Εικοσαρίζουν από σήμερα (4/6) οι μονομαχίες Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού (21:15, ΕΡΤ3 και LIVE από το SPORT24) για την ανάδειξη του πρωταθλητή Ελλάδας. Η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, σχεδόν άπαντες οι πρωταγωνιστές του, έχουν παρελάσει από τους τελικούς ανάμεσα στους "αιωνίους". Το πιο συνηθισμένο ζευγάρι από τη σεζόν 1992-93, όταν για πρώτη φορά βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο.

Τι έχουν δει τα μάτια μας, λοιπόν; Τα πάντα. Ένταση, νεύρα, υπερβολές, φανατισμό, διακοπές, διαμαρτυρίες αλλά και παικταράδες, σπουδαίους προπονητές, πολύ μπάσκετ και τεράστια ματς, που έμειναν στην ιστορία. Είναι κρίμα που πολλές φορές η αιώνια κόντρα έφτασε στα όρια του άκρατου μίσους και σκέπασε οτιδήποτε άλλο, παρόλα αυτά με όλα τα στραβά τους, οι 19 αναμετρήσεις ή αν προτιμάτε οι 82 αγώνες που έχουν δώσει "ερυθρόλευκοι" και "πράσινοι" στους τελικούς έχουν ξεχωριστή σημασία.

Αυτό το κολάζ αναμνήσεων έρχεται κάθε φορά, που δυο μονομάχοι στέκονται στο τζάμπολ, όπως θα κάνουν Φαλ και Παπαγιάννης το βράδυ της Κυριακής στο ΣΕΦ. Ακόμα και όταν η διαφορά δυναμικότητας ή τα προγνωστικά γέρνουν στη μια πλευρά, όπως συμβαίνει φέτος με τον Ολυμπιακό, υπάρχει πάντα εκείνο το κλισέ που λέει για τις ιδιαιτερότητες των αιώνιων ντέρμπι.

Θα ανασκαλέψουμε μαζί το παρελθόν με γεγονότα, πρόσωπα, ρεκόρ και αριθμούς. Έχοντας ζήσει από κοντά και τις 19 φορές που οι δυο τους βρέθηκαν ενώπιος ενωπίων, σας βεβαιώνουμε ότι τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με την ατμόσφαιρα, την ένταση και το πάθος για τη νίκη σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι του ευρωπαϊκού μπάσκετ, εκτός ίσως από τα Παρτιζάν - Ερυθρός Αστέρας.

Το πρώτο αίμα...

Δέκα εννιά τελικοί, ως τώρα λοιπόν. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 12-7 τίτλους, ή 44-38 στις νίκες. Από την πρώτη φορά, πάντως, που οι δυο ομάδες βρέθηκαν αντίπαλοι για τον τίτλο, η ένταση έσπασε τα κοντέρ, τα νεύρα τεντώθηκαν στα άκρα, το μέλλον μόλις είχε... ξεκινήσει, εκείνο τον Μάιο του 1993 στο κλειστό της Γλυφάδας, έδρα τότε των "πρασίνων".

Ακόμα έπαιζε μπάσκετ ο Νίκος Γκάλης, που είχε κατέβει στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, ενώ στον πάγκο του Ολυμπιακού καθόταν ο Γιάννης Ιωαννίδης. Η κυριαρχία της Θεσσαλονίκης τελείωνε οριστικά με δυο ανθρώπους που είχαν δοξάσει τον Άρη στα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα.

Λένε ότι με την πάροδο του χρόνου η κατάσταση εκτραχύνθηκε. Στην περίπτωση του Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο μπάσκετ, μπήκαν (με) στην πρίζα από την αρχή. Οι τελικοί του '93 μπορεί να ξεκίνησαν σε μουδιασμένη ατμόσφαιρα, λόγω του τραγικού συμβάντος με τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς - λίγες μέρες πριν στον τελευταίο ημιτελικό του Πανιωνίου με τον Παναθηναϊκό- έληξαν όμως μέσα σε μια... πραγματική παρωδία.

