Μια πρώτη εμφάνιση του Παναθηναϊκού πολυτελείας που θα υπερασπιστεί φέτος τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης είδαμε στο φαντασμαγορικά ανακαινισμένο κλειστό (ιδιόκτητο πλέον) ΟΑΚΑ και πάνω στο πανάκριβο glass floor. Όλα έχουν μια αίσθηση μπασκετικής υπεροπλίας στο Μαρούσι. Από το γήπεδο, μέχρι την ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ο Παναθηναϊκός είναι λογικό να ξεχειλίζει από αυτοπεποίθηση, ποιότητα και λύσεις.

Ένας πρωταθλητής Ευρώπης, που ενισχύθηκε όχι υπερβολικά, αλλά στοχευμένα και ξεκίνησε ήδη με δύο σερί νίκες στο φετινό σιρκουί της EuroLeague. Η Μπάγερν πήρε πρώτη απ' όλες τις ομάδες της διοργάνωσης την ... κρυάδα να παίζεις σε αυτό το ουσιαστικά νέο γήπεδο, απέναντι σε αυτό τον Παναθηναϊκό, έχασε καθαρά με +15 πόντους, συνειδητοποιώντας τη δύναμη των αντιπάλων της, όταν πίεσε και με την άμυνα της είχε πλησιάσει στο -5.

Πράγματι, με τη συνδυασμένη άμυνα προσαρμογής συν την επίμονη άρνηση να πάρει την μπάλα ο Ναν (μέχρι τότε ιδανικός εκτελεστής του Παναθηναϊκού) οι φιλοξενούμενοι είχαν καταφέρει να επανέλθουν στο ματς από το -19, βάζοντας σε προβληματισμό τον Αταμάν, που μέχρι τότε είχε δει μόνο καλά πράγματα από την ομάδα του.

Ο Ναν είχε ξεκινήσει ζεστός, σχεδόν αλάνθαστος, ο Λεσόρ είχε πάρει αμπάριζα μέσα στη ρακέτα όλους τους ψηλούς της Μπάγερν, ο Οσμάν ξεκινούσε το ματς γεμάτος ενέργεια και η άμυνα των "πρασίνων" περιόριζε κατ' αρχήν το δίδυμο των κοντών, Κάρστεν Έντουαρντς και Σαμπάζ Ναπίερ, φέρνοντας το ματς εκεί που ήθελαν από το ξεκίνημα οι γηπεδούχοι.

Όταν το ματς άρχισε να στραβώνει, ο Παναθηναϊκός πήγε στο σχέδιο Β, έγινε σκληρός και βρήκε τις λύσεις που έψαχνε όχι από εκείνους που ξεκίνησαν να ρίχνουν στο καναβάτσο την Μπάγερν, αλλά όσους εμπιστεύτηκε ο Αταμάν στο τέλος για να πάρει τη νίκη.

Πρώτα ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που σάρωσε τα ριμπάουντ, έβγαλε ενέργεια, σκόραρε όταν χρειαζόταν, ύστερα ο Λορέντζο Μπράουν, έστω ανέτοιμος λόγω του μικροτραυματισμού του, αλλά ψύχραιμος και με πολλά ηγετικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του και στο τέλος ο παίκτης του 100% ,μπορεί και παραπάνω, κάθε φορά που τον βλέπουμε στο γήπεδο. Τον λένε Τζέριαν Γκραντ και ήταν εκεί στο πιο σημαντικό ματς του αγώνα όταν η Μπάγερν με καλάθι του Μπούκερ μείωνε τη διαφορά στους 5 πόντους.

Το δικό του τρίποντο συν εκείνο του Χουάντσο και το κλέψιμο (που κατέληξε σε κάρφωμα) του Μπράουν έγραψαν το 8-0, που είχσε απόλυτα ανάγκη ο Παναθηναϊκός, βάζοντας τελεία και παύλα στην όποια αμφισβήτηση είχε εγείρει η καλή εμφάνιση των Βαυαρών στο δεύτερο ημίχρονο.

Κι όλα αυτά στη βραδιά που ο Σλούκας έμεινε πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό, τελείωσε το ματς με μηδέν πόντους (πρώτη φορά μετά από κάτι αντίστοιχο, πέρσι εναντίον της Μακάμπι) και είδε τον περισσότερο αγώνα με την φόρμα του, από τον πάγκο. Κι όμως, με τον Σλούκα ουσιαστικά αμέτοχο, ο Παναθηναϊκός σκόραρε 94 πόντους και μοίρασε 18 ασίστ, εφτά εκ των οποίων έφυγαν από τα χέρια του πολύ ορεξάτου στην εκκίνηση του ματς, Κέντρικ Ναν.

Ό,τι σχεδιάστηκε στις μεταγραφές

Ο Αταμάν ενθουσιασμένος από την ατμόσφαιρα και την ανακατασκευή του γηπέδου, απέδωσε τα εύσημα στον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, χρίζοντας τον MVP του ματς (12π, 11ρ) που μοιάζει -σε αυτό το σημείο της χρονιάς- να κερδίζει τον άτυπο συναγωνισμό για τη θέση στο "4", από τον Κώστα Μήτογλου.

