Πάλι (για) μεταγραφές

Το συζητάμε κάθε φορά που έχουμε Superbasketball, επειδή εσείς το θέτετε ως ζήτημα, το βλέπουμε διαρκώς στα μηνύματα και εδώ στο euroleague.greece και στο Sport24radio. "Καμια μεταγραφή,θα κάνουμε;". Όπου με, ή εμείς ο Ολυμπιακός, η εμείς ο Παναθηναϊκός. Δεν αλλάζει, παρά το χρώμα.

Δεν θυμάμαι εκπομπή, που να μην έχει ρωτήσει τουλάχιστον ένας αναγνώστης, ή ακροατής "με ένα ψηλό ο Ολυμπιακός/Παναθηναϊκός, θα πήγαινε σίγουρα στο φάιναλ-φορ". Αλλά και δεν εκπλήσσομαι από την εμμονή. Όχι, γιατί οι Έλληνες ως αγαπημένο χόμπι οι περι των αθλητικών ασχολούμενοι, έχουν χωρίς αμφιβολία τις μεταγραφές, αλλά επειδή το ίδιο το ... μπάσκετ δίνει τις αφορμές.

Οι προσθήκες, οι αλλαγές των παικτών, από το ΝΒΑ έως την Ευρωλίγκα είναι ένα φαινόμενο, που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. "Ζει" άλλωστε μια τεράστια παρέα, από μάνατζερ, ατζέντηδες, φρι-έιτζεντ και άλλους μεσάζοντες, που ...καραδοκεί 365 μέρες τον χρόνο για να γεμίζει ή να αναπληρώνει τα κενά όλων των ομάδων, είτε ανατολικά, είτε δυτικά του Ατλαντικού Ωκεανού.

Επίσης, ως φίλαθλοι, εκτιμούμε πάντοτε αυτό που μας ... λείπει και όχι εκείνο που έχουμε. Το ρόστερ της ομάδας μας είναι πλήρες, μόνο αν του προσθέσουμε τους παίκτες που μας έχουν γυαλίσει στο μάτι. Αυτούς που θα κάνουν -κατά τη γνώμη μας- τη διαφορά και θα δώσουν στην ομάδα μας την ώθηση να φτάσει όσο ψηλότερα γίνεται.

'Ετσι, λοιπόν, είτε νικάει ή όχι η ομάδα μας, είτε θέλει πράγματι, είτε όχι παίκτες για να καλύψει τα κενά της, για όλους μας μια μεταγραφή είναι αναγκαία. Κι αν είναι δυο ...τόσο το καλύτερο.

Οι προσθήκες του χειμώνα

Αν κοιτάξουμε, πάντως, στο παρελθόν ελάχιστες φορές θα δούμε ότι οι προσθήκες στα μέσα της χρονιάς, βελτίωσαν μια ομάδα και την έσπρωξαν ως το τέλος. Ο Ολυμπιακός του 2012 είναι μάλλον η εξαίρεση, γιατί τότε οι "ερυθρόλευκοι" βρήκαν πράγματι, όχι έναν, αλλά δύο σπουδαίους Αμερικανούς, όπως ο Τζόε Ντόρσεϊ και ο Έισι Λο, που άλλαξαν την εικόνα και τη μοίρα της ομάδας, φτάνοντας ως τον τελικό του φάιναλ-φορ και κατακτώντας, εν τέλει, την Ευρωλίγκα.

Μια παρόμοια, σπουδαία μεταγραφή Δεκεμβρίου, ήταν για τον Παναθηναϊκό την επόμενη σεζόν, ο Τζέιμς Γκιστ. Η ανταλλαγή με τον Πάνγκο, ήταν ίσως από τις κορυφαίες που έχουν γίνει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα υπέρ των "πρασίνων", που άλλαξαν ολότελα την εικόνα τους και με τον δυναμικό Γκιστ στο "4", έθεσαν τις βάσεις για την κατάκτηση των δυο συνεχόμενων πρωταθλημάτων στην Ελλάδα.

Τέτοια λαχεία, όμως, δεν τα βρίσκεις καθέ φορά στον δρόμο σου. Ο Ραμέλ Κάρι, ας πούμε, ήταν ένας καλός παίκτης που βοήθησε τον Παναθηναϊκό, αλλά όχι της εμβέλειας του Γκιστ. Ο Τζος Πάουελ, επίσης, αλλά δεν είε την επιρροή του Ντόρσεϊ...

Από τον Τζαμάριο Μουν, που ο Ολυμπιακός εντόπισε ως αντι-Πετγουέι, ελάχιστα θυμόμαστε ήδη, ο Ντορόν Πέρκινς μπορεί να μη θυμάται ότι πέρασε καν από τον Πειραιά, ενώ ο φιλότιμος και χρήσιμος Μάρντι Κόλινς μπήκε στο μάτι από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση, χωρίς να φταίει ο έρημος.

