Το τρίποντο του Πρίντεζη, 4:35 πριν από το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, ήταν η ευκαιρία να σηκωθεί το ΣΕΦ στον αέρα, καθώς ο Ολυμπιακός έπαιρνε κεφάλι από την ΤΣΣΚΑ με διαφορά ενός καλαθιού (60-58). Αν είχε παρακολουθήσει κανείς τα σχεδόν 26 λεπτά του αγώνα, θα είχε συμφωνήσει ότι παρά τις αδυναμίες τους κι απέναντι σε μια μάλλον καλύτερη ομάδα, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν σταθεί όρθιοι και ετοιμάζονταν για το "τελικό χτύπημα".

Κι όμως. Αντί να λυγίσει η ΤΣΣΚΑ, στα υπόλοιπα 14:25 λεπτά, εξαφανίστηκε ο Ολυμπιακός . Το επί μέρους σκορ ήταν 21-39 και οι Ρώσοι έφευγαν σχεδόν με κατοστάρα από το ΣΕΦ (81-97) μένοντας μόνοι στο κυνήγι της Φενέρ για την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου.

Στο τέλος του ματς, ο ενθουσιασμός του 26 είχε δώσει τη θέση του στην παγωμάρα και οι μόνοι που ακούγονταν ήταν οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ να πανηγυρίζουν ορισμένα εντυπωσιακά καλάθια. Ίσως γι αυτό, μετά τη λήξη, οι οπαδοί του Ολυμπιακού έμειναν όρθιοι και ξεθύμαναν με συνθήματα υπέρ της ομάδας τους, για περίπου μισή ώρα.

Σαν κλαράκι, λοιπόν, έσπασε και πάλι ο Ολυμπιακός. Δεν χρειάστηκε παρά λίγο πάτημα στο γκάζι από την ΤΣΣΚΑ για να "εξανεμιστεί" από το γήπεδο οποιαδήποτε διάθεση αντίστασης και τα όποια θετικά σημάδια είχαν φανεί μέχρι το 26', να δώσουν την θέση τους ξανά στον ατέρμονο προβληματισμό. Ο γρίφος εξακολουθεί να μη λύνεται, είτε ο Ολυμπιακός παίζει με τους καλύτερους, είτε με τους χειρότερους της Ευρωλίγκας.

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ

Αυτή την εποχή, πάντως, παίζει να είναι ο … χειρότερος όλων, καθώς μετράει πέντε σερί αγώνες χωρίς νίκη (τελευταία του αυτή επί της Χίμκι στις … 17 Ιανουαρίου), κάτι που τον πάει σχεδόν μια δεκαετία πίσω. Ναι, πέντε συνεχόμενες ήττες ο Ολυμπιακός είχε να γνωρίσει από τη σεζόν 2007-08 όταν ηττήθηκε στα τρία τελευταία παιχνίδια της κανονικής περιόδου (Πρόκομ, Ζαλγκίρις, Σιένα) και έχασε τα δυο πρώτα του τοπ-16 (Μακάμπι, Ρεάλ). Κατά σύμπτωση είχε και τότε Ισραηλινό προπονητή, τον Πίνι Γκέρσον. Η διαφορά ήταν ότι αμέσως μετά (στο τοπ-16) έκανε ένα 4-0 και πέρασε στα πλέι-οφ, όπου έπεσε "όρθιος" απέναντι στη Μακάμπι.

Τώρα τι γίνεται; Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο 12-12 (στο 50%) με τις μισές του ήττες να τις έχει κάνει το τελευταίο δίμηνο, δεν βλέπει καν 4 και 5 θέση, χλωμιάζει για την 6 (τον πέρασε η Αρμάνι Μιλάνο που έφτασε στο 13-11 και τον έχει νικήσει στο ΣΕΦ) άρα, αν προκριθεί, θα περιοριστεί είτε στην 7 είτε στην 8 θέση. Μπορεί όμως να μείνει και έξω από την οκτάδα, σε περίπτωση που συνεχίσει να χάνει.

Ακόμη διατηρεί ένα μικρό αβαντάζ (με την Μπασκόνια είναι καλύτερος στην ισοβαθμία, με την Μπάγερν παίζει στο ΣΕΦ και έχει μια νίκη στη Γερμανία), ενώ είναι καλύτερος σε ισοβαθμίες τόσο με τη Μακάμπι όσο και με τον Παναθηναϊκό.

ΜΠΟΡΕΙ ΤΙΣ 15 ΝΙΚΕΣ, ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΜΕ 16

Το όριο των 15 νικών, νομίζουμε ότι εξασφαλίζει την πρόκριση, άρα οι "ερυθρόλευκοι" που έχουν τρία ματς στο ΣΕΦ (Μπάγερν, Νταρουσάφακα, Ζαλγκίρις) μπορούν να τις φτάσουν, ενώ με ένα διπλό στην Ποντγκόριτσα επί της Μπούντουτσνοστ την ερχόμενη εβδομάδα μπορεί να «δει» και τις 16 νίκες, που θα τον φέρουν σίγουρα στα πλέι-οφ. Δεν έχει χαθεί η μάχη, αυτό είναι δεδομένο.

Το θέμα, όμως, είναι ότι έφτασε το φινάλε της κανονικής περιόδου κι αντί να βλέπει πάνω, ο Ολυμπιακός κοιτάζει … κάτω. Του έτυχαν όλα μαζί, από εσωτερικά προβλήματα, μέχρι τραυματισμούς και δύσκολα μπορεί να ισορροπήσει. Αυτό φαίνεται …

• … μέσα στο γήπεδο όταν ο αντίπαλος πιέζει και περνάει μπροστά, δύσκολα ο Ολυμπιακός μπορεί να επιμείνει στο κυνήγι του, κάτι που τον διέκρινε και τον ξεχώριζε χρόνια τώρα.

• … έξω από το παρκέ, όπου ο Μπλατ μοιάζει να χάνει την ψυχραιμία του. Την Παρασκευή όταν τον ρώτησαν για το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Γκος το … γύρισε μιλώντας για το αντίστοιχο των Πρίντεζη-Μιλουτίνοβ, θέλοντας να δείξει ότι δεν είναι θέμα ενός παίκτη αλλά όλης της ομάδας. Σωστά. Μόνο, που τους παίκτες του κορμού, τους έχουμε ξαναδεί να πέφτουν και να σηκώνονται. Οι νέοι τώρα κρίνονται…

ΥΓ: Δυο φορές πέρασε ο Ολυμπιακός με τρίποντο. Ένα του Μάντζαρη στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου (50-48) και ένα του Πρίντεζη (60-58). Και τις δυο φορές η ΤΣΣΚΑ μετά από τάιμ-άουτ ευστόχησε για τρεις (Χίγγινς, Σέρχιο Ροντρίγκεθ). Δείγμα της αντίδρασης μιας καλοδουλεμένης και έμπειρης ομάδας.

ΥΓ2: Χάκετ, Χάντερ, Χάινς. Η "καρδιά" της ρωσικής ομάδας χτυπάει σε ερυθρόλευκα χρώματα, για να διαπιστώσει κανείς τι παίκτες είχε ο Ολυμπιακός ακόμη και με … συμβόλαια λιτότητας. Δεν είναι θέμα χρημάτων πάντα. Μετράνε και οι (εύστοχες) επιλογές…

Photo credits: Eurokinissi