Πες τα χρυσόστομε Γκρεγκ

"Είμαστε στον αέρα; Λοιπόν, ειλικρινά σου λέω είναι η πρώτη φορά που πραγματικά ευχαριστιέμαι να μιλάω σε αυτή τη γελοία συνέντευξη που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε. Κι αυτό, γιατί είσαι εδώ πάλι μαζί μας. Καλώς ήρθες φίλε. Και τώρα κάνε μου κάνα δυο ανόητες ερωτήσεις..." Δεν χρειάστηκε παρά 20'', ο Γκρεγκ Πόποβιτς για να τα πει όλα.

Συνηθίζει, άλλωστε, ο 66χρονος Αμερικανός (σερβικής καταγωγής) να κάνει δηλώσεις επί της ουσίας και όχι, επειδή ...πρέπει να μιλήσει. Με τα παραπάνω, λόγια, ο "Pop" καλωσόρισε ξανά στις επάλξεις τον Κρεγκ Σάγκερ, τον διάσημο ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου στο ΝΒΑ, που έγινε γνωστός για τα εξωφρενικά κουστούμια του και τον τελευταίο χρόνο δίνει μια γενναία μάχη εναντίον του καρκίνου.

Ο Πόποβιτς "μισεί" να μιλάει στις υποχρεωτικές συνεντεύξεις του ημιχρόνου. Αυτές, που οι προπονητές μιλάνε, αλλά δε λένε τίποτε. Στην ερώτηση "τι δεν πάει καλά" θα απαντήσουν "πρέπει να παίξουμε καλύτερη άμυνα" ή "να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι". Αν πάλι τους ρωτήσουν "κερδίζετε με 20 πόντους, τι χρειάζεται να κάνετε για να κρατήσετε τη διαφορά" θα σχολιάσουν: "Να μη δώσουμε δικαίωμα στον αντίπαλο, να συνεχίσουμε την καλή δουλειά..."

Την άλλη φορά, ο ρεπόρτερ είχε ρωτήσει τον Τζέιμς Χάρντεν: "Πάντως κι εσύ βρήκες τον ρυθμό σου..." Μόλις είχε τελειώσει το ματς με τους Κλίπερς, όπου ο "μούσιας" είχε σκοράρει 46 πόντους. Αντί άλλης απάντησης, ο Χάρντεν τον ...κοίταξε περίεργα και αποχώρησε. Η στιγμή, που ο αμήχανος ρεπόρτερ λέει "thanks James".

Το ΝΒΑ έχει καθιερώσει αυτές τις συνεντεύξεις, οι οποίες σιγά-σιγά πέρασαν και στην Ευρώπη. Τις βλέπουμε στην Ευρωλίγκα, αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα, καμιά φορά, ειδικά στις μεταδόσεις του OTE TV. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται για πραγματικές ερωτήσεις, ούτε για ουσιαστικές απαντήσεις. Είναι αυτό, που λέμε να' χαμε να λέγαμε, ή αν προτιμάτε, να' χαμε να ρωτάγαμε.

Επιστρέφοντας στον διάλογο Πόποβιτς-Σάγκερ, θα καταλάβετε τι εννοούμε από τις ... φαρμακερές απαντήσεις του Πόποβιτς, που όσο μπορεί προσπαθεί να απαξιώσει τον "καθωσπρεπισμό" του ΝΒΑ

- Άλλαξες όλη την πεντάδα στο πρώτο ημίχρονο. Ήσουν δυσαρεστημένος;

" Έπαιζαν ... σκατά. Γι αυτό, έπρεπε να βάλουμε άλλους στη θέση τους. Κι εσύ το ίδιο θα έκανες..."

- Σουτάρετε με 25%. Είστε ευχαριστημένοι;

" Ευχαριστημένοι; Ευχαριστημένοι;; Έλα Κρεγκ, σύνελθε σε παρακαλώ..."

Αλλά τέτοιες απαντήσεις δίνει μόνο ο Πόποβιτς. Και τις δίνει στον Σάγκερ, που λόγω της περιπέτειας του, φροντίζει κάθε φορά να εκφράζει την ... αγάπη του. Άλλες φορές, έχει κάνει και χειρότερα. Όπως στο νεαρό δημοσιογράφο στις αρχές της σεζόν, που του οριοθετούσε σχεδόν εξωφρενικά τους στόχους των Σπερς για το νέο πρωτάθλημα. Οι υπόλοιποι προσπαθούν να είναι πολιτικά ορθοί.

Ο ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου είναι μια άχαρη δουλειά. Στις δέκα λέξεις που θα πει οι οκτώ είναι ... από το μυαλό του. Διαφορετικά, θα πρέπει να μεταφέρει τα μπινελίκια του προπονητή προς τους παίκτες, ή τους διαιτητές, τις αντιδράσεις των παικτών, που δεν είναι πάντοτε οι πιο λογικές και γενικά μια παράννοια που επικρατεί σε κάθε πάγκο, κάθε ομάδας. Ειδικα στο μπάσκετ, όπου ως γνωστόν ένα σφύριγμα χωράει δυο-τρεις ερμηνείες, είναι πολύ λογικό στην ίδια φάση, ο ίδιος προπονητής να κραυγάζει "Βήματα, φάουλ, δική μας η μπάλα..."

