Oh captain my captain

Πέρσι έφαγε την περίφημη ... σαβούρδα στο κρίσιμο ματς με την Τσέλσι και η Λίβερπουλ δέχθηκε ένα μοιραίο γκολ, που ενδεχομένως να της στοίχισε τον τίτλο. Την Κυριακή, μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο, για να παίξει στο ντέρμπι κόντρα στην Γιουνάιτεντ. Πρόλαβε να μείνει στο χορτάρι του Άνφιλντ 48''. Ο Μάρτιν Άκτινσον δεν του χαρίστηκε (όπως έκανε αργότερα στον Τζόουνς) και τον απέβαλε σωστά με κόκκινη κάρτα, καθώς είχε πατήσει με δύναμη το πόδι του Έντερ Ερέρα.

Ήδη από τις 7 Ιανουαρίου έχει ανακοινώσει ότι το καλοκαίρι εγκαταλείπει το Λίβερπουλ για να παίξει στους LA Galaxy. Αυτοί οι τελευταίοι μήνες, όμως, του Στίβεν Τζέραρντ στη Λίβερπουλ, μοιάζουν με ένα κακό όνειρο. Ή μήπως όχι;

Η αλήθεια είναι ότι ο captain fantastic των κόκκινων ξαναμπήκε στο στόχαστρο, με μια ενέργεια που κανείς δεν την περίμενε από ένα παίκτη της δικής του εμπειρίας, κλάσης και ευθύνης. Μόλις, άλλωστε, είχε πάρει το περιβραχιόνιο που φορούσε ο Χέντερσον στο πρώτο ημίχρονο και η Λίβερπουλ είχε βρει τον κανονικό της αρχηγό, μπαίνοντας στο δεύτερο 45λεπτο του ντέρμπι, αποφασισμένη να αλλάξει την εικόνα του ντέρμπι που είχε -για κυρίαρχο- μέχρι τότε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η Λίβερπουλ έχει αρκετά τρελόπαιδα, για να πατήσουν με τις τάπες το πόδι του αντιπάλου. Αν μια τέτοια ενέργεια την έκανε ο Σκρτελ, κανείς δεν θα έπεφτε από τα σύννεφα. Οι οπαδοί της ομάδας είχαν το νου τους να ...συγκρατήσουν τον Μπαλοτέλι, πριν ορμήξει στον Κρις Σμόλινγκ όταν αλληλοσπρώχτηκαν και ο Ιταλός στράικερ βρέθηκε στις διαφημιστικές πινακίδες: "Κατάλαβα ότι θα του ορμούσε. Γι αυτό, άρχισα να του φωνάζω "ηρέμησε" και τον έπιασα από τον ώμο" σχολίασε στη Liverpool Echo, ο ... σωτήρας-οπαδός, Shaun Leatherbarrow ! Πέρσι, που έπαιζε ο Σουάρες επίσης θα ήταν ... πολύ λογικό, να κάνει ένα αντιαθλητικό μαρκάρισμα, ο Ουρουγουανός μέγας στράικερ αλλά και μετρ της μπαγαμποντιάς.

Ο Τζέραρντ όμως; Να μη μπορεί να τιθασεύσει τα νεύρα του; Τι απογοήτευση για το αγαπημένο παιδί του Λίβερπουλ, τον άνθρωπο που το 2005 ήταν ο MVP του αξέχαστου τελικού της Κωνσταντινούπολης στο 3-3 με τη Μίλαν και τον θρίαμβο στα πέναλτι, που τον έστειλε να σηκώσει με άγρια χαρά το ιερό δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αυτό που η μεγάλη ομάδα της Λίβερπουλ έχει κατακτήσει πέντε φορές, ένας απλησίαστος αριθμός για τις υπόλοιπες ομάδες του νησιού. Όχι ότι δεν έχει αποβληθεί κι άλλες φορές στην καριέρα του. Κάθε άλλο. Αλλά μια τέτοια απερισκεψία από τον πιο ώριμο παίκτη της ομάδας κανείς δεν την περίμενε.

Μετά την αποβολή του, πήγε στα αποδυτήρια του Άνφιλντ, για να ηρεμήσει. Ρώτησε πόσους αγώνες θα χάσει και πήγε σε μια γωνία, να μείνει μόνος με τις σκέψεις του. Είχε κάνει ένα μεγάλο λάθος, δίνοντας την ευκαιρία στους απανταχού haters να τον στηλιτεύσουν, να τον αποδομήσουν και να τον ...γλεντήσουν στο twitter. Σα να μην έφταναν τα αδηφάγα ΜΜΕ, οι ποδοσφαιριστές και γενικά τα δημόσια πρόσωπα, παραδίδονται αμέσως στα ακόμη πιο σαρκοβόρα social media. Το τι επακολούθησε, μάλλον το γνωρίζετε.

