Οι ΗΠΑ δεν παίζονται, η Ελλάδα ψάχνει τις αρετές της
Η Ελλάδα έμοιαζε με σάκο του μποξ στην πρώτη περίοδο, συνήλθε στη συνέχεια του φιλικού με τους Αμερικανούς κι ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την εξαιρετική ομάδα των ΗΠΑ και τις αρετές της Ελλάδας, που ψάχνεται μέσω της άμυνας και της ομαδικότητας της στην επίθεση. Ένα βήμα για την δωδεκάδα ο Καλαϊτζάκης.
Η Εθνική κατάφερε να συνέλθει γρήγορα από το ζαλιστικό πρώτο δεκάλεπτο, έδειξε μερικές από τις αρετές της κόντρα στην εξαιρετική ομάδα των ΗΠΑ, βρίσκοντας λύσεις από τις άμυνες της, αλλά και την ομαδικότητα στην επίθεση. Δεν μπορεί, άλλωστε, να κάνει κι αλλιώς από τη στιγμή που της λείπουν οι τρεις πρώτοι σκόρερ στην προηγούμενη διοργάνωση.
Η συνταγή για να αντισταθεί κανείς στην πολύ καλή αμερικάνικη ομάδα που θα δούμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2023 δεν είναι τόσο απλή. Απαιτεί συνδυασμό ετοιμότητας σε αγωνιστικό και πνευματικό επίπεδο, που αυτή τη στιγμή η Εθνική Ομάδα δεν διαθέτει. Απόδειξη το πολύ μουδιασμένο ξεκίνημα της, όταν για ένα δεκάλεπτο έμοιαζε ζαλισμένη από τα απανωτά χτυπήματα των αντιπάλων της.
Οι ΝΒΑers του Στιβ Κερ μπορεί να μην έχουν κάποιον μέγκα-σταρ ανάμεσά τους, είναι όμως μια έξοχη ομάδα που έχει πολλά αθλητικά προσόντα, τρέχει ακατάπαυστα στοχεύοντας κατευθείαν σε επιθέσεις στο τρανζίσιον, δεν φοβάται το σουτ, ούτε βέβαια την επαφή και βγάζει φυσικά τεράστια ενέργεια και στο κομμάτι της άμυνας.
Αν δεν είσαι προετοιμασμένος για όλα αυτά το ματς και η εξέλιξη του σκορ θα θυμίζει ... τρενάκι του τρόμου. Κάπως έτσι έμοιαζε η πρώτη περίοδος για την Ελλάδα στο φιλικό του Άμπου Ντάμπι, η οποία και εν τέλει έκρινε την έκβαση του ματς. Όχι ότι η Εθνική θα νικούσε την εξαιρετική ομάδα των ΗΠΑ, ίσως όμως το ματς να είχε περισσότερο ανταγωνισμό.
Έτσι κι αλλιώς την προσπάθεια του, το ελληνικό συγκρότημα την έκανε στα υπόλοιπα τριάντα λεπτά, ιδιαίτερα στην δεύτερη περίοδο, όταν με την πιεστική της άμυνα και σε ρόλο καμικάζι το δίδυμο Καλαϊτζάκη - Λαρεντζάκη, έκανε σερί 12-0 και 14-3, επιστρέφοντας στο ματς και εκμμεταλλευόμενο το σερί αστοχίας, ειδικά από μακριά των Αμερικανών.
Ήταν οι στιγμές που η Εθνική έδειξε αυτό που πρέπει να δούμε σε μεγαλύτερη έκταση και διάρκεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο και προφανώς απέναντι στους αντιπάλους που θέλουμε (και μπορούμε) να κερδίσουμε. Όπως εξελίχθηκε η προετοιμασία, με τις δεδομένες απουσίες, όχι μόνο του Γιάννη Αντετοκούνμπο τα κουκιά είναι μετρημένα.
Όλα ξεκινούν από την άμυνα. Αυτή θα μας βοηθήσει να κυριαρχήσουμε στα ματς που μπαίνει το "πρέπει" μπροστά αλλά και σε εκείνα, που ενδεχομένως να καθορίσουν την πορεία στην όποια σημαντική διάκριση. Καθώς απουσιάζει ο παίκτης στον οποίο θα στηριζόταν η ομάδα στην επίθεση, ο Ιτούδης μοιράζει σωστά το χρόνο σε ολόκληρο το ρόστερ του, περιμένοντας από τον καθένα ξεχωριστά κάτι σημαντικό πάνω στο παρκέ και όλους μαζί μια συνολική εμφάνιση, που θα κάνει τη διαφορά.
Η ομαδική προσπάθεια θα καλύψει την έλλειψη του όλων εκείνων που θα μπορούσαν να βαφτιστούν (μετά τον Γιάννη) ηγέτες και σκόρερ. Λογικό είναι. Από την ομάδα του Ευρωμπάσκετ απουσιάζουν οι τρεις πρώτοι σκόρερ: Αντετοκούνμπο, Ντόρσεϊ, Σλούκας. Ακόμα και ο δημιουργός Καλάθης, έμεινε σπίτι.
Σωστά, λοιπόν, όσο και αναγκαστικά ο Ιτούδης έχει διαλέξει ένα ομαδικό παιχνίδι, ελπίζοντας ότι ένα τρίποντο του Παπαπέτρου, ένα ριμπάουντ του Θανάση, μια τάπα του Παπαγιάννη, ένα κλέψιμο του Γουόκαπ, ένα ντράιβ του Λούτζη, θα συνθέσουν την τελική εικόνα μιας ομάδας η οποία θα πουλάει ακριβά το τομάρι της στα μετόπισθεν και θα παίζει με αλτρουισμό και ομαδικότητα στην επίθεση.
