X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Οι δυο αλήθειες του τελικού Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού

Ο Γιάννης Φιλέρης σημειώνει τις δυο αλήθειες του τελικού στο Ελληνικό. Πρώτον δεν έπρεπε να γίνει. Δεύτερον ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε και νίκησε δίκαια

Για να μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, ο τελικός του μπάσκετ, έχει δυο αλήθειες. Η πρώτη ότι δεν έπρεπε να γίνει. Η δεύτερη ότι νίκησε δίκαια ο Παναθηναϊκός.

Στην Ελλάδα, βεβαίως, τα έχουμε δει όλα. Δεν είναι η πρώτη φορά που δυσφημείται το μπάσκετ, άλλες φορές έχει γίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με το ποδόσφαιρο. Άρα, είμαστε χοντρόπετσοι έχουμε εθιστεί στο ρεζιλίκι μας, άρα δεν χρειάζεται να λέμε τα ίδια και τα ίδια.

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι οι τρεις διαιτητές του αγώνα που είναι και διεθνείς διακτινίζονταν σε ένα ευρωπαϊκό γήπεδο, για έναν αγώνα με τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Ελληνικό.

Στην προθέρμανση, ο ένας παίκτης της μιας ομάδας τραυματίζεται από ρίψη φωτοβολίδας. Τι θα έκαναν; Και εν πάση περιπτώσει, πείτε ότι ξεκινούσαν το ματς (αφού ο παίκτης δεν τυφλώθηκε, ούτε χτύπησε σοβαρά, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά) όταν ξαφνικά αρχίζει και βράζει η εξέδρα, με πέντε από δω και πέντε από εκεί να κάνουν ντου στο παρκέ και να πλακώνονται μεταξύ τους. Τι θα έκαναν;

Μη ψάχνετε. Οι κανονισμοί είναι σαφείς. Ο αγώνας ούτε θα ξεκινούσε, ούτε θα συνεχιζόταν. Πουθενά στον κόσμο, ούτε στην Ουγκάντα (που δε μας φταίει και τίποτε, πολύ όμορφη αφρικανική χώρα μας φαίνεται) δεν θα γινόταν ένας αγώνας, λες και αν δε γινόταν θα' χανε η Βενετιά βελόνι.

Εδώ έγινε! Η απονομή μάλιστα σε άδειες εξέδρες (με τον ηττημένο να μην εμφανίζεται καν στο παρκέ) και τους προέδρους των δυο ομάδων να μονομαχούν στη συνέχεια, χωρίς βεβαίως να δώσουν την απάντηση στο πιο απλό ερώτημα: "Καλά, τους επίλεκτους χουλιγκάνους ποιος τους κουβάλησε στο γήπεδο;" Η θεία φώτιση τους πήγε όλους, ξαφνικά, στο Ελληνικό; Ο "αόρατος άνθρωπος" έβαλε σε πολλούς απ΄αυτούς διαπιστεύσεις; Η Θεία Λένα πήρε τα παιδάκια και τα πήγε εκδρομή στον τελικό;

Αλλά τι λέμε; Πριν από λίγες μέρες είχαν πέσει πέτρες στο μπαλκόνι του διαιτητή Πηλοΐδη και η ΚΕΔ αποφάσισε να ... εξαιρέσει τον συγκεκριμένο ρέφερι από την κλήρωση, για να τον "προστατεύσει".

Ούτε η αστυνομία μπόρεσε να δώσει εξήγηση πως είναι δυνατόν να εισέρχονται στο κλειστό του Ελληνικού καμιά εικοσαριά φωτοβολίδες ενώ υποτίθεται πως ο έλεγχος είναι ...εξονυχιστικός και τα μέτρα δρακόντεια!

Δεν προχωράμε. Αν δεν ντρέπονται όλοι αυτοί, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Του χρόνου, πάντως, για να μη ταλαιπωρούνται και τόσοι άνθρωποι, ας μαζευτούν σε ένα δωμάτιο και ας στρίψουν ένα νόμισμα. Περισσότερο χάζι θα έχει!

Εντάξει, δεν έχουμε παράπονο, για την πρωτοτυπία του διαγωνισμού φωτοβολίδων στο ξεκίνημα, ή τον χορό των χουλιγκάνων στο κέντρο του γηπέδου. Θα τα δουν και οι Αμερικανοί να τα βάλουν στο all star game που έρχονται τιμώντας το ...international basketball.

Η "πράσινη" κυριαρχία...

Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος (υπήρξε και τέτοιο, ήταν μάλιστα πολύ ωραίο σε πλήρη αντίθεση με την ... σιχαμερή ατμόσφαιρα ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος.

Πήρε δίκαια το Κύπελλο, καθώς δεν έχασε παρά μόνο σε μια στιγμή την πρωτοπορία στο σκορ, είχε σε εγρήγορση όλους σχεδόν τους παίκτες του και κάθε διεκδικούμενη μπάλα ήταν δική του στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.

Ώσπου να έρθει η αντίδραση του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός είχε σαρώσει τα ριμπάουντ, έκανε πάρτι μέσα στη ρακέτα, πατούσε στις σταθερές των Διαμαντίδη-Λάσμε που βρήκαν έδαφος για πικ-εντ-ρολ, αλλά και έβρισκαν στο πρόσωπο του Ούκιτς τον αναπάντεχο MVP, Ρόκο Λένι Ούκιτς.

Προσθέστε τη καταλυτική συνεισφορά από Σχορτσιανίτη (στο πρώτο μέρος), Γκιστ και Καπόνο και βγάζετε εύκολα το συμπέρασμα ποια ομάδα λειτούργησε καλύτερα μέσα στο παρκέ και άξιζε να πάρει το Κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε, πάντως, να αντιδράσει έστω κι αν ο Σπανούλης έμοιαζε περισσότερο με πρόβλημα, παρά με σημαντική βοήθεια, η ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου πέρασαν απαρατήρητοι. Πρώτα ο Άντιτς, στη συνέχεια ο ορμητικός Χάινς και στο τέλος ο Έισι Λο, έγιναν οι παίκτες που πόνταρε ο Μπαρτζώκας, αλλά αυτή τη φορά ήταν φανερό ότι είχε λιγότερα "ατού" στην τράπουλα, απ΄ό,τι ο Πεδουλάκης.

Αυτά. Και εις άλλα με υγεία. Του χρόνου, ακόμη χειρότερα, να είστε σίγουροι...

ΥΓ: Για την ιστορία στον τελικό του Κυπέλλου Σερβίας, Παρτιζάν-Ερ.Αστέρας έγινε ντου οπαδών, επενέβη η αστυνομία και ο αγώνας διακόπηκε. Η δική τους πατέντα είναι να αδειάσει το γήπεδο και να συνεχιστεί ο αγώνας ...τη Δευτέρα το απόγευμα. Για να μην έχουμε παράπονο!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