Ο Παναθηναϊκός - μετά το 2-1 του Ολυμπιακού μέσα στη Γλυφάδα- με απόφαση του Παύλου Γιαννακόπουλου (για την οποία χρόνια αργότερα είπε ότι είχε μετανιώσει) αποχώρησε από τους τελικούς, διαμαρτυρόμενος για την αλλαγή του διαιτητή Νίκου Παπαδημητρίου. Ο Γιαννιώτης ρέφερι το πρωί του αγώνα είχε επικαλεστεί οφθαλμολογικό πρόβλημα (επιπεφυκίτιδα) και μετά "ψυχολογική αδυναμία", με αποτέλεσμα η Επιτροπή Ορισμού Διαιτητών να τον αντικαταστήσει με τον Στέλιο Κουκουλεκίδη.

Ο Παναθηναϊκός δεν κατεβαίνει στον τέταρτο αγώνα, με τον Ολυμπιακό να στέφεται πρωταθλητής μετά από 15 χρόνια κι αφού πρώτα έχει γίνει "οικογενειακό διπλό", χόρεψαν νούμερα καμπαρέ χορεύτριες ελαφρά ενδεδυμένες και οι οπαδοί του Ολυμπιακού έριξαν... κότες μέσα στο γήπεδο. Ο Ζάρκο Πάσπαλι με 27.2 πόντους μέσο όρο στους τρεις αγώνες κάνει ρεκόρ στην ιστορία των αιώνιων τελικών.

Η αντιπαλότητα έφτασε στα ύψη τα επόμενα χρόνια, με τους αιώνιους να μεταφέρουν την κόντρα τους στο εξωτερικό παίζοντας σε δυο ημιτελικούς EuroLeague. Το 1995 οι τελικοί δημιουργούν το απόλυτο χάος, που επιτείνεται ακόμα περισσότερο με τη δολοφονία του "πράσινου" οπαδού Γιώργου Καρνέζη, αρκετή ώρα μετά τον 4ο τελικό.

Ο Γιώργος Λιάνης, υφυπουργός τότε αθλητισμού, καλεί Σωκράτη Κόκκαλη και Παύλο Γιαννακόπουλο στο Γραφείο του για να ηρεμήσει η κατάσταση. Μπροστά στον Λιάνη οι πρόεδροι συμφωνούν, από πίσω όμως μαίνεται η μάχη για τον πέμπτο τελικό, στα Γραφεία του ΕΣΑΚΕ επικρατεί ένας πανικός με τα εισιτήρια που αναζητούν οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι από τον ταμία (μακαρίτης κι αυτός) της λίγκας Φραγκίσκο Δανιηλίδη.

Ο πέμπτος τελικός γίνεται με μια μέρα καθυστέρηση και τελειώνει 45-44, με άστοχο τρίποντο του Νίκου Οικονόμου, ριμπάουντ του Βράνκοβιτς αλλά και κλέψιμο του Σιγάλα στον Σοκ. Στην ιστορία μένουν οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις των δυο προπονητών (Γιάννης Ιωαννίδης και Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου) και οι εμφανίσεις του Έντι Τζόνσον (μ.ο 20.3 πόντοι) που μέσα στο γενικό χαμό θα δηλώσει: "Παιδιά εγώ είμαι Αμερικανός, δεν μισώ κανέναν, αλλά θέλω και να κερδίζω..."

Ένα χρόνο αργότερα, ο Ιωαννίδης θα ολοκληρώσει την θητεία του στον Πειραιά με την ομάδα του να πετυχαίνει ένα ανεπανάληπτο σκορ: 73-38. Το εκκωφαντικό +35 που διαμορφώνει το τελικό 3-2 υπέρ του Ολυμπιακού δεν είναι αρκετό να αλλάξει τη διαμορφωμένη κατάσταση, καθώς οι σχέσεις του προπονητή με τον πρόεδρο Σωκράτη Κόκκαλη βρίσκονται στο σημείο μηδέν: "Η συνταγή δεν αλλάζει" λέει ο Κόκκαλης μετά τον πέμπτο αγώνα, δυο μέρες μετά όμως απαντάει στην επιστολή που του έχει στείλει ο Ιωαννίδης πριν ξεκινήσουν οι τελικοί και δέχεται την παραίτηση του "ξανθού".

