Η Ρεάλ είχε έξι απουσίες, έκανε 19 λάθη κι όμως νίκησε στο ΟΑΚΑ. Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός πολέμησε το ματς, έπαιξε καταπληκτική άμυνα, προδόθηκε, ωστόσο, από την αστοχία του έξω από τη γραμμή (9/28 τρίποντα) αλλά και από εκείνη του φάουλ καθώς τελείωσε το ματς με δέκα χαμένες βολές (11/21).

Σε ένα ματς που κρίθηκε οι λεπτομέρειες είναι πολύ σημαντικές και μάλλον καθόρισαν την ήττα του. Το χειρότερο. Πριν από λίγες μέρες έσπασε τα καλάθια και στον τελικό του Σουπερ Καπ στη Ρόδο.

Λέμε, βέβαια, απουσίες η Ρεάλ και ήταν στο παρκέ ο Έντι Ταβάρες, αξεπέραστο εμπόδιο για τους "πράσινους" με τα τεράστια άκρα του είχε 6/6 δίποντα, 6 ριμπάουντ, 4 κοψίματα και δυσκολεύοντας τουλάχιστον άλλα δέκα σουτ που επιχείρησαν οι αντίπαλοι του υπό τη σκιά του.

Δεν υπάρχει πιο επιδραστικός ψηλός στην Ευρωλίγκα από τον Ταβάρες και δεν χρειαζόταν να τον δούμε σε αυτό το ματς για να το επιβεβαιώσουμε. Παρών επίσης μια τεράστια προσωπικότητα όπως ο Σέρχιο Γιουλ, όχι ακόμα έτοιμος, αφού δεν έχει συνέλθει από τον τραυματισμό του, αλλά ικανός να τελειώσει το ματς, χάρη στο τρίποντο με ταμπλό, στο τέλος του ματς που έδωσε στην ομάδα του μαξιλαράκι 6 πόντων και το πανηγύρισε δεόντως.

Οι Μαδριλένιοι δεν είχαν ρυθμό, ήταν -για τα δικά τους δεδομένα- άστοχοι από μακριά (7/21 τρ), στηρίχτηκαν περισσότερο στον οίστρο των προσωπικοτήτων που διαθέτει παρά στις συνεργασίες. Αυτή την εποχή, όμως, οι κορυφαίες ομάδες της EuroLeague έτσι παίζουν, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να ρολάρει κανείς, πόσο μάλλον όταν του λείπουν τόσοι πολλοί παίκτες.

Η αστοχία του Γκριγκόνις

Αμυντικά ο Παναθηναϊκός στάθηκε περίφημα. Πίεσε πολύ, δεν επέτρεψε στη Ρεάλ να έχει καλή κυκλοφορία, τα περισσότερα από τα 19 λάθη προέρχονται από τις καλές προσπάθειες των γηπεδούχων στο ένα κομμάτι του γηπέδου. Για να νικήσει, όμως, μια ομάδα όπως η "βασίλισσα" ο ΠΑΟ χρειαζόταν ισορροπία και στις δυο πλευρές.

Δυστυχώς για τον Ράντονιτς, οι δυο καλύτεροι παίκτες του, αυτοί που θα επωμιστούν αργότερα το μεγαλύτερο μέρος των επιθετικών προσπαθειών της ομάδας του, έχουν ενσωματωθεί αργά και τρέχουν να προλάβουν τους υπόλοιπους:

• Ο Μάριους Γκριγκόνις συνέχισε το κρεσέντο αστοχίας που είχε εναντίον του Ολυμπιακού: 0/9 στη Ρόδο, 2/14 εναντίον της Ρεάλ, ο Λιθουανός έβρισκε διαρκώς σίδερο, εκβιάζοντας καμιά φορά τα σουτ, για να βάλει ένα που θα του έδινε αέρα. Το πέτυχε (τελείως ξεμαρκάριστος) όταν έκανε το 44-45, αλλά η συνέχεια ήταν αποκαρδιωτική. Τελείωσε με 1/9 τρίποντα και 1/5δ. Πολύ φτωχά στατιστικά για τον πιο κομβικό παίκτη της ομάδας.
• Κι ο Ματέζους Πονίτκα με εξαίρεση το τρίποντο που πέτυχε στο πρώτο μέρος, πέρασε σχεδόν απαρατήρητος στην επίθεση του ΠΑΟ. Πήρε μεν 6 ριμπάουντ και μοίρασε 4 ασίστ, αλλά ακόμη είναι φανερό ότι δεν συμμετέχει στο παιχνίδι της ομάδας του, ψάχνεται και τον ψάχνουν.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι και ο Γιώργος Παπαγιάννης δεν βρίσκεται στα καλύτερα του. Ο διεθνής σέντερ έχει ταλαιπωρηθεί ολόκληρο το καλοκαίρι με τον τραυματισμό του και τις θεραπείες που έκανε για να τον ξεπεράσει και να παίξει με την Εθνική Ομάδα στο Ευρωμπάσκετ, προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος, χρειάζεται όμως τον χρόνο του που δυστυχώς δεν υπάρχει.

