Ο Παναθηναϊκός επαναλαμβάνει τα λάθη του, ψάχνει ρόλους και τον εκνευρίζουν απίθανοι ρέφερι

Ακόμη πιο ανηφορική γίνεται η EuroLeague για τον Παναθηναϊκό. Η τρίτη εντός έδρας ήττας (και πέμπτη σε 6 συνολικά αγώνες φέτος) τον σπρώχνει ακόμη πιο πίσω και ξέρει ότι για να αλλάξει την κατάσταση θα πρέπει να προσπαθήσει δυο φορές περισσότερο και να κάνει διαδοχικές υπερβάσεις. Αν είναι, όμως, να παίζει στο ... ίδιο έργο, δεν έχει νόημα όσο κι αν παλεύει, με νύχια και με δόντια, όπως έκανε στο δεύτερο ημίχρονο με την Παρτιζάν.

Για ένα ακόμη ματς ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ. Πριν καταλάβει τι συνέβαινε πάνω στο παρκέ, η σέρβικη ομάδα με τον φοβερό και τρομερό Πάντερ να σκοράρει σαν μηχανάκι, τον Λε Ντέι να εκθέτει την αμυντική αδυναμία στο "4", είχε σκοράρει 31 πόντους σε δέκα λεπτά. Αν μάλιστα ο Καλαϊτζάκης δεν έβαζε το σουτ από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη, με την εκπνοή της πρώτης περιόδου, η διαφορά θα έμενε στο -18 με το καλημέρα.

"Είμαστε σοφτ" είπε ο Ράντονιτς. Ναι, αλλά δεν συμβαίνει για πρώτη φορά κάτι τέτοιο. Σχεδόν σε κάθε παιχνίδι ο αντίπαλος μπαίνει πιο ζεστός, πιο διαβασμένος και στο τέλος ο Παναθηναϊκός τρέχει και δεν φτάνει. Από την άλλη, πως να μη γίνεται έτσι, όταν τα σχέδια αλλάζουν, μαζί και τα σχήματα των "πρασίνων" μέσα στο παιχνίδι.

Η προσθήκη του Μπέικον και η επιστροφή του Γουόλτερς, ουσιαστικά αλλάζουν τον Παναθηναϊκό, όπως τον ξέραμε μέχρι τώρα. Θα λέγαμε, μάλιστα, ότι ο Ράντονιτς τους χρησιμοποίησε ... ανάποδα στο ξεκίνημα του ματς. Η λογική έλεγε να μείνει ο νεοφερμένος στον πάγκο (και να μπει αργότερα στο ματς) και να ξεκινήσει ο παλιότερος στην ομάδα Αμερικανός, άσχετα αν το ματς αυτό ήταν επί της ουσίας το πρώτο που τον είδαμε κανονικά και μετά τον τραυματισμό του.

Ο ΠΑΟ όμως άρχισε το ματς με τον Παρίς Λι στο "1, τους Πονίτκα-Μπέικον στα φτερά και τους Γουίλιαμς-Παπαγιάννη μέσα στο καλάθι. Η Παρτιζάν χτύπησε στο ψαχνό. Ειδικά όταν ο Πάντερ άρχισε να ζεσταίνεται και σαν κλασικός σκόρερ ρυθμού δεν σταμάτησε παρά μόνο όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης του ημιχρόνου. Όπως αποδείχθηκε από τη συνέχεια του ματς, ο Καλαϊτζάκης που θυσιάστηκε στην αρχή για να μπει στο παρκέ ο Μπέικον, ήταν πιο απαραίτητος απ' όλους στο ξεκίνημα του ματς.

Ο νεαρός γκαρντ ήταν ο μόνος που μπορούσε να κάνει τη ζωή δύσκολη στον Πάντερ (στο τρίτο δεκάλεπτο τον άφησε χωρίς πόντο) και να εξωθήσει την περιφέρεια της Παρτιζάν σε λάθη, αλλάζοντας και το μομέντουμ του ματς.

Σίγουρα ο Παναθηναϊκός πιστώνεται την επιστροφή του στο ματς, χάρη στην εξαιρετική τρίτη περίοδο που έκανε, γυρίζοντας το παιχνίδι ανάποδα και φέρνοντας το στον πόντο. Και πάλι, όμως, ηττήθηκε δείχνοντας ξανά συγκεκριμένες αδυναμίες. Δηλαδή:

• Εύκολα λάθη σε ανύποπτες φάσεις, που έδιναν τζάμπα και βερεσέ έξτρα επιθέσεις στον αντίπαλο
• Ελεύθερα σουτ στο σίδερο, σε στιγμές που η ομάδα είχε ανάγκη ένα μεγάλο σουτ
• Χαμένα ριμπάουντ, με τον Ματίας Λεσορ να κάνει θραύση στις δυο ρακέτες και στις μάχες του αέρα (ειδικά με τα έξι επιθετικά που μάζεψε)
• Και κυρίως ανακατανομή πάλι των ρόλων, κάτι που κάνει δυσδιάκριτη την χημεία μέσα στην ομάδα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Παναθηναϊκός, αν δεχθούμε ότι το ρόστερ του πήρε την τελική μορφή και δεν θα έχουμε άλλες διαφοροποιήσεις στο προσεχές μέλλον. Είναι το χρονικό σημείο, που όλες οι ομάδες αφήνουν τα πειράματα και καταλήγουν σε ένα στυλ, σε ένα μοτίβο σε συγκεκριμένους ρόλους. Αν ο ΠΑΟ δεν θέλει να χάσει το τρένο από πολύ νωρίς, υποχρεούται και αυτός να πάρει τις αποφάσεις του.