Πάντα είχα την απορία, γιατί τελικά πρέπει να υπομένουμε αυτή τη διαδικασία. Να ζητάμε από τον ρεπόρτερ πάγκου, να μας μεταφέρει τι γίνεται στον πάγκο μιας ομάδας, ενώ δεν ... μπορεί να τα πει ξεκάθαρα. Και στο ποδόσφαιρο το ίδιο συμβαίνει. Κι εκεί τα μπινελίκια είναι ακόμη πιο έντονα. Αλλά εμείς ακούμε "ζητάει ο κόουτς Εξυπνόπουλος να ανέβουν οι παίκτες του, πιο πάνω και να πιέσουν..."

Το τι λέγεται στα τάιμ-άουτ, ή στα αποδυτήρια, δεν θα το δείτε και δεν θα το ακούσετε ποτέ, εκτός αν ο προπονητής ή οι παίκτες δεν γνωρίζουν ότι τους "γράφει" η κάμερα. Κάπως έτσι "συνελήφθη" ο Μπαρτζώκας να ζητάει ένα ριμπάουντ από τον Δημήτρη Μαυροειδή, μπλέκοντας και την ... Παναγία, ή φέτος στο "τρελό" ματς με τη Λαμποράλ, όπου, σε κάθε τάιμ-άουτ (κι ενώ το μικρόφωνο ήταν ανοιχτό) γινόταν ολοένα και πιο έξαλλος για τις κακές αμυντικές επιδόσεις των παικτών του!

Οι παναγίες του Ιωαννίδη

Οι πρώτες ζωντανές "χριστοπαναγίες" είχαν πέσει στην δεκαετία του 80, όταν δηλαδή ξεκίνησαν οι ζωντανές τηλεοπτικές μεταδόσεις και οι ανυποψίαστοι προπονητές, ξαφνικά έβλεπαν την κάμερα να εισβάλλει στα τάιμ-άουτ, με τον καμέραμαν να γίνεται, σχεδόν, ο έκτος παίκτης της ομάδας. Όπως ήταν φυσικό, λόγω της δυναμικής που είχε η ομάδα του και τις συνεχόμενες μεταδόσεις, ο πρώτος που "εκτέθηκε" ήταν ο αθυρόστομος Γιάννης Ιωαννίδης.

Ο "ξανθός" έμπλεκε ουκ ολίγες φορές τα θεία στις ... οδηγίες του (ή μάλλον στις παρατηρήσεις του) και μιλάμε για έναν άνθρωπο με βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα!

Πιο απολαυστικές ήταν οι παρεμβάσεις Ιωαννίδη, όταν θεωρούσε ότι είχε αδικηθεί από τους διαιτητές, ή ειχε γίνει παράβαση κανονισμών. "Ένσταση" φώναζε και γινόταν ένας μικρός χαμός. Δείτε ένα βίντεο με τα ... καλύτερα του Ιωαννίδη, από εκείνη την θρυλική εποχή.

Για τις πλατιές μάζες, ωστόσο, το να ακούει ένα προπονητή να λέει στον Λυπηρίδη "τον Χριστό σου" φαινόταν και ακουγόταν αδιανόητο. Ήταν και η εποχή τέτοια, που δεν επέτρεπε καμιά παρέκκλιση από τα "καθως πρέπει". Ο Άρης πήρε τα μέτρα του. Ο γυμναστής και (τότε) επιστήθιος φίλος του Νίκου Γκάλη ανέλαβε το ρόλο να κρύβει με τις πλάτες του τα τάιμ-άουτ και με τον τρόπο του, απομάκρυνε και τα μικρόφωνα. Αργότερα, οι ομάδες μετέφεραν το αίτημά τους προς τα κανάλια "μην έρχεστε κοντά" ή "κλείστε τα μικρόφωνα".

Κάπως έτσι αποστεωθήκαμε. Οι ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου, μεταφέρουν μεν τι λένε οι προπονητές, ή γιατί διαμαρτυρονται, χωρίς όμως ... να πάρουμε χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει πάνω στο παρκέ. Και κυρίως τι ακούγεται.

Προφανώς και έχει δίκιο ο Πόποβιτς. Οι συνεντεύξεις που ... υποχρεώνει το ΝΒΑ (και εσχάτως η Ευρωλίγκα) είναι απλά γελοίες. Τα ίδια ισχύουν και στο ποδόσφαιρο. Στην Πρέμιερ Λιγκ, οι προπονητές είναι υποχρεωμένοι να δώσουν μια συνέντευξη αμέσως μετά το ματς. Αν και ο βρετανικός τρόπος, πάντα είναι ιδιαίτερος, μοιάζει σχεδόν δύσκολο να εκμαιεύσεις κάτι από ένα προπονητή, ειδικά όταν έχει χάσει. Και πιο ειδικά όταν αυτός είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο. Ιδού η απόδειξη, μετά το 1-3 από τη Λίβερπουλ στο τέλος του Οκτώβρη.

Τι να πει, δηλαδή ο Μουρίνιο: "Είμαι συντετριμμένος; Ζητάμε συγγνώμη και άλλα τέτοια γραφικά". Τριάρα κατακέφαλα είχε φάει, το μόνο που δεν ήθελε αυτη την ώρα ήταν να δώσει το παρών σε αυτή την ... υποχρεωτική συνέντευξη. Δεν θέλουμε να αποδομήσουμε τα πάντα. Ναι, πρέπει να υπάρχουν κανόνες και για την ενημέρωση. Το κοινό που πληρώνει, θέλει να ακούει τα ινδάλματα, τους πρωταγωνιστές. Να μιλάνε. Συμφωνώ. Ναι, αλλά να λένε και κάτι ουσιαστικό. Όχι τις ίδιες και τις ίδιες τυπικούρες...