς ασταμάτητος.

Στο τέλος, πάντως, ο Ολυμπιακός έφτασε ένα σουτ πριν ξαναβάλει την απρόσεχτη Μπάγερν από κάτω. Ο Σάσα Βεζένκοβ πήρε και τις δυο προσπάθειες, χωρίς να ευστοχήσει. Ο (θετικός) Ντόρσεϊ, έχασε την μπάλα στην τελευταία επίθεση και ο Ολυμπιακός κάθε ελπίδα του να απειλήσει τους δυναμικούς, ειδικά μέσα στο γήπεδο τους, Γερμανούς. Και οι δυο επιθέσεις σωστές ήταν. Θα του δοθούν ξανά ευκαιρίες του Βούλγαρου διεθνή για να πάρει ρεβάνς. Η χρονιά είναι μεγάλη.

Η αλήθεια είναι ότι οι "ερυθρόλευκοι" ξανάφεραν το ματς στα μέτρα τους με το σχήμα των εφεδρικών από τον πάγκο, αν και στο τέλος, ο Μπαρτζώκας όπως αναμενόταν έριξε στο παρκέ Φαλ, Γουόκαπ και Βεζένκοβ.

Νίκες για να μη σε μέλλει

Πώς θα μπορούσε να τα αποφύγει όλα αυτά ο Ολυμπιακός; Αρκεί να νικούσε σε Κωνσταντινούπολη και Μόναχο. Θα κάλυπτε έτσι τις αδυναμίες του; Όχι, αλλά θα είχε τον χρόνο να μην τον μέλλει, ώστε να δουλέψει απερίσπαστος, διορθώνοντας τις ανορθογραφίες του με ηρεμία.

Προφανώς δεν έχει χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, νιώθει όμως την πίεση να αρχίσει να τον περικυκλώνει, ειδικά σε μια χρονική στιγμή, όπου το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα φορτωμένο. Μόλις την Κυριακή (27/10) ακολουθεί το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό AKTOR και εν συνεχεία, χωρίς ανάσα, διαβολοβδομάδα με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Και οι τρεις αγώνες στο ΣΕΦ, άρα με τον κόσμο στο πλευρό των παικτών και του Μπαρτζώκα, αλλά και με την υποχρέωση τριών πολύ μεγάλων αποτελεσμάτων.

Με το τρία στα τρία ο Ολυμπιακός θα ξεχάσει πράγματι τι ακριβώς συνέβη σε Κωνσταντινούπολη και Μόναχο. Θα έχει πιθανότατα και τον Μιλουτίνοβ (ίσως και τον Γουίλιαμς-Γκος) που χθες δεν έπαιξε δευτερόλεπτο. Προφανώς κρίθηκε ανέτοιμος για ένα ματς Ευρωλίγκας, ή μάλλον εκτιμήθηκε ότι η παρουσία του μπορεί να είναι περισσότερο απαραίτητη στα ματς που έρχονται και όταν έβγαινε ο Φαλ, έμπαινε ο Ράιτ.

Στα χαρτιά κανείς δεν είναι φαβορί

Η Ευρωλίγκα δεν είναι παιχνιδάκι. Ούτε κανείς κέρδισε το τρόπαιο, επειδή έκανε καλές μεταγραφές και στα χαρτιά είναι το φαβορί, όπως συμβαίνει με τον Ολυμπιακό. Η αλήθεια είναι πάντα εκείνη που βγαίνει από τις ομάδες, πάνω στο παρκέ. Όλοι θα παίξουν μπάσκετ, θα προσπαθήσουν να πιέσουν, να δημιουργήσουν προβλήματα, να νικήσουν. Στην Ευρώπη υπάρχουν ήρωες όπως ο Κάρσεν Εντουαρντς, που ήρθαν για να βγάλουν μεροκάματο, αλλά όταν τους δοθεί η ευκαιρία, γίνονται και σταρ πρώτου μεγέθους.

Εδώ μετράει το τσαγανό, η ομαδικότητα πολλές φορές και η τρέλα, όπως συμβαίνει με την τρομερή Παρί, που κάθε άλλο παρά νεοφώτιστη μοιάζει, έχοντας νικήσει ήδη τον Παναθηναϊκό και την Παρί.

Η δουλειά που έχει μπροστά του ο Ολυμπιακός είναι πολλή. Το ξέρουν καλά στον Πειραιά, που δεν αεροβατούν, ούτε παραγνωρίζουν τις όποιες δυσκολίες.

Μόλις τώρα ενσωματώθηκαν στο ρόστερ οι δυο ψηλοί, θέλουν κι αυτοί το χρόνο τους, όπως και οι νέοι που συνειδητοποιούν τις όποιες δυσκολίες. Αυτό που μετράει περισσότερο απ' όλα τώρα είναι οι νίκες. Γι αυτό τους ολυμπιακούς τους πονάει πολύ, που έχασαν ματς τα οποία θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει.