Δεν έλεγαν λόγια του αέρα οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι όταν έχτιζαν μια ομάδα που με το καλημέρα μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην πιο ανταγωνιστική EuroLeague των τελευταίων ετών. Οι "πράσινοι" βρίσκονται σταθερά σε τροχιά πλέι-οφ, αλλά και ... αβαντάζ έδρας, κερδίζοντας το ένα κρίσιμο ματς, μετά το άλλο, ειδικά μέσα στο ΟΑΚΑ που μεταμορφώνεται ξανά σε ένα από τα απόρθητα κάστρα της μπασκετικής Ευρώπης.

Η Παρτίζαν μπορεί να πολέμησε "στα ίσια" μέχρι το 30, όταν το σκορ ήταν ισόπαλο, ήταν όμως ο ΠΑΟ αυτός που καθόρισε την τύχη του ματς, έχοντας όλα του τα όπλα σε εγρήγορση στην τελευταία περίοδο.

• Ο Κέντρικ Ναν είχε εξ αρχής φορτώσει με πόντους το καλάθι της σέρβικης ομάδας, συνέχιζε να το κάνει με συνέπεια, παρά τα λάθη του συνήθως από τη δική του βιασύνη. Με 21 πόντους είχε μερικές μοναδικές στιγμές και βέβαια συνέχισε το σερί των εύστοχων βολών, αφού δεν έχει χάσει ούτε μία από τότε που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα...
• Ο Κώστας Σλούκας πέτυχε το πιο σημαντικό από τα λίγα σχετικά (5/17) τρίποντα της ομάδας του. Εκείνο, που έδωσε το +7 στην ομάδα του και την έβαλε στην τελική ευθεία
• Ο Ντίνος Μήτογλου έπαιξε, όταν χρειάστηκε και στο "5", αλλά πήρε την ευθύνη και ευστόχησε σχεδόν σε όλες τις επιθέσεις στο τέλος.
• Ο Τζέριαν Γκραντ αφού σε όλο το ματς ίδρωσε- του βγήκε το λάδι- να κυνηγάει είτε τον Ντοζίερ, είτε τον Νάναλι, στο τέλος με ένα απίθανο γκολ-φάουλ οριστικοποίησε τη νίκη.
• Και ο Ματίας Λεσόρ, απέναντι στην ομάδα με την οποία πέρσι έκανε την έκρηξη, παρά τις ενοχλήσεις που ένιωθε στη μέση, σάρωσε τους αντιπάλους του στην τελευταία περίοδο όταν έβαλε τους 10 από τους 14 πόντους του. Το πρώτο του καλάθι, εν τω μεταξύ, στο δεύτεροι ημίχρονο ήταν ένα τρομερό κάρφωμα στην εκπνοή της τρίτης περιόδου, που ισοφάρισε το παιχνίδι. Ο Γάλλος γίγαντας, αφού αγκάλιασε τους πρώην συντρόφους του στην Παρτίζαν, πήρε το παιδάκι του αγκαλιά και γιόρταζε τον θρίαμβο της νέας του, αγαπημένης ομάδας, μέσα σε ένα συνολικό παραλήρημα της εξέδρας!

Ο Αταμάν, λόγω και των προβλημάτων που αντιμετώπιζε, δεν πήγε σε ευρύ ροτέισον, έβαλε άλλους τρεις (περισσότερο τον Γκριγκόνις, λιγότερο τους Αντετοκούνμπο-Ερνανγκόμεθ) αλλά ήξερε ότι αυτοί που έπαιζαν θα έκαναν τη δουλειά, όπως έπρεπε και χρειαζόταν.

Η Παρτίζαν επέλεξε να πάει το ματς σε ένα ελεγχόμενο ρυθμό, δεν προσπάθησε να τρέξει, θέλησε να τιμωρήσει την άμυνα των γηπεδούχων με τις δυναμικές βοήθειες, για ένα τριαντάλεπτο το σχέδιο του Ομπράντοβιτς λειτούργησε, μετά όμως μίλησε η έδρα και οι προσωπικότητες που έχει πλέον ο Παναθηναϊκός στο ρόστερ του.

Ενώ ο Λεσόρ έβαζε το ένα καλάθι μετά το άλλο, ο Βραζιλιάνος Καμπόκλο έχανε την μπάλα μέσα από τα χέρια του, έκανε βήματα και έστελνε τις μπάλες αλλού για αλλού, ενώ ο Σλούκας και ο Μήτογλου ευστόχησαν στις κρίσιμες επιθέσεις, οι Νάναλι και Ντοζίερ βρήκαν σίδερο και η εξέδρα μπορούσε να πανηγυρίσει μια νίκη σε ματς που θύμιζε πλέι-οφ...

