Ο τρόπος που χάνει...

Και μόνο ότι η Μπαρτσελόνα πήρε … 50 ριμπάουντ μέσα στο ΣΕΦ , δείχνει - κατά τη γνώμη μου- το πόσο καλά έπαιξαν οι Καταλανοί, ή αν προτιμάτε πόσο κακός ήταν ο Ολυμπιακός σε αυτό το εφιαλτικό βράδυ του -27. Η διαφορά συνιστά άλλωστε και τη δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση εντός έδρας ήττα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα (μετά το 59-110 από την Εφές τη σεζόν 2004-05).

Ο πολύπειρος Σβιέτισλαβ Πέσιτς που βρίσκεται στο μπάσκετ σχεδόν μισό αιώνα (να φανταστείτε ότι η πρώτη του συνάντηση με τον Ολυμπιακό έγινε πριν από … 30 χρόνια, όταν ήταν ακόμη παίκτης και φορούσε τη φανέλα της Μπόσνα Σεράγεβο, στον όμιλο της τελικής φάσης της περιόδου 1978-79) παραδέχθηκε ότι σπάνια του έχει ξανασυμβεί μια ανάλογη επίδοση : «Για κάθε προπονητή τα 50 ριμπάουντ είναι ένα όνειρο».

Το ριμπάουντ είναι θέμα συγκέντρωσης, διάθεσης, προσπάθειας. Ό,τι δηλαδή … δεν είχε ο Ολυμπιακός εναντίον των «μπλαουγκράνα». Κάπως έτσι το φετινό ψυχογράφημα των «ερυθρόλευκων» συνεχίζεται, αφού για μια ακόμη φορά μέσα στη φετινή χρονιά έρχεται ένα αποτέλεσμα που δεν συνάδει με τα … αμέσως προηγούμενα.

Πέντε σερί νίκες (ανάμεσά τους τεράστια διπλά όπως στη Μαδρίτη, ή μέσα στο ΟΑΚΑ κόντρα στον ΠΑΟ) και ξαφνικά μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα από την ελλιπή Μπαρτσελόνα, η οποία δεν έχει και κανένα ενδιαφέρον πλέον στην Ευρωλίγκα.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ

Προφανώς ο στόχος δεν έχει διαφύγει του Ολυμπιακού, αφού με 18-8 παραμένει σε θέση ισχύος για το αβαντάζ έδρας, αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπάρξει προβληματισμός για δυο σημαντικά (πλην της ήττας) γεγονότα

- Για ένα ακόμη ματς, όταν του στραβώνει το βασικό σχέδιο (και παρά την προσπάθεια παρέμβασης του προπονητή) ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει χάσει τον χαρακτήρα της ομάδας που πάλευε κόντρα σε όλες τις δυσκολίες. Η διαφορά των 10-15 πόντων, όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά γίνεται 20 και … 30! Πρωτόγνωρες καταστάσεις για τον Ολυμπιακό, που όσο να’ ναι αλλιώς είχε τον κόσμο όχι μόνο το δικό του, αλλά και ολόκληρο του ευρωπαϊκού μπασκετ.

- Αποτέλεσμα μαζί με το αποτέλεσμα με την Μπάρτσα, σε διάστημα δυο μηνών ο Ολυμπιακός να έχει υποστεί τις τρεις από τις οκτώ μεγαλύτερες σε έκταση ήττες του στην ιστορία της διοργάνωσης (Μπασκόνια 86-54, Κίμκι 82-54)!

Μπορεί οι διαφορές να μη λένε τίποτε, να μην έχουν επηρεάσει τη βαθμολογία της ομάδας επί της ουσίας, ωστόσο δεν θα πρέπει να περνάνε απαρατήρητες. Αν ο Ολυμπιακός θέλει να βγάλει συμπεράσματα από τις ήττες του θα πρέπει να δει και να ξαναδεί το βίντεο .

Μόλις ο Πέσιτς έκλεισε την άμυνά του, ρισκάροντας κατά πολύ το τρίποντο, ο Ολυμπιακός παραδόθηκε άνευ όρων. Το 17-0 της Μπαρτσελόνα ήρθε μέσα σε πέτε λεπτά με πανομοιότυπο τρόπο. Άστοχο τρίποντο του Ολυμπιακού, συνεχείς επιθέσεις της Μπάρτσα σε αμυντική «ερυθρόλευκη» ανισορροπία και «αντίο Γρανάδα».

Ο Ολυμπιακός έλιωσε πάλι σαν το βούτυρο. Δεν βρήκε τρόπο αντίδρασης, έκανε παιδαριώδη λάθη και ξέμεινε από ψυχολογία, καθώς στο τέλος παρέδωσε και πνεύμα.

Προφανώς, όπως αποδείχθηκε … πολλάκις μέσα στη χρονιά, οι ήττες έκαναν καλό στον Ολυμπιακό για να επιστρέψει η συγκέντρωση και η διάθεση για άμυνα. Τέτοια εντός έδρας στραβοπατήματα στην κανονική περίοδο επιτρέπονται, από τη στιγμή που η ομάδα δεν παρεκκλίνει του στόχου της. Στα πλέι-οφ, που έρχονται κάτι τέτοια στοιχίζουν. Να περιμένουμε και μια ανάλογη συνέχεια, ειδικά σε μια εβδομάδα που έχει δύο αγώνες. Αυτή, που έρχεται δηλαδή. Με ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και Εφές στο ΣΕΦ. Αν δεχθούμε ότι μια γκάφα, εντός της σεζόν, ο Ολυμπιακός δεν την αποφεύγει ποτέ (πέρσι τέτοια εποχή έχασε από τη Γαλατασαράι) μάλλον πρέπει να περιμένουμε αντίδραση στα επόμενα παιχνίδια.

Η ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Η χημεία, πάντως, είναι ένα πρόβλημα. Ο Παπανικολάου που απουσίασε λόγω τενοντίτιδας άφησε δυσαναπλήρωτο κενό , αφού ο Χόλις Τόμπσον μοιάζει να έχει χάσει το … τρένο. Με την προσθήκη των άλλων δυο παικτών (Τιλί και Μπράουν) ο Σφαιρόπουλος άρχισε να βγάζει από το κάδρο και τον Ουίλτζερ, ο οποίος σε ένα παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός μέτρησε 6/30 τρίποντα μπήκε ενώ όλα είχαν κριθεί. Την ίδια ώρα τόσο ο Τιλί όσο (κυρίως) ο Μπράουν, πρέπει να φτάσουν τους υπόλοιπους σε φυσική κατάσταση . Τα ματς που έρχονται μέχρι τα πλέι-οφ είναι η ευκαιρία τους.

Ο κόσμος στάθηκε πολύ κοντά στην ομάδα . Η σφαλιάρα ήταν «ξεγυρισμένη» αλλά η Ευρωλίγκα και οι διακυμάνσεις, έχουν εκπαιδεύσει πλέον το κοινό. Μεγάλη υπόθεση για δύσκολους οπαδούς, όπως είναι οι Έλληνες. Το χειροκρότημα και η ενθάρρυνση στον Μάντζαρη που συνεχίζει ένα σερί διαβολεμένης αστοχίας, ήταν εντυπωσιακό. Να λέμε και τα σωστά, καμιά φορά, (κάτι ανάλογο, άλλωστε, συμβαίνει και στο ΟΑΚΑ) γιατί στον παράλογο κόσμο που ζούμε έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει κανονικότητα και αθλητισμός.