Ο Παναθηναϊκός - πρωταθλητής Ευρώπης από το Παρίσι - φεύγει ντροπιασμένος, με τον Ντομινίκ Γουίλκινς να την "έχει κοπανήσει" πριν από τον πέμπτο τελικό, προφασιζόμενος τον τραυματισμό του, αλλά επί της ουσίας μη αντέχοντας τον υπεροπτικό Μπόζα Μάλκοβιτς

Παράδοση-παραλαβή το 1999

Ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα του 1998 (από τον ΠΑΟΚ) αλλά η παράδοση-παραλαβή από τον Ολυμπιακό έγινε στους τελικούς του 1999 με την πρώτη νίκη του Παναθηναϊκού μέσα στο ΣΕΦ. Μια αλλοπρόσαλλη σεζόν, όπου οι "πράσινοι" είχαν μειονέκτημα έδρας και βρίσκονταν με την πλάτη στον τοίχο.

Μέχρι να βγουν οι Σούμποτιτς και Μποντιρόγκα με πούρα για να πανηγυρίσουν μπροστά σε 3.000 παναθηναϊκούς, η σεζόν είχε κυλήσει μέσα σε ένα καταιγισμό γεγονότων. Το "Τρίποντο" έγραφε χαρακτηριστικά: "Ο Ολυμπιακός είχε πλεονέκτημα έδρας, η τύχη του Σούμποτιτς ήταν προδιαγεγραμμένη, τον Ράτζα τον κυνηγούσαν με αυγά και με γιαούρτια, ο Οικονόμου εθεωρείτο ξένο σώμα, ο Παύλος Γιαννακόπουλος δήλωνε απών και ο κόσμος διχασμένος από την επικείμενη έλευση του Ιωαννίδη. Κι όμως. Ο Παναθηναϊκός τελικά θριάμβευσε ενάντια σε Θεούς και δαίμονες κόντρα στη λογική..."

Τα τρίποντα του Ράτζα (από το κέντρο) στο ημίχρονο για το 29-29 (που ανέτρεψε μια διαφορά 10 πόντων υπέρ του Ολυμπιακού) και του Οικονόμου για το 58-51, συν ένα απίθανο καλάθι του Τζεντίλε, διαμορφώνουν το σκηνικό υπέρ του Παναθηναϊκού, που κάνει το διπλό και ανατρέπει τα πάντα!

Η απόλυτη "πράσινη" κυριαρχία

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς καταφτάνει το καλοκαίρι του 1999 για να κοουτσάρει τον Παναθηναϊκό. Αρχικά τον βολιδοσκοπεί ο Ολυμπιακός, που καταλήγει όμως στην... επιστροφή Ιωαννίδη, το φλερτ του οποίου με τον ΠΑΟ "χαλάει" λόγω της αντίδρασης των οπαδών και την αλλαγή πλεύσης του Παύλου Γιαννακόπουλου. Κανείς δεν υποψιάζεται το τι θα επακολουθήσει.

Με πρωταγωνιστή τον Φραγκίσκο Αλβέρτη στον πέμπτο τελικό του 2001, ο Παναθηναϊκός "σβήνει" τα όνειρα του Ολυμπιακού του Ηλία Ζούρου (και των Ρίβερς, Ράτζα, Οικονόμου), κάνοντας ένα σερί 13-0 (οι 9 πόντοι από τον αρχηγό του Παναθηναϊκού) και ο Ομπράντοβιτς κερδίζει τον πρώτο του τίτλο με αντίπαλο τους "ερυθρόλευκους" (είχε κερδίσει κι εκείνο του 2000, με αντίπαλο όμως τον ΠΑΟΚ του Στογιάκοβιτς).

Οι "πράσινοι", πρωταθλητές για τέσσερα σερί χρόνια, θα υποχωρήσουν προς στιγμήν το 2002 όταν ο Ολυμπιακός τους αποκλείει στα ημιτελικά playoffs (τον τίτλο πάντως θα πάρει η ΑΕΚ), επιστρέφουν δριμύτεροι ωστόσο ένα χρόνο μετά και εκμεταλλεύονται την παρατεταμένη κρίση που βιώνει ο αιώνιος αντίπαλος. Ο Σωκράτης Κόκκαλης είναι παρών-απών και θα περάσουν τέσσερα χρόνια, μέχρι οι "ερυθρόλευκοι" να βρεθούν ξανά σε τελικούς, έχοντας πλέον και την οικονομική βοήθεια των Αγγελόπουλων (θα αναλάβουν εξ ολοκλήρου το 2009).

Ο Γιόνας Καζλάουσκας θα συμμαζέψει εν μέρει την κατάσταση και οι Πειραιώτες ανακτούν την αξιοπιστία τους, παίζοντας ξανά σε σειρά τελικών τη σεζόν 2005-06. Ο Παναθηναϊκός θα κάνει ένα εντυπωσιακό 18-7 κερδίζοντας εφτά σερί τίτλους σε αντίστοιχους τελικούς με τον Ολυμπιακό.

Η εγκαθίδρυση της αυτοκρατορίας του Παναθηναϊκού, εντός συνόρων, ο μύθος του Ομπράντοβιτς, ο κορμός με Διαμαντίδη, Μπατίστ, Τσαρτσαρή, Σπανούλη, Φώτση, Γιασικεβίτσιους, Χατζηβρέττα και σία όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως έβαλαν στην πρέσα τον Ολυμπιακό για μια εφταετία. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν τιτάνια προσπάθεια να ισορροπήσουν και να ανατρέψουν μια διαμορφωμένη σε βάρος τους κατάσταση.

Είδαν, όμως, τον Παναθηναϊκό να παίρνει διαρκώς το... γλυκό από το βάζο. Οι "πράσινοι" μοιάζουν ανίκητοι, ξεκινούν το σερί με σκούπα (3-0 το 2006) τρεις φορές δεν χρειάζονται πέντε τελικούς (κερδίζουν με 3-1), ενώ δυο χρονιές επικρατούν με μειονέκτημα έδρας (2009 και 2011).

Ο Ολυμπιακός αλλάζει προπονητές, φέρνει σπουδαίους Έλληνες και ξένους παίκτες (Παπαλουκάς, Μπουρούσης, Τσίλντρες, Βασιλόπουλος,Τεόντοσιτς, Γκριρ, Κλέιζα, Πεν) αλλά δεν τα καταφέρνει. Θα διαμαρτυρηθεί το 2007 για το non call στον φοβερό τρίτο τελικό με το φάουλ του Διαμαντίδη πάνω στον Πεν, το 2009 για το φάουλ του Γιασικεβίτσιους στον Παπαλουκά και πιο πολύ για τα σφυρίγματα του τρίτου τελικού το 2010 όταν προηγήθηκε με +14 πόντους...

Τα επεισόδια δεν λείπουν είτε σοβαρά (όπως το 2006 με την επίθεση σε βάρος των παικτών του Ολυμπιακού) είτε τα επόμενα χρόνια με αποκορύφωμα τον τέταρτο τελικό του 2010, που κράτησε... τέσσερις ώρες, εκκένωση των εξεδρών στο ΣΕΦ, όχι όμως τόσο, για να σταματήσουν οι ρίψεις αντικειμένων που οδήγησαν τους ρέφερι σε οριστική διακοπή του αγώνα.

Ο Ίβκοβιτς κερδίζει τον κουμπάρο του

Το καλοκαίρι του 2010, ο Βασίλης Σπανούλης ταράζει τα νερά και υπογράφει στον Ολυμπιακό. Την ίδια εποχή οι Αγγελόπουλοι συμφωνούν με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, που επιστρέφει στον Πειραιά μετά από 13 χρόνια. "Τώρα ο αντίπαλος πάγκος δεν έχει πλεονέκτημα" λέει με νόημα, αλλά στην πρώτη του σεζόν θα αρκεστεί στο Κύπελλο Ελλάδας. Στο πρωτάθλημα θα θριαμβεύσει πάλι ο κουμπάρος του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Ο Παναθηναϊκός σπάει ξανά το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού, ο Ντούντα τα βάζει με τους διαιτητές και γίνεται ένας επικός τέταρτος τελικός στο ΟΑΚΑ. Οι "ερυθρόλευκοι" προσπαθούν να ξαναγυρίσουν το ματς στο ΣΕΦ αλλά οι άστοχες βολές (δυο από τον Παπαλουκά και μία από τον Μαυροκεφαλίδη) κρατούν το ματς ισόπαλο 83-83. Οι "πράσινοι" επικρατούν με 101-94 στην παράταση.