Εξαρτάται, άλλωστε, και ποιον είχαν έρθει οι συγκεκριμένοι παίκτες να αντικαταστήσουν. Ο Γκιστ δεν χρειάστηκε παρά ένα ... ριμπάουντ για να πείσει και τις καθαρίστριες του ΟΑΚΑ ότι είναι καλύτερος του Πάνκο, σε αντίθεση με τον Μάρντι Κόλινς, που απέναντί του εκτός από τον αντίπαλό του βρισκόταν και το φάντασμα του Έισι Λο.

Οι πιθανότητες μια χειμερινής μεταγραφής να πετύχει, είναι λίγες. Και εξερτώνται από πολλούς παράγοντες:

• Ο παίκτης που έρχεται να είναι καλύτερος από τον άλλον.
• Να βρει αμέσως τη χημεία με τους νέους συμπαίκτες του.
• Να τον αξιοποιήσει κατάλληλα ο προπονητής του

Ο Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς με τον οποίο μιλάγαμε την Τρίτη στη συχνότητα του Sport24radio πρόσθεσε κι άλλα: " Μπορεί εμείς να λέμε ότι θέλουμε, αλλά την ευθύνη την έχει ο προπονητής. Ένας παίκτης ειδικά αν δεν έχει εμπειρία Ευρωλίγκας ή Ελλάδας θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί. Δεν είναι τυχαίες ομάδες ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, για να μπεις και να βάλεις 20 πόντους. Όποιος και αν έρθει τώρα, εκτός αν έχει εμπειρία σε αυτό το επίπεδο και των ομάδων δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα".

Θα προσθέταμε και το πιο βασικό. Πόσα χρήματα έχουν την διάθεση -σε περίπτωση που ο προπονητής ζητήσει παίκτες- να ξοδέψουν οι δυο διοικήσεις...

Ποιος θα κάνει λοιπόν, μεταγραφες;

Και φτάνουμε στο προκείμενο; Θα ... κάνουν μεταγραφές οι αιώνιοι;

Ο Ολυμπιακός φορμαρισμένος και ακμαίος, παρά τις απανωτές ατυχίες με τους τραυματισμούς, δεν δείχνει να θέλει να αλλάξει το ρόστερ του, που έχει βρει χημεία, ρόλους αλλά και παίζει σιγά-σιγά μπάσκετ υψηλού επιπέδου. "Μα του λείπει ένα ψηλό κορμί" αντιτείνουν όσοι προβλέπουν τις μάχες, ας πούμε με την ΤΣΣΚΑ του Καούν, ή την Μπαρτσελόνα του Τόμτς.

Θα λέγαμε ότι η κουβέντα είναι περισσότερο φιλολογική. Μιλάμε για μια ομάδα που μετράει, μέχρι στιγμής, 11-2 στην Ευρωλίγκα είνα σε εξαιρετική κατάσταση και για πρώτη ίσως φορά τα τελευταία χρόνια διαθέτει έξι Αμερικανούς, ο ένας πιο χρήσιμος από τον άλλον! Το να θέλει κανείς να χαλάσει την συγκεκριμένη εξάδα δεν μοιάζει με τόσο έξυπνη ιδέα. Το να την ισχυροποιήσει με μια προσθήκη (που θα παίζει όμως μόνο στην Ευρωλίγκα) είναι άλλο θέμα.

Αν κάποιος, ενδεχομένως, να σκεφτεί σοβαρά την ενίσχυση (στο "5") να είναι ο Παναθηναϊκός. Η συχνότητα με την οποία τραυματίζεται ο Μαυροκεφαλίδης είναι ανησυχητική, με αποτέλεσμα ο Μπατίστα να έχει μείνει μόνος του κάτω από το καλάθι και λόγω σωματοδομής να κουράζεται περισσότερο. Ο Διαμαντάκος μπορεί να πάρει χρόνο, αλλά δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, εδώ και τώρα, ενώ ο Παπαγιάννης θα ξεκινήσει να παίζει με τους άνδρες του χρόνου.

Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, δεν χρειάζεται να κάνει κάποια αντικατάσταση. Ήδη, έχει μια θέση κενή στη λίστα των ξένων. Κι ένα κορμί, εδώ που τα λέμε, θα του χρειαστεί για να βγει σε πέρας η επίπονη, όσο και ... μεγάλη σεζόν.

Εκτός των άλλων, το ελληνικό πρωτάθλημα με την άνοδο του ΠΑΟΚ, την ενίσχυση της ΑΕΚ και την σκληρή έδρα ομάδων όπως ο Απόλλωνας Πάτρας, μπορεί να μην έχει γίνει ακόμη σαν την ισπανική λίγκα, δεν είναι όμως και ο υγιεινός περίπατος των προπονήσεων των προηγούμενων ετών...