Εντάξει το ξέρουμε, ο Γιάννης πρέπει να "προφυλαχθεί" σαν κόρη οφθαλμού, οι Μπακς άλλωστε γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή την κατάσταση του σουπερ σταρ δεν πρόκειται να διακινδυνεύσουν τίποτε και για κανένα λόγο κόμη και η παραμικρή ενόχληση που θα νιώθει, θα έρχεται η κρυάδα αντίστοιχη με αυτή που πήραν 20.000 νοματαίοι στο ΟΑΚΑ. Ο Αντετοκούνμπο αισθάνθηκε σφίξιμο στη μέση και προτιμήθηκε να μείνει εκτός.

Η εμφάνιση του με τα ρούχα της Εθνικής, όπως και του (επίσης τραυματία) Παπαπέτρου, είχε εξήγηση, αφού έπρεπε αμφότεροι να φωτογραφηθούν ... με τον υφυπουργό αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη που έκανε τη λεζάντα του πριν από το τζάμπολ και πόζαρε χαμογελαστός στα φλας των φωτορεπόρτερ.

Γράφαμε την Πέμπτη ότι η Εθνική ομάδα θα πρέπει να μάθει να παίζει (και να κερδίζει) χωρίς τον Γιάννη, όπως συνέβη στο εύκολο ματς με τη Γεωργία. Όπως εξελίσσεται η προετοιμασία, ωστόσο, μάλλον θα ισχύσει το αντίθετο. Να μαθουμε, δηλαδή, να παίζουμε ... με τον Γιάννη.

Ο Αντετοκούνμπο έχει εμφανιστεί στα μισά από τα τέσσερα φιλικά προετοιμασίας, μένουν άλλα δυο (που είναι και επίσημα) δύσκολα θα αγωνιστεί τόσο στο Βελιγράδι (εναντίον της Σερβίας στις 25/8) και στο ΟΑΚΑ (κόντρα στο Βέλγιο στις 28) κι ο βαθμός προσαρμογής τόσο της δικής του με την ομάδα, όσο και με το αντίστροφο τίθεται εν αμφιβόλω.

Θα μου πείτε "τι γκρινιάζεις τώρα, από τη στιγμή που ο Γιάννης έβαλε 31π σε 20 λεπτά με την Ισπανία και άλλους 24 στα σκάρτα 23' κόντρα στην Πολωνία, ποιό είναι το πρόβλημά σου"; Σωστό, μόνο που το Ευρωμπάσκετ δεν είναι ... τουρνουά Ακρόπολις, ή ένα φιλικό-φιέστα με την Ισπανία. Έχει ιδιαιτερότητες, στρατηγική και σίγουρα όχι διαιτησίες φιλικά προσκείμενες στις ημέτερες δυνάμεις.

Υποτίθεται ότι το ματς με την Τουρκία ήταν μια πρώτη πρόβα τζενεράλε για το τι θα συναντήσουμε στο Μιλάνο και στο Βερολίνο, καθώς οι γείτονες έχουν (στα χαρτιά) μια ισχυρή ομάδα με τρεις ΝΒΑερ, έναν από τους καλύτερους Αμερικανούς που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και μερικούς μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες στην Ευρωλίγκα. Και τον μαέστρο Αταμάν στον πάγκο.

Αν δεν παίξει σε αυτά τα ματς ο Γιάννης, για να νιώσει και την "κόντρα" που θα του βάλουν οι αντίπαλοι, να μπει σιγά-σιγά στη διαδικασία αυτών που θα συναντήσει ο ίδιος και η ομάδα στο Ευρωμπάσκετ, πότε θα το κάνει; Και πότε θα έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της ομάδας;

Αυτή τη στιγμή δεν είναι ξεκάθαρη, λόγω των απουσιών. Το σημειώνουμε ξανά. Η Εθνική δεν έχει τρέξει χιλιόμετρα με τον Αντετοκούνμπο για να' χει την πολυτέλεια να μην τον χρησιμοποιεί στα φιλικά, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού προπονητή και συμπαικτών υπάρχουν οι εικόνες του παρελθόντος. Δεν υπάρχουν. Και τα νερά ουσιαστικά μοιάζουν αχαρτογράφητα.

Αναγκαστικά, λοιπόν, πήγαμε ξανά στο Plan B. Δεν μας έλειψε, άλλωστε, μόνο ο Γιάννης. Εκτός ομάδας ήταν ακόμη ο μόνιμος απών Γιάννης Παπαγιάννης και ο από χθες τραυματίας Ιωάννης Παπαπέτρου.

Όχι ότι μας χάλασε το εναλλακτικό σχέδιο. Μια χαρά ήταν, γιατί και ματς σαν νοκ-άουτ έγινε, και ένταση υπήρξε και ο Αταμάν αποβλήθηκε και στο τέλος η Ελλάδα πήρε τη νίκη, χάρη σε μια έμπνευση του Δημήτρη Ιτούδη, που βολεύτηκε από το σχήμα των Τούρκων, έριξε στο παρκέ όλους τους δημιουργούς και εκτελεστές είχε στη διάθεση του.