Το τέλος του παναθηναϊκού σερί θα έρθει δώδεκα μήνες μετά. Ο Ολυμπιακός με το δίδυμο Σπανούλη-Πρίντεζη επικεφαλής, τη γενιά των Παπανικολάου, Σλούκα, Μάντζαρη να μεγαλώνει, τον Έισι Λο, τον Κάιλ Χάινς, τον Πέρο Άντιτς φτάνει στην πηγή μετά από 15 χρόνια. Η σειρά... δεν ξεκινάει στην ώρα της (αφού το πούλμαν του Παναθηναϊκού δέχεται επίθεση με πέτρες) αλλά όταν αρχίζει βρίσκει τους "ερυθρόλευκους" αποφασισμένους να κάνουν ένα αστραφτερό νταμπλ, αφού λίγες μέρες νωρίτερα είχαν θριαμβεύσει στον επικό τελικό της EuroLeague της Κωνσταντινούπολης...

Από τον Πεδουλάκη και τον Αλβέρτη μέχρι την Σπανουλιάδα...

Ο Ολυμπιακός άλλαξε -προς στιγμήν- τα δεδομένα. Κερδίζοντας μάλιστα τη δεύτερη σερί Ευρωλίγκα το 2013 ήταν έτοιμος να πανηγυρίσει και το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός όμως του Αργύρη Πεδουλάκη προετοιμαζόταν για τα playoffs χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος.

Παρά το αβαντάζ έδρας των "ερυθρολεύκων" ξεκίνησαν τη σειρά με μπρέικ και σε πείσμα όλων των προγνωστικών, πήραν τον τίτλο με 3-0! Ο τελευταίος τελικός διακόπτεται λίγο πριν το τέλος λόγω του... βομβαρδισμού του παρκέ από αντικείμενα. Το σκορ είναι 76-72 υπέρ του Παναθηναϊκού, το ματς θα κατακυρωθεί υπέρ του και θα πάρει ένα τίτλο που πανηγύρισε δεόντως. Ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα γνωρίζει τον απόλυτο αιφνιδιασμό.

Ένα χρόνο αργότερα ο Φραγκίσκος Αλβέρτης θα γράψει ιστορία, αφού γίνεται ο πρώτος παίκτης που κερδίσει έναν αιώνιο τελικό και με την ιδιότητα του πρώτου προπονητή. Ο εμβληματικός αρχηγός αναλαμβάνει την "πράσινη" ομάδα αντί του Πεδουλάκη (γύρισε αργότερα όχι μία αλλά... τρεις φορές) και ο τίτλος έρχεται με περιπετειώδη τρόπο.

Ο Ολυμπιακός κάνει μπρέικ στον τρίτο τελικό και μοιάζει να βρίσκεται μια ανάσα πριν τον τίτλο. Όμως ο Παναθηναϊκός θα απαντήσει με τον ίδιο τρόπο σε ένα τρομερό τέταρτο τελικό στον οποίο οι "πράσινοι" προηγούνται ακόμα και με +13 πόντους, οι "ερυθρόλευκοι" μαζεύουν τη διαφορά στο τέλος και χάνουν ευκαιρία να ισοφαρίσουν στην τελευταία φάση όταν αστόχησε εκτός ισορροπίας ο Σπανούλης. Το 2-2 μέσα στο ΣΕΦ με 67-65, έγινε 3-2 στο ΟΑΚΑ.

Στους δυο σερί τίτλους του ΠΑΟ θα απαντήσει δυναμικά ο Ολυμπιακός με... αντίστοιχο τρόπο. Με προπονητή τον Γιάννη Σφαιρόπουλο πλέον οι Πειραιώτες δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης και το 2015 έκαναν το πρώτο σουίπ της ιστορίας τους στους τελικούς με τον "αιώνιο αντίπαλο". Ο τρίτος αγώνας λήγει με 93-74 μέσα σε αποθέωση για τον τίτλο, που ξαναπάει στον Πειραιά, σε μια σεζόν όπου ο Ολυμπιακός -στο πρωτάθλημα- είχε ένα εντυπωσιακό 5-0 κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Ακολουθεί η τρομερή "Σπανουλιάδα" του 2016, με τον αρχηγό του Ολυμπιακού να υπογράφει το 66-68 του δεύτερου και το 81-83 του τέταρτου τελικού, μπροστά μάλιστα από τον Δημήτρη Διαμαντίδη στο τελευταίο ματς του αρχηγού των "πρασίνων". Δυο τρομερά τρίποντα που μένουν ανεξίτηλα στην ιστορία, αν και στον Ολυμπιακό δεν ξεχνούν και εκείνα που καθόρισαν και το 2-1 στο Φάληρο (77-72).

