Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός πρώτο ντέρμπι, πρώτες απαντήσεις στη Ρόδο
Δεν είπαν όχι στο ραντεβού τους για τον τελικό του Σουπερ Καπ κι ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, που διεκδικούν το πρώτο τρόπαιο της χρονιάς. Όχι τόσο σημαντικό, αλλά σε ένα πολύ ουσιαστικό ματς για τη συνέχεια της χρονιάς
Όπως αναμενόταν. Το ραντεβού των "αιωνίων" έκλεισε μετά από τις δυο νίκες τους στο Σούπερ Καπ κι έτσι για πρώτη φορά φέτος, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα αναμετρηθούν μεταξύ τους (30/09, 20:30, ΕΡΤ3, LIVE SPORT24) διεκδικώντας τον πρώτο τίτλο της σεζόν. Τον λιγότερο σημαντικό, βεβαίως, αλλά ποιος είπε ότι "κόκκινοι" και "πράσινοι" μπορούν να αδιαφορήσουν για το τρόπαιο που θα απονεμηθεί στο νικητή, το βράδυ του Σαββάτου, στη Ρόδο. Θέλουν, δεν θέλουν, θα προσπαθήσουν -με όσα όπλα διαθέτουν στην δεδομένη χρονική στιγμή- να το κατακτήσουν.
Από το καυτό καλοκαίρι των μεταγραφών, κυρίως λόγω της μετακίνησης του Κώστα Σλούκα στον Παναθηναϊκό, τη λαχτάρα των πρασίνων να ξαναγίνουν ομάδα της ευρωπαϊκής ελίτ, το μέγιστο κίνητρο για τον Ολυμπιακό να παραμείνει στην κορυφή τη σεζόν που ο μεγάλος του αντίπαλος φιλοδοξεί -σύμφωνα με τον προπονητή του- να ανακτήσει τα πρωτεία και να φτάσει, τουλάχιστον, μέχρι το φάιναλ-φορ.
Νωρίς-νωρίς, λοιπόν, θα ξεκινήσει το γαϊτανάκι των μεγάλων ντέρμπι, να μάθουμε και τις πρώτες απαντήσεις για τα ερωτηματικά που τέθηκαν στο μεταγραφικό παζάρι. Τις πρώτες, αλλά όχι και τις τελικές, αφού βρισκόμαστε μόλις στο ξεκίνημα της περιόδου, η διαδρομή μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος μοιάζει σαν ένας υπερ-μαραθώνιος.
Όπως και να' χει ο πρώιμος αυτός τελικός, έχει μπασκετική ίντριγκα, ενδιαφέρον, έστω κι αν το αποτέλεσμα μπορεί, εν τέλει, να μη σημαίνει τίποτε για το μέλλον και των δυο. Άλλωσε πριν προλάβει ο ένας να πανηγυρίσει κι ο άλλος να σηκώσει κεφάλι, θα ξαναμπούν στο γήπεδο, την ερχόμενη Παρασκευή για την πρώτη ευρωπαϊκή τους συνάντηση (στο ΟΑΚΑ)!
Η συνταγή του Ολυμπιακού σε βερσιόν... Μιλουτίνοβ
Δεν γίναμε σοφότεροι από τους δυο ημιτελικούς στη Ρόδο. Λίγο πιο εύκολα ο Ολυμπιακός, λίγο πιο δύσκολα ο Παναθηναϊκός, σίγουρα όμως ποιοτικά ανώτεροι και με περισσότερες λύσεις από τις μαχητικές ομάδες Περιστερίου και ΠΑΟΚ, έδειξαν αυτά που προλάβαμε να δούμε στα φιλικά προετοιμασίας. Κι αυτά, άλλωστε, τα παιχνίδια τέτοια ήταν.
Ο Ολυμπιακός ακολούθησε τη γνωστή συνταγή που τον έφερε στην κορυφή. Καλή άμυνα, γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας (22 ασίστ), πολλά σουτ (12/23 τρίποντα) και μεγάλος πλουραλισμός στην επίθεση με 10 από τους 11 παίκτες να σκοράρουν και μόνο τον Λουκ Σίκμα να δείχνει ένα κλικ πίσω από τους υπόλοιπους. Λογικό. Μέχρι τώρα και στα δυο μόλις φιλικά που έδωσε η πομάδα του, ο Αμερικανός έπαιζε στο "5", για να καλύψει το κενό του Μουσταφά Φαλ.
