Την ημέρα που η Βαρκελώνη ... βούλιαξε από την διαδήλωση περίπου 1.000.000 Καταλανών (στην εθνική επέτειο τους, διαδήλωσαν υπέρ της ανεξαρτησίας τους ζητώντας τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος), οι Αμερικανοί έκαναν μια ακόμη επίδειξη δύναμης σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όπως και με τους Σλοβένους, έτσι και με τους Λιθουανούς, ξέσπασαν στο δεύτερο ημίχρονο, φτάνοντας πολύ άνετα στη νίκη, έστω κι αν αυτή τη φορά δεν πέρασαν τους 100 πόντους.

Δεν έχει καμιά σημασία. Άλλωστε, αυτή η αμερικάνικη ομάδα είναι πολύ κοντά στο να γράψει μια ξεχωριστή ιστορία. Μετά το +28 επί των Λιθουανών, συνέχισαν ένα σερί που τους φέρνει σε περίοπτη θέση. Να είναι η πρώτη αμερικάνικη ομάδα σε διοργάνωση της FIBA, που κερδίζει όλους τους αγώνες της με διαφορά, τουλάχιστον, 20 πόντων.

Η προηγούμενη καλύτερη επίδοση (προσοχή δε μιλάμε για Ολυμπιακούς Αγώνες) ήταν το 1994 στο Τορόντο, όταν η τότε team USA νικούσε με διαφορά, τουλάχιστον, +15 πόντων.

Οι ΗΠΑ μετακομίζουν στη Μαδρίτη, καθώς ετοιμάζονται για τον τελικό, στον οποίο προκρίθηκαν ... τρέχοντας με χίλια, αλλά δεν θα συναντήσουν τους Ισπανούς, όπως όλοι περίμεναν. Ο Κένεθ Φαρίντ, μάλιστα, δεν ξέχασε τους ... Ισπανούς, λέγοντας " κρίμα που αποκλείστηκαν γιατί ήθελα να τους νικήσουμε μέσα στην έδρα τους. Ήταν λίγο αλαζόνες, θεωρώντας ότι μπορούν να μας νικήσουν". Σα να λέμε "πολλή γλώσσα βγάλατε..."

Οι Ισπανοί, βέβαια, περνάνε το δικό τους δράμα. Ο Ορένγκα μετράει ώρες στον πάγκο της Ισπανίας, αν και ο ίδιος δεν δείχνει να "επηρεάζεται" και πολύ: "Να ξέρετε ότι είμαι άνθρωπος της ομοσπονδίας. Δεν με ενοχλεί αν του χρόνου είμαι σε άλλη θέση".

Το να συνεχίσει σαν πρώτος προπονητής, πάντως, μοιάζει απίθανο. Ειδικά όταν έχει αρχίσει το ...ξεφωνητό από τους ίδιους τους παίκτες: "Δεν προετοιμαστήκαμε καλά για το παιχνίδι" είναι η δήλωση του Ναβάρο, που αναπαράγεται σε κάθε ρεπορτάζ, ενώ την σκυτάλη πήρε και ο Φελίπε Ρέγες, που σε συνέντευξή του στην ABC ξέσπασε: " Είμαι εκνευρισμένος! Ήθελα να παίξω πιο πολύ" είπε ο αρχηγός της Ρεάλ, που σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, ήταν ο πιο αδικημένος απ' όλους στο ροτέισον του Ορένγκα.

"Ο προπονητής προσπάθησε. Ήθελε κι αυτός να νικήσουμε, αλλά δεν θα πω ψέματα. Ναι, ήθελα να παίξω περισσότερο. Ναι, ήθελα να βοηθήσω όσο μπορούσα περισσότερο. Ειδικά όταν έχεις τόση ποιότητα στον πάγκο, πρέπει να εμπιστεύεσαι, περισσότερο όλους τους παίκτες" κατέληξε ο Ρέγες.

Ο Χοσέ Λουίς Σάεθ, δεν θέλησε να πάρει από τώρα το κεφάλι του προπονητή: "Αν η στόχευσή ήταν ο Ορένγκα, θα ήταν άδικο και δειλό. Θα αποφασίσουμε με σύνεση, όπως κάνουμε κάθε φορά. Και δεν πρόκειται να τις πάρουμε με βάση τα αποτελέσματα". Ο πρόεδρος της ισπανικής ομοσπονδίας έδωσε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή το πρωί, για να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Στήριξε τον Ορένγκα (υπάρχει ...χρόνος να τον καρατομήσει) αλλά όταν ρωτήθηκε για το ταξίδι του Μαρκ Γκασόλ στη Βαρκελώνη, παραμονή του προημιτελικού για να δει την νεογέννητη κόρη του απεφάνθη: "Εγώ είμαι ο πρόεδρος. Την διαχείριση των παικτών την είχε ο Χουάν (Ορένγκα)".