Κατά τ΄άλλα είδαμε τον Παναθηναϊκό να μπαίνει σιγά-σιγά στα καλούπια που σχεδιάστηκαν αυτό το καλοκαίρι, με τις μεταγραφές.

• Ο Μπράουν αποκτήθηκε για να κάνει ακόμα πιο λαμπερή την τριάδα των γκαρντ, που έκανε θραύση πέρσι (Σλούκας, Ναν, Γκραντ) και να αποτελέσει έναν ακόμη χειριστή, δημιουργό και εκτελεστή. Το ύψος του μπορεί να τον αφήσει σε τριάδα κοντών, αλλά δύσκολα θα συνυπάρχει με τον Κώστα Σλούκα. Είναι μεγάλη πολυτέλεια για μια έτσι κι αλλιώς σπουδαία περιφέρεια ο Μπράουν, που έχει φάει εκτός των άλλων την Ευρωλίγκα με το κουτάλι και δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα προσαρμογής. Από την προσθήκη του, ενδεχομένως να μειωθεί ο χρόνος σε παίκτες όπως ο Γκριγκόνις που μετατίθεται -όχι απαραίτητα- στο "3", εκεί που παίζουν τόσο ο Οσμάν όσο και ο Παπαπέτρου. Ο Λιθουανός, πάντως, βρίσκει τρόπο να κάνει αισθητή την παρουσία του, όπως συνέβη στην καταπληκτική φάση με το κόψιμο που έκανε στον αιφνιδιασμό των αντιπάλων του.
• Ο Γιούρτσεβεν προστέθηκε στο ρόστερ για να δίνει ποιοτικές ανάσες στον Ματίας Λεσόρ, που δεν χρειάζεται πλέον να παίζει τριάντα και τριάντα πέντε λεπτά, φλερτάροντας με την κούραση και ενδεχομένως κάποιους τραυματισμούς. Όπως και στον πρώτο αγώνα, έτσι και στον δεύτερο, ο Τούρκος σέντερ έπαιξε 12-13 λεπτά σκόραρε ... αθόρυβα 8 πόντους, Ο Λεσόρ εμφανίστηκε φρέσκος, έβαλε 22 πόντους με 9/11 σουτ και ξέρει ότι πίσω του δεν υπάρχει ο κανένας (όπως ήταν ο Μπαλτσερόφσκι) αλλά ένας πρώην ΝΒΑερ που μπορεί, φυσικά, να κάνει και πολλά περισσότερα...
• Ο Οσμάν που προστέθηκε στο τέλος δημιουργεί νέα δεδομένα στη θέση του σμολ-φόργουορντ, ξεκίνησε το ματς με δυναμισμό, θέλει όμως και αρκετά παιχνίδια μέχρι να προσαρμοστεί πλήρως ξανά σε ευρωπαϊκά δεδομένα. Με τον Παπαπέτρου, ωστόσο, δημιουργούν ένα σπουδαίο δίδυμο στο "3", όταν ο Αταμάν επιλέγει να παίζει με ψηλά σχήματα. Το ρόστερ της ομάδας του, όπως την σχεδίασε το καλοκαίρι, του δίνουν αυτή την άνεση και βλέπουμε τις διάφορες σκέψεις του με βάση τις πεντάδες που ρίχνει στον αγωνιστικό χώρο.

Η δύναμη της έδρας

Είναι προφανές ότι αυτός ο φουριόζος Παναθηναϊκός, με τις πολυτελείς πλέον επιλογές του, θα ποντάρει και φέτος στη δύναμη της έδρας. Στη σεζόν που πέρασε γνώρισε μόλις τρεις ήττες σε 17 αγώνες. Το "νέο" ΟΑΚΑ μπορεί να τον κάνει ακόμα πιο ισχυρό. Είνα ένας πόλος έλξης για τον κόσμο της ομάδας, ένα έξτρα κίνητρο να γεμίζει από την αρχή της σεζόν και ένα νέο εμπόδιο για όσους θέλουν να φύγουν από την Αθήνα με ένα διπλό στις αποσκευές τους.

Η Μπάγερν έτσι κι αλλιώς ήξερε ότι είχε δύσκολη αποστολή, είναι σίγουρα μια διαφορετική ομάδα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ο Χέρμπερτ είχε ωραίες ιδέες, ειδικά με τις άμυνες που έπαιξε η ομάδα του στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά το γερμανικό συγκρότημα μοιάζει πιο ικανό να κάνει ζημιές στο δικό της ολοκαίνουργιο γήπεδο, παρά μακριά από το Μόναχο...

Όλα ήταν καλά, λοιπόν στα εγκαίνια της φετινής σεζόν, μέσα στο πολυτελώς ανακαινισμένο σπίτι της πράσινης ομάδας. Να έλειπε και το μούδιασμα στο στομάχι από τον θάνατο του Τζορτζ Μπάλντογκ, θα ήταν και τέλεια...