Ο Τζέραρντ περίμενε τους συμπαίκτες και τον προπονητή του, μετά το ματς. Ήθελε να ζητήσει συγγνώμη για τη βλακεία του, μπροστά σε όλη την ομάδα. Το έκανε, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της πράξης του, κάτι που έκανε και λίγο αργότερα μιλώντας στον δημοσιογράφο του Sky, Geoff Shreeves, στον οποίο τρέφει και μεγάλη εκτίμηση: "Παίρνω όλη την ευθύνη για τις πράξεις μου. Η απόφαση του διαιτητή ήταν σωστή. Άφησα τους συμπαίκτες και τον προπονητή μόνους τους, πολύ περισσότερο και πιο σημαντικό άφησα τους οπαδούς της ομάδας απογοητευμένους. Ήθελα να αποφύγω με άλμα το τάκλιν και αντέδρασα όταν είδα τις τάπες του. Δεν έπρεπε. Είμαι στο παιχνίδι πολύ καιρ΄λο για να γνωρίζω τι πρέπει να κάνεις σε 45 λεπτά, ώστε να επιστρέψει η ομάδα στο παιχνίδι. Αναλαμβάνω όλη την ευθύνη. Δεν ξέρω τι μου ήρθε. Δεν είναι και ώρα για πολλά λόγια. Θέλω απλά να απολογηθώ και να ζητήσω συγγνώμη..."

Πικρό φινάλε ή όχι;

Τι γίνεται, λοιπόν; Κινδυνεύει μια τεράστια καριέρα να στιγματιστεί από ένα αποτυχημένο φινάλε. Και πως αλήθεια θα είναι ο τελευταίος αγώνας του Τζέραρντ με τη Λίβερπουλ. Ο Guardian θύμισε δυο "αντίο" παικτών της μεγάλης ομάδας της Λίβερπουλ. Ο Κέβιν Κίγκαν έπαιξε έξι χρόνια στη Λίβερπουλ (1971-77) κερδίζοντας τρία πρωταθλήματα, δυο Κύπελλα Αγγλίας, το Κύπελλο Πρωταθλητριών και δυο Κύπελλα ΟΥΕΦΑ. Στα μέσα της περιόδου 1976-77 ανακοίνωσε την απόφασή του να εγκαταλείψει τη Λίβερπουλ για χάρη του Αμβούργου, που δεν άρεσε καθόλου στους οπαδούς της Λίβερπουλ. Στον τελικό του Κυπέλλου το 1977, ο Κίγκαν άκουσε κάποιες αποδοκιμασίες, ενώ σε ένα δημοψήσιμα που έγινε το 2013 κατέχει μόλις την 19η θέση στη λίστα των αγαπημένων παικτών ανάμεσα στους φίλους της ομάδας. Έχει κάνει τόσα πολλά, αλλά είναι πίσω ακόμη και από τον Ντιρκ Κάιιτ (Κούιτ, Κόιτ). Ίσως να είναι και λογικό, αν σκεφτούμε ότι από το 1977 έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια, αν και ο Guardian θεωρεί ότι δεν του έχει συγχωευεί εκείνη η αποχώρηση.

Αντίθετα, το 1987 όταν ο Ιαν Ρας μετακόμισε στο Τορίνο για να παίξει με τη Γιουβέντους, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Αν και οι οπαδοί της Λίβερπουλ είχαν υποχρεωθεί σε κάθε εισιτήριο να δίνουν έξτρα 25 πένες, ώστε να αυξηθει η τελική προσφορά της ομάδας σε 200.000 λίρες (που δεν δέχθηκε ο μεγάλος σκόρερ) στο τελευταίο του παιχνίδι σηκώιθηκε ένα μεγάλο πανό που έγραφε: "Αντίο και καλή τύχη. Μετά τη δουλειά στην Ιταλία σε περιμένουμε". Ο Ρας επέστρεψε μετά από ένα χρόνο!