Μιλάει το ΟΑΚΑ, έρχεται το αβαντάζ

Το ματς ολοκληρώθηκε με τον Εργκίν Αταμάν να μπαίνει στο παρκέ και να πανηγυρίσει με υψωμένες γροθιές την 14η νίκη, που σε συνδυασμό με την ήττα της Φενέρ στο Κάουνας τον αφήνει μόνο του στην 4η θέση της βαθμολογίας. Έχει μια νίκη λιγότερη από Μπαρτσελόνα και Βίρτους και οι ελπίδες του να μπει στα πλέι-οφ με αβαντάζ έδρας είναι μεγάλες.

Ο Αταμάν πανηγύρισε πιο πολύ απ΄ όλες αυτή τη νίκη γιατί σκέφτεται το εγγύς μέλλον. Αν η ομάδα του πάρει πλεονέκτημα στα πλέι-οφ, τότε με όπλο το πολύ ζεστό ΟΑΚΑ, θα αρχίσει να αχνοφαίνεται η Mercedes Benz Arena και το Βερολίνο, όπου θα φιλοξενηθεί το φετινό φάιναλ-φορ.

Το πρόγραμμα από δω και πέρα για τον Παναθηναϊκό έχει (όπως για όλους) 12 αγώνες. Πέντε στο ΟΑΚΑ (με Μιλάνο, Φενέρ, Βιλερμπάν, Μπαρτσελόνα και Άλμπα) και εφτά εκτός έδρας (με Μακάμπι, Ζαλγκίρις, Ρεάλ, Ολυμπιακό, Βίρτους, Μπάγερν και Ερυθρό Αστέρα).

Με ένα πολύ πρόχειρο υπολογισμό οι πέντε νίκες μέσα στο γήπεδο του συν άλλες δυο μακριά απ' αυτό, ένα σύνολο δηλαδή 21 νικών είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα του δώσουν και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ.

Μέχρι εκεί, βεβαίως, μένει ακόμα πολύς δρόμος. Ο Παναθηναϊκός, ωστόσο, κάνει όχι βήματα αλλά ... άλματα. Η ομάδα φάντασμα των τελευταίων ετών έχει γίνει παρελθόν και ίσως η πιο τρανή απόδειξη να ήταν η αδυναμία του Ματέους Πονίτκα να σκοράρει σε κάρφωμα στον αιφνιδιασμό (τάπα από τον Ναν) ή κάτω από το καλάθι.

Μόνο που ο Πολωνός δεν φοράει πλέον τα πράσινα, αλλά τα λευκά και τα μαύρα της Παρτιζάν. Ο Παναθηναϊκός άφησε πίσω του τις χρυσές μετριότητες και έχει φτιάξει μια ομάδα που προβάλλει αξιώσεις ... φάιναλ-φορ!

Θα βρει κι άλλους στη διαδρομή;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα σημαντικό ερωτηματικό για το πόσο μπορεί να αντέξουν αυτοί οι πρωταγωνιστές στη διαδρομή μέχρι το τέλος της σεζόν, τώρα μάλιστα που σιγά-σιγά αρχίζει να βαραίνει η κόιπωση της σεζόν και έρχονται τα πιο σημαντικά ματς, εκείνα που κρίνουν και τους τίτλους.

Ο Λεσόρ για παράδειγμα μπορεί να είναι ένα "τέρας της φύσης" αλλά είναι φανερό ότι δεν πατάει τόσο γερά στα πόδια του. Κι αν κάποια στιγμή "κλατάρει"; Τί γίνεται; Ο Μήτογλου εξακολουθεί να παίζει τριαντάλεπτα (33:50 για την ακρίβεια) καλύπτοντας ακόμα και το "5".

Θα χρειαστεί, προφανώς, η μεγαλύτερη συνδρομή και του πάγκου. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι σίγουρα μια τέτοια λύση, αρκεί να βρει ρυθμό και αγώνες, βέβαια, γιατί έλειψε πολύ, ενώ ένα σημαντικό θέμα είναι και οι κανονικές βοήθειες από τον Ερνανγκόμεθ, που μπορεί και εναντίον της Παρτίζαν να ξεκίνησε με τρίποντο, αλλά δεν είχε την ανάλογη συνέχεια...

Προς το παρόν πάντως, ο Παναθηναϊκός προχωράει ακάθεκτος, έχει μια σημαντική υποθήκη από νίκες και επενδύσει σε αυτές, καθώς δημιουργεί "όνομα" στη διοργάνωση, παίζοντας καλό μπάσκετ και εξαρθρώνοντας με την άμυνα του σπουδαίες επιθέσεις όπως αυτή της Παρτίζαν.

Και την ίδια ώρα ετοιμάζεται για το ντέρμπι της Δευτέρας με τον Ολυμπιακό, όπου μια νίκη θα τον βάλει σε απόλυτο αβαντάζ, εν όψει των πλέι-οφ της Stoiximanh Basket League, αφού έχει νίκησει και στο ΣΕΦ.