Τι συμβαίνει όταν τέσσερις-πέντε φίλοι, κινητοποιούν μια ολόκληρη κοινότητα; Μικρά θαύματα, όπως η ανακατασκευή ενός εγκαταλελειμμένου γηπέδου μπάσκετ και η διεξαγωγή ενός τουρνουά 3Χ3, γεμάτο ζωντάνια αυθορμητισμό. Ένα γήπεδο, σημείο αναφοράς, πλέον, των "μυημένων". Κι ένα γήπεδο, διόλου τυχαίο, τουλάχιστον από πλευράς τοποθεσίας, γιατί απλά βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Στη Νέα Μάκρη

Ο Φώτης Κερασίδης με βρήκε στο facebook, τις μέρες της ανάρρωσής μου, από μια πρόσφατη περιπέτεια υγείας. Δεν είχε να ρωτήσει κάτι για Μπαρτζώκα, τον Πεδουλάκη, ή να προτείνει τον τάδε ξένο, που θα κάνει τη διαφορά στον ... Ολυμπιακό. Το μήνυμά του, όμως, άξιζε τον κόπο να το διαβάσω, ίσως γιατί ήθελα να διαβάσω και κάτι ... αισιόδοξο και κυρίως ελπιδοφόρο, για το πως μπορεί μια ομάδα ανθρώπων να πετύχει τον στόχο της, νικώντας όλες τις αντιξοότητες, ακόμη και την περίφημη ελληνική γραφειοκρατία, στην εποχή της κρίσης και της κατάθλιψης. Το τι αντιμετώπισαν, το περιγράφει ο ίδιος με πολύ γλαφυρό τρόπο.

Το κάδρο, όμως, δε μπορεί να τοποθετηθεί χωρίς τη μαγική ζωγραφιά ενός γηπέδου, που από την πρώτη κιόλας ματιά συνεγείρει όλες τις αισθήσεις. Ειδικά εκείνων, που μεγάλωσαν παίζοντας μπασκετάκι. Τρεις-τρεις στα έντεκα, ή στα εικοσιένα. Κι αυτό το γηπεδάκι, μπορεί να γίνει η αιτία και η αφορμή για το μπάσκετ του δρόμου σε όλη την Αττική!

Να βάλουμε, λοιπόν, πρώτα απ΄όλα τη φωτογραφία του, για να μπούμε στο κλίμα. Και να αφήσουμε τον ίδιο τον Φώτη να διηγηθεί την ωραία ιστορία του, που έχει και happy end αλλά και μέρος δεύτερον:

Το συναπάντημα με το γήπεδο των ονείρων:

"Ήταν ένα απόγευμα πέρσι τέτοιο καιρό όταν περνώντας έξω από το υπέροχο αυτό γηπεδάκι -που περιτριγυρισμένο από τα πεύκα βλέπει τη θάλασσα- μου μπήκε το μικρόβιο. Παρά την τραγική κατάσταση στην οποία βρισκόταν (σπασμένα ταμπλό, χαμηλά στεφάνια δίχως δυχτάκια, δάπεδο με τσιμέντο 30 χρόνων γεμάτο σκασίματα, τρύπες και για γαρνιτούρα τόνους χώμα και χαλίκι) ο ήχος της θάλασσας, τα πεύκα, λίγο το φεγγάρι που άρχισε βγαίνει σαν άλλη μπάλα του μπάσκετ, δημιουργούσαν ένα μαγικό σκηνικό που με έκανε να ορμίσω μέσα και να ρίχνω σουτάκια μέχρι αργά το βράδι. Είχα ήδη πάρει την απόφαση. Θα έβρισκα τρόπο να φτιαχτεί. Δεν μπορεί, θα τον έβρισκα!!

Μιλώντας λοιπόν με κάποιους φίλους που αγαπούν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό αποφασίσαμε να κάνουμε ενα τουρνουά 3on3 στο συγκεκριμένο χώρο προκειμένου το γεγονος αυτό να αποτελέσει το εφαλτήριο των προσπαθειών ώστε να φτιαχτεί το γήπεδο. Απέναντι στη μιζέρια και στην κατάθλιψη των καιρών είχαμε αποφασίσει να σηκώσουμε και την όποια ευθύνη του οράματος μας. Ούτε καταγγελίες, ούτε απραξία. Απλά τρέξιμο"

Νικώντας και τη γραφειοκρατία:

"Εν τέλει τα καταφέραμε. Έπειτα από άπειρες ώρες σε δημαρχεία, εξωραϊστικούς συλλόγους, συνεταιρισμούς και τοπικές επιχειρήσεις, απορημένα και άγρια βλέμματα, βρήκαμε άκρη και φτιάξαμε το γήπεδο σε μεγάλο βαθμό. Εντελώς μόνοι μας ασφαλώς. Δουλεύοντας με τα χέρια μας και με υλικά που πληρώσαμε από τη τσέπη μας.

Το παράλογο φυσικά είναι ότι σε αυτή τη χώρα ακόμη και γι 'αυτό, ακόμη και για να προσφέρεις δηλαδή τις όποιες υπηρεσίες επιθυμείς, πρέπει να περάσεις συμπληγάδες. Τεράστιος ο συντηρητισμός και δαιδαλώδης η γραφειοκρατία".

