Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, η μέρα με τη νύχτα

Ωραία τα κλισέ, αλλά υπάρχουν για να καταρρίπτονται. Λένε, λοιπόν, ότι τα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είναι ντέρμπι, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης, αγωνιστικής κατάστασης, μπλα, μπλα. Ε, στην προκειμένη, βράστε όρυζα. Ο Ολυμπιακός κονιορτοποίησε τον Παναθηναϊκό, με το σκορ να' ναι και καθρέφτης της σκληρής πραγματικότητας. Έπαιζε ο τρίτος στη βαθμολογία της EuroLeague με τον τελευταίο. Μια ομάδα που όχι μόνο προκρίθηκε στα πλέι-οφ, αλλά ψάχνει το πλεονέκτημα έδρας, κοιτάζοντας πλέον ... μέχρι και το φάιναλ-φορ. Και μία άλλη, χωρίς κίνητρα, να μην ξέρει που πατά και που πηγαίνει.

Πάνε τα κλισέ, πάνε και οι συνήθεις αερολογίες. Στο ΣΕΦ απειλήθηκε, κάποια στιγμή μέχρι και το ιστορικό ρεκόρ του +42, τη μεγαλύτερη διαφορά που έχει σημειωθεί ποτέ σε αιώνιο ντέρμπι (για το Κύπελλο Ελλάδας, το 1977 μπροστά σε 20.000 κόσμο στο Παναθηναϊκό) ή το +35 του 1996 με το ιστορικό 73-38 στον τελευταίο τελικό του πρωταθλήματος.

Ο Ολυμπιακός έκανε φύλλο και φτερό τον αντίπαλο του από το ζέσταμα. Στοχεύοντας κατ' αρχήν στο ύψος και το κύρος του Μουσταφά Φαλ και βλέποντας εν συνεχεία το καλάθι σαν κωφίνι, πήραν το ματς από την πρώτη κιόλας περίοδο. Σκορ 38-13, χαίρετε, καλώς ήρθατε, καλώς σας βρήκαμε.

Τώρα, είναι δυο κλάσεις καλύτερος

Δεν ξέρω πως θα είναι οι δυο ομάδες στο τέλος της χρονιάς, που θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, αυτή τη στιγμή πάντως ο Ολυμπιακός είναι τουλάχιστον δυο κλάσεις καλύτερος. Η βαθμολογία της EuroLeague δεν λέει ψέματα, το 3-1 μέχρι στιγμής στα τέσσερα ματς των δυο "αιωνίων" είναι ενδεικτικό και ο τρόπος με τον οποίο νίκησε την Πέμπτη η ομάδα του Μπαρτζώκα χαρακτηριστικός της διαφοράς σε στόχους, ποιότητα και βάθος μέσα στην ομάδα.

Λογικό, ωστόσο. Ο Ολυμπιακός ερχόταν με φόρα από μια σημαντική νίκη στο Κάουνας, μετρούσε πέντε νίκες στα τελευταία έξι ματς, είχε στόχο, προσήλωση και κυρίως μέθοδο για να κυριαρχήσει και να επιβάλλει τα θέλω του πάνω στο παρκέ. Έγινε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο, τόσο επιβλητικά, τόσο εμφατικά που σπάνια έχουμε ξαναδεί σε ματς των δυο ομάδων.

Βοήθησε και η τρομακτική ευστοχία των γηπεδούχων, κυρίως από τα 6.75, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός, πραγματικά, να μην ξέρει που πατάει. Ο Ολυμπιακός, βέβαια, αυτή την εποχή, όπου πατάει το γκάζι του στην τελική ευθεία της EuroLeague, έχει ένα μεγάλο αβαντάζ. Όλοι οι παίκτες του, βρίσκονται στα καλύτερά τους. Και ο Μπαρτζώκας τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση, βλέποντας τους πάντες να τα δίνουν όλα για τον κοινό στόχο.

Μέχρι και ο άφαντος τελευταία, Λιβιο Ζαν Σαρλ, εμφανίστηκε την Πέμπτη, έτοιμος να σκοράρει πέντε συνεχόμενους πόντους, να παίξει δυο-τρεις σπουδαίες άμυνες να βάλει 2/3 τρίποντα και να μην φανεί η απουσία του Σάσα Βεζένκοβ, που είχε χρεωθεί με 2 φάουλ νωρίς-νωρίς και καθόταν στον πάγκο. Όταν ο MVP του Φεβρουαρίου επέστρεψε (στο δεύτερο μέρος) ήταν ξεκούραστος και φρέσκος, έτοιμος να βγάλει ενέργεια και να σηκώσει την ομάδα του, την ώρα που ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να επιστρέψει, ρίχνοντας τη διαφορά από το -25 στο -14.

Ο Φαλ ήταν ο πρώτος που στηρίχτηκε πάνω του, ο Ολυμπιακός. Στις πρώτες τέσσερις-πέντε επιθέσεις ο Γάλλος πήρε την μπάλα, είτε για να κάνει ο ίδιος την προσπάθεια, είτε για να πασάρει. Ο καταπληκτικός σέντερ τελείωσε το ματς με 13π, 6 ριμπ και ... 5 ασίστ (γιατί αυτή τη φορά τα ελεύθερα τρίποντα που σέρβιρε, έβρισκαν τον στόχο) αλλά όπως και στο Κάουνας, έτσι και αυτό το βράδυ, ο παίκτης που έπαιρνε τη θέση του ήταν εξίσου πολύτιμος.

