Ο Σακίλ Λαρεντζάκης και ο σέντερ-Μπλακ που ήθελε ο Μπαρτζώκας
Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις νίκες, προκρίθηκε στους "8", αγγίζει το αβαντάζ έδρας και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τους καταλύτες Λαρεντζάκη και Μακ Κίσικ, αλλά και τον σέντερ-μπακ που έψαχνε και τον βρήκε στο πρόσωπο του Ταρικ Μπλακ
Η Μπαρτσελόνα είχε κυκλώσει το ματς στο ΣΕΦ, το Σάββατο ξεκούρασε Μίροτιτς-Χίγγινς, μπήκε πολύ διαβασμένη και αποφασισμένη να σταματήσει τα μεγαλύτερα ατού του Ολυμπιακού. Την κυκλοφορία της μπάλας και την κίνηση χωρίς αυτήν. Όλοι υποψιάζονταν ότι αυτό το ματς θα είχε ιδιαίτερες δυσκολίες. Καθώς η Μπάρτσα προηγήθηκε -στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου- με +11 πόντους, ο Μπαρτζώκας ήξερε ότι ένα τέτοιο ματς ήθελε κάτι από την ιστορία της ομάδας, που αγαπάει από μικρός και παρακολουθούσε στο Καραϊσκάκη.
Ο Ολυμπιακός ήθελε επειγόντως... σέντερ-μπακ, για να αναχαιτίσει τους Καταλανούς, ένα Μουράτη ας πούμε, ή καλύτερα ένα Νοβοσέλατς, που έβλεπε ο 58χρονος προπονητής και οι συνομήλικοί του "συνοπαδοί". Ήταν από τα βράδια, που στο ΣΕΦ προβάλλουν οι ηρωισμοί του παρελθόντος και οι "ερυθρόλευκοι" γίνονται η σκληρή ομάδα του λιμανιού, η οποία δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω.
Οι δυο καταλύτες που λύγισαν την Μπάρτσα
Ο Σακίλ Λαρεντζάκης και ο Γιαννούλης ΜακΚίσικ, ανέλαβαν δράση. Μπερδέψαμε τα ονόματα τους ε; Μα έκαναν την ίδια καλή δουλειά, βάζοντας κατ' αρχήν το κορμί και τα χέρια τους για να σφίξει η άμυνα της ομάδας τους και στη συνέχεια "βομβάρδισαν" το καλάθι της Μπάρτσα με τρίποντα. Αμφότεροι σκόραραν 30 πόντους, έχοντας 7/9 τρ (3/4 ο Αμερικανός, 4/5 ο "Λάρε") και έγιναν οι καταλύτες της μηχανής του Ολυμπιακού για να λυγίσει η Μπάρτσα.
Το τρίποντο που πέτυχε ο Μακ Κίσικ στην εκπνοή του ημιχρόνου, είχε ολοκληρώσει την επιστροφή του Ολυμπιακού, που από το -11, έπρεπε να παίξει άμυνες, με πάθος, βουτιές και αυτοθυσία για την επόμενη κατοχή. Ό,τι δεν είχε στο Μιλάνο, η ομάδα του Πειραιά το ξαναβρήκε -και με το παραπάνω- στο φλεγόμενο ΣΕΦ, που ήξερε να ενθαρρύνει και να "σπρώχνει" τους παίκτες πάνω στο παρκέ.
Η ενέργεια που ζητούσε ο Μπαρτζώκας και είχε ανάγκη όσο τίποτε άλλο ο Ολυμπιακός ήρθε από τους δυο παίκτες του πάγκου, που σάλπισαν την αντεπίθεση και αποθεώθηκαν από τους 11.000 οπαδούς που έκαναν νέο σολντ-άουτ στο φαληρικό στάδιο.
Από το πρώτο του παιχνίδι στο Ειρήνης και Φιλίας (με τον Παναθηναϊκό, στις 3 Μαρτίου του 2020) όταν ο Μακ Κίσικ είχε βαρεθεί να καρφώνει το "πράσινο" καλάθι, σκοράροντας 22π, αυτή η ξεχωριστή ικανότητα του να βγάζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενέργεια και να "τρυπάει" τις αντίπαλες άμυνες, αποτελεί ένα από τα κρυφά-φανερά όπλα του Ολυμπιακού: "Εγώ τον θεωρώ και εξαιρετικό πασέρ" σχολίασε ο Μπαρτζώκας, μετά το ματς και θυμήθηκε τις φορές που ενώ ήταν μόνος του με το καλάθι, πάσαρε την μπάλα για ένα θεαματικό κάρφωμα των συμπαικτών του.
