Πλήρης αλλαγή με Μπράουν

Ο Μπόμπι Μπράουν ήταν εν τέλει ο εκλεκτός του Ολυμπιακού για μια θέση στην "ερυθρόλευκη" περιφέρεια. Έκανε μπαμ ότι υπήρχε ... έλλειμμα και ενδεχομένως οι Πειραιώτες να άργησαν να κάνουν την κίνησή τους. Μια κίνηση που υποδεικνύει και την αλλαγή σκέψης, στρατηγικής, γύρω από το θέμα "ξένος" περιφερειακός.

Ο 33χρονος Μπράουν είναι ένας σκόρερ ολκής. Ένας παίκτης που δεν φημίζεται τόσο για τα αμυντικά του προσόντα, όσα για την ικανότητά του να σκοράρει. Κι ένας παίκτης που θέλει την μπάλα στα χέρια του, για να εκτελέσει ή να δημιουργήσει. Πιο αποφασιστικός, περισσότερο ... αδίστακτος και σίγουρα όχι παίκτης του στυλ, που ο Ολυμπιακός προτιμούσε να παίρνει τα τελευταία χρόνια. Καλοί μεν, συμπληρωματικοί δε. Όχι, ο Μπράουν είναι πρωταγωνιστής. Τουλάχιστον όσο θα βρίσκεται στο παρκέ.

Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι έτσι "καπελώνει" ο Ολυμπιακός τον Σπανούλη. Όχι. Βάζει, όμως, ένα παίκτη σαν τον Βασίλη στο ρόστερ του, γιατί είναι προφανές ότι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα αυτό ήταν το μεγαλύτερο κενό του. Να πάρει ένα ακόμη πρωταγωνιστή και όχι έναν που θα "συμπληρώνει" την περιφέρεια.

Ο Μπράουν έχει τα στοιχεία του καλού σκόρερ, αρκεί βέβαια να βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Μπορεί να πάρει την απόφαση στο ένας εναντίον ενός, να σουτάρει, να κάνει ντράιβ, να δοκιμάσει και το ... πιο δύσκολο. Όλα αυτά που κάνει και ο Σπανούλης, αλλά στα 36 του δεν έχει τη δυνατότητα, πλέον, να τα επιχειρεί 30 και 40 λεπτά.

Πως έφτασε μέχρι εκεί ο προπονητής του Ολυμπιακού; Δεν χρειάζεται παρά να ξαναδεί κανείς το βίντεο του τελικού του Κυπέλλου. Υπήρχε ένας παίκτης που πάλευε με κάθε τρόπο να πάρει το Κύπελλο ο Ολυμπιακός.

Ο Σπανούλης. Κανείς άλλος δεν βρέθηκε να τον ακολουθήσει. Όσο ήταν μέσα ο αρχηγός, οι "ερυθρόλευκοι" έβρισκαν τον τρόπο να είναι κοντά, ακόμη και να περάσουν μπροστά στο σκορ. Όταν έλειπε άρχιζαν τα προβλήματα. Κι όταν κουράστηκε ... δεν υπήρχε τίποτε.

Ο Σφαιρόπουλος, ακόμη, κι αν ήταν αντίθετος με το "ένας πρωταγωνιστής ακόμη" πείστηκε για το που έπρεπε να δώσει απαντήσεις. Σίγουρα η ιδανική λύση θα ήταν ένας ψηλός γκαρντ, ικανός στην άμυνα με αλλαγές και ταυτόχρονα καλός σκόρερ, αλλά κοστίζει ... δυο εκατομμύρια και βρίσκεται τοι καλοκαίρι, όχι στην τούρλα του Σαββάτου και στο καταχείμωνο, δέκα μέρες πριν εκπνεύσει η διορία των μεταγραφών στην Ευρωλίγκα.

Όχι, δεν θα κόψει χρόνο από τον Σπανούλη ο Μπράουν. Κατ' αρχήν θα επηρεαστούν τα λεπτά συμμετοχής του Ρόμπερτς και εν συνεχεία του Μάντζαρη, αν και το βλέπουμε αρκετά δύσκολο να συνυπάρχουν κατά πολύ στην ίδια πεντάδα και Σπανούλης και Μπράουν.

ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΤΡΕΛΑ

Να, λοιπόν, μια πρώτη σημαντική διαφορά του Ολυμπιακού σε σχέση με τα περασμένα χρόνια. Δεν πήγε σε λύσεις τύπου Λαφαγέτ, ή Γουότερς. Ή και του Ντρέιπερ, που ακούστηκε πριν από λίγες μέρες. Δεν πήρε και ... έναν Γκριν, όπως ενδεχομένως να νομίζετε, γιατί ο Ερικ ήταν περισσότερο παίκτης να υποδέχεται την μπάλα και να σουτάρει, παρά να την έχει στα χέρια του για να αποφασίζει, κάτι που κάνει ο κλασικός πόιντ-γκαρντ, Μπόμπι Μπράουν.

Θα δούμε, λοιπόν, κατά πόσο όλα αυτά θα λειτουργήσουν στο γήπεδο. Η αλλαγή, ή αν προτιμάτε η προσθήκη διότι δεν έφυγε κανένας, έγινε και για πολλούς καθυστερημένα, αφού υπήρχε ανάγκη νωρίτερα μέσα στη χρονιά.

Η ομάδα, κατά τη γνώμη μας όχι άδικα, θέλησε να επιμείνει στο πλάνο της. Η απώλεια του Κυπέλλου, μπορεί να αποδειχθεί η "θυσία" για να γίνει μια οριστική αλλαγή σκέψης και να επανεκκινηθεί η σεζόν.

Ο Μπράουν έχει και ένα πλεονέκτημα, στη δεδομένη χρονική στιγμή. Θα μπει σε μια ομάδα που θέλει ... κάτι νέο. Θέλει έμπνευση, ενδεχομένως και λίγη τρέλα, για να ξαναμπεί μπροστά η μηχανή. Ο Σφαιρόπουλος που πάει πάντα με το σχέδιο, αυτή τη φορά έκανε παράκαμψη. Αν συνέχιζε, άλλωστε, είτε θα έβρισκε σε αδιέξοδο, είτε δεν θα απέφευγε την πλήρη σύγκρουση...