Τα δυο του Πασκουάλ και το πρώτο του Μπαρτζώκα

Δύο σου και δύο μου, το πήγαιναν "πράσινοι" και "κόκκινοι". Μετά τα δυο του Ολυμπιακού, ήρθαν ισάριθμα του ΠΑΟ με προπονητή τον Τσάβι Πασκουάλ. Το 2017 με μπρέικ στον πέμπτο τελικό, που ολοκληρώθηκε με κενές εξέδρες, αφού στο +17 του Παναθηναϊκού, έπεσε βροχή από φωτοβολίδες.

Ένα χρόνο αργότερα, είχαμε απανωτά μπρέικ στη σειρά όπου ο Παναθηναϊκός είχε το αβαντάζ έδρας το οποίο του φάνηκε χρήσιμο στον πέμπτο αγώνα για να έρθει ο τίτλος με 84-70.

Ήταν η 13η συνεχής μονομαχία των δυο για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Θα συνεχιζόταν αν ο Ολυμπιακός δεν αποχωρούσε από το πρωτάθλημα τη σεζόν 2019-20, μετά τον αγώνα των δυο ομάδων για το Κύπελλο. Η επιστροφή τους στο πρωτάθλημα επανέφερε και τους τελικούς στην... κανονικότητα τους.

Στο κύκνειο άσμα του Γιώργου Πρίντεζη, ο Ολυμπιακός αναδεικνύεται πρωταθλητής με ένα εντυπωσιακό 3-0. Είναι ο πρώτος τίτλος του Γιώργου Μπαρτζώκα που είχε χάσει τους τελικούς του 2013 και του 2014

Κυρίαρχος ο Ομπράντοβιτς

Κάπως έτσι κύλησε η ιστορία από το 1993 και μετά. Τριάντα χρόνια μονομαχούν οι αιώνιοι, δεν έχουν... βαρεθεί ακόμα, να είστε σίγουροι.

Σε αυτές τις 19 μονομαχίες, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει τη μερίδα του λέοντος με 7 τίτλους. Μόλις μια φορά έχασε σε τελικούς από τον Ολυμπιακό ο "μάγιστρος" του Παναθηναϊκού (το 2012). Υπάρχει και η ήττα του στους ημιτελικούς του 2002, αλλά εδώ μιλάμε μόνο για τελικές σειρές. Το 2-0 του Τσάβι Πασκουάλ είναι το αμέσως επόμενο καλύτερο ρεκόρ για τους "πράσινους" προπονητές.

Σούμποτιτς και Αλβέρτης με 1-0 και Πεδουλάκης με 1-1 κλείνουν την σειρά των νικητών, ενώ Παβλίσεβιτς, Κιουμουρτζόγλου, Μάλκοβιτς, Μανωλόπουλος και Βόβορας ήταν οι κόουτς του Παναθηναϊκού που ηττήθηκαν από τον Ολυμπιακό...

Για τους "ερυθρόλευκους" ο Ιωαννίδης παραμένει με το 3-0 της δεκαετίας του 90, ο πολυνίκης σε αυτές τις μονομαχίες. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε 2 τίτλους σε 4 τελικούς και ακολουθούν Ίβκοβιτς (1-2) και Μπαρτζώκας (1-3). Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχασε τρεις σειρές τελικών ως προπονητής του Ολυμπιακού και από μία οι Καζλάουσκας, Γκέρσον και Ζούρος...

Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές

Οι τελικοί Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού είναι γεμάτα από φυσιογνωμίες. Έχουν παίξει σε αυτά τα πιο μεγάλα ονόματα του ελληνικού μπάσκετ. Από τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τον Φασούλα, την επόμενη γενιά με Αλβέρτη, Οικονόμου, Σιγάλα, Τόμιτς και Τάρλατς, μέχρι τους Σπανούλη-Διαμαντίδη που είναι πλέον παλαίμαχοι και τους σύγχρονους Σλούκα, Παπανικολάου και Καλάθη.

