Ο Ολυμπιακός τραγούδησε σε όλη την EuroLeague το "My Way"
Κερδίζοντας ξανά με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ο Ολυμπιακός φτάνει στα πλέι-οφ, ρωμαλέος, ακμαίος ξέροντας ότι ο επόμενος σταθμός είναι τερματικός και θα γράφει Stark Arena Βελιγραδίου. Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης.
Μια από τις καλύτερες σεζόν σε κανονική περίοδο της EuroLeague ολοκλήρωσε ο Ολυμπιακός κερδίζοντας και την Μπαρτσελόνα, πρώτη και καλύτερη, μέχρι τώρα ομάδα, της φετινής διοργάνωσης. Οι "ερυθρόλευκοι" ξεπέρασαν όλες τις προσδοκίες, θα είναι στη χειρότερη περίπτωση τρίτοι στην τελική κατάταξη και μια ομάδα που δεν μπορεί παρά να βλέπει, πλέον, ως τελικό προορισμό το φάιναλ-φορ του Βελιγραδίου.
Φυσικά, μεσολαβεί η διαδικασία των πλέι-οφ, όπου η ένταση, η αδρεναλίνη και η θερμοκρασία ανεβαίνουν στα ύψη, όμως εδώ που έφτασε ο ρωμαλέος, γεμάτος φρεσκάδα και πολλές φορές απολαυστικός Ολυμπιακός, έχει κάθε λόγο να σκέφτεται την Stark Arena και την τελική μάχη των κορυφαίων ομάδων της χρονιάς.
Μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός είναι μια απ' αυτές. Τελείωσε με ρεκόρ 19-9, οι νίκες του είναι 20 (αφαιρέθηκε αυτή με την Καζάν) και με δεδομένο ότι δεν έδωσε άλλους τρεις αγώνες μέσα στο Φάληρο, ακόμη και με τις ρωσικές ομάδες μέσα στη διοργάνωση, η τελική του επίδοση θα ήταν ανάλογη.
Με 67.9% ποσοστό επιτυχίας, ο Ολυμπιακός έχει κάνει την καλύτερη εμφάνιση του σε regular season από τότε που η EuroLeague έγινε ενιαίο πρωτάθλημα πρώτα 15 και εν συνεχεία 18 ομάδων. Το 2017 (όταν πέρασε και στο φάιναλ-φορ) και το 2018 οι Πειραιώτες είχαν το ίδιο ακριβώς ρεκόρ (19-11, ή 63.3%).
Η κατρακύλα της τελευταίας τριετίας, όπου ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο 50% και κάτω, πήρε ένα τέλος. Το ΣΕΦ σηκώθηκε ξανά στο πόδι για να αποθεώσει τους παίκτες και τον προπονητή τους, ανανεώνοντας το ραντεβού για τα πλέι-οφ που ξεκινούν στις 19 Απριλίου, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα.
Το ποιος θα είναι ο αντίπαλος και επειδή έγινε μεγάλη κουβέντα, ειλικρινά δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Κι αυτό το έχει αποδείξει ο ίδιος ο Ολυμπιακός, με την απόδοσή του από το ξεκίνημα της χρονιάς, όταν άρχισε αγώνα με τον αγώνα να ξεδιπλώνει αρετές μια καλοσχεδιασμένης ομάδας. Μιας ομάδας που είχε μελετήσει τι της έλειψε πέρσι, διόρθωσε τα λάθη της, βρήκε γρήγορα τη χημεία της και πέτυχε!
Κερδίζοντας και το κοινό του, ο Ολυμπιακός ελάχιστες φορές παρέκκλινε των αρχών, κέρδισε με το σπαθί του και με το δικό του στυλ. Πως το λεγε ο Φρανκ Σινάτρα; "My way"...
Νίκησε την Μπαρτσελόνα χωρίς Σλούκα-Ντόρσεϊ
Αυτό ακριβώς ... τραγούδησε και στην Μπαρτσελόνα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα, που ναι μεν δεν ήταν ζωής ή θανάτου, σε αρκετές στιγμές ωστόσο είχε ένταση και μονομαχίες πλέι-οφ.
Ο τρόπος του Ολυμπιακού, δηλαδή η άμυνα μέχρι τελικής εξάντλησης των αντιπάλων, τα χέρια που έβγαιναν διαρκώς, τα κορμιά που έπεφταν στο παρκέ, εμφανίστηκε λίγα λεπτά μετά το τρίποντο του Νικ Καλάθη, που στην εκπνοή της δεύτερης περιόδου είχε δώσει στην ομάδα του ένα προβάδισμα 7π. Το χάντικαπ πήγε και στο +9 (47-38) στο ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου κι εκεί το ... ηφαίστειο εξερράγη.
Ο Μπαρτζώκας αποφάσισε ότι θα νικούσε την Μπαρτσελόνα χωρίς τον Κώστα Σλούκα που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσε να αγωνιστεί λόγω ίωσης (όπως και ο Φαλ) αλλά και τον πρώτο σκόρερ της ομάδας του, Τάιλερ Ντόρσεϊ.
