Ο Ολυμπιακός θα είχε πλεονέκτημα και με τους Ρώσους μέσα στη EuroLeague

Μια αγωνιστική πριν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του στην κανονική περίοδο ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ολοκληρωτικά τους στόχους του. Όχι μόνο επιστρέφει στα playoffs μετά από τρία χρόνια, αλλά θα έχει και πλεονέκτημα έδρας στον δρόμο του για το Final Four. Η σφραγίδα μπήκε στο Αστρομπάλ της Λιόν, κόντρα στη Βιλερμπάν. Τέταρτος ή τρίτος θα εξαρτηθεί από το τι θα κάνει στο τελευταίο του ματς, την ερχόμενη Παρασκευή εναντίον της Μπαρτσελόνα, αλλά και το Μιλάνο στα τρία ματς που έχει μπροστά του.

Για μια ομάδα που ξεκίνησε με βασική επιδίωξη να μπει στην οκτάδα, η επιτυχία είναι δεδομένη. Συνεπής από την πρώτη αγωνιστική, προφανώς είχε κάποια σκαμπανεβάσματα λόγω των έκτατων συνθηκών (κορονοϊός, κόσμος, αναβολές των αγώνων κλπ), μπόρεσε όμως να κρατηθεί στην κορυφή, ξεπερνώντας εμπόδια και αναποδιές. Πολλές φορές μάλιστα έπαιξε και μπάσκετ υψηλών προδιαγραφών.

Οι "ερυθρόλευκοι" θα ήταν μέσα στην τετράδα ακόμη κι αν έπαιζαν οι ρωσικές ομάδες ως το τέλος της φετινής σεζόν. Θυμίζουμε ότι τους αφαιρέθηκε μια νίκη (αυτή επί της Καζάν εκτός έδρας), ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν και τα τρια κλαμπ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Αυτό σημαίνει 18 νίκες με τέσσερις αγώνες εντός έδρας (τους τρεις κόντρα στους Ρώσους και εκείνον εναντίον της Μπαρτσελόνα) και προοπτική για +20 νίκες, που με βάση τα δεδομένα των προηγούμενων ετών πρόσφεραν πλεονέκτημα εν όψει των playoffs.

Δεν χαρίστηκε κάτι στον φετινό Ολυμπιακό της Ευρώπης. Η περσινή σεζόν χρησίμευσε εξ αρχής για διόρθωση των αστοχιών, η ομάδα βελτίωσε τις αδυναμίες της, άρχισε να κερδίζει σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη του κόσμου της και την αναγνώριση των αντιπάλων. Δεν είναι τέλεια, έχει όμως κάτι από την αύρα του παρελθόντος και κοίταξε με θάρρος το μέλλον της, σε μια σπουδαία σεζόν, αν αναλογιστούμε ότι ξεκίνησε χωρίς τον αρχηγό-τοτέμ της τελευταίας δεκαετίας, Βασίλη Σπανούλη.

Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του (και η διοίκηση, φυσικά) πιστώνονται τα μπράβο για αυτή την διαδρομή, που ακόμη συνεχίζεται, ή μάλλον κορυφώνεται. Έρχονται τα playoffs, θα προκύψει ένας αντίπαλος μπορεί να' ναι και η πρωταθλήτρια Ευρώπης Αναντολού Εφές, μπορεί η Μακάμπι, ή κάποια άλλη έκπληξη. Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός θα έχει κοντά του και τον κόσμο και τη δύναμη του ΣΕΦ, όπου μέχρι στιγμής έχει ηττηθεί μόνο από τον Ερυθρό Αστέρα και σε ματς ειδικών συνηθηκών λόγω του κορονοϊού και τις κενές εξέδρες.

Έχοντας πετύχει απόλυτα στον πρώτο στόχο, με κερασάκι το αβαντάζ έδρας, ξέρει πως οτιδήποτε περισσότερο μπορεί να τον εκτοξεύσει μέχρι το Final Four του Βελιγραδίου. Ένα-ένα, όμως. Πρώτα η ολοκλήρωση της χρονιάς κόντρα στην πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα, μετά ο αντίπαλος που θα προκύψει και μέσα στον Απρίλη τα Final Four.

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός ανακτά το ευρωπαϊκό του προφίλ μετά από μια παρακμιακή τριετία. Το είχε ανάγκη το κλαμπ, οι άνθρωποί του, ο κόσμος του, που σχεδόν είχαν ξεχάσει πως είναι να παίζεις και να κερδίζεις τους καλύτερους. Η ομάδα έχει κάνει ρεκόρ νικών, ξαναγύρισε στα σαλόνια με αρκετά εμφατικό τρόπο και είναι έτοιμη να τα δώσει όλα και στα playoffs.

Κατά σύμπτωση και το 2018, όταν για τελευταία φορά μπήκε στους "8", το Final Four γινόταν στο Βελιγράδι. Απέναντί του βρέθηκε η ακμαία Ζάλγκιρις του Σάρας Γιασικεβίτσιους, του Πάνγκος, του Ντέιβις και του Μίτσιτς, που έσπασε την έδρα του ΣΕΦ και προκρίθηκε αυτή στο Final Four. Όσοι θυμούνται, πάντως, τις λεπτομέρειες δεν ξεχνούν τα τεράστια προβλήματα τραυματισμών που σχεδόν τον είχαν αποδεκατίσει.