Καθώς ο Γάλλος επέστρεψε, ο Σίκμα μετακόμισε στην φυσική του θέση, στην οποία, όμως, θα χρειαστεί και χρόνο και ματς μέχρι να προσαρμόσει τα δικά του εξαρτήματα στη μηχανή του Ολυμπιακού. Όλα τα υπόλοιπα λειτουργούσαν, όπως ξέρουμε με βάση τα χρονικά δεδομένα της σεζόν. Όλα; Όχι ακριβώς.
Στο δοκιμασμένο και επιτυχημένο τρόπο να κερδίζει τα ματς, ο Ολυμπιακός έχει προσθέσει μια διαφορετική βερσιόν, με την μορφή του Νίκολα Μιλουτίνοβ να δεσπόζει μέσα στη ρακέτα. Ο Σέρβος έρχεται με φόρα από το Μουντομπάσκετ, βγάζει ενέργεια, τελειώνει φάσεις, παίρνει ριμπάουντ και μοιάζει κυρίαρχος.
Ο Μπαρτζώκας ζητάει την αξιοποίηση του "Μιλου", που έχει βελτιώσει παρά πολύ και την αξιοποίηση των συμπαικτών του. Αυτό που ήθελε να δει ο προπονητής του Ολυμπιακού στον χθεσινό αγώνα ήταν ο βαθμός ετοιμότητας του Φαλ. Ο Γάλλος είχε διάφορα προβλήματα στην προετοιμασία, αυτό ήταν το πρώτο του ματς και είναι φανερό ότι θέλει ματς στα πόδια του, για να επιστρέψει στα στάνταρ.
Είναι κομβικός ο ρόλος του "Μους" -δίπλα, ή σε βίους παράλληλους με τον Μιλουτίνοβ- και εκεί θα επικεντρωθεί η προετοιμασία του Ολυμπιακού τις επόμενες μέρες. Ήδη, πάντως, στο τελευταίο από τα τρία πεντάλεπτα που είχε προγραμματιστεί να αγωνιστεί, ήταν πολύ καλύτερος σε σχέση με το πρώτο.
Κατά τ΄άλλα, ο Ολυμπιακός είδε τον Τόμας Γουόκαπ να διευθύνει μαεστρικά την ομάδα του, με τον Γουίλιαμς Γκος να του δίνει πολλές ανάσες, αλλά και να αναλαμβάνει ρόλο εκτελεστή, με συνολικά 5/6 σουτ και 4/6 βολές. Οι δυο Αμερικανοί θα μοιραστούν τη θέση στο "1", ο Γκος μοιάζει αποφασισμένος για το ποιοτικό άλμα, απαιτείται, ωστόσο και επιμονή και διάρκεια...
Αυτό που ευαγγελίζεται ο Μπαρτζώκας, μια ομάδα με αλτρουισμό, πολλές επιλογές και εξίσου αποτελεσματική τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση, φάνηκε αρκετά στο ματς με το Περιστέρι. Προφανώς περιμένουμε περισσότερους αγώνες, για σαφέστερο δείγμα και ασφαλέστερα συμπεράσματα.
Υπάρχει επίσης και κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο Ολυμπιακός της EuroLeague -σε σχέση με εκείνο της Ελλάδας- θα είναι δυο παίκτες επιπλέον. Μπορεί σε τελική ανάλυση να μην είναι πρόβλημα, στην εποχή όμως που αναζητείται χημεία, ίσως αυτό το "μπες-βγες" να μπερδεύει περισσότερο...
Ο άσος (Σλούκας) και το πέντε (Λεσορ)
Λένε ότι μια καλή ομάδα μπάσκετ ξεκινάει από το "1" και το "5". Αν βρει αυτές τις δυο βασικές σταθερές, όλα τα υπόλοιπα, αργά ή γρήγορα, θα έρθουν. Ο Παναθηναϊκός θα ποντάρει πάρα πολύ, τουλάχιστον σε αυτό το ξεκίνημα της χρονιάς σε Σλούκα και Λεσόρ. Οι δικές τους συνεργασίες καθορίζουν εν πολλοίς το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, με τα συνεχόμενα πικ εν ρολ και τα καλά τελειώματα του Γάλλου, από τις ασίστ του Έλληνα διεθνή.
Ο Σλούκας έχει μια ξεχωριστή ικανότητα να αξιοποιεί τον εκάστοτε σέντερ των ομάδων του, ενώ ο Λεσορ που έκανε ένα σπουδαίο "ξεπέταγμα" με την Παρτιζάν, μοιάζει έτοιμος να ανταποκριθεί σε ό,τι του ζητάει και ο Παναθηναϊκός. Και κόντρα στον ΠΑΟΚ -ειδικά στο πρώτο μέρος- ο Γάλλος έκανε θραύση στην επίθεση, παίρνοντας πολλές επιθέσεις και βγάζοντας πάθος και ενέργεια με την μπάλα στα χέρια.
