Σε ένα παιχνίδι της ομάδας μπάσκετ του Sport24.gr πριν από μερικά χρόνια, ο αντίπαλος είχε κυριαρχήσει. Ο παίκτης Στέφανος Τριαντάφυλλος, προσπαθώντας να πάρει ανάσες, πήρε το γνωστό ανήσυχο ύφος κι απευθύνθηκε στον κόουτς Μάνο Μίχαλο, ξεστομίζοντας την ιστορική (για τους παρόντες σε μια συγκλονιστική σκηνή) φράση: " Πάρε τεχνική ποινή. Πάρε, γιατί αλλιώς θα … πάρω εγώ".

Ο (προπονητής) Στέφανος είχε στο μυαλό του τη γνωστή κλασική συνταγή στο μπάσκετ, που λέει ότι όταν όλα πάνε στραβά, ο πάγκος πρέπει να αντιδράσει και να προκαλέσει … σούσουρο. Μια τεχνική ποινή, είναι το πρώτο που κάνεις. Σαν αυτή που δέχθηκε ο κόουτς του Αστέρα, όταν τα έβαλε χωρίς λόγο με τους διαιτητές, αν και μου φαίνεται ότι ο πονηρός Αλιμπίγεβιτς ήθελε να «αγριέψει» την ήρεμη ατμόσφαιρα στην εξέδρα. Λίγο έλειψε να το πληρώσει ακριβά, γιατί ο Ρόμπερτς ευστόχησε σε 4/4 βολές, ο Ολυμπιακός έκανε καμ-μπακ πέρασε με +7 πόντους, αλλά και πάλι είδε μηδέν εις το πηλίκον.

Οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν από τους Σέρβους, πρώτη φορά στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, με τον χεντ κόουτς των αντιπάλων να είναι στη φυσούνα. Και τους Φελντέιν, Άντιτς στον πάγκο, μη ξεχνιόμαστε. Τζίφος, λοιπόν. Ο ασθενής λες και έχει πέσει σε κώμα. Ναι, χρειάζεται τεχνική ποινή. Ένα ηλεκτροσόκ. Ποιο ακριβώς όμως;

Πέντε εκτός έδρας ήττες στην Ευρωλίγκα δεν είναι πολλές, όπως ενδεχομένως να νομίζουμε. Το 13-7 που έχει ο Ολυμπιακός δεν του αλλάζει πολύ την πορεία. Δεν τον εκτροχιάζει. Ειδικά αν δεν χάσει έδαφος μέσα στο ίδιο του το σπίτι, με πρώτο παιχνίδι αυτό εναντίον της Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς την ερχόμενη Πέμπτη.

Δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν οι ήττες έρχονταν στις λεπτομέρειες, ήταν αποτέλεσμα συγκυριών, ή εν πάση περιπτώσει η ομάδα είχε δώσει μάχη μέχρι το τέλος, χωρίς να τα καταφέρει.

Αλλά ο Ολυμπιακός των τελευταίων 20-25 ημερών δεν είναι μια τέτοια ομάδα. Λιώνει σαν το ελβετικό τυρί, όταν ο αντίπαλος … του κάνει το πρώτο τρικ.

Θυμηθείτε πως ξεκίνησαν οι τρεις τελευταίοι εκτός έδρας αγώνες.

Ο Ολυμπιακός μπαίνει καλά στα παιχνίδια, αναγκάζει τον αντίπαλο να πάρει τάιμ-άουτ και … μετά αρχίζει και κυνηγάει. Τον εγκαταλείπουν δυνάμεις, καθαρό μυαλό και εγκλωβίζεται σε λάθη, που δεν τον χαρακτήριζαν στο πρώτο κομμάτι της σεζόν.

Λένε ότι το πρόβλημα είναι αμυντικό. Όχι τόσο. Ο Ολυμπιακός έχει ελάχιστες στιγμές που κυκλοφορεί καλά την μπάλα στην επίθεση. Συνήθως μπλοκάρει, με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να κλέβει μπάλες, ή εν πάση περιπτώσει να επιτίθεται με την άμυνα των «ερυθρολεύκων» σε ανισορροπία!

ΦΤΑΙΕΙ (ΜΟΝΟ) Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ;

Ναι, το ξέρουμε. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Βασίλης Σπανούλης επέστρεψε στην ομάδα. Αυτή είναι μια εύκολη θεώρηση των πραγμάτων. Ας σημειώσουμε, πάντως, ότι η επιστροφή του αρχηγού συνδυάστηκε με μια μικρή θλάση που πήγε πίσω τον Ρόμπερτς αλλά και την κάθετη πτώση του Στρέλνιεκς ο οποίος σύμφωνα με τις εξετάσεις που έχει κάνει είναι σε οριακή κατάσταση, από πλευράς δυνάμεων.

Η χρονιά στράβωσε από την αρχή, γιατί … ο Σπανούλης έλειπε. Τι σήμαινε αυτό; Ότι οι υπόλοιποι έπρεπε να υπερβάλλουν εαυτό να καλύψουν το κενό και να παίξουν ένα διαφορετικό μπάσκετ. Χωρίς κάποιον πρωταγωνιστή στην επίθεση, με αυταπάρνηση όλων στην άμυνα.