Κόντρα στην Μπάρτσα ο "Σακ" κυνήγησε με αυταπάρνηση όποιον μάρκαρε, έδινε βοήθειες και τιμώρησε όσες φορές η άμυνα των Καταλανών του έδωσε το σουτ. Δεν είναι ο καλύτερος σουτέρ του κόσμου, στα βράδια όμως που αισθάνεται καλά του ... δίνει και καταλαβαίνει.
Σε αυτό καλύτερος όλων είναι, βέβαια, ο Λαρεντζάκης. Γεννημένος για αυτά τα ματς που απαιτείται τρέλα, πάθος και μεγάλα σουτ, όπως αυτά που καθάρισαν την Μπαρτσελόνα , ο Έλληνας διεθνής δεν αρνήθηκε καμιά πρόκληση. Απάντησε σε όλες όπως μόνο αυτός ξέρει και στο τέλος έκανε και τη διαφορά. Ή μάλλον την έστειλε στο +10 υπογράφοντας οριστικά τη νίκη για την ομάδα του.
Θα τον θυμάται αρκετά, αυτή τη χρονιά, η Μπαρτσελόνα τον Λαρεντζάκη. Και στα δυο παιχνίδια της έκανε ... χοντρές ζημιές. Στην πρεμιέρα, μέσα στο Παλαού Μπλαουγκράνα, είχε βάλει τέσσερα σερί τρίποντα την ώρα που η Μπαρτσελόνα έδειχνε να γυρίζει το ματς στην πλευρά της. Από εκείνο το πρώτο ματς της φετινής σεζόν, ο Λάρε έδειξε τις προθέσεις. Και χθες ήταν ξανά έτοιμος, να πάρει την ευθύνη και να σηκώσει το ΣΕΦ στο πόδι. Αποτέλεσμα: Δυο ματς, 26 πόντοι με 8/12 τρίποντα. Τέζα η Μπάρτσα...
Ο σέντερ-Μπλακ...
Ο κανονικός σέντερ-μπακ (ή μήξπως σέντερ-Μπλακ;), βέβαια, ήταν ο Ταρίκ Μπλακ, αυτός που έβαλε δύσκολα στους ψηλούς της Μπαρτσελόνα, έβαλε το τεράστιο κορμί του σε σπρωξίματα, έπαιζε άμυνα στον αντίπαλο πλέι-μέικερ, μάζευε ριμπάουντ (κυρίως επιθετικά) και έγινε ο άριστος αντικαταστάτης του Μουσταφά Φαλ. Ένας πραγματικός οδοστρωτήρας.
Δεν ξέρουμε τι σκεφτόταν το καλοκαίρι ο Μπαρτζώκας όταν σημείωνε το όνομα του Αμερικανού, σίγουρα η επιλογή που έκανε ήταν μια από τις πιο εύστοχες που έχει κάνει στην καριέρα του.
Ο κόουτς του Ολυμπιακού το βλέπει διαφορετικά: "Θα έλεγα ότι είμαστε τυχεροί, γιατί ήταν η εποχή που ο Μπλακ ήθελε να επιστρέψει στο υψηλό επίπεδο της Ευρωλίγκας και μεις του δώσαμε την ευκαιρία...."Είτε έτσι, είτε αλλιώς, ο Μπλακ είναι μια σπουδαία λύση, σε μια μεταγραφή χαμηλού κόστους με τεράστια κέρδη! Κάθε φορά που μπαίνει στο παρκέ, είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει στην άμυνα αλλά και θα αποτελέσει όπλο στην επίθεση, αφού ολοκληρώνει άψογα τα πικ εν ρολ και έχει το ταλέντο να "βυθίζεται" ιδανικά μέσα στη ρακέτα.
Σχεδόν 50 πόντους στο β΄μέρος
Καθηλώνοντας την Μπαρτσελόνα τους 7 πόντους και μπαίνοντας μπροστά, έστω και με +2 πόντους στην ανάπαυλα του ματς, ο Ολυμπιακός είχε το χρόνο να ηρεμήσει, να πάρει ανάσες και να μπει με άλλον αέρα στο δεύτερο μέρος. Μπορεί ο Κάναν να ήταν εκτός κλίματος, φρόντισαν όμως οι υπόλοιποι να γυρίσουν. Ο Ολυμπιακός που δυσκολευόταν πολύ στην επίθεση, βρήκε ρυθμό και κυρίως το ... χέρι του από τα 6.75.
Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν 3/12 στο πρώτο μέρος (μόλις 20%) πίσω από τη γραμμή. Στο δεύτερο 8/14 (δηλαδή 57.7%). Οι 48 πόντοι που έβαλε στα δυο δεκάλεπτα της επανάληψης δείχνουν και τον χαμαιλεοντισμό -με την καλή έννοια του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" είναι το ίδιο καλοί είτε ... παίζοντας ξύλο, όπως στο πρώτο μέρος, είτε στέλνοντας το σκορ στα ύψη με το μακρινό σουτ. Η Μπαρτσελόνα προσπάθησε να τον ακολουθήσει.
Δεν ήταν εύκολο. Ο Ολυμπιακός είχε και περισσότερες λύσεις, αλλά και το νου στην άμυνα, περιορίζοντας όσο μπορούσε Σατοράνσκι και Λαπροβίτολα. Α, είχε και τον Σάσα Βεζένκοβ, που όταν χρειάστηκε έριξε τις ... δικές του βόμβες θυμίζοντας σε όλους γιατί πάει ολοταχώς, στο τέλος της κανονικής περιόδου, να πάρει το βραβείο του MVP.
Οι διπλές νίκες και το αβαντάζ (της έδρας)
Ο Ολυμπιακός ντούμπλαρε τις νίκες του και επί της Μπαρτσελόνα. Το ίδιο δηλαδή, που είχε πετύχει εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης. Για να τον περάσουν θα πρέπει να κάνουν μια νίκη παραπάνω, αφού σε κάθε ισοβαθμία είναι καλύτερος και από τους δυο. Η ήττα της Ρεάλ από την Μπασκόνια τον βάζει στην κορυφή και καλώς εχόντων των πραγμάτων, δύσκολα θα χάσει μια από τις πρώτες δυο θέσεις της βαθμολογίας, έχοντας δηλαδή σίγουρα και πλεονέκτημα έδρας, εν όψει της μάχης για την πρόκριση στο φάιναλ-φορ.
Προς το παρόν οι 19 νίκες που μετράει, του δίνουν το εισιτήριο για τα πλέι-οφ. Ο μίνιμουμ στόχος έχει επιτευχθεί κι αν τώρα τον βλέπουμε ως τον πιο εύκολο, πριν από μερικά χρόνια μόλις και στην τριετία (2018-21) κάτι τέτοιο ήταν πολύ δύσκολο.
Το πρόγραμμα του μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου έχει τέσσερα εντός έδρας ματς, αρχής γενομένης με το ματς της Πέμπτης στο ΣΕΦ κόντρα στην Μπάγερν. Συνολικά ο Ολυμπιακός έχει να δώσει τέσσερα ματς (Μπάγερν, Βιλερμπάν, Παναθηναϊκός και Μπασκόνια) εντός έδρας και τρία (Ζαλγκίρις, Παρτιζάν, Ερ.Αστέρας) εκτός. Ναι, εντάξει, ο στόχος δεν είναι άλλος από τη νίκη κόντρα στη Μπάγερν αύριο...
ΥΓ: Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να γράφω για ένα ματς, στο οποίο ο Ολυμπιακός τίμησε ένα συνάδελφο που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή. Πόσο μάλλον, που ο εκλιπών ήταν ένα "παιδί" του SPORT24, για το οποίο μόχθησε, όπως όλοι μας στην πρώτη καλή παρέα που στήθηκε στα Γραφεία της Αμαλίας το 2005. Αν αυτό το site που διαβάζετε έγινε το κορυφαίο της χώρας, το οφείλει και στη δουλειά του Παναγιώτη Γκαραγκάνη. Ο ξαφνικός θάνατος του -μόλις στα 40 του χρόνια- μας άφησε όλους με ένα κόμπο στο στόμα και δυο πελώρια "πως" και "γιατί". Μοιάζει αδύνατο να το πιστέψουμε όλοι όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά, αλλά είναι δυστυχώς αλήθεια. Θερμά συλλυπητήρια στον αδερφό του Λάμπρο και την οικογένεια του...