Τους τρεις χαρισματικούς γκαρντ (Σλούκας, Καλάθης, Ντόρσεϊ) τον Παπανικολάου στο "4" και σέντερ-φορ τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Ήρθε με ανατροπή και ένα εντυπωσιακό 33-11 στο τελευταίο δωδεκάλεπτο του ματς, ωραίο μπάσκετ και αποθέωση από τι διψασμένο κοινό που είχε κατακλύσει το Ολυμπιακό Στάδιο απ΄άκρη σ' άκρη.

Κι αυτός Αντετοκούνμπο λέγεται...

Ανευ Γιάννη (και Παπαγιάννη) το ματς είχε πολύ Κώστα. Και απέναντι σε πολύ καλύτερους σέντερ, από τον Σερμαντίνι, όπως ο ΝΒΑερ Αλπερέν Σεγκούν, ή ο "κολοσσός" της Μπαρτσελόνα, Σερτάκ Σανλί, ο Αντετοκούνμπο νο 3, έδωσε ρεσιτάλ. Έκανε την καλύτερη εμφανισή του στα φιλικά έχοντας 19π με 8/11 δ, 1/3τρ, 13ρ, 2 κλεψίματα και 1 κόψιμο. Αν δεν έχανε και τις τέσσερις βολές που εκτέλεσε θα ήταν το τέλειο παιχνίδι, από ένα 24χρονο παιδί που ουσιαστικά κάνει τώρα τα άλματα του για να παίξει κανονικό μπάσκετ.

Η Εθνική Ομάδα, ελλείψει του Παπαγιάννη, του έδωσε άπλετο χρόνο που αυξήθηκε ακόμη περισσότερο μετά τον τραυματισμό του Γόντικα. Ουσιαστικά η ομάδα έχει μείνει με μοναδικό πεντάρι τον Κώστα, που ναι έχει ακόμη αρκετές αδυναμίες, δείχνει ωστόσο από αγώνα σε αγώνα καλύτερος και έτοιμος να ανταποκριθεί στις προκλήσεις.

Δεν θα του φορτώσει κανείς περισσότερες ευθύνες απ΄όσες του αναλογούν, τις παίρνει μόνος του και μοιάζει να τα καταφέρνει. Η εξέδρα δεν φώναξε το όνομα του, αποθέωσε ωστόσο πολλές φορές τα θεαματικά καρφώματα του και τις συνεργασίες με τους προικισμένους συμπαίκτες του, καθώς οι περισσότερες από τις 22 τελικές πάσες που μοίρασε η Ελλάδα, κατέληξαν στα χέρια του.

Η κερκίδα αποθέωσε τον ...Θανάση. Όχι άδικα, γιατί ο μεγαλύτερος των αδερφών Αντετοκούνμπο, έδειξε πόσο χρήσιμος είναι σε μια ομάδα, ακολουθώντας όλες τις φάσεις, βγάζοντας τεράστια ενέργεια και πάθος σε κάθε διεκδίκηση. Η μπαταρία της ομάδας φορτίζεται από φλογισμένο βλέμμα του και σαφώς ανεβάζει στροφές, παρασύροντας και τους υπόλοιπους...

Καταλύτης ο Παπανικολάου

Ο μικρός Αντετοκούνμπο έδινε ρεσιτάλ, ο μεγάλος όλο του το είναι, Σλούκας-Καλάθης είχαν μαζί 16π και 11 ασίστ (μπορούν και ...καλύτερα), ο Ντόρσεϊ μόνος του 16π και 4 τελικές πάσες, αλλά ο καταλύτης της ομάδας ήταν ο αρχηγός της. Ο Κώστας Παπανικολάου έχει φάει τα μεγάλα ματς με το κουτάλι στη ζωή του και το ίδιο το ματς τον έβγαλε στο αφρό, Κυνηγώντας είτε τον Οσμάν, είτε τον Κορκμάζ στην άμυνα, ο "Παπ" βγήκε μπροστά και στην επίθεση.

Γεμάτη στατιστική με 13π (3/6τρ), 6ρ, 2ασίστ, 2 κλεψίματα και το γνωστό πάθος ακόμη και στο "4", που αγωνίστηκε στο τέλος ήταν ο απολογισμός μιας χορταστικής όσο και ουσιαστικής εμφάνισης.

Παρά τις απουσίες της η Εθνική έβαλε 89 πόντους, δεν ήταν κακή στην άμυνα (εντάξει με ανοχή από τη διαιτησία σε ορισμένα ...εξόφθαλμα φάουλ, τα οποία ερέθισαν τον Αταμάν, που ξέσπασε ... σε λάθος στιγμές, έφαγε δυο τεχνικές ποινές και τελικά ηρέμησε από την παρέμβαση του Ιτούδη) είχε καλά ποσοστά (60%δ, 37% τρ) πήρε τα ριμπάουντ και έδειξε αυτό που είπε και ο προπονητής της: Αθλητικό εγωισμό.

ΥΓ: Το θερμότατο χειροκρότημα στον άτυχο Σαϊμπίρ που σακάτεψε τον αστράγαλό του σε μια φάση του δεύτερου ημιχρόνου μαζί με ένα ωραιότατο αντιπολεμικό πανό που σηκώθηκε πριν από το ξεκίνημα του ματς ισοσκέλισαν τον ...καφρισμό με τις αποδοκιμασίες στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Τουρκίας.