Εκνευρισμός από τους διαιτητές

Μια εύθραυστη ομάδα, όπως είναι ο φετινός Παναθηναϊκός, εκνευρίζεται περισσότερο απ' όσο χρειάζεται με τα λάθη της διαιτησίας. Έγινε και στα προηγούμενα ματς, συνέβη και εναντίον της Παρτιζάν. Όχι ότι οι ρέφερι δεν έδωσαν δικαίωμα, όχι στη φάση που έπεσαν τα αντικείμενα, αφού εκεί όλα ήταν νομότυπα, αλλά ένα κλικ νωρίτερα όταν ο Μπέικον σηκώθηκε να καρφώσει στον αιφνιδιασμό αλλά δεν πήρε το εξώφθαλμο φάουλ που του έγινε.

Ο Παναθηναϊκός αντί να μειώσει στους 4 με δυο βολές του Αμερικανού, δέχθηκε τεχνική ποινή και εν συνεχεία τρίποντο (Πάντερ) για να δει τη διαφορά στο -10!

Το γήπεδο ξεσάλωσε, αλλά έτσι χάνεται το καθαρό μυαλό και η ψυχραιμία που πρέπει να έχει η ομάδα σε τέτοιες περιστάσεις. Εδώ που τα λέμε βέβαια, κι αυτός ο Στόουκς, ο επικεφαλής διαιτησίας της EuroLeague, ψάχνει ... και τους βρίσκει τους διαιτητάδες! Αυτός ο Σαούλιους Ράτσις, Λιθουανός που εκπροσωπεί τη Σουηδία (!) με τι προσόντα και παραστάσεις επιλέχθηκε να παίξει στην Ευρωλίγκα μόνο ο αξιότιμος Άγγλος μπορεί να μας το εξηγήσει.

Η ουσία είναι ότιο Λιθουανός ρέφερι έχασε μια φάση αρκετά κρίσιμη για την εξέλιξη του ματς. Όπως και λίγο νωρίτερα όταν ο Πονίτκα έκανε επιθετικό φάουλ και σφυρίχτηκε αμυντικό στον Λεσόρ. Πάλι ο ίδιος ήταν.

Σημειώνουμε ότι ο Ράντονιτς στη φάση του Μπέικον δεν είχε δικαίωμα challenge, αφού οι διαιτητές δεν σφύριξαν κάτι, ώστε να υποχρεωθούν να πάνε στο ριπλέι για να ξαναδούν τη φάση. Ο κόουτς έχει δικαίωμα να "προκαλέσει" τους ρέφερι μόνο αν σφυρίξουν κάτι. Σε αυτή τη φάση δεν έδωσαν τίποτε!

Ο Μπέικον θέλει την μπάλα

Όπως αναμενόταν ο Ντούειν Μπέικον πήρε πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια του για να δημιουργήσει προσωπικές φάσεις, ή να σουτάρει από μακριά. Δεν ήταν εύστοχος (3/15 σουτ), έκανε λάθη, αλλά αν σκεφτούμε ότι βρίσκεται ελάχιστες μέρες στην Ελλάδα, η προοπτική βελτίωσης του είναι δεδομένη. Μόνο, που ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να χτιστεί γύρω από τον Αμερικανό σουίνγκμαν, κάτι που δεν υπήρχε στο μυαλό προπονητή και τεχνικού διευθυντή ότι θα συνέβαινε στη διάρκεια της χρονιάς.

Τι εννοούμε; Μπορεί κάποιος ή κάποιοι να περισσεύουν, με τον Μπέικον παρόντα. Η εύκολη λύση ήταν ο Άντριους, που έχει βγει εκτός ροτέισον, παρόλα αυτά έξω από τα νερά του, περισσότερο απ' όλους (και με εξαίρεση ένα καλό διάστημα στο δεύτερο δεκάλεπτο) έμοιαζε ο Μάριους Γκριγκόνις.

Αυτός που έδειξε ότι μπορεί να αλλάξει τον ΠΑΟ, όντας υγιής βεβαίως, είναι ο Νέιτ Γουόλτερς. Ο Αμερικανός διάβασε όλες τις φάσεις στις οποίες ενεπλάκη στο δεύτερο ημίχρονο (με εξαίρεση μια λάθος πάσα προς τον Παπαγιάννη) και έδειξε πόσο σημαντικός είναι ο καλός δημιουργός και σκόρερ από τη θέση "1". Ο χρόνος θα δουλέψει υπερ του, όπως και για λογαριασμό του Μπέικον.

Το θέμα είναι πότε θα ξεκινήσει να νικάει ο Παναθηναϊκός, γιατί οι ήττες μαζεύονται πολλές και μάλιστα μέσα στο άλλοτε απόρθητο σπίτι του. Η Μπασκόνια έρχεται την άλλη εβδομάδα, με τις δάφνες μιας άνετης επικράτησης επί της Μακάμπι. Η νίκη των "πρασίνων" μοιάζει εκ των ουκ άνευ, αν θέλουν να γυρίσουν το κλίμα...