Μπορεί να μην έκανε το αμυντικό δεκάλεπτο που ζητούσε επιτακτικά στο ημίχρονο ο Δημήτρης Πρίφτης, βρήκε ωστόσο τον τρόπο να βάλει από κάτω τη Φενέρ, πάνω που η τουρκική ομάδα έδειχνε ότι θα έφευγε αυτή νικήτρια από το ΟΑΚΑ. Λένε ότι όταν οι Σέρβοι στήνονται για ελεύθερες βολές, είναι σαν να εκτελούν πέναλτι. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς δεν λάθεψε ούτε μια φορά στις τέσσερις που σούταρε στο τελευταία δευτερόλεπτα μεταδίδοντας τον οίστρο σε Μέικον και Παπαπέτρου, που επίσης ήταν αλάνθαστοι από τη γραμμή, με αποτέλεσμα να έρθουν εννιά σερί πόντοι, την ώρα που η Φενέρ, σαράντα δευτερόλεπτα πριν τελειώσει το ματς, ήταν μπροστά με πέντε πόντους. Ο Παναθηναϊκός, νίκησε με πέντε!

Και γιατί παρακαλώ να μην αρπάξουν την ευκαιρία οι "πράσινοι"; Η Φενέρ έκανε όλα τα λάθη που πρέπει να αποφύγει μια ομάδα, μαζεμένα! Σταμάτησε το χρόνο τρεις φορές, τις δυο με αντιαθλητικό φάουλ. Όσο κι αν φώναζε ο Σάσα Τζόρτζεβιτς (στη δεύτερη περίπτωση, έκανε και τσάλεντζ κατά τα πρότυπα του ΝΒΑ, όπως έχουν από φέτος δικαίωμα οι προπονητές και στην Ευρώπη) δεν είχε δίκιο.

Οι ρέφερι μελέτησαν το ίνσταντ ριπλέι δις και απεφάνθησαν σωστά, καθώς:

• Ο Γκούντουριτς την ώρα που έχει φύγει ο Μέικον, κάνει φάουλ εκτός μπάλας, με προφανή διάθεση να σταματήσει τον παίκτη του Παναθηναϊκού
• Και ο Μπούκερ σωριάζει κάτω τον (πανέξυπνο) Νέντοβιτς, χωρίς να έχει γίνει καν η επαναφορά του ΠΑΟ. Κάτι τέτοιο στα τελευταία δυο λεπτά, είναι απευθείας αντιαθλητικό φάουλ, χωρίς άλλη συζήτηση και όσα τζάλεντζ κι αν ζητούσε ο "Σάλε".

Η νίκη ήταν τεράστιας σημασίας για τον Παναθηναϊκό, που ζητούσε επειγόντως μια βαθιά ανάσα από το στραβό ξεκίνημα της χρονιάς πρώτα στο Μονακό και μετά στη σάλα Νίκος Γκάλης του Αλεξάνδρειου. Οι "πράσινοι" κατάφεραν να σηκώσουν κεφάλι, ίσως γιατί δεν το έσκυψαν ποτέ, ακόμη κι όταν οι φιλοξενούμενοι είχαν κάνει ένα 8-0 μετατρέποντας το 82-79 του ΠΑΟ, στο υπέρ τους 82-87.

Η αντίδρασή τους στα τελευταία δευτερόλεπτα, τους κρατάει ζωντανούς, υπογράφει την πρώτη νίκη της ομάδας στην Ευρωλίγκα και δίνει ώθηση προς τα μπρος για το δύσκολο πρόγραμμα το οποίο ακολουθεί. Ο Παναθηναϊκός, μέχρι τις 27 Οκτωβρίου έχει να παίξει τρεις συνεχόμενες αγωνιστικές εκτός έδρας (Μπασκόνια-Ρεάλ στην πρώτη διαβολοβδομάδα της σεζόν, Μακάμπι) ενώ αμέσως μετά υποδέχεται την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αναντολού Εφές.

Αν έχανε από τη Φενέρ, μπορεί να λέγαμε δυο λόγια παρηγοριάς, ότι βελτιώθηκε, πολέμησε μέχρι το τέλος, ή έχασε στις λεπτομέρειες που διάβασαν καλύτερα οι Τούρκοι, δεν θα άλλαζε, ωστόσο, η ουσία που στην Ευρωλίγκα ως γνωστόν καταγράφουν κάθε φορά οι νίκες και οι ήττες. Άλλο το 0-2 και άλλο το 1-1, ειδικά για αυτόν τον Παναθηναϊκό, που έψαχνε επειγόντως ανάταση μέσα από μια επιτυχία.

Παίρνοντας τα συν του Νέντοβιτς

Η Φενέρ έδειχνε στο μεγαλύτερο μέρος του ματς να ελέγχει το ματς. Πρώτα ο Χένρι, μετά ο Ντε Κολό (που περιέργως έμεινε αρκετή ώρα στον πάγκο, ειδικά στο δεύτερο μέρος) μετά το δίδυμο των ψηλών Μπούκερ-Βέσελι και στο τέλος ο Ντισόν Πιερ, έστω κι αν ο Τζόρτζεβιτς μοιάζει να μην έχει βρει ακόμη ρόλους και χημείες, έδειχναν ότι τα ξεσπάσματα και η αναμφισβήτητη κλάση τους, θα έφταναν για να πάρει το τουρκικό κλαμπ τη νίκη.