• Ο Βασίλης Σπανούλης με 46 αγώνες και 522 π (11.1) είναι πρώτος σκόρερ και έχει τις περισσότερες συμμετοχές σε αυτή την άτυπη καταμέτρηση των αιώνιων τελικών. Ο "V Span" έπαιξε 15 αγώνες με τον Παναθηναϊκό (161π) κι άλλους 31 με τον Ολυμπιακό (361π) κερδίζοντας 7 πρωταθλήματα (4 με τον ΠΑΟ, 3 με τον Ολυμπιακό).
• Τον ακολουθεί ο συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό, Γιωργος Πρίντεζης. Το κοντέρ έγραψε 45 ματς και 360π (μ.ο 8) με τέσσερα τρόπαια στην κατοχή του. Όλα με τον Ολυμπιακό

• Ο Δημήτρης Διαμαντίδης σταμάτησε νωρίτερα. Έγραψε λοιπόν 37 αγώνες και 408 πόντους (μ.ο 11) και έχει τους περισσότερους τίτλους από κάθε άλλον (συνολικά 8).
• Με 30 ματς βρίσκεται στην 4η θέση ο Φραγκίσκος Αλβέρτης (205π, μ.ο 6.8) που κατέκτησε (έναντι του Ολυμπιακού, πάντα) 6 τίτλους.
• Τριάντα αγώνες έχει και ο Αντώνης Φώτσης, που αν δεν έλειπε και κάποια χρόνια "στα ξένα" θα τους είχε ξεπεράσει όλους. Συνολικά 162 πόντους έχει σκοράρει, μετρώντας 7 τίτλους.
• Ένας ακόμα παίκτης του ιστορικού κορμού του Παναθηναϊκού, ο Κώστας Τσαρτσαρής, έχει 28 αγώνες (159π) και επίσης 7 πρωταθλήματα.
• Ο Κώστας Παπανικολάου είναι ο πρώτος από τους εν ενεργεία "βετεράνους" των αιώνιων σειρών. Συνολικά 26 αγώνες μετράει ο αρχηγός του Ολυμπιακού (175π) που έχει κερδίσει τρία πρωταθλήματα κόντρα στον ΠΑΟ. Μαζί του ο Βαγγέλης Μάντζαρης, επίσης με 26 ματς (175π) και τρεις τίτλους αλλά και ο Μάικ Μπατίστ, ο ξένος με τα περισσότερα παιχνίδια. Ο Αμερικανός έχει σκοράρει 297π στους τελικούς με τον Ολυμπιακό και μέτρησε συνολικά 7 πρωταθλήματα.
• Το τοπ-10 συμπληρώνουν με 25 αγώνες δυο "διπλοί" πράκτορες. Ο Στράτος Περπέρογλου (18 αγώνες με τον ΠΑΟ, 104π και 7 με τον Ολυμπιακό, 43π) που κέρδισε 4 τίτλους με τους "πράσινους" και ο Γιάννης Μπουρούσης (20 ματς με τον Ολυμπιακό, 227π και 5 με τον Παναθηναϊκό, 43π, με τον οποίο κατέκτησε και ένα τίτλο).
• Ο Νικ Καλάθης (203π και 4 τίτλους με τον Παναθηναϊκό) και ο εμβληματικός αρχηγός του Ολυμπιακού Μίλαν Τόμιτς (156, 3 πρωταθλήματα) έχουν από 23 αγώνες. Ο Μίλαν, μάλιστα, έχει ένα αντίστοιχο με του Αλβέρτη κατόρθωμα, αφού πανηγύρισε και δυο τίτλους ως συνεργάτης του Γιάννη Σφαιρόπουλο στον πάγκο των "ερυθρολεύκων".
• Με 22 αγώνες (19 με τον Ολυμπιακό, 104π και 3 με τον Παναθηναϊκό, 5π) θα βρούμε τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, που πήρε ένα πρωτάθλημα με τους "πράσινους"
• Και η 15άδα κλείνει με τον Νίκο Οικονόμου που μέτρησε συνολικά 20 αγώνες (18 με τον Παναθηναϊκό, 2 με τον Ολυμπιακό)μ συνολικά 201 πόντους και ένα τίτλο με την "πράσινη" ομάδα

Φυσικά η λίστα είναι ατέλειωτη και συνεχίσει να συμπληρώνεται. Το νέο κεφάλαιο της ιστορίας, εν τω μεταξύ, είναι έτοιμο να γραφτεί σε λίγες ώρες στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...

Μη χάσετε την Game Night: