Ο Πέσιτς είχε δίκιο, οι Σέρβοι ξανά στην τετράδα, ο Ποτσέκο σε απόγνωση

Είχε τα δίκια του ο Σβιέτισλαβ Πέσιτς όταν στην ερώτηση -εν όψει της προετοιμασίας του προημιτελικού- αν θα έβλεπε τον αγώνα με τη νίκη της Λιθουανίας επί των Αμερικανών, απάντησε: "Όχι, γιατί βλέπαμε άλλα ματς." Μέσα του, βέβαια, σχεδόν πανηγύριζε αφού αυτή η τρομερή νίκη της Λιετούβα, έφερε στο δρόμο της ομάδας τους για την τετράδα όχι την team USA όπως ίσως να αναμενόταν, αλλά την παρέα του Γιόνας Βαλαντσιούνας, την οποία ο βετεράνος κόουτς και οι παίκτες του, την έκαναν "μια χαψιά".

Έμεινε έτσι παραπονεμένος ο Τζιανμάρκο Ποτσέκο που δήλωνε ότι η Ιταλία δεν έπρεπε να παίξει σε αυτό το ματς, ήταν πρώτη στον όμιλό της και λογικά έπρεπε να αντιμετωπίσει μια δεύτερη ομάδα. Τη Λιθουανία, δηλαδή, όπως έλεγε η λογική εξέλιξη των πραγμάτων.

Αλλά οι Λιθουανοί νίκησαν τις ΗΠΑ και πήγαν κατευθείαν στα νύχια των Σέρβων, που αφήνοντας την Ιταλία στα χέρια των Αμερικανών. Άξιζε τον κόπο, τελικά μια τέτοια νίκη; Εκ των υστέρων οι Λιθουανοί μπορεί και να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο, έστω κι αν στο Κάουνας και το Βίλνιους στα διάφορα μπαρ και υπαίθρια καφέ είχαν στηθεί τηλεοράσεις για να πανηγυρίσουν όλοι μαζί τη νίκη επί των "πλάβι". Ακόμα και στα σχολεία που έχουν ήδη ανοίξει, σταμάτησε το μάθημα για να προβληθεί το ματς!

Η παράσταση που έδωσαν οι Σέρβοι ήταν μοναδική και μετά έξι χρόνια και το Ευρωμπάσκετ 17, βρίσκονται ξανά στην πρώτη τετράδα μιας μεγάλης διοργάνωσης. Η πρώτη τους φορά με τον Πέσιτς στον πάγκο. Ο 74χρονος προπονητής συμπλήρωσε 40 χρόνια στο κουρμπέτι. Είχε ξεκινήσει το 1982 από τη Μπόσνα Σαράγεβο, με την οποία νωρίτερα (το 1979) κατακτούσε το Κύπελλο Πρωταθλητριών σαν παίκτης (παίζοντας στην τελική φάση των έξι και εναντίον του Ολυμπιακού) έχοντας για προπονητή τον Μπόγκνταν Τάνιεβιτς.

Πολλά χρόνια αργότερα (το 2003) πήρε την Ευρωλίγκα και ως προπονητής (της Μπαρτσελόνα). Μόλις δυο άλλοι έχουν καταφέρει ένα παρόμοιο κατόρθωμα. Ο Αρμενάκ Αλατσατσιάν (με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και ο Μανουέλ Λόλο Σάινθ (με τη Ρεάλ Μαδρίτης).

Προπονητής στην ... Κουκοτσιάδα

Οι τίτλοι δεν έλειψαν ποτέ από τη συλλογή του κόουτς Πέσιτς. Ήταν ο προπονητής μιας τρομερής φουρνιάς της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στα Ευρωμπάσκετ παίδων (1985), εφήβων (1986) και το Παγκόσμιο U-19 (1987): Κούκοτς, Ράτζα, Τζόρτζεβιτς, Πετσάρσκι, Κοπρίβιτσα, Παβίσεβιτς, Ιλιτς (ο τωρινός τιμ μάνατζερ της Εθνικής Σερβίας) και λοιποί νεαροί αστέρες είχαν μεγαλώσει υπό τις οδηγίες του. Αποκορύφωμα, ο θρίαμβος επί των Αμερικανών στην πρώτη φάση με 110-95, στο ματς όπου ο Τόνι Κούκοτς σκόραρε 32 πόντους με ... 11/12 τρίποντα. Η περίφημη Κουκοτσιάδα...

Γεννημένος στο Νόβισαντ, αλλά μεγαλωμένος σε μια μικρή πόλη της νότιας Σερβίας, έχει το παρατσούκλι "Κάρι", κανείς δεν ήξερε πως και γιατί, μέχρι που το αποκάλυψε ο ίδιος στον δημοσιογράφο Βλάντιμιρ Στάνκοβιτς. Το 1960, ο Πέσιτς ήταν 11 ετών και παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης. Βλέποντας τον τελικό των 100 μέτρων και τον Γερμανό σπρίντερ, Άρμιν Χάρι, να παίρνει το χρυσό μετάλλιο σε χρόνο 10.2, απεφάνθη: "Πώ πω, αυτός ο Κάρι είναι πολύ γρήγορος". Το παιδικό λάθος τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.

Έχοντας κατακτήσει τα τρία χρυσά με τις μικρές εθνικές ομάδες της Γιουγκοσλαβίας, πίστευε ότι -μετά τον Τσόσιτς και το Ευρωμπάσκετ 87- θα αναλάμβανε τις τύχες της μεγάλης εθνικής Ομάδας. Η γιουγκοσλάβικη ομοσπονδία προτίμησε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς (εξ ου και η σχεδόν αμοιβαία αντιπάθεια μεταξύ τους) κι ο Πέσιτς έγινε ομοσπονδιακός προπονητής, αλλά της Γερμανίας!