Κάποιος έπρεπε να βγει μπροστά για τον Παναθηναϊκό. Ναι, ο Οκάρο Γουάιτ είχε κάνει ένα σπουδαίο ματς (12π-9ρ, τρομερές μάχες μέσα στο ζωγραφιστό), ο κάπτεν Παπαπέτρου ήταν ξανά παρών (με highlight το χορευτικό μπάζερ στο τέλος του πρώτου μέρος), ο Μέικον αναστάτωσε την άμυνα της Φενέρ, ο Κέντρικ Πέρι λειτούργησε καλά ερχόμενος από τον πάγκο στο πρώτο μέρος, ο Φλόιντ πρόσφερε δυο-τρια ωραία καρφώματα, το κερασάκι από την τούρτα έλειπε, ωστόσο.

Ο Πρίφτης ζητούσε άμυνα, ξέροντας ότι μόνο αν δυσκόλευε τις επιθέσεις της Φενέρ (στο πρώτο μέρος είχε 70.5 % δίπ και 38.5% τρίποντα) θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη, ναι μεν οι παίκτες του φάνηκαν πιο δυναμικοί σε αυτό το κομμάτι, τελικά τη νίκη όμως του την έδωσε ένας φουλ επιθετικός παίκτης. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς.

Σχεδόν άφαντος στο πρώτο μέρος (μόλις 2π κι αυτούς από τη γραμμή), άστοχος και νευρικός έμοιαζε παράταιρος όπως ακριβώς στα δυο προηγούμενα ματς. Μπαίνοντας ξανά στο δεύτερο ημίχρονο ο "Νέντο" άφησε στα αποδυτήρια όλα τα πλην του παιχνιδιού του, αποφασίζοντας να μας δείξει όλα τα συν που τον χαρακτηρίζουν και τελικά γέρνουν τη ζυγαριά υπέρ τους.

Ο Σέρβος μπήκε στο 27 και μέχρι το τέλος του ματς πρόλαβε να σημειώσει 18 πόντους, να δώσει 2 ασίστ και να γίνει, εν τέλει, αυτός που έψαχνε η ομάδα του. Μη ψάχνετε. Παίκτη με το χέρι, την προσωπικότητα και το ταλέντο του Νέντοβιτς δεν βρίσκεις εύκολα, όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα.

Το κακό είναι ότι ο "Νέντο" έχει γυάλινα πόδια. Αν δεν είχε, μάλλον δεν θα βρισκόταν στα μέρη τους. Όσο αντέχουν, πάντως, ο Σέρβος θα' ναι πάντα ένα κερασάκι για τον ΠΑΟ, ακόμη κι όταν στην άμυνα τον περνάνε όπως θέλουν οι αντίπαλοι γκαρντ (κέρδισε πάντως και ένα έξυπνο επιθετικό από τον Βέσελι σε μια κρίσιμη στιγμή). Το ερώτημα είναι πόσο και μέχρι πότε θα αντέχει μακριά από τραυματισμούς που τον ταλαιπωρούν μονίμως τα τελευταία χρόνια.

Η νίκη χάρη και στον τρόπο με τον οποίο ήρθε σήκωσε το ΟΑΚΑ στο πόδι, ο Παναθηναϊκός αισθάνθηκε ξανά δυνατός και του' ρχεται κουτί η μη συμμετοχή του στο πρωτάθλημα (ρεπό το σαββατοκύριακο) για να πάει πρώτα στην Βιτόρια και μετά στην Μαδρίτη, όσο το δυνατόν πιο έτοιμος να αντιμετωπίσει Μπασκόνια και Ρεάλ. Δεν θα του είναι εύκολο, αλλά δεν πάει και με την ουρά στα σκέλια. Όσο κι αν πρέπει να τη ξεχάσει για να αφιερωθεί στα επόμενα ματς, η νίκη είναι νίκη και βγάζει την ομάδα από μια επικίνδυνη εσωστρέφεια. Ο πρώτος τελικός, όσο κι αν ακόμη είναι νωρίς για τέτοια ματς, κερδήθηκε από τους "πράσινους", που αναζητούν πάντως βελτίωση (ειδικά στην άμυνα), ώστε αυτή η ανατροπή και η επικράτηση επί της Φενέρ να έχει αξία...

Η συζήτηση που δεν πρέπει να χάσετε! Ο Βασίλης Σκουντής κάθισε με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς για ένα ουίσκι και το αποτέλεσμα θα σας καθηλώσει.

Οι ενότητες της συνέντευξης Ομπράντοβιτς:

00:00-05:48: Εισαγωγή
05:49-06:55: "Μοναδικοί ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος"
06:55-08:33: "Αν δεν αντιδράς θα είσαι μέτριος και δεν μ' αρέσει αυτό"
08:34-14:43: "Η σχέση μου με τον Ίβκοβιτς"
14:44-17:04: "Γιατί ανέλαβα την Παρτιζάν; Θέλω άλλο κίνητρο στην ζωή μου"
17:05-19:35: "Το τραγούδι που θα αφιέρωνα στον Ντούντα"
19:36-22:53: "Δεν είμαι ξεχωριστός, είμαι ένας κανονικός άνθρωπος"
22:54-23:40: "Ο Σλούκας κατάλαβε ότι τον εμπιστεύομαι"
23:41-25:28: "Πίσω στον Παναθηναϊκό; Ποτέ μην λες ποτέ"
25:29-26:39: "Θα συνεχίσω να προπονώ για όσο καιρό έχω πάθος και κίνητρο"
26:39-29:48: "Έχω ακόμα πολλά πράγματα να αποδείξω"
29:49-32:57: "Ο Σπανούλης ξέρει γιατί χάλασε η σχέση μας, αλλά είναι υπόδειγμα"