Οι τέσσερις (!) χαμένες βολές του Ελληνοαμερικανού, σε συνδυασμό με την προσαρμοσμένη άμυνα των Καταλανών πάνω του, έστειλαν στο παρκέ τον Σακίλ Μακ Κίσικ. Η Μπαρτσελόνα μπορεί να είχε προετοιμαστεί τακτικά για να αντιμετωπίσει το παιχνίδι του Ντόρσεϊ, όχι όμως και την ορμή του Μακ Κίσικ.
Ο Αμερικανός έδωσε ρεσιτάλ, κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει στα ντράιβ, που ολοκλήρωνε είτε με γκολ-φάουλ, είτε με εντυπωσιακά καρφώματα, είτε ασίστ στον Χασάν Μάρτιν. Τα δυο καρφώματα συν εκείνο που ... έχασε (ενώ το κεφάλι του είχε βγει σχεδόν πάνω από το στεφάνι) ήταν τα κερασάκια της τούρτας που κέρασε την ομάδα του ο Σακ.
Ναι, ο Ολυμπιακός έπαιρνε τη νίκη με τον Σλούκα σπίτι του, τον Ντόρσεϊ στον πάγκο και τον Μακ Κίσικ πολυτιμότερο παίκτη. His way. Να ένα παράδειγμα:
Την ίδια ώρα στα μετόπισθεν η άμυνα με αλλαγές με τον Μάρτιν να κερδίζει τις περισσότερες φάσεις που βγήκαν μπροστά του, τον Κώστα Παπανικολάου να τρέχει ... ακόμα πίσω από Λαπροβίτολα, Καλάθη και Εξουμ (στο τέλος αποφάσισε να κόψει και τον Σανλί, για να βάλει στη συνέχεια ωραίο καλάθι με διαδοχικά πίβοτ αλά Πρίντεζης) και τον Γουόκαπ να πιέζει τους πάντες, αποδιοργάνωσε την Μπάρτσα. Με τον Μακ Κίσικ παρόντα η περιφέρεια του Ολυμπιακού έγινε ακόμη πιο ενεργητική, η πίεση τρέλανε τους Καταλανούς, που ολοκλήρωσαν το ματς με 19 λάθη (τα 12 στο δεύτερο ημίχρονο).
Ο Γιασικεβίτσιους που έδωσε χρόνο και στα νέα παιδιά της ομάδας του, αποφάσισε να εμπιστευτεί τους εμπειρότερους παίκτες του (Μίροτιτς, Λαπροβίτολα, Κούριτς), όμως ο Ολυμπιακός με ένα επί μέρους 13-1 έμπαινε μπροστά στο σκορ και έδειχνε έτοιμος να ολοκληρώσει την επίθεση του. Η Μπάρτσα τελείωνε την τρίτη περίοδο σκοράροντας μόλις 8 πόντους.
Το ματς γύριζε και ο Ολυμπιακός παρά τις 11 χαμένες βολές(!) ξεχείλιζε από πάθος και δεν θα άφηνε τη νίκη να του ξεφύγει. Την πήρε μέσα σε αποθέωση και ατμόσφαιρα που στα πλέι-οφ θα' ναι ακόμη πιο δυναμική.
Περιμένοντας τον αντίπαλο
Ο Ολυμπιακός δεν έχει παρά να περιμένει τον αντίπαλο του στα πλέι-οφ. Θα είναι η Μακάμπι, ή Εφές. Μήπως η Μονακό; Υπάρχει περίπτωση η αναμονή να κρατήσει και μέχρι τις 13 του μήνα, όπου η Μακάμπι υποδέχεται την Φενέρ, αλλά όπως είπε και ο Μπαρτζώκας "δεν πρόκειται να κάνω ζάπινγκ. Απλά θα περιμένω να μάθουμε το όνομα της ομάδας που θα αντιμετωπίσουμε".
Δίκιο έχει. Όχι ότι δεν τον ενδιαφέρει ποια ομάδα θα είναι το τελευταίο εμπόδιο πριν από το φάιναλ-φορ. Και τον ενδιαφέρει και η προετοιμασία για τα πλέι-οφ θα' ναι ανάλογη, ενδεχομένως και πιο ενδελεχής, καθώς τώρα εκλείπει η πίεση του χρόνου και μετράνε όλες οι λεπτομέρειες εις διπλούν.
Ήθελε να αναδείξει, πάνω απ' όλα, την ολοκληρωμένη προσπάθεια των "ερυθρολεύκων" στην φετινή διοργάνωση. Τους στόχους που κατακτήθηκαν ένας, προς έναν, την δύναμη που εξέπεμψε συνολικά και το ωραίο μπάσκετ που σε αρκετά ματς έπαιξε. Ο Μπαρτζώκας δεν το είπε, το ενόησε όμως σαφέστατα: Δεν είναι ο Ολυμπιακός αυτός που πρέπει να φοβάται, αλλά εκείνοι που θα τον αντιμετωπίσουν. Κι αυτή θα είναι η νοοτροπία με την οποία θα μπει στα πλέι-οφ, για πρώτη φορά μετά από το 2018.
Πηγαίνοντας στα αποδυτήρια ο κόουτς της ομάδας γνώρισε σε ένα ακόμη παιχνίδι την αποθέωση της εξέδρας. Η ομάδα του είχε ολοκληρώσει ιδανικά την κανονική περίοδο. Με τον τρόπο του. Τον τρόπο του Ολυμπιακού...