Το βασικό ερώτημα για τον Παναθηναϊκό είναι τι γίνεται όταν Σλούκας και Λεσόρ πάνε στον πάγκο. Ο Μπαλτσερόφσκι τέθηκε εκτός ομάδας (ίσως στον τελικό να δώσει το παρών γιατί η φροντ-λάιν του Ολυμπιακού είναι πολύ πιο ψηλή και δυνατή από εκείνη του ΠΑΟΚ) σαν έβδομος ξένος, ίσως γιατί ο Αταμάν ήθελε να δει τι ψάρια πιάνει ο Κώστας Αντετοκούνμπο.
Ο αδερφός του Γιάννη παραμένει πολύ εντυπωσιακός όταν η μπάλα είναι στον αέρα (ριμπάουντ, κοψίματα) εξακολουθεί όμως να κάνει εύκολα τα φάουλ και να χάνει φάσεις σε άμυνα και επίθεση. Αντί του Σλούκα, επέστρεψε ο Λούκα Βιλντόζα. Ο εκρηκτικός Αργεντίνος δεν ξεκίνησε καλά, αλλά στο δεύτερο μέρος "καθάρισε" το ματς με τα μακρινά σουτ, δεν είναι όμως το ίδιο καλός δημιουργός όπως ο Σλούκας.
Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός τελείωσε το ματς με 15 ασίστ, σχετικά λίγες για τις συνολικές ικανότητες μιας ομάδας που όπως είπε ο προπονητής της θέλει να παίξει γρήγορο μπάσκετ. Σχεδόν οι μισές (7) έφυγαν από τα χέρια του Σλούκα. Είναι ένα ζήτημα που απαιτεί δουλειά, προπονήσεις και φυσικά αγώνες. Είναι λογικό ο Παναθηναϊκός που ψάχνεται, να προετοιμάζεται μέσα από επίσημα παιχνίδια, είτε στο πρωτάθλημα, είτε στην Ευρωλίγκα.
Η εικόνα των "πρασίνων" δεν ήταν ολοκληρωμένη, αφού έλειπαν δυο παίκτες-κλειδιά, όπως ο Μήτογλου και ο Παπαπέτρου, είδαμε ωστόσο ξανά τον Κάιλ Γκάι να κάνει με επιτυχία για αυτό που αποκτήθηκε. Ήταν αγχωμένος στο ξεκίνημα της προετοιμασίας ο βραχύσωμος Αμερικανός, αλλά από το τουρνουά της προηγούμενης εβδομάδας, πήρε και χρόνο και αυτοπεποίθηση.
Με 14π (4/6τρ) σε λιγότερο από 23 λεπτά συμμετοχής ο μπόμπερ που έκανε θραύση στην Ισπανία, δείχνει ότι μπορεί να προσαρμοστεί και σε μια ομάδα υψηλών προδιαγραφών, παίζοντας και σουτάροντας λιγότερο, αλλά έχοντας πολύ σημαντικό ρόλο στην ομάδα του...
✍ Όλα αυτά συνιστούν ένα πολύ ωραίο ντεκόρ για την πρώτη μονομαχία των δυο μεγάλων κλαμπ μέσα στη χρονιά. Εντάξει δεν είναι ο τελικός των τελικών, όπως και να' χει, όμως, ένα Κύπελλο που διεκδικούν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν μπορεί να θεωρηθεί ... αμελητέο. Κάθε άλλο.
✍ Περιστέρι και ΠΑΟΚ δεν φτιάχτηκαν για να ανταγωνιστούν τις δυο κορυφαίες ομάδες μας στην EuroLeague. Και ο δικός τους δρόμος -μέχρι το τέλος της χρονιάς- έχει πολλά χιλιόμετρα. Σίγουρα θέλουν να' ναι καλύτεροι από την περσινή σεζόν. Ο Σπανούλης ποντάρει πολλά σε δυο ξένους που πέρσι φορούσαν τη φανέλα του Δικεφάλου (Χαντς, Ρενφρο) έχει σίγουρα ποιοτικότερη βάση Ελλήνων παικτών ενώ ο Τακιανός συνεχίζει την καλή παράδοση του ΠΑΟΚ που κάθε χρόνο φέρνει δυο-τρεις εξαιρετικούς Αμερικανούς. Ο Μακνίς δεν φοβήθηκε τον Λεσόρ έχει πολλά προσόντα, αν και λίγο ακατέργαστος και σίγουρα θα προσφέρει πολύ θέαμα και ουσία...