Η μάχη για τη δωδεκάδα
Ταυτόχρονα όμως, ο ομοσπονδιακός προπονητής, αναζητά και την τελική δωδεκάδα που θα παρατάξει σε λίγες μέρες στη Μανίλα. Επί της ουσίας ψάχνουμε ένα ψηλό κι ένα κοντό.
- Ο Γιώργος Τσαλμπούρης επιλέχθηκε -στο πρώτο φιλικό- αντί του Μανώλη Χατζηδάκη. Ο ψηλός της Μπιλμπάο, προφανώς υστερεί σε έκρηξη και αθλητικότητα -ειδικά απέναντι σε παίκτες που έρχονται κατευθείαν από το ΝΒΑ. Από την άλλη σε σχέση με τον πιο "βαρύ" Χατζηδάκη έχει το προτέρημα του μακρινού σουτ, αν και όσες φορές το δοκίμασε, βρήκε σίδερο.
- Αντίθετα ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της μικρής ελληνικής ανατροπής στη δεύτερη περίοδο. Σε 17 λεπτά είχε 12π (πρώτος σκόρερ της ομάδας μαζί με τον Ρογκαβόπουλο), 2 ασίστ και 3 κλεψίματα και σίγουρα ήταν πολύ πιο επιδραστικός από τον Δημήτρη Μωραΐτη με τον οποίο "μονομαχεί" για την συμπλήρωση της περιφέρειας.
Ο αγώνας με τη Γερμανία (19/8, 19:00, ACTION24, Cosmote Sport 4 και LIVE από το SPORT24) θα είναι και το οριστικό τεστ, που θα φέρει και τις οριστικές αποφάσεις του προπονητικού επιτελείου. Θυμίζουμε ότι από το ματς της Παρασκευής απουσίαζε ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος ενσωματώθηκε αργότερα στο Ντουμπάι, λόγω της γέννησης του δεύτερου παιδιού του.
Θέλει και θράσος και... τρέλα
Ο χειρότερος σύμμαχος σε μια μονομαχία με τις ΗΠΑ είναι να σε ... πάρει από κάτω. Η Εθνική μπήκε ολότελα απροετοίμαστη, είχε κακές επιστροφές, έχανε ακόμα και τα εύκολα ριμπάουντ και έβρισκε το καλάθι με πολλή δυσκολία. Βούτυρο στο ψωμία των Αμερικανών, οι οποίοι έτρεχαν από το ξεκίνημα με χίλια και έμοιαζαν να απειλούν με συντριβή.
Η αντίδραση ήρθε με το ο θράσος του Γουόκαπ να δοκιμάσει δυο συνεχόμενα τρίποντα, τιμωρώντας τα under στα σκριν και την τρέλα του Λαρεντζάκη, που μετά από καιρό έκανε μια πολύ μεστή εμφάνιση (10π) που δεν φοβήθηκε τα ντράιβ και τις επαφές, πηγαίνοντας κατευθείαν προς το καλάθι των Αμερικανών.
Πάνω απ' όλα όμως βοήθησε η άμυνα της Εθνικής με την επιτυχημένη "καθυστέρηση" στο κατέβασμα της μπάλας και την ζώνη προσαρμογής που έπαιζε στη συνέχεια, ώστε να οδηγήσει τους Αμερικανούς σε σετ επιθέσεις.
Εντάξει, ήταν δύσκολο οι ΗΠΑ να συνεχίζουν να αστοχούν από μακριά όπως συνέβη στο πρώτο μέρος (4/14 τρ). Ο Άντονι Έντουαρντς έβαλε τρία σερί τρίποντα στο τρίτο δεκάλεπτο εκτόξευσε τη διαφορά στο +20 και ουσιαστικά έβαλε τέλος στις όποιες ελληνικές φιλοδοξίες. Το 28.5% του πρώτου μέρους για τους Αμερικανούς, διαδέχθηκε ένα 58.3% από τα 6.75, με τους παίκτες του Κερ να σουτάρουν συνολικά 7/12 τρίποντα.
Η Team USA που σάρωσε στα ριμπάουντ (49-35) πέτυχε την 4η σερί νίκη της στα φιλικά παιχνίδια. Ξεκίνησαν με ένα +43 κόντρα στο Π.Ρίκο (117-74), επικράτησαν πολύ εύκολα της Σλοβενίας που έπαιζε χωρίς τον Ντόντσιτς 92-62 και έδωσαν μάχη αλλά νίκησαν καθαρά την Ισπανία 98-88. Στην Ελλάδα έριξαν +22 πόντους. Την Κυριακή παίζουν με τη Γερμανία. Αν και τους λείπει η ομοιογένεια, όπως συνήθως συμβαίνει με τις ομάδες του ΝΒΑ και παρά το μικρό μέσο όρο ηλικίας δείχνει ότι στη Μανίλα θα είναι το πρώτο φαβορί.
Όσο για τους Έλληνες περιμένουν το τελευταίο ματς με τη Γερμανία, στρέφοντας από κει και πέρα το ενδιαφέρον τους στο τζάμπολ του ερχόμενου Σαββάτου με την Ιορδανία. Μια εβδομάδα έμεινε...