Η ομάδα έκανε 8-2 νίκες, γιατί βρήκε γρήγορα την συνταγή, γιατί έδεσε το δίδυμο των γκαρντ (Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς) γιατί έρχονταν βοήθειες από τα πεντάρια, αλλά και τον πάγκο, με τον Τόμπσον να είναι σε κάποια στιγμή βασικός παράγοντας στο σκοράρισμα.

Δεν φταίει ο Σπανούλης που επανήλθε. Φταίει ο … Ολυμπιακός που δεν ήταν προετοιμασμένος να ξαναγίνει η ομάδα του Βασίλη, που έτσι κι αλλιώς όμως είναι αμφιλεγόμενο, αν αναλογιστούμε την ηλικία του μεγάλου άσου των «ερυθρολεύκων».

Μη ξεχνάτε ότι το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Ολυμπιακός το έφερε στα μέτρα του όταν ο Σπανούλης (αλλά και ο Πρίντεζης) ήταν στον πάγκο.

Το ιδανικό ξεκίνημα της χρονιάς δεν ανέδειξε το πρόβλημα που βλέπουμε στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, διογκωμένο μάλιστα από τις συγκυρίες που προέκυψαν (τραυματισμοί, κούραση από τα πολλά μέσα έξω και ανακατατάξεις) μαζί και με ένα φυσιολογικό ντεφορμάρισμα. Είπαμε, όμως. Δεν είναι οι ήττες, αλλά ο τρόπος που ήρθαν με τις δυο τριαντάρες στο κεφάλι και την πρώτη αποτυχία κόντρα στον «αδερφό» Αστέρα του Βελιγραδίου.

ΑΡΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ;

Ποιος έχει λοιπόν τη ευθύνη; Ο προπονητής είναι η εύκολη απάντηση. Θα συμφωνούσαμε απόλυτα, αν το θέμα δεν ήταν τόσο λεπτό. Ο Σπανούλης στα 36 του είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση. Μπορεί να είναι πολύτιμος σαν το χρυσάφι, μπορεί να είναι και πρόβλημα, όπως πολλοί πιστεύουν ότι είναι. Η αλλαγή του ρόλου του, προϋποθέτει συνολική στρατηγική από το καλοκαίρι, ώστε οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι. Δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία. Χωρίς το «πίτσι-πίτσι» με τον παίκτη, που επαναλαμβάνουμε δεν είναι ο πρώτος που … προέκυψε στο ΣΕΦ, αλλά ένας από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες όλων των εποχών! Εύκολο είναι να το λέμε. Για δοκιμάστε να βάλετε τον εαυτό σας στη συγκεκριμένη θέση και ενδεχομένως να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος του εγχειρήματος.

Ο Σφαιρόπουλος δεν είχε, βέβαια, επιλογές. Μπορεί ας πούμε να ήθελε να κάνει τη μετάβαση σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού με τον Σπανούλη παρόντα από την αρχή, αλλά σταδιακά να μπαίνει σε ένα «άλλο πνεύμα». Δεν τον είχε.

Μπορεί να ήθελε τον Πρίντεζη ξεκούραστο, γιατί φέτος είχε πάρει κανονικό τεσσάρι 20-25 λεπτών (Τιλί) αλλά του προέκυψε σοβαρός τραυματισμός. Κι όχι μόνο αυτό. Βγήκε νοκ-άουτ και ο … Αγραβάνης, που υποτίθεται ότι ήταν η εναλλακτική λύση.

Η ουσία είναι ότι δεν βρίσκει την άκρη. Και κυρίως χάνει κι ο ίδιος την εμπιστοσύνη, δεν έχει υπομονή και εν τέλει επιστρέφει σε άλλοτε σίγουρες λύσεις (ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, πικ εν ρολ κλπ) που μοιάζουν όμως (όπως εκτελούνται στο παρκέ) πιο προβλέψιμες από ποτέ.

ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ Ο ΤΟΜΠΣΟΝ;

Μπορεί πάλι ο Σφαιρόπουλος να «αιχμαλωτίστηκε» στη δική του λογική «πρώτα οι Έλληνες», γιατί ξαφνικά ο Χόλις Τόμπσον έμεινε χωρίς … ρόλο στην ομάδα. Ακόμη και στο Βελιγράδι, που δεν υπήρχε ο Παπαπέτρου, έπαιξε ελάχιστα, δεν μπόρεσε να βρει ποτέ ρυθμό, αλλά και να βοηθήσει επί της ουσίας.

Απ’ ό,τι φαίνεται ο Χόλις είναι ένας «εύκολος» στόχος, αν θεωρήσουμε ότι μια αλλαγή παίκτη θα αλλάξει προς το καλύτερο το κλίμα.

Ναι, ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει συνολικά … μια τεχνική ποινή, όπως έλεγε και ο Τριαντάφυλλος, αλλά ειλικρινά αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε ποια μορφή πρέπει πάρει. Είναι κι αυτό το ματς με τον Παναθηναϊκό που ακολουθεί τη Δευτέρα και γίνεται πλέον κομβικής σημασίας κι ας μην έχει το παραμικρό βαθμολογικό ενδιαφέρον.