Ο Γκουντάιτις αυτή τη φορά ήταν καλύτερος όμως ο Παναθηναϊκός θέλει τον γνωστό Παπαγιάννη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ξανά στα παρκέ.

Απέμεναν λοιπόν οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή ο Ντέρικ Γουίλιαμς που πάντως έχει ένα πρόβλημα με τις βολές (5/10) και ο Πάρις Λι, οι δυο δηλαδή που τελείωσαν το ματς με διψήφιο αριθμό πόντων.

Θα προσθέσουμε και τον τίμιο Άντριου Άντριους, που έπαιξε για άλλη μια φορά σκυλίσια άμυνα, συγκριτικά ήταν καλύτερος στην επίθεση από Πονίτκα και Γκριγκόνις, σκοράροντας 8π, μοιάζει πάντως ακόμα ψαρωμένος, αφού σκέφτεται το σουτ σε πολλές φάσεις που θα μπορούσε να έχει εκτελέσει.

Ουσιαστικά η εικόνα του Παναθηναϊκού σε σχέση με τον τελικό εναντίον του Ολυμπιακού δεν άλλαξε. Και πάλι ο αντίπαλος ψηλός έκανε τη διαφορά (Ταβάρες αντί Φαλ) και πάλι οι πράσινοι έχασαν τα ριμπάουντ, αλλά και μπλόκαραν απελπιστικά στην επίθεση.

Δεν φτάνει μόνο η ορμή

Αυτό που βλέπουμε, μέχρι στιγμής από τον Παναθηναϊκό, είναι η πλήρης μεταμόρφωση του στο αμυντικό κομμάτι. Αναμενόμενο από τον κόουτς Ράντονιτς, που ζητάει προσήλωση στην αντιμετώπιση του αντιπάλου, κράτησε τον Ολυμπιακό στους 67 πόντους και την Ρεάλ στους 71.

Η ορμή που έχουν οι "πράσινοι" αντικατοπτρίζεται ανάγλυφα στο πρόσωπο του Γιώργου Καλαϊτζάκη, που έδωσε ρεσιτάλ, πιέζοντας αφόρητα όποιον ανέθετε να μαρκάρει ο προπονητής του, κάνοντας πέντε κλεψίματα, με αποκορύφωμα τη φάση που κατέληξε σε ένα αεροπλανικό κάρφωμα του Γουίλιαμς.

Δεν φτάνει, ωστόσο, μόνο το πάθος και η ορμή. Απαιτείται και σύνδεση με το καλάθι, ειδικά από μακριά ένα πρόβλημα που ο Παναθηναϊκός πρέπει να λύσει άμεσα πριν του γίνει βραχνάς και τον πάρει από κάτω η μπάλα. Το σουτ είναι και θέμα ψυχολογίας. Προφανώς ο Γκριγκόνις δεν είναι αυτός που βλέπουμε να αστοχεί διαρκώς στα δυο τελευταία ματς του Παναθηναϊκού. Μιλάμε για ένα σουτέρ που πέρσει είχε 43% στα τρίποντα με την ΤΣΣΚΑ και πρόπερσι 45% με την Ζαλγκίρις.

Κάποια στιγμή θα βρει το χέρι του, είναι φανερό ότι έχει μείνει πίσω (τραυματίστηκε κιόλας), ο Ράντονιτς, πάντως, του δείχνει εμπιστοσύνη. Σωστά ο προπονητής του Παναθηναϊκού χαρακτήρισε το ματς ευκαιρία για νίκη. Που θα ξαναβρει τη Ρεάλ, ουσιαστικά χωρίς πλέι-μέικερ, με το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο;

"Θέλει υπομονή" είπε ο Μαυροβούνιος και έχει δίκιο, αφού τίποτε δεν κρίνεται από την πρώτη αγωνιστική, ειδικά στην EuroLeague, όπου υπάρχουν άλλα 33 ματς. Σίγουρα θα βοηθούσε πάρα πολύ μια νίκη, ειδικά κόντρα στη Ρεάλ και εν όψει των δυο σημαντικών αγώνων που έρχονται εκτός έδρας.

Την επόμενη εβδομάδα ο Ερυθρός Αστέρας, στην επιστροφή του Ντέγιαν Ράντονιτς στο σπίτι του και την μεθεπόμενη η Άλμπα στο Βερολίνο σε δυο διαδοχικές, μακριά από το ΟΑΚΑ, συναντήσεις που θα δείξουν κάποια πράγματα για τη δυναμική των πρασίνων...