Ο ιδρώτας του Μάρτιν

Ο Χασάν Μάρτιν είναι ... άλλος παίκτης, το ξαναλέμε. Το όνομα του συζητήθηκε και στο πρες-ρουμ, με τον Μπαρτζώκα να δηλώνει: "Εσείς κάνετε τη δουλειά σας, καμιά φορά η κριτική αποτελεί και κίνητρο για τον προπονητή ή τον παίκτη να δείξει ότι έχετε ... άδικο. Ο Μάρτιν δούλεψε πάρα πολύ, έχει ελαφρύνει, παίζει πλέον όπως θέλουμε". Η αλήθεια είναι ότι ο Μάρτιν έχυσε κιλά ιδρώτα στο γυμναστήριο, έχασε 1.5 κιλό λίπος και γι αυτό τώρα που σερβίρει ο Σλούκας, απογειώνεται και κάνει ξανά αεροπλανικά καρφώματα.

Ο Σλούκας, που τελείωσε το ματς με τον συνηθισμένο μέσο όρο ασίστ το τελευταίο 20ήμερο (9) και με άλλες τέσσερις περνάει ξανά τον Δημήτρη Διαμαντίδη (αν δεχθούμε ότι δεν θα μετρήσουν οι αριθμοί των αγώνων των ρωσικών ομάδων). Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ο 32χρονος άσος μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της χρονιάς, είναι το ίδιο έξοχος σε δημιουργία και σκορ και οδηγεί εκ του ασφαλούς.

Δεν πρέπει κανείς να ξεχάσει τον Μακ Κίσικ, που είχε 10π, 8 ριμπ και 6 ασίστ, σε μια πολυσχιδή εμφάνιση και ένα ακόμη ματς όπου ο Αμερικανός διαβάζει υπέροχα το παιχνίδι πασάροντας εξαιρετικά, ειδικά στους δυο ψηλούς της ομάδας. Ακόμη κι αν Ντόρσεϊ και Γουόκαπ δεν βρέθηκαν σε βράδυ ονείρου, πρόλαβαν αμφότεροι να αφήσουν το στίγμα τους. Ο πρώτος ήταν σαρωτικός στο πρώτο δεκάλεπτο, ο δεύτερος έκανε βουτιές για να κλέψει την μπάλα με τη διαφορά στους 30 πόντους!

Πώς να μην νικήσει ο Ολυμπιακός πηγαίνοντας τις διαφορές του, αρκετές φορές στο +32 και κάνα δυο στο +35; Με έξι νίκες στα εφτά τελευταία παιχνίδια του, βλέπει ξεκάθαρα μπροστά του το πλεονέκτημα έδρας. Του μένουν τρια ματς ακόμα, με Μονακό και Βιλερμπάν την ερχόμενη εβδομάδα και ολοκληρώνουν με την Μπαρτσελόνα μέσα στο ΣΕΦ, ανήμερα της πρωταπριλιάς.

Μια θέση που θα δίνει πλεονέκτημα στα πλέι-οφ δεν θα' ναι ψέμα...

Ο Παναθηναϊκός υποφέρει

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για τον Παναθηναϊκό. Ναι, εντάξει η χρονιά έχει στραβώσει, έγιναν λάθη, υπάρχει πάντα ως αφετηρία η εγκατάλειψη της ομάδας από τον μεγαλομέτοχό της, αλλά δεν είναι αποδεκτή για το όνομα και την ιστορία του κλαμπ εμφάνιση σαν αυτή της πρώτης περιόδου. Πνευματική προετοιμασία μηδέν. Πίστη, ακόμη πιο κάτω. Με εξαίρεση το ξεκίνημα της τρίτης περιόδου το μοναδικό διάστημα όπου φάνηκε μια λάμψη στους "πράσινους", όλο το υπόλοιπο ματς ήταν ένας εφιάλτης.

Ο Παναθηναϊκός υποφέρει πλέον στην Ευρωλίγκα γιατί απλά περιμένει να τελειώσει η χρονιά και να βγάλει την υποχρέωση. Το ήξερε αυτό, ωστόσο, από την στιγμή που έχασε στον τελικό του Κυπέλλου και έμεινε με μοναδικό κίνητρο μέσα στη χρονιά να φτάσει ακμαίος στα πλέι-οφ του πρωταθλήματος. Έπρεπε να είναι προετοιμασμένος, δεν φτάνουν τα ματς-αναλαμπές όπως με την Βιλερμπάν ή τον Αστέρα.

Μπήκε, όμως, στο ΣΕΦ χάνοντας το ματς με συνοπτικές διαδικασίες. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει εξαντλήσει και όλα τα τρικ (αγωνιστικά, ή επικοινωνιακά) για να "γυρίσει" τη χρονιά ανάποδα. Δεν γίνεται. Ο Πρίφτης δεν θέλησε να κάνει κριτική μετά την ήττα. Προτιμάει να τα πει με τους παίκτες του, για να βρουν από κοινού τη λύση. Αν όμως τώρα που τελειώνει η EuroLeague, ακόμη κουβεντιάζουν στον Παναθηναϊκό, δύσκολα θα βρουν την άκρη.