Τουρνουά με 180 αθλητές, σαν φεστιβάλ:

"Το τουρνουά έγινε με τεράστια επιτυχία. Έπαιξαν μπάσκετ γύρω στους 180 αθλητές σε τρομερές συνθήκες και πέρασε από το γήπεδο εκατοντάδες κόσμου. Είχαμε δώσει άλλωστε μια φεστιβαιλική προσέγγιση στο γεγονός έτσι ώστε να μην αφορά μόνο τους μπασκετικούς αλλα τον οποιοδήποτε. Ήρθε ο συνάδελφός σας Κωνσταντίνος Μελάγιες σαν καλεσμένος( προς τιμήν του το παιδί), φέραμε ενα γνωστό μας dj απο το Λονδίνο, σπικάραμε τους αγώνες ( κι όμως ναι εχω ταλέντο όπως και στο πιάνο χαχα), βάλαμε κοπέλες να χορέψουν jumba, δώσαμε ποδήλατα στα μικρά παιδάκια, κάναμε διαγωνισμούς και μοιράσαμε δώρα. Όλα αυτά για να καταλάβει και ο κόσμος ότι το περιβάλλον(του) τον αφορά".

Ότι πρέπει και αυτοί να ανακαλύψουν την ομορφιά δίπλα τους. Να ξαναγνωρισουν την ίδια τους την περιοχή. Και το μικρό θαύμα έγινε. Έπαιζαν κάθε μέρα όλη μέρα για όλο το χρόνο πλέον.

Και φέτος τι γίνεται;

Φέτος η φόρα από το περσινό τουρνουά μας έφερε σε θέση ισχύος. Πολύς κόσμος να ζητάει την επανάληψη του, χορηγοί να μας παρακαλάνε, μεγάλες αθλητικές εταιρίες να θέλουν να το αγοράσουν (!) , ο Δήμος μέσα στη ευγένεια να δέχεται να εκπληρώσει κάθε μας επιθυμία (υπάρχει και η συγκυρία των εκλογών) κι εμείς μόνιμα άρρωστοι με το μπάσκετ να ψάχνουμε πως θα το κάνουμε όλο και καλύτερο ( και το τουρνουά και το γήπεδο ).

"Είναι αλήθεια ότι η ιδέα του viva και του εισιτηρίου -που δεν υπήρχε πέρσι- μοιάζει να αλλοιώνει λίγο τη φυσιογνωμία της όλης διαδρομής όμως ειλικρινά προέκυψε από το φόβο μήπως μπούμε μεσα οικονομικά ΚΑΙ φέτος( ποιος ακούει τη γυναικα μου) και επιπροσθέτως δεν μπορέσουμε να καλύψουμε τις μεγάλες παροχές που προσθέσαμε στο event. Αν μας μείνει πρωτογενές πλεόνασμα πάλι στα μερεμέτια των γηπέδων θα τα ρίξουμε. Μας ξέρω. Μέχρι να φτιάξουμε ολα τα ανοιχτά της περιοχής. Θέλαμε μόνο μπάσκετ πλέον. Ένα μικρό μαραθώνιο streetbasket που τοσο λείπει απο την Αττική. Έχουμε ήδη αρκετές καινοτόμες ιδέες. Υπάρχουν κι άλλες ".

Η πιο μεγάλη νίκη:

"Κλείνοντας θέλω να σου πω ότι προχθές πέρασα πάλι με τη 3χρονη κόρη μου απο το γηπεδάκι. Είχε κρύο. Είδα γύρω στα 10 μικρά παιδάκια να παίζουν μπάσκετ, φωνάζοντας και ουρλιάζοντας σα να έπαιζαν τελικό παγκόσμιου κυπέλλου. Ούτε Ολυμπιακός, ούτε Lebron, ούτε 3on3nemakri.Ένιωσα κάτι να με ταράζει. Συγκινήθηκα. Έστω και για λίγο η εικόνα τους με ταξίδεψε έξω απ το χρόνο. Πήρα αγκαλιά τη μικρή μου, τη φίλησα και ξεκίνησα το δρόμο για το σπίτι..."

Αυτά λέει ο Φώτης, εμπνευστής και "ψυχή" του τουρνουά, μαζί με τους φίλους του. Οι αγώνες θα γίνουν φέτος το τριήμερο 27,28 και 29 Ιουνίου. Πάντα, στο ξεχωριστό γήπεδο, στην Αμπελούπολη της Νέας Μάκρης. Μέσω του viva.gr, μπορείτε να αγοράσετε (έναντι 20 ευρώ) την συμμετοχή σας (μίνιμουμ 5 αγώνες για κάθε ομάδα). Αν μάλιστα δεν έχετε φτιάξει, ακόμη, την ομάδα σας, μια εβδομάδα πριν (22/6) υπάρχει η matching day, όπου με τη βοήθεια ειδικών έχετε την ευκαιρία να βρείτε τους ιδανικούς συμπαίκτες σας. Φέτος, τα δώρα του τουρνουά είναι 600 ευρώ για την πρωταθλήτρια ομάδα, 200 για την δεύτερη 100 για την τρίτη.

Στην ιστοσελίδα www.3on3neamakri.gr θα βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες. Οι παρέες παίζουν καλό μπάσκετ. Το ... καλύτερο!