Πειράζοντας το μυαλό του Καλάθη
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την στοχευμένη άμυνα του Ολυμπιακού πάνω στο Νικ Καλάθη, που στο 6-0 των "ερυθρολεύκων" έχει σουτάρει 8/31 τρίποντα
Θα θυμάστε, βέβαια, ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης βασιζόμενος στο δίδυμο Γκιστ-Λάσμε, είχε καταφέρει να περιορίσει το Βασίλη Σπανούλη, παίζοντας κυρίως με το μυαλό του διεθνή άσου και δημιουργώντας νέα δεδομένα στις μονομαχίες Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Για κάμποσο καιρό, η ιδέα ότι ο ΠΑΟ κερδίζει γιατί ο Σπανούλης σκουντουφλάει στη μελετημένη άμυνα των "πρασίνων", αγχώνεται και δεν μπορεί να βοηθήσει, ήταν κυρίαρχη.
Ε, κάπως έτσι εδραιώνει πλέον την κυριαρχία του, ο Ολυμπιακός απέναντι στον Παναθηναϊκό. Στη θέση του Σπανούλη, βάλτε το Νικ Καλάθη και αντί του Πεδουλάκη, σημειώστε το όνομα του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Η επιλογή του "ερυθρόλευκου" προπονητή, να πιέσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον ομογενή διεθνή, είναι θεμελιακής σημασίας για να κερδίζει ο Ολυμπιακός, έξι σερί παιχνίδια τον αιώνιο αντίπαλό του.
Το σκεπτικό του "ερυθρόλευκου" προπονητή είναι λογικό. Αν καταφέρεις και αποκόψεις τον Καλάθη, ή αν προτιμάτε αν βγάλεις τον Καλάθη έξω από το παιχνίδι του ΠΑΟ, το έργο της δικής του ομάδας είναι πολύ πιο εύκολο. Ο Νικ είναι ο ... μισός, αν όχι ολόκληρος, ο Παναθηναϊκός στην περιφέρεια. Η ικανότητα του να τρέχει την ομάδα, να σκοράρει και κυρίως να πασάρει, είναι μοναδική, απόδειξη και οι εξαιρετικοί αριθμοί που έχει, ας πούμε, στο πιο δύσκολο επίπεδο αυτό της Ευρωλίγκας: 13.1π, 4.9ρ, 6.6 ασίστ.
Αλλά δεν είναι μόνο οι αριθμοί. Με τον Καλάθη στα "καλά" του, ο Παναθηναϊκός αισθάνεται υγιής, δυνατός. Δεν είναι τυχαίο ότι παίζει πάνω από 30 λεπτά. Κι έτσι όπως έχει στηθεί φέτος ο ΠΑΟ, δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν στην "πράσινη" ομάδα. Ο Μάικ Τζέιμς είναι μεν ένας προικισμένος γκαρντ, που σκοράρει, τρέχει και μπορεί να κάνει την πιο θεαματική φάση πάνω στο παρκέ, παίζει όμως και αρκετά το μπάσκετ χωρίς πάσα, προτιμώντας το ένας εναντίον ενός. Η δημιουργία και η συνολική προσφορά του Καλάθη, μέσα στην ομάδα, δεν καλύπτεται εύκολα όταν ο αντίπαλος στοχεύει πάνω του και καταφέρνει να τον σταματήσει.
Ο Σφαιρόπουλος έπαιξε και με το μυαλό του Νικ, όταν στο προηγούμενο εντός έδρας παιχνίδι έδωσε εντολή για φάουλ στον Παπανικολάου, με τον Καλάθη να έχει την μπάλα στα χέρια του για την τελευταία επίθεση του ΠΑΟ. Γύρισε στον πάγκο λέγοντας "δεν θα τις βάλει και τις δυο", γνωρίζοντας την αδυναμία του πράσινου πλέι-μέικερ από τη γραμμή. Πράγματι ο Καλάθης έχασε τη μία βολή, ο Ολυμπιακός έκανε αυτός την τελευταία επίθεση και με το γκολ-φάουλ του Πρίντεζη πήρε τη νίκη με 79-77.
Η άμυνα, άλλωστε, των παικτών του Ολυμπιακού είναι και ένα mind game για τον Καλάθη. Του δίνουν το σουτ, παίζοντας τον σε απόσταση και έχοντας στο μυαλό τους να μην τους ξεφύγει με την τρομερή ταχύτητα που έχει στα πόδια πηγαίνοντας για ντράιβ ή πάσα. Αν ο Καλάθης εγκλωβιστεί στην σκέψη του σουτ, συνήθως η άμυνα του Ολυμπιακού είναι επιτυχημένη.
Στο ματς του ΟΑΚΑ, για να επανέλθουμε, ο Νικ δεν ήταν "κακός". Είχε 16 πόντους και 9 ασίστ. Ήταν όμως άστοχος από μακριά (1/4 τρίποντα). Στο παιχνίδι του ΣΕΦ, εξουδετερώθηκε πλήρως με 4π και 0/4 τρίποντα. Στα έξι παιχνίδια, που ο Ολυμπιακός, απέναντι στον Παναθηναϊκό, μετράει μόνο νίκες (σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα), ο Καλάθης έχει σουτάρει 8/31 τρίποντα. Μόλις 25%. Στους δυο αγώνες για την Ευρωλίγκα, είχε 1/8.
Με τον Καλάθη αγχωμένο, ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα μπροστά γιατί η μηχανή του Παναθηναϊκού θα είναι ξεκούρδιστη. Προφανώς δεν είναι το Α και το Ω των ντέρμπι, η στρατηγική πάνω στον Καλάθη, αποτελεί όμως ένα δεδομένο, που ο Πασκουάλ και ο ίδιος ο παίκτης πρέπει να δουλέψουν πάρα πολύ για να το αλλάξουν.
ΥΓ: Ο 11ος παίκτης του Ολυμπιακού ήταν ο Ουότερς. Μπήκε τελευταίος, είχε κάνει μόλις τέσσερις προπονήσεις, αλλά πρόλαβε στα εννιά λεπτά που αγωνίστηκε να προσφέρει κάτι. Η αποδειξη ότι μια ομάδα λειτουργεί κανονικά (ο Ολυμπιακός) και η άλλη συνεχίζει να ψάχνει ρόλους, ηγέτες και φιλοσοφία
ΥΓ 2: Η χρησιμοποίηση του Τζεντίλε στο αρχικό σχήμα ήταν ένα μεγάλο ρίσκο για τον Πασκουάλ. Η αλήθεια είναι ότι ένας νέος παίκτης μπορεί να "βαπτιστεί" σε μεγάλους αγώνες. Αλλά όχι όμως σε ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, οι ιδιαιτερότητες του οποίου είναι μοναδικές. Θυμηθείτε τις πρεμιέρας του Έντι Τζόνσον, ή του Ντόμινικ Ουίλκινς και θα καταλάβετε πρώτα γιατί ο Τζεντίλε έβρισκε μόνο σίδερο και ύστερα το λάθος του Τσάβι.
ΥΓ 3: Δεν θα αργήσουμε από την γκρίνια "να αντικατασταθεί ο Γιανγκ" να πάμε στο "ακόμη να του ανανεώσουν το συμβόλαιο";
ΥΓ 4: Ο Μπουρούσης είναι "ιδιαίτερος" παίκτης. Θέλει και ξεχωριστή μεταχείριση. Όπου ένιωσε ότι τον εμπιστεύονται και τον στηρίζουν παρά τις αδυναμίες του, έκανε παπάδες. Σε διαφορετική περίπτωση, όλα πάνε στραβά...