Ο γιος του Στεφάν...

Η νίκη που σφράγισε την πρόκριση ήρθε σε ένα ιστορικό γήπεδο. Την έδρα της Βιλερμπάν, που απέναντι στον Ολυμπιακό εμφανίστηκε με σύνθεση ιδιαίτερης συνθήκης, αφού σήμερα Σάββατο (26/3) η ASVEL έχει... ματς-καπάκι για το Κύπελλο Γαλλίας και την προημιτελική φάση, εναντίον της Γκραβελίν. Ο Τι Τζέι Πάρκερ κράτησε κάποιους παίκτες εκτός δωδεκάδας (ορισμένοι όπως ο Καουντί και ο Χάουαρντ είναι τραυματίες).

Απέναντι στον Ολυμπιακό βρέθηκε ακόμη και ο Ζακαρί Ριζασέ. Οι κάμερες της γαλλικής τηλεόρασης έπιασαν τον μπαμπά Στεφάν που πριν 20 χρόνια φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού για δυο χρόνια, έχοντας μ.ο 11.5π και 45% στα τρίποντα. Ένας εξαιρετικός (και πολύ γρήγορος) φόργουορντ, από τους πιο υποτιμημένους ξένους όλων των εποχών, για τους "ερυθρολεύκους".

Ο ψιλόλιγνος γιος του που ευστόχησε σε ένα γωνιακό τρίποντο στο πρώτο ημίχρονο δεν έχει κλείσει καν τα 17 του χρόνια. Είναι γεννημένος στις 8 Απριλίου του 2005, έχει πολύ ταλέντο και ο πατέρας του καμάρωνε στις εξέδρες του Αστρομπάλ. Η Βιλερμπάν είχε ακόμη τον αδερφό του Τόνι Πάρκερ στον πάγκο, του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ και τον... σωσία (και συνονόματο) του Φαλ.

Χωρίς άγχος, πάντως, με τον Οκόμπο μεν σε χαμηλή πτήση, αλλά τον δαιμόνιο Στραζέλ ή τον Γερμανό Ντίλαν Οστεκόφσκι σε εγρήγορση και τον άλλοτε "πράσινο" Ρέιμαρ Μόργκαν στην πρώτη του εμφάνιση για φέτος, μετά από την πολύμηνη απουσία του λόγω τραυματισμού, οι γηπεδούχοι είχαν 7/13 τρίποντα στο πρώτο μέρος, δημιουργώντας αρκετά προβλήματα στην όχι και τόσο σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού.

Κάποια στιγμή μάλιστα, στο πρώτο δεκάλεπτο το ματς έμοιαζε να ξεφεύγει με τα τρίποντα να πέφτουν βροχή. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ πήρε την σκυτάλη από τον Κώστα Παπανικολάου και μαζί κράτησαν τα μπόσικα. Ο Ολυμπιακός έμεινε μέσα στο κόλπο, δεν μπορούσε όμως να πάρει τις διαφορές που θα του έδιναν αέρα νίκης.

Ο Σλούκας έβαλε τελεία...

Ο Ντόρσεϊ ήταν σε καλό βράδυ (21π-7ρ), ο Βεζένκοφ έκανε ένα ακόμη νταμπλ-νταμπλ (18π-10ρ) αλλά αυτός που έβαλε τελεία και παύλα στην "αμφισβήτηση" από τη Βιλερμπάν ήταν ο Κώστας Σλούκας. Η άμυνα του Ολυμπιακού, χωρίς να είναι τέλεια, είχε βελτιωθεί πάρα πολύ εμποδίζοντας την κυκλοφορία της μπάλας, άρα και τα ελεύθερα σουτ τριών πόντων,

Ο διεθνής πλέι-μέικερ, μετά από ένα μάλλον "μέτριο" πρώτο μέρος (0/2τρ, 5 ασίστ) πήρε την ευθύνη, έβαλε όλους τους πόντους του (15), μοίρασε άλλες τέσσερις τελικές πάσες και ήταν αυτός που γύρισε οριστικά το κουμπάκι για την κυριαρχία της ομάδας του, που είτε εύκολα, είτε δύσκολα θα έπαιρνε τη νίκη. Ο Ολυμπιακός εξασφάλιζε οριστικά το πλεονέκτημα στο δρόμο για την Stark Arena του Βελιγραδίου.

Τέτοια εποχή πέρσι εγκατέλειπε την αγωνιστική δράση, αναγκασμένος να προετοιμάσει τη σεζόν που ερχόταν από πολύ νωρίς. Ένα χρόνο μετά είναι έτοιμος να διεκδικήσει την είσοδό του στο Final Four, έχει κερδίσει το Κύπελλο και σκέφτεται και τον τίτλο του πρωταθλητή. Όλα είναι διαφορετικά.