Κι ο Τζέραρντ; Θα καταγραφεί στην ιστορία σαν ο αποτυχημένος αρχηγός, που πρόδωσε την αγάπη των φιλάθλων. Αν πιστέψουμε τα δηλητηριώδη σχόλια στο ελληνικό facebook, ο Τζέραρντ ... δεν ξέρει μπάλα και είναι άτιτλος. Πως γίνεται αυτό, βέβαια, για ένα παίκτη που το 2009 ο Ζινεντίν Ζιντάν τον είχε θεωρήσει εφάμιλλο του Μέσι και του Ζιντάν αλλά και στη καριέρα του έχει κατακτήσει 9 τίτλους (1 τσάμπιονς λιγκ, 1 ΟΥΕΦΑ, 1 UEFA Super Cup, 2 Κύπελλα Αγγλίας, 3 Λιγκ Καπ και 1 Community Shield) και αμέτρητες προσωπικές διακρίσεις μόνο η ελληνική ισοπεδωτική λογική μπορεί να εξηγήσει.

Η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική και την περιέγραψε ο Henry Winter της Telegraph, που τυγχάνει και βιογράφος του μεγάλου αρχηγού της Λίβερπουλ:

"Ο Τζέραντ δεν είναι ψύχραιμος θεατής των αγώνων, όταν κάθεται στον πάγκο. Όταν αντιμετωπίζει τη Γιουνάιτεντ, του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, ειδικά όταν τη βλέπει να νικάει την αγαπημένη του Λίβερπουλ, όπως συνέβη στο πρώτο ημίχρονο. Σαν μαθητής, ο Τζέραρντ φόρεσε κάποτε το νο 7 του Μπράιαν Ρόμπσον της Γιουνάιτεντ, επειδή του άρεσε με την Εθνική Αγγλίας. Ο πατέρας του, τον πήρε αμέσως στο σπίτι και τον διέταξε να βγάλει τη φανέλα, φοβούμενος και τι θα έλεγαν οι γείτονες. Από τότε ο Τζέραρντ παίζει με ... θυμό και τεράστια επιθυμία κόντρα στη Γιουνάιτεντ...."

Σύμφωνα με τον Winter, προφανώς και η κριτική θα υπάρχει, όπως όμως "θα υπάρχει η εκτίμηση για ένα μέσο, που ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός παίκτης της Λίβερπουλ. Θα τον θυμούντα σαν ένα παιδί του Λίβερπουλ, που έμεινε πιστός στην ομάδα, απέρριψε τη Γιουνάιτεντ σαν μαθητής, αλλά και προτάσεις της Τσέλσι, που αν τις δεχόταν, ενδεχομένως να τον βοηθούσαν να πάρει τον τίτλο. Όταν ο Τζέραρντ παρακολουθυεί το ετήσιο μνημόσυνο για το Χίλσμπορο, οι οπαδοί της Λίβερπουλ τον βλέπουν να πενθεί για το θάνατο του εξάδελφού του Jon-Paul Gilhooley (ήταν δυο χρόνια μεγαλύτερός του και σκοτώθηκε στο τραγικό δυστύχημα σε ηλικία 10 ετών).

Ο Τζέραρντ έχει αγαπηθεί στη Λίβερπουλ και μερικά λάθη, δεν μπορούν να διαγράψουν τα πάντα.

Όταν ο Ρότζερς έκανε δηλώσεις μετά το ντέρμπι, αναφέρθηκε με σεβασμό στον Τζέραρντ, υποστηρίζοντας τον αρχηγό του. Νωρίτερα είχε δεχθεί κριτική γιατί δεν ξεκίνησε τον Στίβεν στην αρχική ενδεκάδα, προτιμώντας τον Τζόε Άλεν. Το μόνο θετικό σε αυτή την ιστορία είναι ότι η αποβολή του Τζέραρντ κάνει ακόμη πιο εύκολο το έργο για την διαδοχή του αρχηγού. Η εποχή του Τζέραρντ τελείωσε. Οι οπαδοί της ομάδας θα θυμούνται την κόκκινη κάρτα, αλλά πιο πολύ θα θυμούνται τις στιγμές που ο Τζέραρντ τους έκανε να ονειρεύονται".

Έχει απόλυτο δίκιο ο Winter. Καμιά σαβούρδα, καμιά κόκκινη κάρτα, δεν μπορούν να διαγράψουν 17 χρόνια καριέρας στην ίδια ομάδα, περισσότερα από 700 παιχνίδια, αμέτρητα γκολ, μεγάλες στιγμές χαράς και λύπης. Ο Τζέραρντ θα είναι πάντα ο μεγάλος αρχηγός, που τραγουδήθηκε από τους οπαδούς της Λίβερπουλ έτσι:

Δηλαδή: Steve Gerrard, Gerrad, he' ll pass the ball 40yards. He is big and fucking hard. Steve Gerrad, Gerrard