Στο Βερολίνο, ο Σέρβος κόουτς, έκανε μια σπουδαία καριέρα, έγινε Γερμανός (πήρε την υπηκόοτητα, ο γιος του Μάρκο έπαιξε στην Εθνική Γερμανίας και τώρα είναι G.M της Μπάγερν Μονάχου) και το 1993 έδωσε στη γερμανική εθνική ομάδα το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ με τον θρίαμβο επί της Ρωσίας και το γκολ-φάουλ του μακαρίτη Κρίστιαν Βελπ 3.8'' πριν από τη λήξη του τελικού

Μετά την Εθνική ακολούθησε η θητεία του στην Άλμπα Βερολίνου και το Κύπελλο Κόρατς του 1995. Στη Γερμανία έμεινε 14 χρόνια, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του, αναλάβει την Εθνική Γιουγκοσλαβίας στην οποία χάρισε τους δυο τελευταίους τίτλους (πριν την οριστική της διάλυση): Το Ευρωμπάσκετ 2001 και το Παγκόσμιο του 2002, στον περίφημο τελικό με την Αργεντινή: Μποντιρόγκα, Πέτζα Στογιάκοβιτς, Ντίβατς, Ντρόμπνιακ, Τομάσεβιτς, Γκούροβιτς, Γιάριτς ήταν οι πρωταγωνιστές του...

Μαζί με τον Μποντιρόγκα μετακόμισαν στη Βαρκελώνη και στο φάιναλ-φορ που είχε φιλοξενηθεί στο Παλαού Σαν Τζόρντι χάριζαν στους μπλαουγκράνα την πρώτη τους Ευρωλίγκα, μετά από ένα σερί χαμένων τελικών!

"Γέρασε, δεν θυμάται τα ονόματα"

Ο Πέσιτς περιπλανήθηκε ξανά μεταξύ Γερμανίας, Σερβίας και Ισπανίας, έφτιαξε την πρώτη καλή ομάδα της Μπάγερν Μονάχου, αλλά η δεύτερη θητεία του στη Βαρκελώνη και στη Μπαρτσελόνα (2018-20) ήταν σκέτη καταστροφή. Οι κακόγλωσσοι Ισπανοί έλεγαν ότι έμοιαζε πολύ γερασμένος, δεν θυμόταν τα ονόματα των παικτών και επέμενε σε μια μπασκετική φιλοσοφία προηγούμενων δεκαετιών.

Το 2021 η σέρβικη ομοσπονδία του ανέθεσε τις τύχες της Εθνικής Ομάδας, όπου διαδέχθηκε τον Ιγκορ Κοκόσκοφ, αμέσως μετά το πατατράκ του Βελιγραδίου και την ήττα από την Ιταλία στον τελικό του προολυμπιακού τουρνουά. Η Σκουάντρα Ατζούρα, ωστόσο, προσγείωσε ανώμαλα και τον Πέσιτς έστω κι αν στο περσινό Ευρωμπάσκετ οι "πλάβι" είχαν στο ρόστερ τους μέχρι και το Νίκολα Γιόκιτς.

Η ήττα τους στο νοκ-άουτ ματς των "16", έστειλε τους Σέρβους νωρίς στο σπίτι με αρκετή από την κριτική να επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Πέσιτς. Ένα χρόνο μετά, ο γηραιός κόουτς, παίρνει ρεβάνς. Όχι από την Ιταλία, από την οποία έχασε εκ νέου (στην πρώτη φάση) αλλά απ' όσους αμφισβήτησαν την ικανότητα του να στήνει καλές ομάδες.

Στη διάρκεια της προετοιμασίας σταμάτησε την κουβέντα για νατουραλιζέ γκαρντ (οι Σέρβοι ήθελαν τον Κέβιν Πάντερ) και στη Μανίλα εμφάνισε μια συμπαγή ομάδα, με ηγέτη τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς που λόγω τραυματισμού δεν έπαιξε πέρσι στο Ευρωμπάσκετ.

Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας με τη Λιθουανία έγραψε στον πίνακα των αποδυτηρίων ένα -σχεδόν- κλισέ: "Όλοι για έναν και ένας για όλους", το οποίο πάντως η ομάδα του το ακολούθησε πιστά και στα σαράντα λεπτά του προημιτελικού: "Καλά είναι τα τρίποντα, αλλά το FIBA Basketball απαιτεί ισορροπία μέσα και έξω από τη ρακέτα και κυρίως επιβολή του ρυθμού" είπε χαμογελώντας.

Η τακτική της Σερβίας (και η υπεροπλία της σε λύσεις) ήταν σαρωτική και τώρα ο Πέσιτς με τους παίκτες του περιμένουν ως αντίπαλο στον ημιτελικό τον Καναδά. Όχι ότι θα έλεγαν όχι και στη Σλοβενία, ωστόσο, η νίκη των Καναδών τους δίνει αυτόματα το εισιτήριο για απευθείας συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως μία από τις δυο καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες (η άλλη θα βγει από τον προημιτελικό Γερμανίας-Λετονίας).

Μια χαρά τον βόλεψε η νίκη της Λιετούβα επί των ΗΠΑ, λοιπόν. Παρεμπιπτόντως αν είχε νικήσει η Ελλάδα τη Λιθουανία, η ήττα των Αμερικανών, μας έστελνε εκτός 8άδας, ακόμα κι αν νικούσαμε και το Μαυροβούνιο!