Γιαννάκης: "Με αλλαγή ρυθμού..."

Πάμε, όμως, πίσω στους Αμερικανούς. Σας θυμίζω το ερώτημα μου, αν οι ΗΠΑ είναι ανίκητες. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν να απαντήσουν. Εμείς βρήκαμε τον ... καταλληλότερο. Τον άνθρωπο που νίκησε, για τελευταία φορά, την αμερικάνικη ομάδα. Τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο πρώην ομοσπονδιακός και ακόμη προπονητής όπως διευκρίνισε χαμογελώντας ("γιατί κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να σταματήσω την προπονητική και να γίνω παράγοντας" εξήγησε) είναι στη Μαδρίτη και παρακολουθεί την εξέλιξη του τουρνουά.

"Παρότι έχει ενδιαφέρον, έχει και καλά παιχνίδια, το επίπεδο είναι αρκετά πεσμένο" ήταν η γενική του διαπίστωση για το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο. Και η απάντησή του, στο πως χάνουν οι Αμερικανοί οι εξής: " Μόνο αν προσπαθείς να αλλάξεις τον ρυθμό. Να τους προβληματίσεις, να τους βάλεις σε δεύτερες σκέψεις. Να μη μπορούν να παίξουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Μια πάσα, ένα σουτ και πάνω-κάτω. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ελαχιστοποιήσεις τα λάθη σου. Χρειάζεται καλή πνευματική προετοιμασία, ώστε σε κάθε φάση να είσαι έτοιμος. Προφανώς πρέπει κάποια στιγμή να παίξεις και ζώνη, γενικά ό,τι κάνεις προς την κατεύθυνση του προβληματισμού των Αμερικανών λειτουργεί θετικά. Αυτό που δεν χρειάζεται είναι να τρέχεις αλόγιστα, γιατί σε αυτό το τέμπο είναι ασυναγώνιστοι. Κάποια στιγμή θα σε κουράσουν και θα σε διαλύσουν. Οι Αμερικανοί έχουν τεράστια ενέργεια. Βλέπεις μάλιστα πολλές φορές ότι λόγω της ταχύτητάς του, που ενίοτε δεν μπορούν να ελέγξουν, κάνουν κακά τελειώματα. Ο Χάρντεν έχει κάνει δυο-τρια τέτοια, όχι επειδή δεν ξέρει να κάνει λέι-απ, αλλά επειδή είχε μεγαλύτερη ταχύτητα απ΄όσο έπρεπε με την μπάλα στα χέρια"!

Ζούρος: "Οι Γάλλοι είναι πιο εύκολο να τους απειλήσουν"

Ο Ηλίας Ζούρος, που σχολιάζει τους αγώνες για λογαριασμό του ΟΤΕTV έχει την εξής άποψη, στην ίδια ερώτηση: "Όλες οι ομάδες χάνουν, γιατί έχουν αδύνατα σημεία. Άρα και οι Αμερικανοί, αν προσπαθήσεις πάρα πολύ, μπορείς να τους νικήσεις. Προφανώς χρειάζεται πολύ μεγάλη συγκέντρωση, ριμπάουντ και έλεγχος του ρυθμού. Παράλληλα πρέπει να ταιριάζουν και τα κορμιά της ομάδας με των Αμερικανών. Οι Γάλλοι, για παράδειγμα, είναι πιο κοντά στην σωματοδομή των ΗΠΑ και κατά τη γνώμη μου μπορούν να μαρκάρουν καλύτερα από τους Σέρβους. Αλλά η Σερβία από την άλλη, έχει μεγαλύτερη τύχη να νικήσει τους Γάλλους στον ημιτελικό, γιατί είναι πιο συγκεντρωμένη στον στόχο της. Η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης ευφορίας μετά τη νίκη επί της Ισπανίας και αυτό ενέχει μεγάλο κίνδυνο..."

Έτσι κι αλλιώς, πάντως, ό,τι είναι να δούμε, θα το δούμε. Το Παγκόσμιο Κύπελλο φτάνει στο τέλος του, άρα οι όποιες απαντήσεις θα έχουν δοθεί μέχρι την Κυριακή το βράδυ

Τα λέμε στο twiter ως @yiannifil